திருமுறை 11

பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) முதற் பகுதி - பாசுரங்கள் 1 - 825 பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) இரண்டாம் பாகம் - பாசுரங்கள் 826 - 1419

திருஆலவாய் உடையார், காரைக்கால் அம்மையார், ஐயடிகள் காடவர்கோன், சேரமான் பெருமாள், நக்கீரர், கல்லாடர், கபிலர், பரணர், இளம்பெருமாள் அடிகள், அதிராவடிகள், பட்டினத்துப் பிள்ளையார் மற்றும் நம்பியாண்டார் நம்பி ஆகிய பன்னிரு அருளாளர்கள் அருளிய
பதினோராம் திருமுறை

பதினோராம் திருமுறையில் உள்ள மொத்த நூல்கள் 40 ஆகும், இது பன்னிரு அருளாளர்களால் பாடப்பட்டது.

பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) முதற் பாகம் - பாசுரங்கள் 1 - 825 பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) இரண்டாம் பாகம் - பாசுரங்கள் 826 - 1419 பன்னிரு திருஅருளாளர் திருவடிகளில் சமர்ப்பணம் 🌻🌻🌷🌷🌺🌺🌸🌸🌹🌹🪷🪷💐💐❤️🙏🏻👣🙇‍♂️🙇🏻‍♂️🙇‍♂️👣🙏🏻❤️💐💐🌹🌹💐❤️🙏🪷🪷🌹🌹🌸🌸🌺🌺🌷🌷🌻🌻

பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) முதற் பகுதி - பாசுரங்கள் 1 - 825 1. திரு ஆலவாய் உடையார் பாசுரங்கள் 1.1. திருமுகப் பாசுரம் 2. காரைக்கால் அம்மையார் பாசுரங்கள் 2.1. திருஆலங்காட்டு மூத்த திருப்பதிகம்-1(2-12) 2.2. திருஆலங்காட்டு மூத்த திருப்பதிகம்-2(13-23) 2.3. திரு இரட்டை மணிமாலை(24-43) 2.4. அற்புதத் திருவந்தாதி(44-144) 3. ஐயடிகள் காடவர்கோன் நாயனார் பாசுரங்கள் 3.1. திருக்கோயில்cதிருவெண்பா (சேத்திரத் திருவெண்பா) (145-168) 4.1. பொன்வண்ணத்தந்தாதி(169-269) 4.2. திருவாரூர் மும்மணிக்கோவை(270-299) 4.2.01. அகவல் 4.2.02. வெண்பா 4.2.03. கட்டளைக் கலித்துறை 4.2.04. அகவல் 4.2.05. வெண்பா 4.2.06. கட்டளைக் கலித்துறை 4.2.07. அகவல் 4.2.08. அகவல் 4.2.09. அகவல் 4.2.10. அகவல் 4.2.11. அகவல் 4.2.12. வெண்பா 4.2.13. கட்டளைக் கலித்துறை	4.2.14. அகவல் 4.2.15. அகவல் 4.3. திருக்கயிலாய ஞான உலா (300-301) 4.3.1. குழாங்கள் 4.3.2. பேதை 4.3.3. பெதும்பை 4.3.4. மங்கை 4.3.5. மடந்தை 4.3.6. அரிவை 4.3.7. தெரிவை 4.3.8. பேரிளம்பெண் 4.3.9.காப்பு 5. நக்கீரதேவ நாயனார் பாசுரங்கள் 5.1. கயிலைபாதி காளத்திபாதி அந்தாதி(302-401) 5.2. திருஈங்கோய்மலை எழுபது(402-471) 5.3. திருவலஞ்சுழிமும்மணிக்கோவை(472-486) 5.3.01. ஆசிரியப்பா 5.3.02. வெண்பா 5.3.03. ஆசிரியப்பா 5.3.04. வெண்பா 5.3.05. கட்டளைக் கலித்துறை 5.3.06. ஆசிரியப்பா 5.3.07. வெண்பா 5.3.08. கட்டளைக் கலித்துறை 5.3.09. அகவல்	5.3.10. வெண்பா 5.3.11. கட்டளைக் கலித்துறை 5.3.12. ஆசிரியப்பா 5.3.13. வெண்பா 5.3.14. கட்டளைக் கலித்துறை 5.4. திருஎழு கூற்றிருக்கை(487-488) 5.5. பெருந்தேவ பாணி(489-490) வெண்பா 5.6. கோபப் பிரசாதம்(491) 5.7. கார் எட்டு (492-499) 5.8. போற்றித் திருக்கலி வெண்பா (500) 5.9. திருமுருகாற்றுப்படை(501-511) 5.9.1. திருப்பரங்குன்றம் ஆசிரியப்பா 5.9.2. திருச்சீரலைவாய் 5.9.3. திருவாவினன்குடி 5.9.4. திருவேரகம் 5.9.5. குன்றுதோறாடல் 5.9.6. பழமுதிர்சோலை 5.10. திருக்கண்ணப்பதேவர் திருமறம்(512-513) 6. கல்லாடதேவ நாயனார் பாசுரங்கள் 6.1. திருக்கண்ணப்பதேவர் திருமறம்(514) 7. கபிலதேவ நாயனார் பாசுரங்கள் 7.1. மூத்த நாயனார் திருஇரட்டைமணிமாலை(515-534) 7.1.01. வெண்பா	7.1.02. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.03. வெண்பா 7.1.04. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.05. வெண்பா 7.1.06. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.07. வெண்பா 7.1.08. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.09. வெண்பா 7.1.10. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.11. வெண்பா 7.1.12. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.13. வெண்பா 7.1.14. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.15. வெண்பா 7.1.16. கட்டளைக் கலித்துறை 7.1.17. வெண்பா 7.1.18. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2. சிவபெருமான் திருஇரட்டைமணிமாலை(535-571) 7.2.01. வெண்பா 7.2.02. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.03. வெண்பா 7.2.04. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.05. வெண்பா 7.2.06. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.07. வெண்பா
7.2.08. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.09. வெண்பா 7.2.10. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.11. வெண்பா 7.2.12. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.13. வெண்பா 7.2.14. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.15. வெண்பா 7.2.16. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.17. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.18. வெண்பா 7.2.19. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.20. வெண்பா 7.2.21. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.22. வெண்பா 7.2.23. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.24. வெண்பா 7.2.25. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.26. வெண்பா 7.2.27. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.28. வெண்பா 7.2.29. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.30. வெண்பா 7.2.31. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.32. வெண்பா	7.2.33. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.34. வெண்பா 7.2.35. கட்டளைக் கலித்துறை 7.2.36. வெண்பா 7.3. சிவபெருமான் திருவந்தாதி(572-671) 7.3.1. வெண்பா 8. பரணதேவ நாயனார் பாசுரங்கள்(572-671) 8.1. சிவபெருமான் திருவந்தாதி (672-772) 9. இளம்பெருமான் அடிகள் பாசுரங்கள்(773-802) 9.1. சிவபெருமான் திருமும்மணிக்கோவை 9.1. அகவல் 9.1. வெண்பா 9.1. கட்டளைக் கலித்துறை 9.1. அகவல் 10. அதிராவடிகள் பாசுரங்கள் 10.1. மூத்த பிள்ளையார் திருமும்மணிக்கோவை(803-825) பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) இரண்டாம் பாகம் - பாசுரங்கள் 826 - 1419 11. பட்டினத்துப் பிள்ளையார் பாசுரங்கள் 11.1. கோயில் நான்மணிமாலை (826-865) 11.2. திருக்கழுமல மும்மணிக் கோவை(866-895) 11.3. திருவிடைமருதூர் மும்மணிக்கோவை(896-925) 11.4. திருஏகம்பமுடையார் திருவந்தாதி(926-1025) 11.5. திருவொற்றியூர் ஒருபா ஒருபது(1026-1035) 12. நம்பியாண்டார் நம்பி பாசுரங்கள் 12.1. திருநாரையூர் விநாயகர்திருஇரட்டைமணிமாலை (1036-1055) 12.2. கோயில் திருப்பண்ணியர் விருத்தம் (1056-1125)	12.3. திருத்தொண்டர் திருவந்தாதி(1126-1215) 12.3.01. தில்லைவாழ் அந்தணர் 12.3.02. இயற்பகை நாயனார் 12.3.03. இளையான்குடிமாற நாயனார் 12.3.04. மெய்ப்பொருள் நாயனார் 12.3.05. விறன்மிண்ட நாயனார் 12.3.06. அமர்நீதி நாயனார் 12.3.07. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.08. எறிபத்த நாயனார் 12.3.09. ஏனாதிநாத நாயனார் 12.3.10. கண்ணப்ப நாயனார் 12.3.11. குங்குலியக்கலய நாயனார் 12.3.12. மானக் கஞ்சாற நாயனார் 12.3.13. அரிவாட்டாய நாயனார் 12.3.14. ஆனாய நாயனார் 12.3.15. சுந்தர மூர்த்தி நாயனார் 12.3.16. மூர்த்தி நாயனார் 12.3.17. முருக நாயனார் 12.3.18. உருத்திர பசுபதி நாயனார் 12.3.19. திருநாளைப்போவார் நாயனார் 12.3.20. திருக்குறிப்புத்தொண்ட நாயனார் 12.3.21. சண்டேசுர நாயனார் 12.3.22. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.23. திருநாவுக்கரசு நாயனார் 12.3.24. குலச்சிறை நாயனார்	12.3.25. பெருமிழலைக் குறும்ப நாயனார் 12.3.26. காரைக்கால் அம்மையார் 12.3.27. அப்பூதியடிகள் நாயனார் 12.3.28. திருநீலநக்க நாயனார் 12.3.29. நமிநந்தியடிகள் நாயனார் 12.3.30. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.31. திருஞானசம்பந்த மூர்த்தி நாயனார் 12.3.32. ஏயர்கோன் கலிக்காம நாயனார் 12.3.33. திருமூல நாயனார் 12.3.34. தண்டியடிகள் நாயனார் 12.3.35. மூர்க்க நாயனார் 12.3.36. சோமாசிமாற நாயனார் 12.3.37. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.38. சாக்கிய நாயனார் 12.3.39. சிறப்புலி நாயனார் 12.3.40. சிறுத்தொண்ட நாயனார் 12.3.41. சேரமான்பெருமாள் நாயனார் 12.3.42. கணநாத நாயனார் 12.3.43. கூற்றுவ நாயனார் 12.3.44. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.45. பொய்யடிமை இல்லாத புலவர் 12.3.46. புகழ்ச்சோழ நாயனார் 12.3.47. நரசிங்க முனையரைய நாயனார் 12.3.48. அதிபத்த நாயனார் 12.3.49. கலிக்கம்ப நாயனார்
12.3.50. கலிய நாயனார் 12.3.51. சத்தி நாயனார் 12.3.52. ஐயடிகள் காடவர்கோன் நாயனார் 12.3.53. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.54. கணம்புல்ல நாயனார் 12.3.55. காரி நாயனார் 12.3.56. நெடுமாற நாயனார் 12.3.57. வாயிலார் நாயனார் 12.3.58. முனையடுவார் நாயனார் 12.3.59. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.60. கழற்சிங்க நாயனார் 12.3.61. இடங்கழி நாயனார் 12.3.62. செருத்துணை நாயனார் 12.3.63. புகழ்த்துணை நாயனார் 12.3.64. கோட்புலி நாயனார் 12.3.65. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.66. பத்தராய்ப் பணிவார்கள் 12.3.67. பரமனையே பாடுவார் 12.3.68. சித்தத்தைச் சிவன்பாலே வைத்தார் 12.3.69. திருவாரூர்ப் பிறந்தார்கள் 12.3.70. முப்பொழுதுந் திருமேனி தீண்டுவார் 12.3.71. முழுநீறு பூசிய முனிவர் 12.3.72. அப்பாலும் அடிச்சார்ந்தார் 12.3.73. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.74. பூசலார் நாயனார்	12.3.75. மங்கையர்க்கு அரசியார் 12.3.76. நேச நாயனார் 12.3.77. கோச் செங்கட் சோழ நாயனார் 12.3.78. திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாண நாயனார் 12.3.79. சடைய நாயனார் 12.3.80. இசைஞானியார் 12.3.81. சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 12.3.82. திருத்தொண்டத்தொகையில் உள்ள தொகை அடியார்கள் தனியடியார்கள் 12.3.83. திருத்தொண்டத் தொகைப் பதிகக்கவிகளின் முதற்குறிப்பு 12.3.84. நூற் பயன் 12.4. ஆளுடையபிள்ளையார் திருவந்தாதி(1216-1316) 12.5. ஆளுடையபிள்ளையார்திருச்சண்பை விருத்தம்(1317-1327) 12.6. ஆளுடையபிள்ளையார் திருமும்மணிக்கோவை(1328-1357) 12.7. ஆளுடையபிள்ளையார் திருவுலாமாலை(1358) 12.8. ஆளுடையபிள்ளையார் திருக்கலம்பகம்(1359-1407) 12.8.01. இவை மூன்றும் நான்கடித் தாழிசை 12.8.02. இவை இரண்டும் அராகம் 12.8.03. இவை இரண்டும் இரண்டடித் தாழிசை 12.8.04. இவை நான்கும் நாற்சீர் ஓரடி அம்போதரங்கம் 12.8.05. இவை நான்கும் முச்சீர் ஓரடி அம்போதரங்கம் 12.8.06. இவை எட்டும் இருசீர் ஓரடி அம்போதரங்கம் 12.8.07. இது தனிச்சொல் 12.8.08. இது சுரிதகம் 12.8.09. வெண்பா 12.8.10. கட்டளைக் கலித்துறை	12.8.11. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.12. எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.13. பன்னிருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.14. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.15. பதின்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.16. அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.17. பதினான்குசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.18. அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.19. கலிவிருத்தம் 12.8.20. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.21. அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.22. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.23. சம்பிரதம் 12.8.24. எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.25. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.26. மறம் 12.8.27. எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.28. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.29. ஈற்றடி மிக்குவந்த நான்கடிக் கலித்தாழிசை 12.8.30. எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.31. அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.32. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.33. பன்னிருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.34. அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.35. மதங்கியார்	12.8.36. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.37. பன்னீருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.38. பாணாற்றுப்படை 12.8.39. நேரிசை ஆசிரியப்பா 12.8.40. வஞ்சித் துறை 12.8.41. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.42. ஆசிரியத் துறை 12.8.43. கட்டளைக் கலிப்பா 12.8.44. கைக்கிளை மருட்பா 12.8.45. பன்னிருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.46. இன்னிசை வெண்பா 12.8.47. பதின்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரியவிருத்தம் 12.8.48. கலி விருத்தம் 12.8.49. எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் 12.8.50. வஞ்சித் துறை 12.9. ஆளுடையபிள்ளையார் திருத்தொகை(1408) 12.10. திருநாவுக்கரசு தேவர் திருஏகாதசமாலை(1409-1419)

 

திருஆலவாய் உடையார், காரைக்கால் அம்மையார் , ஐயடிகள் காடவர்கோன் , சேரமான் பெருமாள் , நக்கீரர் , கல்லாடர் , கபிலர் , பரணர் , இளம்பெருமாள் அடிகள் , அதிராவடிகள் , பட்டினத்துப் பிள்ளையார் மற்றும் நம்பியாண்டார் நம்பி ஆகிய பன்னிரு அருளாளர்கள் அருளிய
பதினோராம் திருமுறை

 

பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) முதற் பகுதி - பாசுரங்கள் 1 - 825

1.1.திருமுகப் பாசுரம்.
திருஆலவாய் இறைவர் சேரமானுக்கு எழுதிய கடிதம்.
அகவல்.செய்தி ஓலை.

இன்ன தன்மையன்' என யாராலும் உணரமுடியாத இறைவன், தன்னை இன்னிசையாற் போற்றிய
பாணபத்திரனது வறுமைத் துயரை நீங்கிப் பெருஞ் செல்வம் வழங்குதற் பொருட்டும், தன்னை
இடைவிடாது வழிபடும் சேரமான் பெருமாளுடைய வரையா ஈகையினையும், சிவபக்தியினையும்
விளக்குதற்பொருட்டும், தண்ணார்த் தமிழ் அளிக்கும் தண்பாண்டி நாட்டில், தானும் ஒரு
தமிழ்ப் புலவனாகத் திருமேனி தாங்கி, "மதிமலிபுரிசை' எனத் தொடங்கும் திருமுகப்
பாசுரத்தைப் பாடியருளினான். 
  	

மேல்

1

மதிமலி புரிசை மாடக் கூடல் பதிமிசை நிலவு பால்நிற வரிச்சிறகு அன்னம் பயில் பொழில் ஆலவாயில் மன்னிய சிவன் யான் மொழி தரு மாற்றம் பருவக் கொண் மூப்படியெனப் பாவலர்க்கு உரிமையின் உரிமையின் உதவி ஒளிதிகழ் குருமா மதிபுரை குலவிய குடைக்கீழ்ச் செருமா உகைக்குஞ் சேரலன் காண்க பண்பால் யாழ்பயில் பாணபத்திரன் தன்போல் என்பால் அன்பன் தன்பால் காண்பது கருதிப் போந்தனன் மாண்பொருள் கொடுத்து வர விடுப்பதுவே.

கூடல் (மதுரை) நகரம் மாடங்கள் நிறைந்த நகரம் புரிசை (மதில்) கொண்ட மாடம் மதியம் பொறிக்கப்பட்ட புரிசை (பாண்டியன் திங்கள் குலம்)(சிவன் மதியம் சூடியவன்) பால் நிறத்தில் அழகிய சிறகுகளைக் கொண்டது அன்னம் அன்னங்கள் நடை பயிலும் பொழில் பொழிலின் இடையில் இருப்பது ஆலவாயில் ஆலவாய்க் கோயிலில் நிலைபெற வீற்றிருக்கும் சிவன் யான் நான் என் திருமுக ஓலையில் சொல்லும் செய்தி இது பருவ காலத்தில் மழை பொழியும் மேகங்களைப் போல பாவலர்களுக்கு வழங்குவது என் உரிமை என்று எண்ணிக்கொண்டு அவர்கள் கேட்காவிட்டாலும் அழைத்து உரிமையோடு உதவுபவன் நீ புகழ் மேம்பட்டவன் நீ செம்மைப் பண்பு கொண்டதும், மதியம் போன்றதுமான வெண்கொற்றக் குடைநிழலில் போரிடும் யானையைக் காலால் உகைக்கும் சேரலன்(சேரமான் பெருமாள் நாயனார்) யான் அனுப்பும் திருமுகத்தை (செய்தி ஓலையை) காண்க. பண்பால் யாழ் பயின்று என்னைப் போற்றும் பாணபத்திரன் உன்னைப் போலவே என்னிடம் அன்பு கொண்டவன் இந்த ஓலையுடன் உன்னைக் காண வருகிறான் அவனுக்குச் சிறந்த செல்வ வளம் தந்து என்னிடம் அனுப்பி வைப்பாயாக.

 

திருச்சிற்றம்பலம்

  

2. காரைக்கால் அம்மையார் பாசுரங்கள் பதினோராம் திருமுறை

 

2.1. திருஆலங்காட்டு மூத்த திருப்பதிகம்-1(2-12)

 

மேல்

2	கொங்கை திரங்கி நரம்பெழுந்து குண்டுகண் வெண்பற் குழிவயிற்றுப் பங்கி சிவந்திரு பற்கள்நீண்டு பரடுயர் நீள்கணைக் காலோர்பெண்பேய் தங்கி அலறி உலறுகாட்டில் தாழ்சடை எட்டுத் திசையும்வீசி அங்கங் குளிர்ந்தனல் ஆடும்எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	1
3	கள்ளிக் கவட்டிடைக் காலைநீட்டிக் கடைக்கொள்ளி வாங்கி மசித்துமையை விள்ள எழுதி வெடுவெடென்ன நக்கு வெருண்டு விலங்குபார்த்துத் துள்ளிச் சுடலைச் சுடுபிணத்தீச் சுட்டிட முற்றுஞ் சுளிந்துபூழ்தி அள்ளி அவிக்கநின் றாடும்எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	2
4	வாகை விரிந்துவெண் ணெற்றொலிப்ப மயங்கிருள் கூர்நடு நாளையாங்கே கூகையொ டாண்டலை பாடஆந்தை கோடதன் மேற்குதித் தோடவீசி ஈகை படர்தொடர் கள்ளிநீழல் ஈமம் இடுசுடு காட்டகத்தே ஆகங் குளிர்ந்தனல் ஆடும் எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	3
5	குண்டிலோ மக்குழிச் சோற்றைவாங்கிக் குறுநரி தின்ன அதனைமுன்னே கண்டிலோம் என்று கனன்றுபேய்கள் கையடித் தோடிடு காடரங்கா மண்டலம் நின்றங் குளாளம்இட்டு வாதித்து வீசி எடுத்தபாதம் அண்டம் உறநிமிர்ந் தாடும்எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	4
6	விழுது நிணத்தை விழுங்கியிட்டு வெண்தலை மாலை விரவப்பூட்டிக் கழுதுதன் பிள்ளையைக் காளியென்று பேரிட்டுச் சீருடைத் தாவளர்த்துப் புழுதி துடைத்து முலைகொடுத்துப் போயின தாயை வரவுகாணா தழுதுறங் கும்புறங் காட்டில்ஆடும் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	5
7	பட்டடி நெட்டுகிர்ப் பாறுகாற்பேய் பருந்தொடு கூகை பகண்டைஆந்தை குட்டி யிடமுட்டை கூகைபேய்கள் குறுநரி சென்றணங் காடுகாட்டில் பிட்டடித் துப்புறங் காட்டில்இட்ட பிணத்தினைப் பேரப் புரட்டிஆங்கே அட்டமே பாயநின் றாடும்எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	6
8	சுழலும் அழல்விழிக் கொள்ளிவாய்ப்பேய் சூழ்ந்து துணங்கையிட் டோடிஆடித் தழலுள் எரியும் பிணத்தைவாங்கித் தான்தடி தின்றணங் காடுகாட்டிற் கழல்ஒலி ஓசைச் சிலம்பொலிப்பக் காலுயர் வட்டணை இட்டுநட்டம் அழல்உமிழ்ந் தோரி கதிக்கஆடும் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	7
9	நாடும் நகரும் திரிந்துசென்று நன்னெறி நாடி நயந்தவரை மூடி முதுபிணத் திட்டமாடே முன்னிய பேய்க்கணம் சூழச்சூழக் காடுங் கடலும் மலையும் மண்ணும் விண்ணுஞ் சுழல அனல்கையேந்தி ஆடும் அரவப் புயங்கன்எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	8
10	துத்தங் கைக்கிள்ளை விளரிதாரம் உழைஇளி ஓசைபண் கெழுமப்பாடிச் சச்சரி கொக்கரை தக்கையோடு தகுணிதம் துந்துபி தாளம்வீணை மத்தளங் கரடிகை வன்கைமென்றோல் தமருகங் குடமுழா மொந்தை வாசித் தத்தனை விரவினோ டாடும்எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	9
11	புந்தி கலங்கி மதிமயங்கி இறந்தவ ரைப்புறங் காட்டில்இட்டுச் சந்தியில் வைத்துக் கடமைசெய்து தக்கவர் இட்டசெந் தீவிளக்கா முந்தி அமரர் முழவின்ஓசை திசைகது வச்சிலம் பார்க்கஆர்க்க அந்தியில் மாநடம் ஆடும்எங்கள் அப்பன் இடந்திரு ஆலங்காடே	10
12	ஒப்பினை இல்லவன் பேய்கள்கூடி ஒன்றினை ஒன்றடித் தொக்கலித்துப் பப்பினை யிட்டுப் பகண்டை யாடப் பாடிருந் தந்நரி யாழ்அமைப்ப அப்பனை அணிதிரு ஆலங்காட்டுள் அடிகளைச் செடிதலைக் காரைக்காற்பேய் செப்பிய செந்தமிழ் பத்தும்வல்லார் சிவகதி சேர்ந்தின்பம் எய்துவாரே	11

திருச்சிற்றம்பலம்

  

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

2.2. திருஆலங்காட்டு மூத்த திருப்பதிகம்-2

 

மேல்

13	எட்டி இலவம் ஈகை சூரை காரை படர்ந்தெங்கும் சுட்ட சுடலை சூழ்ந்த கள்ளி சோர்ந்த குடர்கெளவப் பட்ட பிணங்கள் பரந்த காட்டிற் பறைபோல் விழிகட்பேய் கொட்ட முழவங் கூளி பாடக் குழகன் ஆடுமே	1
14	நிணந்தான் உருகி நிலந்தான் நனைப்ப நெடும்பற் குழிகட்பேய் துணங்கை யெறிந்து சூழும்நோக்கிச் சுடலை நவிழ்த்தெங்கும் கணங்கள் கூடிப் பிணங்கள் மாந்திக் களித்த மனத்தவாய் அணங்கு காட்டில் அனல்கை யேந்தி அழகன் ஆடுமே	2
15	புட்கள் பொதுத்த புலால்வெண் தலையைப் புறமே நரிகவ்வ அட்கென் றழைப்ப ஆந்தை வீச அருகே சிறுகூகை உட்க விழிக்க ஊமன் வெருட்ட ஓரி கதித்தெங்கும் பிட்க நட்டம் பேணும் இறைவன் பெயரும் பெருங்காடே	3
16	செத்த பிணத்தைத் தெளியா தொருபேய் சென்று விரல்சுட்டிக் கத்தி உறுமிக் கனல்விட் டெறிந்து கடக்கப் பாய்ந்துபோய்ப் பத்தல் வயிற்றைப் பதைக்க மோதிப் பலபேய் இரிந்தோடப் பித்த வேடங் கொண்டு நட்டம் பெருமான் ஆடுமே	4
17	முள்ளி தீந்து முளரி கருகி மூளை சொரிந்துக்குக் கள்ளி வற்றி வெள்ளில் பிறங்கு கடுவெங் காட்டுள்ளே புள்ளி உழைமான் தோலொன் றுடுத்துப் புலித்தோல் பியற்கிட்டுப் பள்ளி இடமும் அதுவே ஆகப் பரமன் ஆடுமே	5
18	வாளைக் கிளர வளைவாள் எயிற்று வண்ணச் சிறுகூகை மூளைத் தலையும் பிணமும் விழுங்கி முரலும் முதுகாட்டில் தாளிப் பனையின் இலைபோல் மயிர்க்கட் டழல்வாய் அழல்கட்பேய் கூளிக்கணங்கள் குழலோ டியம்பக் குழகன் ஆடுமே	6
19	நொந்திக்கிடந்த சுடலை தடவி நுகரும் புழுக்கின்றிச் சிந்தித் திருந்தங் குறங்குஞ் சிறுபேய் சிரமப் படுகாட்டின் முந்தி அமரர் முழவின் ஓசை முறைமை வழுவாமே அந்தி நிருத்தம் அனல்கை ஏந்தி அழகன் ஆடுமே	7
20	வேய்கள் ஓங்கி வெண்முத் துதிர வெடிகொள் சுடலையுள் ஓயும் உருவில் உலறு கூந்தல் அலறு பகுவாய பேய்கள் கூடிப் பிணங்கள் மாந்தி அணங்கும் பெருங்காட்டின் மாயன் ஆட மலையான் மகளும் மருண்டு நோக்குமே	8
21	கடுவன் உகளுங் கழைசூழ் பொதும்பிற் கழுகும் பேயுமாய் இடுவெண் டலையும் ஏமப் புகையும் எழுந்த பெருங்காட்டிற் கொடுவெண் மழுவும் பிறையுந் ததும்பக் கொள்ளென் றிசைபாடப் படுவெண் துடியும் பறையுங் கறங்கப் பரமன் ஆடுமே	9
22	குண்டை வயிற்றுக் குறிய சிறிய நெடிய பிறங்கற்பேய் இண்டு படர்ந்த இருள்சூழ் மயானத் தெரிவாய் எயிற்றுப்பேய் கொண்டு குழவி தடவி வெருட்டிக் கொள்ளென் றிசைபாட மிண்டி மிளிர்ந்த சடைகள் தாழ விமலன் ஆடுமே	10
23	சூடும் மதியம் சடைமேல் உடையார் சுழல்வார் திருநட்டம் ஆடும் அரவம் அரையில் ஆர்த்த டிகள் அருளாலே காடு மலிந்த கனல்வாய் எயிற்றுக் காரைக் காற்பேய்தன் பாடல் பத்தும் பாடி ஆடப் பாவம் நாசமே	11

 

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

2.3. திரு இரட்டை மணிமாலை

 

மேல்

24	கிளர்ந்துந்து வெந்துயர் வந்தடும் போதஞ்சி நெஞ்சம்என்பாய்த் தளர்ந்திங் கிருத்தல் தவிர்திகண் டாய்தள ராதுவந்தி வளர்ந்துந்து கங்கையும் வானத் திடைவளர் கோட்டுவெள்ளை இளந்திங் களும்எருக் கும்மிருக் குஞ்சென்னி ஈசனுக்கே	1
25	ஈசன் அவன்அல்லா தில்லை எனநினைந்து கூசி மனத்தகத்துக் கொண்டிருந்து - பேசி மறவாது வாழ்வாரை மண்ணுலகத் தென்றும் பிறவாமைக் காக்கும் பிரான்	2
26	பிரானென்று தன்னைப்பன் னாள்பர வித்தொழு வார்இடர்கண் டிரான்என்ன நிற்கின்ற ஈசன்கண் டீர்இன வண்டுகிண்டிப் பொராநின்ற கொன்றைப் பொதும்பர்க் கிடந்துபொம் மென்றுறைவாய் அராநின் றிரைக்குஞ் சடைச்செம்பொன் நீள்முடி அந்தணனே	3
27	அந்தணனைத் தஞ்செமென் றாட்பட்டார் ஆழாமே வந்தணைந்து காத்தளிக்கும் வல்லாளன் - கொந்தணைந்த பொன்கண்டாற் பூணாதே கோள்நாகம் பூண்டானே என்கண்டாய் நெஞ்சே இனி	4
28	இனிவார் சடையினிற் கங்கையென் பாளைஅங் கத்திருந்த கனிவாய் மலைமங்கை காணில்என் செய்திகை யிற்சிலையால் முனிவார் திரிபுரம் மூன்றும்வெந் தன்றுசெந் தீயில்முழ்கத் தனிவார் கணைஒன்றி னால்மிகக் கோத்தஎஞ் சங்கரனே	5
29	சங்கரனைத் தாழ்ந்த சடையானை அச்சடைமேற் பொங்கரவம் வைத்துகந்த புண்ணியனை - அங்கொருநாள் ஆவாவென் றாழாமைக் காப்பானை எப்பொழுதும் ஓவாது நெஞ்சே உரை	6
30	உரைக்கப் படுவதும் ஒன்றுண்டு கேட்கிற்செவ் வான்தொடைமேல் இரைக்கின்ற பாம்பினை என்றும் தொடேல்இழிந் தோட்டந்தெங்கும் திரைக்கின்ற கங்கையும் தேன்நின்ற கொன்றையும் செஞ்சடைமேல் விரைக்கின்ற வன்னியுஞ் சென்னித் தலைவைத்த வேதியனே	7
31	வேதியனை வேதப் பொருளானை வேதத்துக் காதியனை ஆதிரைநன் னாளானைச் - சோதிப்பான் வல்லேன மாய்ப்புக்கு மாலவனும் மாட்டாது கில்லேன மாஎன்றான் கீழ்	8
32	கீழா யினதுன்ப வெள்ளக் கடல்தள்ளி உள்ளுறப்போய் வீழா திருந்தின்பம் வேண்டுமென் பீர்விர வார்புரங்கள் பாழா யிடக்கண்ட கண்டன்எண் தோளன்பைம் பொற்கழலே தாழா திறைஞ்சிப் பணிந்துபன் னாளும் தலைநின்மினே	9
33	தலையாய ஐந்தினையுஞ் சாதித்துத் தாழ்ந்து தலையா யினஉணர்ந்தோர்காண்பர் - தலையாய அண்டத்தான் ஆதிரையான் ஆலாலம் உண்டிருண்ட கண்டத்தான் செம்பொற் கழல்	10
34	கழற்கொண்ட சேவடி காணலுற் றார்தம்மைப் பேணலுற்றார் நிழற்கண்ட போழ்தத்து நில்லா வினைநிகர் ஏதுமின்றித் தழற்கொண்ட சோதிச் செம் மேனிஎம் மானைக்கைம் மாமலர்தூய்த் தொழக்கண்டு நிற்கிற்கு மோதுன்னி நம்மடுந் தொல்வினையே	11
35	தொல்லை வினைவந்து சூழாமுன் தாழாமே ஒல்லை வணங்கி உமையென்னும்- மெல்லியல்ஓர் கூற்றானைக் கூற்றுருவங் காய்ந்தானை வாய்ந்திலங்கு நீற்றானை நெஞ்சே நினை	12
36	நினையா தொழிதிகண் டாய்நெஞ்ச மேஇங்கோர் தஞ்சமென்று மனையா ளையும்மக்கள் தம்மையும் தேறியோர் ஆறுபுக்கு நனையாச் சடைமுடி நம்பன்நந் தாதைநொந் தாதசெந்தீ அனையான் அமரர் பிரான்அண்ட வாணன் அடித்தலமே	13
37	அடித்தலத்தின் அன்றரக்கன் ஐந்நான்கு தோளும் முடித்தலமும் நீமுரித்த வாறென் - முடித்தலத்தில் ஆறாடி ஆறா அனலாடி அவ்வனலின் நீறாடி நெய்யாடி நீ	14
38	நீநின்று தானவர் மாமதில் மூன்றும் நிரந்துடனே தீநின்று வேவச் சிலைதொட்ட வாறென் றிரங்குவல்வாய்ப் பேய்நின்று பாடப் பெருங்கா டரங்காப் பெயர்ந்துநட்டம் போய்நின்று பூதந் தொழச்செய்யும் மொய்கழற் புண்ணியனே	15
39	புண்ணியங்கள் செய்தனவும் பொய்ந்நெறிக்கட் சாராமே எண்ணியோ ரைந்தும் இசைந்தனவால் - திண்ணிய கைம்மாவின் ஈருரிவை மூவுருவும் போர்த்துகந்த அம்மானுக் காட்பட்ட அன்பு	16
40	அன்பால் அடைவதெவ் வாறுகொல் மேலதோர் ஆடரவம் தன்பால் ஒருவரைச் சாரஒட் டாதது வேயும்அன்றி முன்பா யினதலை யோடுகள் கோத்தவை ஆர்த்துவெள்ளை என்பா யினவும் அணிந்தங்கோர் ஏறுகந் தேறுவதே	17
41	ஏறலால் ஏறமற் றில்லையே எம்பெருமான் ஆறெலாம் பாயும் அவிர்சடையார் - வேறோர் படங்குலவு நாகமுமிழ் பண்டமரர் சூழ்ந்த தடங்கடல்நஞ் சுண்டார் தமக்கு	18
42	தமக்கென்றும் இன்பணி செய்திருப் பேமுக்குத் தாம்ஒருநாள் எமக்கொன்று சொன்னால் அருளுங்கொ லாமிணை யாதுமின்றிச் சுமக்கின்ற பிள்ளைவெள்ளேறொப்ப தொன்றுதொண் டைக்கனிவாய் உமைக்கென்று தேடிப் பெறாதுட னேகொண்ட உத்தமரே	19
43	உத்தமராய் வாழ்வார் உலந்தக்கால் உற்றார்கள் செத்த மரம்அடுக்கித் தீயாமுன் - உத்தமனாம் நீளாழி நஞ்சுண்ட நெய்யாடி தன்திறமே கேளாழி நெஞ்சே கிளர்ந்து	20

 

திருச்சிற்றம்பலம்

  

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

2.4. அற்புதத் திருவந்தாதி

 

மேல்

44	பிறந்து மொழி பயின்ற பின்னெல்லாம் காதல் சிறந்துநின் சேவடியே சேர்ந்தேன் - நிறந்திகழும் மைஞ்ஞான்ற கண்டத்து வானோர் பெருமானே எஞ்ஞான்று தீர்ப்ப திடர்	1
45	இடர்களையா ரேனும் எமக்கிரங்கா ரேனும் படரும் நெறிபணியா ரேனும் -சுடர்உருவில் என்பறாக் கோலத் தெரியாடும் எம்மானார்க் கன்பறா தென்னெஞ் சவர்க்கு	2
46	அவர்க்கே எழுபிறப்பும் ஆளாவோம் என்றும் அவர்க்கேநாம் அன்பாவ தல்லாற் - பவர்ச்சடைமேற் பாகப்போழ் சூடும் அவர்க்கல்லால் மற்றொருவர்க் காகாப்போம் எஞ்ஞான்றும் ஆள்	3
47	ஆளானோம் அல்லல் அறிய முறையிட்டாற் கேளாத தென்கொலோ கேளாமை - நீளாகம் செம்மையா னாகித் திருமிடறு மற்றொன்றாம் எம்மைஆட் கொண்ட இறை	4
48	இறைவனே எவ்வுயிரும் தோற்றுவிப்பான் தோற்றி இறைவனே ஈண்டிறக்கம் செய்வான் - இறைவனே எந்தாய் எனஇரங்கும் எங்கள்மேல் வெந்துயரம் வந்தால் அது மாற்றுவான்	5
49	வானத்தான் என்பாரும் என்கமற் றும்பர்கோன் தானத்தான் என்பாரும் தாமென்க - ஞானத்தான் முன்நஞ்சத் தாலிருண்ட மெய்யொளிசேர் கண்டத்தான் என்நெஞ்சத் தானென்பன் யான்	6
50	யானே தவமுடையேன் என்நெஞ்சே நன்னெஞ்சம் யானே பிறப்பறுப்பான் எண்ணினேன் - யானேயக் கைம்மா உரிபோர்த்த கண்ணுதலான் வெண்ணீற்ற அம்மானுக் காளாயி னேன்	7
51	ஆயினேன் ஆள்வானுக் கன்றே பெறற்கரியன் ஆயினேன் அதன்றே யாமாறு - தூய புனற்கங்கை ஏற்றானோர் பொன்வரையே போல்வான் அனற்கங்கை ஏற்றான் அருள்	8
52	அருளே உலகெலாம் ஆள்விப்ப தீசன் அருளே பிறப்பறுப்ப தானால் - அருளாலே மெய்ப்பொருளை நோக்கும் விதியுடையேன் எஞ்ஞான்றும் எப்பொருளு மாவ தெனக்கு	9
53	எனக்கினிய எம்மானை ஈசனையான் என்றும் மனிக்கினிய வைப்பாக வைத்தேன் - எனக்கவனைக் கொண்டேன் பிரானாகக் கொள்வதுமே இன்புற்றேன் உண்டே யெனக்கரிய தொன்று	10
54	ஒன்றே நினைந்திருந்தேன் ஒன்றே துணிந்தொழிந்தேன் ஒன்றேஎன் உள்ளத்தின் உள்ளடைத்தேன் - ஒன்றேகாண் கங்கையான் திங்கட் கதிர்முடியான் பொங்கொளிசேர் அங்கையாற் காளாம் அது	11
55	அதுவே பிரானாமா றாட்கொள்ளு மாறும் அதுவே இனியறிந்தோ மானால் - அதுவே பனிக்கணங்கு கண்ணியா ரொண்ணுதலின் மேலோர் தனிக்கணங்கு வைத்தார் தகவு	12
56	தகவுடையார் தாமுளரேல் தாரகலஞ் சாரப் புகவிடுதல் பொல்லாது கண்டீர் - மிகவடர ஊர்ந்திடுமா நாகம் ஒருநாள் மலைமகளைச் சார்ந்திடுமே லேபாவந் தான்	13
57	தானே தனிநெஞ்சந் தன்னையுயக் கொள்வான் தானே பெருஞ்சேமஞ் செய்யுமால் - தானேயோர் பூணாகத் தாற்பொலிந்து பொங்கழல்சேர் நஞ்சுமிழும் நீணாகத் தானை நினைந்து	14
58	நினைந்திருந்து வானவர்கள் நீள்மலராற் பாதம் புனைந்தும் அடிபொருந்த மாட்டார் - நினைந்திருந்து மின்செய்வார் செஞ்சடையாய் வேதியனே என்கின்றேற் கென்செய்வான் கொல்லோ இனி	15
59	இனியோ நாம்உய்ந்தோம் இறைவன் அருள்சேர்ந்தோம் இனியோ ரிடரில்லோம் நெஞ்சே - இனியோர் வினைக்கடலை யாக்குவிக்கும் மீளாப் பிறவிக் கனைக்கடலை நீந்தினோம் காண்	16
60	காண்பார்க்குங் காணலாந் தன்மையனே கைதொழுது காண்பார்க்குங் காணலாங் காதலாற் - காண்பார்க்குச் சோதியாய்ச் சிந்தையுளே தோன்றுமே தொல்லுலகுக் காதியாய் நின்ற அரன்	17
61	அரனென்கோ நான்முகன் என்கோ அரிய பரனென்கோ பண்புணர மாட்டேன் - முரணழியத் தானவனைப் பாதத் தணிவிரலாற் செற்றானை யானவனை எம்மானை இன்று	18
62	இன்று நமக்கெளிதே மாலுக்கும் நான்முகற்கும் அன்றும் அளப்பரியன் ஆனானை - என்றுமோர் மூவா மதியானை மூவே ழுலகங்கள் ஆவானைக் காணும் அறிவு	19
63	அறிவானுந் தானே அறிவிப்பான் தானே அறிவாய் அறிகின்றான் தானே - அறிகின்ற மெய்ப்பொருளுந் தானே விரிசுடர்பார் ஆகாயம் அப்பொருளுந் தானே அவன்	20
64	அவனே இருசுடர்தீ ஆகாசம் ஆவான் அவனே புவிபுனல்காற் றாவான் - அவனே இயமானனாய் அட்ட மூர்த்தியுமாய் ஞான மயனாகி நின்றானும் வந்து	21
65	வந்திதனைக் கொள்வதே யொக்கும்இவ் வாளரவின் சிந்தை யதுதெரிந்து காண்மினோ- வந்தோர் இராநீர் இருண்டனைய கண்டத்தீர் எங்கள் பிரானீர்உம் சென்னிப் பிறை	22
66	பிறையும் புனலும் அனலரவுஞ் சூடும் இறைவர் எமக்கிரங்கா ரேனுங் - கறைமிடற்ற எந்தையார்க் காட்பட்டேம் என்றென் றிருக்குமே எந்தையா உள்ள மிது	23
67	இதுவன்றே ஈசன் திருவுருவம் ஆமா றிதுவன்றே என்றனக்கோர் சேமம் - இதுவன்றே மின்னுஞ் சுடருருவாய் மீண்டாயென் சிந்தனைக்கே இன்னுஞ் சுழல்கின்ற திங்கு	24
68	இங்கிருந்து சொல்லுவதென் எம்பெருமான் எண்ணாதே எங்கும் பலிதிரியும் எத்திறமும் - பொங்கிரவில் ஈமவனத் தாடுவதும் என்னுக்கென் றாராய்வோம் நாமவனைக் காணலுற்ற ஞான்று	25
69	ஞான்ற குழற்சடைகள் பொன்வரைபோல் மின்னுவன போன்ற கறைமிடற்றான் பொன்மார்பின் - ஞான்றெங்கும் மிக்கயலே தோன்ற விளங்கி மிளிருமே அக்கயலே வைத்த அரவு	26
70	அரவமொன் றாகத்து நீநயந்து பூணேல் பரவித் தொழுதிரந்தோம் பன்னாள் - முரணழிய ஒன்னாதார் மூவெயிலும் ஓரம்பால் எய்தானே பொன்னாரம் மற்றொன்று பூண்	27
71	பூணாக வொன்று புனைந்தொன்று பொங்கதளின் நாணாக மேல்மிளிர நன்கமைத்துக் - கோள்நாகம் பொன்முடிமேற் சூடுவது மெல்லாம் பொறியிலியேற் கென்முடிவ தாக இவர்	28
72	இவரைப் பொருளுணர மாட்டாதா ரெல்லாம் இவரை இகழ்வதே கண்டீர் -இவர் தமது பூக்கோல மேனிப் பொடிபூசி என்பணிந்த பேய்க்கோலங் கண்டார் பிறர்	29
73	பிறரறிய லாகாப் பெருமையருந் தாமே பிறரறியும் பேருணர்வுந் தாமே - பிறருடைய என்பே அணிந்திரவில் தீயாடும் எம்மானார் வன்பேயும் தாமும் மகிழ்ந்து	30
74	மகிழ்தி மடநெஞ்சே மானுடரில் நீயும் திகழ்தி பெருஞ்சேமஞ் சேர்ந்தாய் - இகழாதே யாரென்பே யேனும் அணிந்துழல்வார்க் காட்பட்ட பேரன்பே இன்னும் பெருக்கு	31
75	பெருகொளிய செஞ்சடைமேற் பிள்ளைப் பிறையின் ஒருகதிரே போந்தொழுகிற் றொக்கும் - தெரியின் முதற்கண்ணான் முப்புரங்கள் அன்றெரித்தான் மூவா நுதற்கண்ணான் தன்மார்பின் நூல்	32
76	நூலறிவு பேசி நுழைவிலா தார்திரிக நீல மணிமிடற்றான் நீர்மையே - மேலுவந்த தெக்கோலத் தெவ்வுருவா யெத்தவங்கள் செய்வார்க்கும் அக்கோலத் தவ்வுருவே ஆம்	33
77	ஆமா றறியாவே வல்வினைகள் அந்தரத்தே நாமாளென் றேத்தார் நகர்மூன்றும் - வேமாறு ஒருகணையாற் செற்றானை உள்ளத்தால் உள்ளி அருகணையா தாரை அடும்	34
78	அடுங்கண்டாய் வெண்மதியென் றஞ்சி யிருள்போந் திடங்கொண் டிருக்கின்ற தொக்கும் - படங்கொள் அணிமிடற்ற பேழ்வாய் அரவசைத்தான் கோல மணிமிடற்றின் உள்ள மறு	35
79	மறுவுடைய கண்டத்தீர் வார்சடைமேல் நாகம் தெறுமென்று தேய்ந்துழலும் ஆஆ - உறுவான் தளரமீ தோடுமேல் தான்அதனை அஞ்சி வளருமோ பிள்ளை மதி	36
80	மதியா அடலவுணர் மாமதில்மூண் றட்ட மதியார் வளர்சடையி னானை - மதியாலே என்பாக்கை யாலிகழா தேத்துவரேல் இவ்வுலகில் என்பாக்கை யாய்ப்பிறவார் ஈண்டு	37
81	ஈண்டொளிசேர் வானத் தெழுமதியை வாளரவம் தீண்டச் சிறுகியதே போலாதே - பூண்டதோர் தாரேறு பாம்புடையான் மார்பில் தழைந்திலங்கு கூரேறு காரேனக் கொம்பு	38
82	கொம்பினைஓர் பாகத்துக் கொண்ட குழகன்தன் அம்பவள மேனி அதுமுன்னஞ் - செம்பொன் அணிவரையே போலும் பொடியணிந்தால் வெள்ளி மணிவரையே போலும் மறித்து	39
83	மறித்து மடநெஞ்சே வாயாலுஞ் சொல்லிக் குறித்துத் தொழுதொண்டர் பாதம் - குறித்தொருவர் கொள்ளாத திங்கள் குறுங்கண்ணி கொண்டார்மாட் டுள்ளாதார் கூட்டம் ஒருவு	40
84	ஒருபால் உலகளந்த மாலவனாம் மற்றை ஒருபால் உமையவளாம் என்றால் - இருபாலும் நின்னுருவ மாக நிறந்தெரிய மாட்டோமால் நின்னுருவோ மின்னுருவோ நேர்ந்து	41
85	நேர்ந்தரவங் கொள்ளச் சிறுகிற்றோ நீயதனை ஈர்ந்தளவே கொண்டிசைய வைத்தாயோ - பேர்ந்து வளங்குழவித் தாய்வளர மாட்டாதோ என்னோ இளங்குழவித் திங்கள் இது	42
86	திங்க ளிதுசூடிச் சில்பலிக்கென் றூர்திரியேல் எங்கள் பெருமானே என்றிரந்து - பொங்கொளிய வானோர் விலக்காரேல் யாம்விலக்க வல்லமே தானே அறிவான் தனக்கு	43
87	தனக்கே அடியனாய்த் தன்னடைந்து வாழும் எனக்கே அருளாவா றென்கொல் - மனக்கினிய சீராளன் கங்கை மணவாளன் செம்மேனிப் பேராளன் வானோர் பிரான்	44
88	பிரானவனை நோக்கும் பெருநெறியே பேணிப் பிரானவன்தன் பேரருளே வேண்டிப் - பிரானவனை எங்குற்றான் என்பீர்கள் என்போல்வார் சிந்தையினும் இங்குற்றான் காண்பார்க் கெளிது	45
89	எளிய திதுவன்றே ஏழைகாள் யாதும் அளியீர் அறிவிலீர் ஆஆ - ஒளிகொள்மிடற் றெந்தைஅராப் பூண்டுழலும் எம்மானை உள்நினைந்த சிந்தையராய் வாழுந் திறம்	46
90	திறத்தான் மடநெஞ்சே சென்றடைவ தல்லால் பெறத்தானும் ஆதியோ பேதாய் - நிறத்த இருவடிக்கண் ஏழைக் கொருபாகம் ஈந்தான் திருவடிக்கட் சேருந் திரு	47
91	திருமார்பில் ஏனச் செழுமருப்பைப் பார்க்கும் பெருமான் பிறைக்கொழுந்தை நோக்கும் - ஒருநாள் இதுமதியென் றொன்றாக இன்றளவுந் தேரா ததுமதியொன் றில்லா அரா	48
92	அராவி வளைத்தனைய அங்குழவித் திங்கள் விராவு கதிர்விரியஓடி - விராவுதலால் பொன்னோடு வெள்ளிப் புரிபுரிந்தாற் போலாவே தன்னோடே யொப்பான் சடை	49
93	சடைமேல்அக் கொன்றை தருகனிகள் போந்து புடைமேவித் தாழ்ந்தனவே போலும் - முடிமேல் வலப்பால்அக் கோல மதிவைத்தான்தன் பங்கின் குலப்பாவை நீலக் குழல்	50
94	குழலார் சிறுபுறத்துக் கோல்வளையைப் பாகத் தெழிலாக வைத்தேக வேண்டா - கழலார்ப்பப் பேரிரவில் ஈமப் பெருங்காட்டில் பேயோடும் ஆரழல்வாய் நீயாடும் அங்கு	51
95	அங்கண் முழுமதியஞ் செக்கர் அகல்வானத் தெங்கும் இனிதெழுந்தால் ஒவ்வாதே - செங்கண் திருமாலைப் பங்குடையான் செஞ்சடைமேல் வைத்த சிரமாலை தோன்றுவதோர் சீர்	52
96	சீரார்ந்த கொன்றை மலர்தழைப்பச் சேணுலவி நீரார்ந்த பேரியாறு நீத்தமாய்ப் - பேரார்ந்த நாண்பாம்பு கொண்டசைத்த நம்மீசன் பொன்முடிதான் காண்பார்க்குச் செவ்வேயோர் கார்	53
97	காருருவக் கண்டத்தெங் கண்ணுதலே எங்கொளித்தாய் ஓருருவாய் நின்னோ டுழிதருவான் - நீருருவ மேகத்தாற்செய்தனைய மேனியான் நின்னுடைய பாகத்தான் காணாமே பண்டு	54
98	பண்டமரர் அஞ்சப் படுகடலின் நஞ்சுண்டு கண்டங் கறுத்ததுவு மன்றியே - உண்டு பணியுறுவார் செஞ்சடைமேற் பால்மதியி னுள்ளே மணிமறுவாய்த் தோன்றும் வடு	55
99	வடுவன் றெனக்கருதி நீமதித்தி யாயின் சுடுவெண் பொடிநிறத்தாய் சொல்லாய் - படுவெண் புலாற்றலையின் உள்ளுண் புறம்பேசக் கேட்டோ நிலாத்தலையிற் சூடுவாய் நீ	56
100	நீயுலகம் எல்லாம் இரப்பினும் நின்னுடைய தீய அரவொழியச் செல்கண்டாய் - தூய மடவரலார் வந்து பலியிடார் அஞ்சி விடஅரவம் மேலாட மிக்கு	57
101	மிக்க முழங்கெரியும் வீங்கிய பொங்கிருளும் ஒக்க வுடனிருந்தால் ஒவ்வாதே - செக்கர்போல் ஆகத்தான் செஞ்சடையும் ஆங்கவன்தன் பொன்னுருவில் பாகத்தாள் பூங்குழலும் பண்பு	58
102	பண்புணர மாட்டேன்நான் நீயே பணித்துக்காண் கண்புணரும் நெற்றிக் கறைக்கண்டா - பெண்புணரும் அவ்வுருவோ மாலுருவோ ஆனேற்றாய் நீறணிவ தெவ்வுருவோ நின்னுருவ மேல்	59
103	மேலாய மேகங்கள் கூடியோர் பொன்விலங்கல் போலாம் ஒளிபுதைத்தால் ஒவ்வாதே - மாலாய கைம்மா மதக்களிற்றுக் காருரிவை போர்த்தபோ தம்மான் திருமேனி அன்று	60
104	அன்றுந் திருவுருவங் காணாதே ஆட்பட்டேன் இன்றுந் திருவுருவங் காண்கிலேன் - என்றுந்தான் எவ்வுருவோன் உம்பிரான் என்பார்கட் கென்னுரைக்கேன் எவ்வுருவோ நின்னுருவம் ஏது	61
105	ஏதொக்கும் ஏதொவ்வா தேதாகும் ஏதாகா தேதொக்கும் என்பதனை யாரறிவார் - பூதப்பால் வில்வேட னாகி விசயனோ டேற்றநாள் வல்வேட னான வடிவு	62
106	வடிவுடைய செங்கதிர்க்கு மாறாய்ப் பகலே நெடிதுலவி நின்றெறிக்குங் கொல்லோ - கடியுலவு சொன்முடிவொன் றில்லாத சோதியாய் சொல்லாயால் நின்முடிமேல் திங்கள் நிலா	63
107	நிலாஇலங்கு வெண்மதியை நேடிக்கொள் வான்போல் உலாவி உழிதருமா கொல்லோ - நிலாஇருந்த செக்கரவ் வானமே ஒக்குந் திருமுடிக்கே புக்கரவங் காலையே போன்று	64
108	காலையே போன்றிலங்கும் மேனி கடும்பகலின் வேலையே போன்றிலங்கும் வெண்ணீறு - மாலையின் தாங்குருவே போலுஞ் சடைக்கற்றை மற்றவற்கு வீங்கிருளே போலும் மிடறு	65
109	மிடற்றில் விடமுடையீர் உம்மிடற்றை நக்கி மிடற்றில் விடங்கொண்ட வாறோ - மிடற்றகத்து மைத்தாம் இருள்போலும் வண்ணங் கரிதாலோ பைத்தாடும் நும்மார்பிற் பாம்பு	66
110	பாம்பும் மதியும் மடமானும் பாய்புலியுந் தாம்பயின்று தாழருவி தூங்குதலால் - ஆம்பொன் உருவடிவில் ஓங்கொளிசேர் கண்ணுதலான் கோலத் திருவடியின் மேய சிலம்பு	67
111	சிலம்படியாள் ஊடலைத் தான்தவிர்ப்பான் வேண்டிச் சிலம்படிமேற் செவ்வரத்தஞ் சேர்த்தி - நலம்பெற் றெதிராய செக்கரினும் இக்கோலஞ் செய்தான் முதிரா மதியான் முடி	68
112	முடிமேற் கொடுமதியான் முக்கணான் நல்ல அடிமேற் கொடுமதியோங் கூற்றைப் - படிமேற் குனியவல மாம்அடிமை கொண்டாடப் பெற்றோம் இனிஅவலம் உண்டோ எமக்கு	69
113	எமக்கிதுவோ பேராசை யென்றுந் தவிரா தெமக்கொருநாள் காட்டுதியோ எந்தாய் - அமைக்கவே போந்தெரிபாய்ந் தன்ன புரிசடையாய் பொங்கிரவில் ஏந்தெரிபாய்ந் தாடும் இடம்	70
114	இடப்பால வானத் தெழுமதியை நீயோர் மடப்பாவை தன்னருகே வைத்தால் - இடப் பாகங் கொண்டாள் மலைப்பாவை கூறொன்றுங் கண்டிலங்காண் கண்டாயே முக்கண்ணாய் கண்	71
115	கண்டெந்தை என்றிறைஞ்சிக் கைப்பணியான் செய்யேனேல் அண்டம் பெறினும் அதுவேண்டேன் - துண்டஞ்சேர் விண்ணாளுந் திங்களாய் மிக்குலகம் ஏழினுக்கும் கண்ணாளா ஈதென் கருத்து	72
116	கருத்தினால் நீகருதிற் றெல்லாம் உடனே திருத்தலஞ் சிக்கென நான்சொன்னேன் - பருத்தரங்க வெள்ளநீ ரேற்றேன் அடிக்கமலம் நீவிரும்பி உள்ளமே எப்போதும் ஓது	73
117	ஓத நெடுங்கடல்கள் எத்தனையும் உய்த்தட்ட ஏது நிறைந்தில்லை என்பரால் - பேதையர்கள் எண்ணா திடும்பலியால் என்னோ நிறைந்தவா கண்ணார் கபாலக் கமலம்	74
118	கலங்கு புனல்கங்கை ஊடால லாலும் இலங்கு மதிஇயங்க லாலும் - நலங்கொள் பரிசுடையான் நீண்முடிமேற் பாம்பியங்க லாலும் விரிசடையாங் காணில் விசும்பு	75
119	விசும்பில் விதியுடைய விண்ணோர் பணிந்து பசும்பொன் மணிமகுடந் தேய்ப்ப - முசிந்தெங்கும் எந்தாய் தழும்பேறி யேபாவம் பொல்லாவாம் அந்தா மரைபோல் அடி	76
120	அடிபேரிற் பாதாளம் பேரும் அடிகள் முடிபேரின் மாமுகடு பேரும் - கடகம் மறிந்தாடு கைபேரின் வான்திசைகள் பேரும் அறிந்தாடும் ஆற்றா தரங்கு	77
121	அரங்கமாய்ப் பேய்க்காட்டில் ஆடுவான் வாளா இரங்குமோ எவ்வுயிர்க்கும் ஏழாய் - இரங்குமேல் என்னாக வையான்தான் எவ்வுலகம் ஈந்தளியான் பன்னாள் இரந்தாற் பணிந்து	78
122	பணிந்தும் படர்சடையான் பாதங்கள் போதால் அணிந்தும் அணிந்தவரை ஏத்தத் - துணிந்தென்றும் எந்தையார்க் காட்செய்யப் பெற்ற இதுகொலோ சிந்தையார்க் குள்ள செருக்கு	79
123	செருக்கினால் வெற்பெடுத்த எத்தனையோ திண்டோள் அரக்கனையும் முன்னின் றடர்த்த - திருத்தக்க மாலயனுங் காணா தரற்றி மகிழ்ந்தேத்தக் காலனையும் வென்றுதைத்த கால்	80
124	காலனையும் வென்றோம் கடுநரகம் கைகழன்றோம் மேலை இருவினையும் வேரறுத்தோம் - கோல அரணார் அவிந்தழிய வெந்தீயம் பெய்தான் சரணார விந்தங்கள் சார்ந்து	81
125	சார்ந்தார்க்குப் பொற்கொழுந்தே ஒத்திலங்கிச் சாராது பேர்ந்தார்க்குத் தீக்கொடியின் பெற்றியதாம் - தேர்ந்துணரில் தாழ்சுடரோன் செங்கதிருஞ் சாயுந் தழல்வண்ணன் வீழ்சடையே என்றுரைக்கும் மின்	82
126	மின்போலும் செஞ்சடையான் மாலோடும் ஈண்டிசைந்தால் என்போலுங் காண்பார்கட் கென்றிரேல் - தன்போலும் பொற்குன்றும் நீல மணிக்குன்றும் தாமுடனே நிற்கின்ற போலும் நெடிது	83
127	நெடிதாய பொங்கெரியுந் தண்மதியும் நேரே கடிதாங் கடுஞ்சுடரும் போலும் - கொடிதாக விண்டார்கள் மும்மதிலும் வெந்தீ யினில்அழியக் கண்டாலும் முக்கணான் கண்	84
128	கண்ணாரக் கண்டும்என் கையாரக் கூப்பியும் எண்ணார எண்ணத்தால் எண்ணியும் - விண்ணோன் எரியாடி என்றென்றும் இன்புறுவன் கொல்லோ பெரியானைக் காணப் பெறின்	85
129	பெறினும் பிறிதியாதும் வேண்டேம் நமக்கீ துறினும் உறாதொழியு மேனும் - சிறிதுணர்த்தி மற்றொருகண் நெற்றிமேல் வைத்தான்தன் பேயாய நற்கணத்தி லொன்றாய நாம்	86
130	நாமாலை சூடியும் நம்ஈசன் பொன்னடிக்கே பூமாலை கொண்டு புனைந்தன்பாய் - நாமோர் அறிவினையே பற்றினால் எற்றே தடுமே எறிவினையே என்னும் இருள்	87
131	இருளின் உருவென்கோ மாமேகம் என்கோ மருளின் மணிநீலம் என்கோ - அருளெமக்கு நன்றுடையாய் செஞ்சடைமேல் நக்கிலங்கு வெண்மதியம் ஒன்றுடையாய் கண்டத் தொளி	88
132	ஒளிவி லிவன்மதனை ஒண்பொடியா நோக்கித் தெளிவுள்ள சிந்தையினிற் சேர்வாய் - ஒளிநஞ்சம் உண்டவா யதிருப்ப உன்னுடைய கண்டமிருள் கொண்டவா றென்இதனைக் கூறு	89
133	கூறெமக்கீ தெந்தாய் குளிர்சடையை மீதழித் திட் டேற மிகப்பெருகின் என்செய்தி - சீறி விழித்தூரும் வாளரவும் வெண்மதியும் ஈர்த்துத் தெழித்தோடுங் கங்கைத் திரை	90
134	திரைமருவு செஞ்சடையான் சேவடிக்கே ஆளாய் உரைமருவி யாமுணர்ந்தோங் கண்டீர் - தெரிமினோ இம்மைக்கும் அம்மைக்கும் எல்லாம் அமைந்தோமே எம்மைப் புறம்உரைப்ப தென்	91
135	என்னை உடையானும் ஏகமாய் நின்றானுந் தன்னை அறியாத தன்மையனும் - பொன்னைச் சுருளாகச் செய்தனைய தூச்சடையோன் வானோர்க் கருளாக வைத்த அவன்	92
136	அவன்கண்டாய் வானோர் பிரானாவான் என்றும் அவன்கண்டாய் அம்பவள வண்ணன் - அவன் கண்டாய் மைத்தமர்ந்த கண்டத்தான் மற்றவன்பால் நன்னெஞ்சே மெய்த்தமர்ந்தன் பாய்நீ விரும்பு	93
137	விருப்பினால் நீபிரிய கில்லாயோ வேறா இருப்பிடமற் றில்லையோ என்னோ - பொருப்பன்மகள் மஞ்சுபோல் மால்விடையாய் நிற்பிரிந்து வேறிருக்க அஞ்சுமோ சொல்லாய் அவள்	94
138	அவளோர் குலமங்கை பாகத் தகலாள் இவளோர் சலமகளும் ஈதே - தவளநீ றென்பணிவீர் என்றும் பிரிந்தறியீர் ஈங்கிவருள் அன்பணியார் சொல்லுமின்இங் கார்	95
139	ஆர்வல்லார் காண அரனவனை அன்பென்னும் போர்வை அதனாலே போர்த்தமைத்துச் - சீர்வல்ல தாயத்தால் நாமுந் தனிநெஞ்சி னுள்ளடைத்து மாயத்தால் வைத்தோம் மறைத்து	96
140	மறைத்துலகம் ஏழினிலும் வைத்தாயோ அன்றேல் உறைப்போடும் உன்கைக் கொண்டாயோ - நிறைத்திட் டுளைந்தெழுந்து நீயெரிப்ப மூவுலகும் உள்புக் களைந்தெழுந்த செந்தீ யழல்	97
141	அழலாட அங்கை சிவந்ததோ அங்கை அழகால் அழல்சிவந்த வாறோ - கழலாடப் பேயாடு கானிற் பிறங்க அனலேந்தித் தீயாடு வாயிதனைக் செப்பு	98
142	செப்பேந் திளமுலையாள் காணவோ தீப்படுகாட் டப்பேய்க் கணமவைதாங் காணவோ - செப்பெனக்கொன் றாகத்தான் அங்காந் தனலுமிழும் ஐவாய நாகத்தா யாடுன் நடம்	99
143	நடக்கிற் படிநடுங்கும் நோக்கிற் திசைவேம் இடிக்கின் உலகனைத்தும் ஏங்கும் - அடுக்கற் பொருமேறோ ஆனேறோ பொன்னொப்பாய் நின்னே றுருமேறோ ஒன்றா உரை	100
144	உரையினால் இம்மாலை அந்தாதி வெண்பாக் கரைவினாற் காரைக்காற் பேய்சொல் - பரவுவார் ஆராத அன்பினோ டண்ணலைச்சென் றேத்துவார் பேராத காதல் பிறந்து	101

திருச்சிற்றம்பலம்

3. ஐயடிகள் காடவர்கோன் நாயனார் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

3.1. திருக்கோயில் திருவெண்பா (?த்திரத் திருவெண்பா)

 

மேல்

145	ஓடுகின்ற நீர்மை ஒழிதலுமே உற்றாரும் கோடுகின்றார் மூப்புங் குறுகிற்று -நாடுகின்ற நல்லச்சிற் றம்பலமே நண்ணாமுன் நன்னெஞ்சே தில்லைச்சிற் றம்பலமே சேர்	1
146	கடுவடுத்த நீர்கொடுவா காடிதா என்று நடுநடுத்து நாவடங்கா முன்னம் - பொடியடுத்த பாழ்கோட்டஞ் சேராமுன் பன்மாடத் தென்குடந்தைக் கீழ்க்கோட்டஞ் செப்பிக் கிட	2
147	குந்தி நடந்து குனிந்தொருகை கோலூன்றி நொந்திருமி ஏங்கி நுரைத்தேறி - வந்துந்தி ஐயாறு வாயாறு பாயாமுன் நெஞ்சமே ஐயாறு வாயால் அழை	3
148	காளை வடிவொழிந்து கையுறவோ டையுறவாய் நாளும் அணுகி நலியாமுன் - பாளை அவிழ்கமுகம் பூஞ்சோலை ஆருரற் காளாய்க் கவிழ்கமுகம் கூம்புகஎன் கை	4
149	வஞ்சியன நுண்ணிடையார் வாள்தடங்கண் நீர்சோரக் குஞ்சி குறங்கின்மேற் கொண்டிருந்து - கஞ்சி அருத்தொருத்தி கொண்டுவா என்னாமுன் நெஞ்சே திருத்துருத்தி யான்பாதஞ் சேர்	5
150	காலைக் கலையிழையாற் கட்டித்தன் கையார்த்து மாலை தலைக்கணிந்து மையெழுதி - மேலோர் பருக்கோடி மூடிப் பலரழா முன்னம் திருக்கோடி காஅடைநீ சென்று	6
151	மாண்டுவாய் அங்காவா முன்னம் மடநெஞ்சே வேண்டுவாய் ஆகி விரைந்தொல்லைப் - பாண்டவாய்த் தென்னிடைவாய் மேய சிவனார் திருநாமம் நின்னிடைவாய் வைத்து நினை	7
152	தொட்டுத் தடவித் துடிப்பொன்றுங் காணாது பெட்டப் பிணமென்று பேரிட்டுக் - கட்டி எடுங்களத்தா என்னாமுன் ஏழைமட நெஞ்சே நெடுங்களத்தான் பாதம் நினை	8
153	அழுகு திரிகுரம்பை ஆங்கதுவிட் டாவி ஒழுகும் பொழுதறிய ஒண்ணா - கழுகு கழித்துண் டலையாமுன் காவிரியின் தென்பால் குழித்தண் டலையானைக் கூறு	9
154	படிமுழுதும் வெண்குடைக்கீழ்ப் பாரெலாம் ஆண்ட முடியரசர் செல்வத்து மும்மைக் - கடியிலங்கு தோடேந்து கொன்றையந்தார்ச் சோதிக்குத் தொண்டுபட் டோடேந்தி உண்ப துறும்	10
155	குழீஇயிருந்த சுற்றம் குணங்கள்பா ராட்ட வழீஇயிருந்த அங்கங்கள் எல்லாம் - தழீஇயிருந்தும் என்னானைக் காவா இதுதகா தென்னாமுன் தென்னானைக்கா அடைநீ சென்று	11
156	குயிலொத் திருள்குஞ்சி கொக்கொத் திருமல் பயிலப் புகாமுன்னம் நெஞ்சே - மயிலைத் திருப்புன்னை யங்கானல் சிந்தியா யாகில் இருப்பின்னை யங்காந் திளைத்து	12
157	காளையர்கள் ஈளையர்க ளாகிக் கருமயிரும் பூளையெனப் பொங்கிப் பொலிவழிந்து - சூளையர்கள் ஓகாளஞ் செய்யாமுன் நெஞ்சமே உஞ்சேனை மாகாளங் கைதொழுது வாழ்த்து	13
158	இல்லும் பொருளும் இருந்த மனையளவே சொல்லும் அயலார் துடிப்பளவே - நல்ல கிளைகுளத்து நீரளவே கிற்றியே நெஞ்சே வளைகுளத்துள் ஈசனையே வாழ்த்து	14
159	அஞ்சனஞ்சேர் கண்ணார் அருவருக்கும் அப்பதமாய்க் குஞ்சி வெளுத்துடலங் கோடாமுன் - நெஞ்சமே போய்க்காடு கூடப் புலம்பாது பூம்புகார்ச் சாய்க்காடு கைதொழுநீ சார்ந்து	15
160	இட்ட குடிநீர் இருநாழி ஓருழக்காச் சட்டஒரு முட்டைநெய் தான்கலந் - தட்ட அருவாச்சா றென்றங் கழாமுன்னம் பாச்சில் திருவாச்சி ராமமே சேர்	16
161	கழிந்தது நென்னற்றுக் கட்டுவிட்டு நாறி ஒழிந்த துடல்இரா வண்ணம் - அழிந்த திராமலையா கொண்டுபோ என்னாமுன் நெஞ்சே சிராமலையான் பாதமே சேர்	17
162	இழவாடிச் சுற்றத்தார் எல்லாருங் கூடி விழவாடி ஆவிவிடா முன்னம் - மழபாடி ஆண்டானை ஆரமுதை அன்றயன்மால் காணாமை நீண்டானை நெஞ்சே நினை	18
163	உள்ளிடத்தான் வல்லையே நெஞ்சமே ஊழ்வினைகள் கள்ளிடத்தான் வந்து கலவாமுன் - கொள்ளிடத்தின் தென்திருவாப் பாடியான் தெய்வமறை நான்கினையும் தன்திருவாய்ப் பாடியான் தாள்	19
164	என்னெஞ்சே உன்னை இரந்தும் உரைக்கின்றேன் கன்னஞ்செய் வாயாகிற் காலத்தால் - வன்னெஞ்சேய் மாகம்பத் தானை உரித்தானை வண்கச்சி ஏகம்பத் தானை இறைஞ்சு	20
165	கரம்ஊன்றிக் கண்ணிடுங்கிக் கால்குலைய மற்றோர் மரம்ஊன்றி வாய்குதட்டா முன்னம் - புரம்மூன்றுந் தீச்சரத்தாற் செற்றான் திருப்பனந்தாள் தாடகைய ஈச்சரத்தான் பாதமே ஏத்து	21
166	தஞ்சாக மூவுலகும் ஆண்டு தலையளித்திட் டெஞ்சாமை பெற்றிடினும் யான்வேண்டேன் - நஞ்சங் கரந்துண்ட கண்டர்தம் ஒற்றியூர் பற்றி இரந்துண் டிருக்கப் பெறின்	22
167	நூற்றனைத்தோர் பல்லூழி நுண்வயிர வெண்குடைக்கீழ் வீற்றிருந்த செல்வம் விழையாதே - கூற்றுதைத்தான் ஆடரவங் கச்சா அரைக்கசைத்த அம்மான்தன் பாடரவங் கேட்ட பகல்	23
168	உய்யும் மருந்திதனை உண்மின் எனஉற்றார் கையைப் பிடித்தெதிரே காட்டியக்காற் - பைய எழுந்திருமி யான்வேண்டேன் என்னாமுன் நெஞ்சே செழுந்திரும யானமே சேர்	24

திருச்சிற்றம்பலம்

4. சேரமான் பெருமாள் நாயனார் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

4.1. பொன்வண்ணத்தந்தாதி

மேல்

169	பொன்வண்ணம் எவ்வண்ணம் அவ்வண்ணம் மேனி பொலிந்திலங்கும் மின்வண்ணம் எவ்வண்ணம் அவ்வண்ணம் வீழ்சடை வெள்ளிக்குன்றம் தன்வண்ணம் எவ்வண்ணம் அவ்வண்ணம் மால்விடை தன்னைக்கண்ட என்வண்ணம் எவ்வண்ணம் அவ்வண்ணம் ஆகிய ஈசனுக்கே	1
170	ஈசனைக் காணப் பலிகொடு செல்லஎற் றேஇவளோர் பேயனைக் காமுறு பிச்சிகொ லாமென்று பேதையர்முன் தாயெனை ஈர்ப்பத் தமியேன் தளரஅத் தாழ்சடையோன் வாவெனைப் புல்லவென் றான்இமை விண்டன வாட்கண்களே	2
171	கண்களங் கஞ்செய்யக் கைவளை சோரக் கலையுஞ்செல்ல ஒண்களங் கண்ணுதல் வேர்ப்பஒண் கொன்றையந் தார்உருவப் பெண்களங் கம்மிவள் பேதுறும் என்பதோர் பேதைநெஞ்சம் பண்களங் கம்மிசை பாடநின் றாடும் பரமனையே	3
172	பரமனை யேபலி தேர்ந்துநஞ் சுண்டது பன்மலர்சேர் பிரமனை யேசிரங் கொண்டுங் கொடுப்பது பேரருளாம் சரமனை யேஉடம் பட்டும் உடம்பொடு மாதிடமாம் வரமனை யேகிளை யாகும்முக் கண்ணுடை மாதவனே	4
173	தவனே உலகுக்குத் தானே முதல்தான் படைத்தவெல்லாம் சிவனே முழுதும்என் பார்சிவ லோகம் பெறுவர்செய்ய அவனே அடல்விடை ஊர்தி கடலிடை நஞ்சமுண்ட பவனே எனச்சொல்லு வாரும் பெறுவர்இப் பாரிடமே	5
174	இடமால் வலந்தான் இடப்பால் துழாய்வலப் பால்ஒண்கொன்றை வடமால் இடந்துகில் தோல்வலம் ஆழி இடம்வலம்மான் இடமால் கரிதால் வலஞ்சே திவனுக் கெழில்நலஞ்சேர் குடமால் இடம்வலங் கொக்கரை யாம்எங்கள் கூத்தனுக்கே	6
175	கூத்துக் கொலாம் இவர் ஆடித் திரிவது கோல்வளைகள் பாத்துக் கொலாம்பலி தேர்வது மேனி பவளம்கொலாம் ஏத்துக் கொலாம்இவர் ஆதரிக் கின்ற திமயவர்தம் ஓத்துக் கொலாம்இவர் கண்டதிண் டைச்சடை உத்தமரே	7
176	உத்தம ராய்அடி யார்உல காளத் தமக்குரிய மத்தம் அராமதி மாடம் பதிநலம் சீர்மைகுன்றா எத்தம ராயும் பணிகொள்ள வல்ல இறைவர்வந்தென் சித்தம ராய்அக லாதுடன் ஆடித் திரிதவரே	8
177	திரிதவர் கண்ணுள்ளும் உள்ளத்தின் உள்ளும் திரிதரினும் அரிதவர் தன்மை அறிவிப்ப தாயினும் ஆழிநஞ்சேய் கரிதவர் கண்டம் வெளிதவர் சாந்தம்கண் மூன்றொடொன்றாம் பரிதவர் தாமே அருள்செய்து கொள்வர்தம் பல்பணியே	9
178	பணிபதம் பாடிசை ஆடிசை யாகப் பனிமலரால் அணிபதங் கன்பற் கொளப்பனை அத்தவற் கேயடிமை துணிபதங் காமுறு தோலொடு நீறுடல் தூர்த்துநல்ல தணிபதங் காட்டிடுஞ் சஞ்சலம் நீஎன் தனிநெஞ்சமே	10
179	நெஞ்சம் தளிர்விடக் கண்ணீர் ததும்ப முகம்மலர அஞ்செங் கரதலம் கூம்பஅட் டாங்கம் அடிபணிந்து தஞ்சொல் மலரால் அணியவல் லோர்கட்குத் தாழ்சடையான் வஞ்சங் கடிந்து திருத்திவைத் தான்பெரு வானகமே	11
180	வானகம் ஆண்டுமந் தாகினி ஆடிநந் தாவனம் சூழ் தேனக மாமலர் சூடிச்செல் வோரும் சிதவல்சுற்றிக் கானகந் தேயத் திரிந்திரப் போரும் கனகவண்ணப் பால்நிற நீற்றற் கடியரும் அல்லாப் படிறருமே	12
181	படிறா யினசொல்லிப் பாழுடல் ஓம்பிப் பலகடைச் சென் றிடறா தொழிதும் எழுநெஞ்ச மேஎரி ஆடிஎம்மான் கடல்தா யினநஞ்சம் உண்ட பிரான்கழல் சேர்தல்கண்டாய் உடல்தான் உளபயன் ஆவசொன் னேன்இவ் வுலகினுள்ளே	13
182	உலகா ளுறுவீர் தொழுமின்விண் ணாள்வீர் பணிமின்நித்தம் பலகா முறுவீர் நினைமின் பரமனொ டொன்றலுற்றீர் நலகா மலரால் அருச்சிமின் ஆள்நர கத்துநிற்கும் அலகா முறுவீர் அரனடி யாரை அலைமின்களே	14
183	அலையார் புனல்அனல் ஞாயி றவனி மதியம்விண்கால் தொலையா உயிருடம் பாகிய சோதியைத் தொக்குமினோ தலையாற் சுமந்துந் தடித்துங் கொடித்தேர் அரக்கன்என்னே கலையான் ஒருவிரல் தாங்ககில் லான்விட்ட காரணமே	15
184	காரணன் காமரம் பாடவோர் காமர்அம் பூடுறத்தன் தாரணங் காகத் தளர்கின்ற தையலைத் தாங்குவர்யார் போரணி வேற்கண் புனற்படம் போர்த்தன பூஞ்சுணங்கார் ஏரணி கொங்கையும் பொற்படம் மூடி இருந்தனவே	16
185	இருந்தனம் எய்தியும் நின்றுந் திரிந்துங் கிடந்தலைந்தும் வருந்திய வாழ்க்கை தவிர்த்திடு போகநெஞ் சேமடவாள் பொருந்திய பாகத்துப் புண்ணியன் புண்ணியல் சூலத்தெம்மான் திருந்திய போதவன் தானே களையும்நம் தீவினையே	17
186	தீவினை யேனைநின் றைவர் இராப்பகல் செத்தித்தின்ன மேவினை வாழ்க்கை வெறுத்தேன் வெறுத்துவிட் டேன்வினையும் ஓவின துள்ளந் தெளிந்தது கள்ளங் கடிந் தடைந்தேன் பாவின செஞ்சடை முக்கணன் ஆரணன் பாதங்களே	18
187	பாதம் புவனி சுடர்நய னம்புவ னம்உயிர்ப் போங் கோதம் உடுக்கை உயர்வான் முடிவிசும் பேஉடம்பு வேதம் முகம்திசை தோள்மிகு பன்மொழி கீதம்என்ன போதம் இவற்கோர் மணிநிறம் தோற்பது பூங்கொடியே	19
188	கொடிமேல் இடபமுங் கோவணக் கீளுமோர் கொக்கிறகும் அடிமேற் கழலும் அகலத்தில் நீறும்ஐ வாயரவும் முடிமேல் மதியும் முருகலர் கொன்றையும் மூவிலைய வடிவேல் வடிவும்என் கண்ணுள்எப் போதும் வருகின்றவே	20
189	வருகின்ற மூப்பொடு தீப்பிணிக் கூற்றம்வை கற்குவைகல் பொருகின்ற போர்க்கொன்றும் ஆற்றகில் லேன்பொடி பூசிவந்துன் அருகொன்றி நிற்க அருளுகண் டாய்அழல் வாய்அரவம் வெருகொன்ற வெண்மதி செஞ்சடை மேல்வைத்த வேதியனே	21
190	வேதியன் பாதம் பணிந்தேன் பணிந்துமெய்ஞ் ஞானமென்னும் சோதியென் பால்கொள்ள உற்றுநின் றேற்கின்று தொட்டிதுதான் நீதியென் றான்செல்வம் ஆவதென் றேன்மேல் நினைப்புவண்டேர் ஓதிநின் போல்வகைத் தேயிரு பாலும் ஒழித்ததுவே	22
191	ஒழித்தேன் பிறவியை ஊர்ந்தேன் உவகையை ஓங்கிற்றுள்ளம் இழித்தேன் உடம்பினை ஏலேன் பிறரிடை இம்மனையும் பழித்தேன் பழியே விளைக்கும்பஞ் சேந்தியக் குஞ்சரமும் தெழித்தேன் சிவனடி சேர்ந்தேன் இனிமிகத் தெள்ளியனே	23
192	தெள்ளிய மாந்தரைச் சேர்ந்திலன் தீங்கவி பாடலுற்றேன் ஒள்ளிய சொல்லும் பொருளும் பெறேன் உரைத் தார்உரைத்த கள்ளிய புக்காற் கவிகள்ஒட் டார்கடல் நஞ்சயின்றாய் கொள்ளிய அல்லகண் டாய்புன்சொல் ஆயினும் கொண்டருளே	24
193	அருளால் வருநஞ்சம் உண்டுநின் றாயை அமரர்குழாம் பொருளார் கவிசொல்ல யானும்புன் சொற்கள் புணர்க்கலுற்றேன் இருளா சறவெழில் மாமதி தோன்றவும் ஏன்றதென்ன வெருளா தெதிர்சென்று மின்மினி தானும் விரிகின்றதே	25
194	விரிகின்ற ஞாயிறு போன்றது மேனியஞ் ஞாயிறுசூழ்ந் தெரிகின்ற வெங்கதிர் ஒத்தது செஞ்சடை அச்சடைக் கீழ்ச் சரிகின்ற காரிருள் போன்றது கண்டம்அக் காரிருட்கீழ்ப் புரிகின்ற வெண்முகில் போன்றுள தால்எந்தை ஒண்பொடியே	26
195	பொடிக்கின் றிலமுலை போந்தில பல்சொற் பொருள்தெரியா முடிக்கின் றிலகுழல் ஆயினும் கேண்மின்கள் மூரிவெள்ளம் குடிக்கொண்ட செஞ்சடைக் கொண்டலங் கண்டன்மெய்க் கொண்டணிந்த கடிக்கொன்றை நாறுகின் றாள்அறி யேன்பிறர் கட்டுரையே	27
196	உரைவளர் நான்மறை ஓதி உலகம் எலாந் திரியும் விரைவளர் கொன்றை மருவிய மார்பன் விரிசடைமேல் திரைவளர் கங்கை நுரைவளர் தீர்த்தஞ் செறியச் செய்த கரைவளர் ஒத்துள தாற்சிர மாலைஎம் கண்டனுக்கே	28
197	கண்டங் கரியன் கரியீர் உரியன் விரிதருசீர் அண்டங் கடந்த பெருமான் சிறுமான் தரித்தபிரான் பண்டன் பரம சிவனோர் பிரமன் சிரம்அரிந்த புண்தங் கயிலன் பயிலார மார்பன்எம் புண்ணியனே	29
198	புண்ணியன் புண்ணியல் வேலையன் வேலைய நஞ்சன்அங்கக் கண்ணியன் கண்ணியல் நெற்றியன் காரணன் கார்இயங்கும் விண்ணியன் விண்ணியல் பாணியன் பாணி கொள உமையாள் பண்ணியன் பண்ணியல் பாடலன் ஆடற் பசுபதியே	30
199	பதியார் பலிக்கென்று வந்தார் ஒருவர்க்குப் பாவைநல்லீர் கதியார் விடைஉண்டு கண்மூன் றுளகறைக் கண்டமுண்டு கொதியார் மழுவுண்டு கொக்கரை உண்டிறை கூத்துமுண்டு மதியார் சடைஉள மால்உள தீவது மங்கையர்க்கே	31
200	மங்கைகொங் கைத்தடத் திங்குமக் குங்குமப் பங்கநுங்கி அங்கமெங் கும்நெகச் சங்கமங் கைத்தலத் துங்கவர்வான் கங்கைநங் கைத்திரைப் பொங்குசெங் கண்அர வங்கள்பொங்கிப் பங்கிதங் கும்மலர்த் திங்கள்தங் கும்முடிப் பண்டங்கனே	32
201	பண்டங்கன் வந்து பலிதாஎன்றான்பக லோற் கிடென்றேன் அண்டங் கடந்தவன் அன்னம்என்றான்அயன் ஊர்தியென்றேன் கொண்டிங் குன்ஐயம்பெய் என்றான் கொடித்தேர் அநங்கன்என்றேன் உண்டிங் கமைந்ததென் றாற்கது சொல்ல உணர்வுற்றதே	33
202	உற்றடி யார்உல காளஓர் ஊணும் உறக்கும் இன்றிப் பெற்றம தாவதென் றேனும் பிரான்பெரு வேல்நெடுங்கண் சிற்றடி யாய்வெண்பல் செவ்வாய் இவள்சிர மாலைக்கென்றும் இற்றிடை யாம்படி யாகஎன் னுக்கு மெலிக்கின்றதே	34
203	மெலிக்கின்ற வெந்தீ வெயில்வாய் இழுதழல் வாய்மெழுகு கலிக்கின்ற காமம் கரதலம் எல்லி துறக்கம் வெங்கூற் றொலிக்கின்ற நீருறு தீயொளி யார்முக்கண் அத்தர்மிக்க பலிக்கென்று வந்தார் கடிக்கொன்றை சூடிய பல்லுயிரே	35
204	பல்லுயிர் பாகம் உடல்தலை தோல்பக லோன்மறல்பெண் வில்லிஓர் வேதியன் வேழம் நிரையே பறித்துதைத்துப் புல்லியுஞ் சுட்டும் அறுத்தும் உரித்துங்கொண் டான் புகழே சொல்லியும் பாடியும் ஏத்தக் கெடும்நங்கள் சூழ்துயரே	36
205	துயருந் தொழும்அழும் சோரும் துகிலுங் கலையுஞ்செல்லப் பெயரும் பிதற்றும் நகும்வெய் துயிர்க்கும் பெரும்பணிகூர்ந் தயரும் அமர்விக்கும் மூரி நிமிர்க்கும்அந் தோஇங்ஙனே மயரும் மறைக்காட் டிறையினுக் காட்பட்ட வாணுதலே	37
206	வாணுதற் கெண்ணம்நன் றன்று வளர்சடை எந்தைவந்தால் நாணுதற் கெண்ணாள் பலிகொடுசென்று நகும்நயந்து பேணுதற் கெண்ணும் பிரமன் திருமால் அவர்க் கரிய தாணுவுக் கென்னோ இராப்பகல் நைந்திவள் தாழ்கின்றதே	38
207	தாழுஞ் சடைசடை மேலது கங்கையக் கங்கைநங்கை வாமுஞ் சடைசடை மேலது திங்கள்அத் திங்கட்பிள்ளை போழுஞ் சடைசடை மேலது பொங்கர வவ்வரவம் வாழுஞ் சடைசடை மேலது கொன்றையெம் மாமுனிக்கே	39
208	முனியே முருகலர் கொன்றையி னாய்என்னை மூப்பொழித்த கனியே கழலடி அல்லாற் களைகண்மற் றொன்றுமிலேன் இனியேல் இருந்தவம் செய்யேன் திருந்தஅஞ் சேநினைந்து தனியேன் படுகின்ற சங்கடம் ஆர்க்கினிச் சாற்றுவனே	40
209	சாற்றுவன் கோயில் தலையும் மனமும் தவம்இவற்றால் ஆற்றுவன் அன்பெனும் நெய்சொரிந் தாற்றிஅஞ் சொல்மலரால் ஏற்றுவன் ஈசன்வந் தென்மனத் தான்என் றெழுந்தலரே தூற்றுவன் தோத்திரம் ஆயின வேயினிச் சொல்லுவனே	41
210	சொல்லா தனகொழு நாவல்ல சோதியுட் சோதிதன்பேர் செல்லாச் செவிமரம் தேறித் தொழாதகை மண்திணிந்த கல்லாம் நினையா மனம்வணங்காத்தலை யும்பொறையாம் அல்லா அவயவந் தானும் மனிதர்க் கசேதனமே	42
211	தனக்குன்றம் மாவையம் சங்கரன் தன்னருள் அன்றிப்பெற்றால் மனக்கென்றும் நஞ்சிற் கடையா நினைவன் மதுவிரியும் புனக்கொன்றை யான்அரு ளால்புழுவாகிப் பிறந்திடினும் எனக்கென்றும் வானவர் பொன்னுல கோடொக்க எண்ணுவனே	43
212	எண்ணம் இறையே பிழைக்குங் கொலாம்இமை யோர்இறைஞ்சும் தண்ணம் பிறைச்சடைச் சங்கரன் சங்கக் குழையன்வந்தென் உள்நன் குறைவ தறிந்தும் ஒளிமா நிறங்கவர்வான் கண்ணும் உறங்கா திராப்பகல் எய்கின்ற காமனுக்கே	44
213	காமனை முன்செற்ற தென்றாள் அவள்இவள் காலன்என்னும் தாமநன் மார்பனை முன்செற்ற தென்றுதன் கையெறிந்தாள் நாம்முனஞ் செற்றதன் றாரைஎன் றேற்கிரு வர்க்கும் அஞ்சி ஆமெனக் கிற்றிலர் அன்றெனக் கிற்றிலர் அந்தணரே	45
214	அந்தணராம் இவர்ஆருர் உறைவதென் றேன்அதுவே சந்தணை தோளியென் றார்தலை யாயசலவர் என்றேன் பந்தணை கையாய் அதுவும்உண் டென்றார் உமையறியக் கொந்தணை தாரீர் உரைமின்என் றேன்துடி கொட்டினரே	46
215	கொட்டும் சிலபல சூழநின் றார்க்கும்குப் புற்றெழுந்து நட்ட மறியும் கிரீடிக்கும் பாடும் நகும்வெருட்டும் வட்டம் வரும்அருஞ் சாரணை செல்லும் மலர்தயங்கும் புட்டங் கிரும்பொழில் சூழ்மறைக் காட்டரன் பூதங்களே	47
216	பூதப் படையுடைப் புண்ணியரேபுறஞ் சொற்கள்நும்மேல் ஏதப் படஎழு கின்றன வாலிளை யாளொடும்மைக் காதற்படுப்பான் கணைதொட்ட காமனைக் கண்மலராற் சேதப் படுத்திட்ட காரணம் நீரிறை செப்புமினே	48
217	செப்பன கொங்கைக்குத் தேமலர்க் கொன்றை நிறம்பணித்தான் மைப்புரை கண்ணுக்கு வார்புனல் கங்கைவைத் தான்மனத்துக் கொப்பன இல்லா ஒளிகிளர் உன்மத்தமும் அமைத்தான் அப்பனை அம்மனைநீயென் பெறாதுநின் றார்க்கின்றதே	49
218	ஆர்க்கின்ற நீரும் அனலும் மதியும் ஐவாய்அரவும் ஓர்க்கின்ற யோகும் உமையும் உருவும் அருவும்வென்றி பார்க்கின்ற வேங்கையும் மானும் பகலும் இரவும்எல்லாம் கார்க்கொன்றை மாலையி னார்க்குடன் ஆகிக் கலந்தனவே	50
219	கலந்தனக் கென்பலர் கட்டவிழ் வார்கொன்றை கட்டரவார் சலந்தனக் கண்ணிய கானகம் ஆடியோர் சாணகமும் நிலந்தனக் கில்லா அகதியன் ஆகிய நீலகண்டத் தலந்தலைக் கென்னே அலந்தலை யாகி அழிகின்றதே	51
220	அழிகின்ற தாருயிர் ஆகின்ற தாகுலம் ஏறிடும்மால் இழிகின்ற சங்கம் இருந்த முலைமேல் கிடந்தனபீர் பொழிகின்ற கண்ணீர் புலர்ந்தது வாய்கலை போனவந்தார் மொழிகின்ற தென்இனி நான்மறை முக்கண் முறைவனுக்கே	52
221	முறைவனை மூப்புக்கு நான்மறைக் கும்முதல் ஏழ்கடலந் துறைவனைச் சூழ்கயி லாயச் சிலம்பனைத் தொன்மைகுன்றா இறைவனை எண்குணத் தீசனை ஏத்தினர் சித்தந்தம்பால் உறைவனைப் பாம்பனை யாம்பின்னை என்சொல்லி ஓதுவதே	53
222	ஓதவன் நாமம் உரையவன் பல்குணம் உன்னைவிட்டேன் போதவன் பின்னே பொருந்தவன் வாழ்க்கை திருந்தச்சென்று மாதவ மாகிடு மாதவ மாவளர் புன்சடையான் யாதவன் சொன்னான் அதுகொண் டொழிஇனி ஆரணங்கே	54
223	ஆரணங் கின்முகம் ஐங்கணை யான்அகம் அவ்வகத்தில் தோரணந் தோள்அவன் தேரகல் அல்குல்தொன் மைக்கண்வந்த பூரண கும்பம் முலைஇவை காணப் புரிசடைஎம் காரணன் தாள்தொழும் அன்போ பகையோ கருதியதே	55
224	கருதிய தொன்றில்லை ஆயினும் கேண்மின்கள் காரிகையாள் ஒருதின மும்முள ளாகஒட் டாதொடுங் கார்ஒடுங்கப் பொருதநன் மால்விடைப் புண்ணியன் பொங்கிளங் கொன்றைஇன்னே தருதிர்நன் றாயிடும் தாரா விடிற்கொல்லுந் தாழ்இருளே	56
225	இருளார் மிடற்றால் இராப்பகல் தன்னால் வரைமறையால் பொருளார் கமழ்கொன்றை யால்முல்லை புற்றர வாடுதலால் தெருளார் மதிவிசும் பால்பெளவந்தெண்புனல் தாங்குதலால் அருளாற் பலபல வண்ணமு மால்அரன் ஆயினனே	57
226	ஆயினஅந்தணர் வாய்மை அரைக்கலை கைவளைகள் போயின வாள்நிகர் கண்ணுறு மைந்நீர் முலையிடையே பாயின வேள்கைக் கரபத் திரத்துக்குச் சூத்திரம்போல் ஆயின பல்சடை யார்க்கன்பு பட்டஎம் ஆயிழைக்கே	58
227	இழையார் வனமுலை வீங்கி இடையிறு கின்ற திற்றால் பிழையாள் நமக்கிவை கட்டுண்க என்பது பேச்சுக்கொலாம் கழையார் கழுக்குன்ற வாணனைக் கண்டனைக் காதலித்தாள் குழையார் செவியொடு கோலக் கயற்கண்கள் கூடியவே	59
228	கூடிய தன்னிடத் தான்உமை யாளிடத் தானைஐயா றீடிய பல்சடை மேற்றெரி வண்ணம் எனப்பணிமின் பாடிய நான்மறை பாய்ந்தது கூற்றைப் படர்புரஞ்சுட் டாடியநீறுசெஞ் சாந்திவை யாம்எம் அயன்எனவே	60
229	அயமே பலிஇங்கு மாடுள தாணுவோர் குக்கிக்கிடப் பயமே மொழியும் பசுபதி ஏறெம்மைப் பாய்ந்திடுமால் புயமேய் குழலியர் புண்ணியர் போமின் இரத்தல்பொல்லா நயமே மொழியினும் நக்காம் அம் மாஉம்மை நாணுதுமே	61
230	நாணா நடக்க நலத்தார்க் கிடையில்லை நாம்எழுத ஏணார் இருந்தமி ழால்மற வேனுந் நினைமின்என்றும் பூணார் முலையீர் நிருத்தன் புரிசடை எந்தைவந்தால் காணாவிடேன்கண்டி ரவா தொழியேன் கடிமலரே	62
231	கடிமலர்க் கொன்றை தரினும்புல் லேன்கலை சாரஒட்டேன் முடிமலர் தீண்டின் முனிவன் முலைதொடு மேற்கெடுவன் அடிமலர் வானவர் ஏத்தநின் றாய்க்கழ கல்லஎன்பன் தொடிமலர்த் தோள்தொடு மேல்திரு வாணை தொடங்குவனே	63
232	தொடங்கிய வாழ்க்கையை வாளா துறப்பர் துறந்தவரே அடங்கிய வேட்கை அரன்பால் இலர்அறு காற்பறவை முடங்கிய செஞ்சடை முக்கண னார்க்கன்றி இங்கும்அன்றிக் கிடங்கினிற் பட்ட கராஅனை யார்பல கேவலரே	64
233	வலந்தான் கழல்இடம் பாடகம் பாம்பு வலம்இடமே கலந்தான் வலம்நீ றிடம்சாந் தெரிவலம் பந்திடமென் பலந்தார் வலம்இடம் ஆடகம் வேல்வலம் ஆழிஇடம் சலந்தாழ் சடைவலம் தண்ணங் குழல்இடம் சங்கரற்கே	65
234	சங்கரன் சங்கக் குழையன் சரணார விந்தந்தன்னை அங்கரங் கூப்பித் தொழுதாட் படுமின்தொண் டீர்நமனார் கிங்கரர் தாம்செய்யும் கீழா யினமிறை கேட்டலுமே இங்கரம் ஆயிரம் ஈரஎன் நெஞ்சம் எரிகின்றதே	66
235	எரிகின்ற தீயொத் துளசடை ஈசற்கத் தீக்கிமையோர் சொரிகின்ற பாற்கடல் போன்றது சூழ்புனல் அப்புனலிற் சரிகின்ற திங்களோர் தோணிஒக்கின்றதத் தோணிஉய்ப்பான் தெரிகின்ற திண்கழை போன்றுள தால்அத்திறல் அரவே	67
236	அரவம் உயிர்ப்ப அழலும்அங் கங்கை வளாய்க்குளிரும் குரவங் குழல்உமை ஊடற்கு நைந்துறு கும்அடைந்தோர் பரவும் புகழ்அண்ணல் தீண்டலும் பார்வா னவைவிளக்கும் விரவும் இடர்இன்பம் எம்இறை சூடிய வெண்பிறையே	68
237	பிறைத்துண்டம் சூடலுற் றோபிச்சை கொண்டனல் ஆடலுற்றோ மறைக்கண்டம் பாடலுற் றோஎன்பும் நீறும் மருவலுற்றோ கறைக்கண்டம் புல்லலுற் றோகடு வாய்அர வாடலுற்றோ குறைக்கொண் டிவள்அரன் பின்செல்வ தென்னுக்குக் கூறுமினே	69
238	கூறுமின் ஈசனைச் செய்ம்மின்குற் றேவல் குளிர்மின்கண்கள் தேறுமின் சித்தம் தெளிமின் சிவனைச் செறுமின்செற்றம் ஆறுமின் வேட்கை அறுமின் அவலம் இவைநெறியா ஏறுமின் வானத் திருமின் விருந்தாய் இமையவர்க்கே	70
239	இமையோர் கொணர்ந்திங் கிழித்திட நீர்மைகெட் டேந்தல்பின்போய் அமையா நெறிச்சென்றோர் ஆழ்ந்த சலமகளாய் அணைந்தே எமையாளு டையான் தலைமக ளாஅங் கிருப்பஎன்னே உமையா ளவள்கீழ் உறைவிடம் பெற்றோ உறைகின்றதே	71
240	உறைகின் றனர்ஐவர் ஒன்பது வாயில்ஓர் மூன்றுளதால் மறைகின்ற என்பு நரம்போ டிறைச்சி உதிரம்மச்சை பறைகின்ற தோல்போர் குரம்பை பயன்இல்லை போய்அடைமின் அறைகின்ற தெண்புனல் செஞ்சடைக் கொண்டோன் மலரடிக்கே	72
241	அடிக்கண்ணி கைதொழு தார்க்ககன் ஞாலங் கொடுத்தடிநாய் வடிக்கண்ணி நின்னைத் தொழவளை கொண்டனை வண்டுண்கொன்றைத் கடிக்கண்ணி யாய்எமக் கோருர் இரண்டகங் காட்டினையால் கொடிக்கண்ணி மேல்நல்ல கொல்லே றுயர்த்த குணக்குன்றமே	73
242	குன்றெடுத் தான்செவி கண்வாய் சிரங்கள் நெரிந்தலற அன்றடர்த் தற்றுகச் செற்றவன் நற்றவர்க் கற்றசிவன் மன்றிடைத் தோன்றிய நெல்லிக் கனிநிற்ப மானுடர்போய் ஒன்றெடுத் தோதிப் புகுவர் நரகத் துறுகுழியே	74
243	குழிகட் கொடுநடைக் கூன்பற் கவட்டடி நெட்டிடைஊன் உழுவைத் தழைசெவித் தோல்முலைச் சூறை மயிர்ப்பகுவாய்த் தெழிகட் டிரைகுரல் தேம்பல் வயிற்றுத் திருக்குவிரற் கழுதுக் குறைவிடம் போல்கண்டன் ஆடும் கடியரங்கே	75
244	அரங்கா மணிஅன்றில் தென்றல்ஓர் கூற்றம் மதியம் அந்தீச் சரங்காமன் எய்யஞ்சு சந்துட் பகையால் இவள்தளர்ந்தாள் இரங்கா மனத்தவர் இல்லை இரங்கான் இமையவர்தம் சிரங்கா முறுவான் எலும்புகொள் வான்என்றன் தேமொழிக்கே	76
245	மொழியக்கண் டான்பழி மூளக்கண் டான்பிணி முன்கைச் சங்கம் அழியக்கண் டான்அன்றில் ஈரக்கண் டான்தென்றல் என்உயிர்மேல் சுழியக்கண் டான்துயர் கூரக்கண் டான்துகில் சூழ்கலையும் கழியக்கண் டான்தில்லைக் கண்ணுத லான்கண்ட கள்ளங்களே	77
246	கள்ள வளாகங் கடிந்தடி மைப்படக் கற்றவர்தம் உள்ள வளாகத் துறுகின்ற உத்தமன் நீள்முடிமேல் வெள்ள வளாகத்து வெண்ணுரை சூடி வியன்பிறையைக் கொள்ள அளாய்கின்ற பாம்பொன் றுளது குறிக்கொண்மினே	78
247	குறிக்கொண் டிவள்பெய்த கோல்வளை யேவந்து கோள்இழைத்தீர் வெறிக்கொண்ட வெள்ளிலம் போதோ எலும்போ விரிசடைமேல் உறைக்கொன்றை யோஉடைத் தோலோ பொடியோ உடைகலனோ கறைக்கண்ட ரேநுமக் கென்னோ சிறுமி கடவியதே	79
248	கடவிய தொன்றில்லை ஆயினுங் கேண்மின்கள் காரிகையாள் மடவிய வாறுகண் டாம்பிறை வார்சடை எந்தைவந்தால் கிடவிய நெஞ்சம் இடங்கொடுத் தாட் கவலங் கொடுத்தான் தடவிய கொம்பதன் தாள்மேல் இருந்து தறிக்குறுமே	80
249	தறித்தாய் அயன்தலை சாய்த்தாய் சலந்தர னைத்தழலாப் பொறித்தாய் அனங்கனைச் சுட்டாய் புரம்புன லும்சடைமேற் செறித்தாய்க் கிவைபுகழ் ஆகின்ற கண்டிவள் சில்வளையும் பறித்தாய்க் கிதுபழி ஆகுங்கொ லாம்என்று பாவிப்பனே	81
250	பாவிக்கும் பண்டையள் அல்லள் பரிசறி யாள்சிறுமி ஆவிக்கும் குற்குலு நாறும் அகம்நெக அங்கம் எங்கும் காவிக்கண் சோரும்பொச் சாப்புங் கறைமிடற் றானைக்கண்ணில் தாவிக்கும் வெண்ணகை யாள்அம்மெல் லோதிக்குச் சந்தித்தவே	82
251	சந்தித்த கூற்றுக்குக் கூற்றாம் பிணிக்குத் தனிமருந்தாம் சிந்திக்கிற் சிந்தா மணியாகித் தித்தித் தமுதமுமாம் வந்திக்கில் வந்தென்னை மால்செய்யும் வானோர் வணங்கநின்ற அந்திக்கண் ஆடியி னான்அடி யார்களுக் காவனவே	83
252	ஆவன யாரே அழிக்கவல் லார்அமை யாவுலகில் போவன யாரே பொதியகிற் பார்புரம் மூன்றெரித்த தேவனைத் தில்லைச் சிவனைத் திருந்தடி கைதொழுது தீவினை யேன்இழந் தேன்கலை யோடு செறிவளையே	84
253	செறிவளை யாய்நீ விரையல் குலநலம் கல்விமெய்யாம் இறையவன் தாமரைச் சேவடிப் போதென்றெல் லோரும்ஏத்தும் நிறையுடை நெஞ்சிது வேண்டிற்று வேண்டிய நீசர்தம்பால் கறைவளர் கண்டனைக்காணப் பெரிதும் கலங்கியதே	85
254	கலங்கின மால்கடல் வீழ்ந்தன கார்வரை ஆழ்ந்ததுமண் மலங்கின நாகம் மருண்டன பல்கணம் வானங்கைபோய் இலங்கின மின்னொடு நீண்ட சடைஇமை யோர்வியந்தார் அலங்கல்நன் மாநடம் ஆர்க்கினி ஆடுவ தெம்மிறையே	86
255	எம்மிறைவன் இமையோர் தலை வன்உமை யாள்கணவன் மும்முறை யாலும் வணங்கப் படுகின்ற முக்கண்நக்கற் கெம்முறை யாள்இவள் என்பிழைத் தாட்கிறை என்பிழைத்தான் இம்முறை யாலே கவரக் கருதிற் றெழிற்கலையே	87
256	கலைதலை சூலம் மழுக்கனல் கண்டைகட் டங்கம்கொடி சிலைஇவை ஏந்திய எண்டோட் சிவற்கு மனஞ்சொற்செய்கை நிலைபிழை யாதுகுற் றேவல்செய்தார்நின்ற மேருஎன்னும் மலைபிழை யார்என்ப ரால் அறிந் தோர்கள்இம் மாநிலத்தே	88
257	மாநிலத் தோர்கட்குத் தேவர் அனையஅத் தேவர்எல்லாம் ஆனலத் தாற்றொழும் அஞ்சடை ஈசன் அவன்பெருமை தேனலர்த் தாமரை யோன்திரு மாலவர் தேர்ந்துணரார் பாநலத் தாற்கவி யாமெங்ங னேஇனிப் பாடுவதே	89
258	பாடிய வண்டுறை கொன்றையி னான்படப் பாம்புயிர்ப்ப ஓடிய தீயால் உருகிய திங்களின் ஊறல்ஒத்த தாடிய நீறது கங்கையுந் தெண்ணீர் யமுனையுமே கூடிய கோப்பொத்த தால்உமை பாகம்எம் கொற்றவற்கே	90
259	கொற்றவ னேஎன்றும் கோவணத் தாய்என்றும் ஆவணத்தால் நற்றவ னேஎன்றும் நஞ்சுண்டி யேஎன்றும் அஞ்சமைக்கப் பெற்றவ னேஎன்றும் பிஞ்ஞக னேஎன்றும் மன்மதனைச் செற்றவ னேஎன்றும் நாளும் பரவும்என் சிந்தனையே	91
260	சிந்தனை செய்ய மனம்அமைத் தேன்செப்ப நாஅமைத்தேன் வந்தனை செய்யத் தலைஅமைத் தேன்கை தொழஅமைத்தேன் பந்தனை செய்வதற் கன்பமைத் தேன்மெய் அரும்பவைத்தேன் வெந்தவெண் ணீறணி ஈசற் கிவையான் விதித்தனவே	92
261	விதித்தன வாழ்நாள் பெரும்பிணி விச்சைகள் கொண்டுபண்டே கொதிப்பினில் ஒன்றுங் குறைவில்லை குங்குமக் குன்றனைய பதித்தனங் கண்டனம் குன்றம்வெண் சந்தனம் பட்டனைய மதித்தனங் கண்டனம் நெஞ்சினி என்செய்யும் வஞ்சனையே	3
262	வஞ்சனை யாலே வரிவளை கொண்டுள்ள மால்பனிப்பத் துஞ்சும் பொழுதும் உறத்தொழுதேன் சொரி மால் அருவி அஞ்சன மால்வரை வெண்பிறை கவ்விஅண் ணாந்தனைய வெஞ்சின ஆனையின் ஈருரி மூடிய வீரனையே	94
263	வீரன் அயன்அரி வெற்பலர் நீர்எரி பொன்எழிலார் காரொண் கடுக்கை கமலம் துழாய்விடை தொல்பறவை பேர்ஒண் பதிநிறம் தார்இவர் ஊர்திவெவ் வேறென் பரால் யாரும் அறியா வகைஎங்கள் ஈசர் பரிசுகளே	95
264	பரியா தனவந்த பாவமும் பற்றும்மற் றும்பணிந்தார்க் குரியான் எனச்சொல்லி உன்னுட னாவன் எனஅடியார்க் கரியான் இவன்என்று காட்டுவன் என்றென் றிவைஇவையே பிரியா துறையும் சடையான் அடிக்கென்றும் பேசுதுமே	96
265	பேசுவ தெல்லாம் அரன்திரு நாமம்அப் பேதை நல்லாள் காய்சின வேட்கை அரன்பாலது அறு காற்பறவை மூசின கொன்றை முடிமே லதுமுலை மேல்முயங்கப் பூசின சாந்தம் தொழுமால் இவைஒன்றும் பொய்யலவே	97
266	பொய்யா நரகம் புகினுந் துறக்கம் புகினும்புக்கிங் குய்யா உடம்பினோ டூர்வ நடப்ப பறப்பஎன்று நையா விளியினும் நானிலம் ஆளினும் நான்மறைசேர் மையார் மிடற்றான் அடிமற வாவரம் வேண்டுவனே	98
267	வேண்டிய நாள்களிற் பாதியும் கங்குல் மிகஅவற்றுள் ஈண்டிய வெந்நோய் முதலது பிள்ளைமை மேலதுமூப் பாண்டின அச்சம் வெகுளி அவாஅழுக் காறிங்ஙனே மாண்டன சேர்தும் வளர்புன் சடைமுக்கண் மாயனையே	99
268	மாயன்நன் மாமணி கண்டன் வளர்சடை யாற்கடிமை ஆயின தொண்டர் துறக்கம் பெறுவது சொல்லுடைத்தே காய்சின ஆனை வளரும் கனக மலையருகே போயின காக்கையும் அன்றே படைத்தது பொன்வண்ணமே	100
269	ஆக்கியோன் பெயர் அன்றுவெள் ளானையின் மீதிமை யோர்சுற் றணுகுறச்செல் வன்றொண்டர் பின்பரி மேற்கொண்டு வெள்ளி மலையரன்முன் சென்றெழில் ஆதி உலாஅரங் கேற்றிய சேரர்பிரான் மன்றிடை ஓதுபொன் வண்ணத்தந்தாதி வழங்கிதுவே	101

 

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

4.2. திருவாரூர் மும்மணிக்கோவை

அகவல்

 

மேல்

270	விரிகடல் பருகி அளறுபட் டன்ன கருநிற மேகம் கல்முக டேறி நுண்துளி பொழிய நோக்கி ஒண்தொடி பொலங்குழை மின்னப் புருவ வில்லிட்டு இலங்கெழிற் செவ்வாய்க் கோபம் ஊர்தரக	5
	கைத்தலம் என்னும் காந்தள் மலர முத்திலங் கெயிறெனும் முல்லை அரும்பக் குழலுஞ் சுணங்குங் கொன்றை காட்ட எழிலுடைச் சாயல் இளமயில் படைப்ப உள்நிறை உயிர்ப்பெனும் ஊதை ஊர்தரக்	10
	கண்ணீர்ப் பெருமழை பொழிதலின் ஒண்ணிறத் தஞ்சனக் கொழுஞ்சே றலம்பி எஞ்சா மணியும் பொன்னும் மாசறு வயிரமும் அணிகிளர் அகிலும் ஆரமும் உரிஞ்சிக் கொங்கை என்னுங் குவட்டிடை இழிதரப்	15
	பொங்குபுனல் காட்டி யோளே கங்கை வருவிசை தவிர்த்த வார்சடைக் கடவுள் அரிவை பாகத் தண்ணல் ஆருர் எல்லையில் இரும்பலி சொரியும் கல்லோ சென்ற காதலர் மனமே	20 - 1

 

271	மனமால் உறாதே மற்றென்செய் யும்வாய்ந்த கனமால் விடையுடையோன் கண்டத் - தினமாகித் தோன்றினகார் தோன்றிலதேர் சோர்ந்தனசங் கூர்ந்தனபீர் கான்றனநீர் எந்திழையாள் கண்	2
272	கண்ணார் நுதல்எந்தை காமரு கண்டம் எனஇருண்ட விண்ணால் உருமொடு மேலது கீழது கொண்டல்விண்ட மண்ணார் மலைமேல் இளமயி லால்மட மான்அனைய பெண்ணாம் இவள்இனி என்னாய்க் கழியும் பிரிந்துறைவே	3

மேல்

273	உறைகழி ஒள்வாள் மின்னி உருமெனும் அறைகுரல் முரசம் ஆர்ப்பக் கைபோய் வெஞ்சிலை கோலி விரிதுளி என்னும் மின்சரந் துரந்தது வானே நிலனே கடிய வாகிய களவநன் மலரொடு	5
	கொடிய வாகிய தளவமும் அந்தண் குலைமேம் பட்ட கோடலும் கோபமோடு அலைமேம் பட்ட காந்தளும் இவற்றொடு காயா வெந்துயர் தருமேல் அவரே பொங்கிரும் புரிசை போக்கற வளைஇக்	10
	கங்குலும் பகலும் காவில் மேவி மாசறு வேந்தன் பாசறை யோரே யானே இன்னே அலகில் ஆற்றல் அருச்சுனற் கஞ்ஞான்று உலவா நல்வரம் அருளிய உத்தமன்	15
	அந்தண் ஆருர் சிந்தித்து மகிழா மயரிய மாக்களைப் போலத் துயருழந் தழியக் கண்துயி லாவே	4

வெண்பா

மேல்

274

துயிலாநோய் யாம்தோன்றத் தோன்றித்தீத் தோன்ற மயிலால வந்ததால் மாதோ - அயலாய அண்டத்துக் கப்பாலான் அந்திங்கட் கண்ணியான் கண்டத்துக் கொப்பாய கார்

5

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

275

காரும் முழக்கொடு மின்னொடு வந்தது காதலர்தம் தேருந் தெருவுஞ் சிலம்பப் புகுந்தது சில்வளைகள் சோருஞ் சிலபல அங்கே நெரிந்தன துன்னருநஞ் சாரும் மிடற்றண்ணல் ஆருர் அனைய அணங்கினுக்கே

6

அகவல்

மேல்

276	அணங்குறை நெடுவரை அருமைபே ணாது மணங்கமழ் தெரியல் சூடி வைகலும் விடுசுடர் நெடுவேல் முன்னடி விளக்காக் கடுவிசைக் கான்யாற்று நெடுநீர் நீந்தி ஒருதனி பெயரும் பொழுதிற் புரிகுழல்	5
	வானர மகளிர்நின் மல்வழங் ககலத் தானாக் காதல் ஆகுவர் என்று புலவி உள்ளமொடு பொருந்தாக் கண்ணள் கலைபிணை திரியக் கையற வெய்தி மெல்விரல் நெரித்து விம்மி வெய்துயிர்த்து	10
	அல்லியங் கோதை அழலுற் றாஅங்கு எல்லையில் இருந்துயர் எய்தினள் புல்லார் திரிபுரம் எரிய ஒருகணை தெரிந்த அரிவை பாகத் தண்ணல் ஆருர் வளமலி கமல வாள்முகத்து	15
	இளமயிற் சாயல் ஏந்திழை தானே	7

வெண்பா

மேல்

277

இழையார் வனமுலை ஈர்ந்தண் புனத்தில் உழையாகப் போந்ததொன் றுண்டே - பிழையாச்சீர் அம்மான் அனலாடி ஆருர்க்கோன் அன்றுரித்த கைம்மானேர் அன்ன களிறு

8

 

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

278

களிறு வழங்க வழங்கா அதர்கதிர் வேல்துணையா வெளிறு விரவ வருதிகண் டாய்விண்ணின் நின்றிழிந்த பிளிறு குரற்கங்கை தாங்கிய பிஞ்சகன் பூங்கழல்மாட் டொளிறு மணிக்கொடும் பூண்இமை யோர்செல்லும் ஓங்கிருளே

9

அகவல்

மேல்

279	இருள்புரி கூந்தலும் எழில்நலம் சிதைந்தது மருள்புரி வண்டறை மாலையும் பரிந்தது ஒண்ணுதல் திலகமும் அழிந்தது கண்ணும் மைந்நிறம் ஒழிந்து செந்நிறம் எய்தி உள்ளறி கொடுமை உரைப்ப போன்றன	5
	சேதகம் பரந்தது செவ்வாய் மேதகு குழைகெழு திருமுகம் வியப்புள் ளுறுத்தி இழைகெழு கொங்கையும் இன்சாந் தழீஇக் கலையுந் துகிலும் நிலையிற் கலங்கி என்னிது விளைந்த வாறென மற்றிது	10
	அன்னதும் அறிகிலம் யாமே செறிபொழில் அருகுடை ஆருர் அமர்ந்துறை அமுதன் முருகுவிரி தெரியல் முக்கண் மூர்த்தி மராமரச் சோலைச் சிராமலைச் சாரற் சுரும்பிவர் நறும்போது கொய்யப்	15
	பெருஞ்செறி வனத்தில்யான் பிரிந்ததிப் பொழுதே	10

                             

மேல்

280	பொழுது கழிந்தாலும் பூம்புனங்காத் தெள்கி எழுது கொடியிடையாய் ஏகான் - தொழுதமரர் முன்னஞ்சேர் மொய்கழலான் முக்கணான் நான்மறையான் மன்னுஞ்சேய் போலொருவன் வந்து	11
281	வந்தார் எதிர்சென்று நின்றேன் கிடந்தவண் தார்தழைகள் தந்தார் அவையொன்றும் மாற்றகில் லேன்தக்கன் வேள்விசெற்ற செந்தா மரைவண்ணன் தீர்த்தச் சடையன் சிராமலைவாய்க் கொந்தார் பொழிலணி நந்தா வனஞ்சூழ் குளிர்புனத்தே	12

அகவல்

மேல்

282	புனமயிற் சாயற் பூங்குழல் மடந்தை மனைமலி செல்வம் மகிழா ளாகி ஏதிலன் ஒருவன் காதல னாக விடுசுடர் நடுவுநின் றடுதலின் நிழலும் அடியகத் தொளிக்கும் ஆரழற் கானத்து	5
	வெவ்வினை வேடர் துடிக்குரல் வெரீஇ மெய்விதிர் எறியுஞ் செவ்வித் தாகி முள்ளிலை ஈந்தும் முளிதாள் இலவமும் வெள்ளிலும் பரந்த வெள்ளிடை மருங்கில் கடுங்குரற் கதநாய் நெடுந்தொடர் பிணித்துப்	10
	பாசந் தின்ற தேய்கால் உம்பர் மரையதள் மேய்ந்த மயிர்ப்புன் குரம்பை விரிநரைக் கூந்தல் வெள்வாய் மறத்தியர் விருந்தா யினள்கொல் தானே திருந்தாக் கூற்றெனப் பெயரிய கொடுந்தொழில் ஒருவன்	15
	ஆற்றல் செற்ற அண்ணல் ஆரூர்ச் செய்வளர் கமலச் சீறடிக் கொவ்வைச் செவ்வாய்க் குயில்மொழிக் கொடியே	13

                         

மேல்

283	கொடியேர் நுடங்கிடையாள் கொய்தாரான் பின்னே அடியால் நடந்தடைந்தா ளாக- பொடியாக நண்ணார்ஊர் மூன்றெரித்த நாகஞ்சேர் திண்சிலையான் தண்ஆரூர் சூழ்ந்த தடம்	14
284	தடப்பாற் புனற்சடைச் சங்கரன் தண்மதி போல்முகத்து மடப்பால் மடந்தை மலரணைச் சேக்கையிற் பாசம்பிரீஇ இடப்பால் திரியில் வெருவும் இருஞ்சுரஞ் சென்றனளால் படப்பா லனவல்ல வால்தமி யேன்தையல் பட்டனவே	15

அகவல்

மேல்

285	பட்டோர் பெயரும் ஆற்றலும் எழுதி நட்ட கல்லும் மூதூர் நத்தமும் பரம்முரம் பதரும் அல்லது படுமழை வரன்முறை அறியா வல்வெயிற் கானத்துத் தேனிவர் கோதை செல்ல மானினம்	5
	அஞ்சில் ஓதி நோக்கிற் கழிந்து நெஞ்செரி வுடைமையின் விலக்காது விடுக கொங்கைக் கழிந்து குன்றிடை அடைந்த கொங்கிவர் கோங்கமும் செலவுடன் படுக மென்றோட் குடைந்து வெயில்நிலை நின்ற	10
	குன்ற வேய்களும் கூற்றடைத் தொழிக மாயிருங் கடற்றிடை வைகல் ஆயிரம் பாவையை வளர்ப்போய் நீநனி பாவையை விலக்காது பிழைத்தனை மாதோ நலத்தகும் அலைபுனல் ஆருர் அமர்ந்துறை அமுதன்	15
	கலையமர் கையன் கண்ணுதல் எந்தை தொங்கலஞ் சடைமுடிக் கணிந்த கொங்கலர் கண்ணி ஆயின குரவே	16
286	குரவங் கமழ்கோதை கோதைவே லோன்பின் விரவுங் கடுங்கானம் வெவ்வாய் - அரவம் சடைக்கணிந்த சங்கரன் தார்மதனன் தன்னைக் கடைக்கணித்த தீயிற் கடிது	17
287	கடிமலர்க் கொன்றையுந் திங்களுஞ் செங்கண் அரவும்அங்கே முடிமல ராக்கிய முக்கண்நக் கன்மிக்க செக்கரொக்கும் படிமலர் மேனிப் பரமன் அடிபர வாதவர்போல் அடிமலர் நோவ நடந்தோ கடந்ததெம் அம்மனையே	18

அகவல்

மேல்

288	மனையுறை குருவி வளைவாய்ச் சேவல் சினைமுதிர் பேடைச் செவ்வி நோக்கி ஈனில் இழைக்க வேண்டி ஆனா அன்புபொறை கூர மேன்மேல் முயங்கிக் கண்ணுடைக் கரும்பின் நுண்தோடு கவரும்	5
	பெருவளந் தழீஇய பீடுசால் கிடக்கை வருபுன லூரன் பார்வை யாகி மடக்கொடி மாதர்க்கு வலையாய்த் தோன்றிப் படிற்று வாய்மொழி பலபா ராட்டி உள்ளத் துள்ளது தெள்ளிதிற் கரந்து	10
	கள்ள நோக்கமொடு கைதொழு திறைஞ்சி எம்மி லோயே பாண அவனேல் அமரரும் அறியா ஆதி முர்த்தி குமரன் தாதை குளிர்சடை இறைவன் அறைகழல் எந்தை ஆருர் ஆவணத்	15
	துறையில் தூக்கும் எழில்மென் காட்சிக் கண்ணடி அணைய நீர்மைப் பண்ணுடைச் சொல்லியர் தம்பா லோனே	19

வெண்பா

மேல்

289	பாலாய சொல்லியர்க்கே சொல்லுபோய்ப் பாண்மகனே ஏலாஇங் கென்னுக் கிடுகின்றாய் - மேலாய தேந்தன் கமழ்கொன்றைச் செஞ்சடையான் தாள்சூடும் பூந்தண் புனலூரன் பொய்	20
290	பொய்யால் தொழினும் அருளும் இறைகண்டம் போலிருண்ட மையார் தடங்கண் மடந்தையர் கேட்கிற்பொல் லாதுவந்துன் கையால் அடிதொடல் செல்லல்நில் புல்லல் கலைஅளையல் ஐயா இவைநன்கு கற்றாய் பெரிதும் அழகியதே	21

அகவல்

மேல்

291	அழகுடைக் கிங்கணி அடிமிசை அரற்றத் தொழிலுடைச் சிறுபறை பூண்டு தேர்ஈர்த்து ஒருகளி றுருட்டி ஒண்பொடி ஆடிப் பொருகளி றனைய பொக்கமொடு பிற்றாழ்ந்து பூங்குழற் சிறாரொடு தூங்குநடை பயிற்றி	5
	அக்கரை உடுத்தி ஐம்படை கட்டி ஒக்கரை இருக்கும் ஒளிர்புன் குஞ்சிக் குதலையங் கிளவிப் புதல்வன் தன்னை உள்ளச் சொரிந்த வெள்ளத் தீம்பால் உடைய வாகிய தடமென் கொங்கை	10
	வேண்டாது பிரிந்த விரிபுனல் ஊரன் பூண்தாங் ககலம் புல்குவன் எனப்போய்ப் பெருமடம் உடையை வாழி வார்சடைக் கொடுவெண் திங்கட் கொழுநில வேய்க்கும் சுடுபொடி யணிந்த துளங்கொளி அகலத்	15
	தண்ணல் ஆரூர் திண்ணிதிற் செய்த சிறைகெழு செம்புனல் போல நிறையொடு நீங்காய் நெஞ்சம் நீயே	22

வெண்பா

மேல்

292

நீயிருந்திங் கென்போது நெஞ்சமே நீள்இருட்கண் ஆயிரங்கை வட்டித் தனலாடித் - தீஅரங்கத் தைவாய் அரவசைத்தான் நன்பணைத் தோட் கன்பமைத்த செய்வான்நல் ஊரன் திறம்

23

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

293

திறமலி சின்மொழிச் செந்துவர் வாயினர் எங்கையர்க்கே மறமலி வேலோன் அருளுக வார்சடை யான்கடவூர்த் துறைமலி ஆம்பல்பல் லாயிரத் துத்தமி யேஎழினும் நறைமலி தாமரை தன்னதென் றேசொல்லும் நற்கயமே

24

அகவல்

மேல்

294	கயங்கெழு கருங்கடல் முதுகு தெருவுபட இயங்குதிமில் கடவி எறியொளி நுளையர் நெய்ம்மீன் கவரல் வேண்டிக் கைம்மிகுத் தால வட்டம் ஏய்ப்ப மீமிசை முடிகெழு தருவலை வீசி முந்நீர்க்	5
	குடரென வாங்கிக் கொள்ளை கொண்ட சுரிமுகச் சங்கும் சுடர்விடு பவளமும் எரிகதிர் நித்திலத் தொகுதியுங் கூடி விரிகதிர் நிலவுஞ் செக்கருந் தாரகை உருவது காட்டும் உலவாக் காட்சித்	10
	தண்ணந் துறைவன் தடவரை அகலம் கண்ணுறக் கண்டது முதலா ஒண்ணிறக் காள மாசுணங் கதிர்மதிக் குழவியைக் கோளிழைத் திருக்கும் கொள்கை போல மணிதிகழ் மிடற்று வானவன் மருவும்	15
	அணிதிகழ் அகலத் தண்ணல் ஆரூர் ஆர்கலி விழவின் அன்னதோர் பேரலர் சிறந்தது சிறுநல் லூரே	25
295	ஊரெலாந் துஞ்சி உலகெலாம் நள்ளென்று பாரெலாம் பாடவிந்தப் பாயிருட்கண் - சீருலாம் மாந்துறைவாய் ஈசன் மணிநீர் மறைகாட்டுப் பூந்துறைவாய் மேய்ந்துறங்கா புள்	26
296	புள்ளுந் துயின்று பொழுதிறு மாந்து கழுதுறங்கி நள்ளென்ற கங்குல் இருள்வாய்ப் பெருகிய வார்பனிநாள் துள்ளுங் கலைக்கைச் சுடர்வண் ணனைத் தொழு வார்மனம்போன் றுள்ளும் உருக ஒருவர்திண் தேர்வந் துலாத் தருமே	27

அகவல்

மேல்

297	உலாநீர்க் கங்கை ஒரு சடைக் கரந்து புலால்நீர் ஓழுகப் பொருகளி றுரித்த பூத நாதன் ஆதி மூர்த்தி திருமட மலைமகட் கொருகூறு கொடுத்துத்தன் அன்பின் அமைத்தவன் ஆரூர் நன்பகல்	5
	வலம்புரி அடுப்பா மாமுத் தரிசி சலஞ்சலம் நிறைய ஏற்றி நலந்திகழ் பவளச் செந்தீ மூட்டிப் பொலம்பட இப்பியந் துடுப்பால் ஒப்பத் துழாவி அடாஅ தட்ட அமுதம் வாய்மடுத்து	10
	இடாஅ ஆயமோ டுண்ணும் பொழுதில் திருந்திழைப் பணைத்தோள் தேமொழி மாதே விருந்தின் அடியேற் கருளுதி யோவென முலைமுகம் நோக்கி முறுவலித் திறைஞ்சலின் நறைகமழ் எண்ணெய்ச் சிறுநுண் துள்ளி	15
	பொங்குபுனல் உற்றது போலஎன் அங்கம் எல்லாந் தானா யினளே	28
298	ஆயினஅன் பாரே அழிப்பர் அனலாடி பேயினவன் பாரோம்பும் பேரருளான் - தீயினவன் கண்ணாளன் ஆருர்க் கடலார் மடப்பாவை தண்ணாருங் கொங்கைக்கே தாழ்ந்து	29
299	தாழ்ந்து கிடந்த சடைமுடிச் சங்கரன் தாள்பணியா தாழ்ந்து கிடந்துநை வார்கிளை போலயர் வேற் கிரங்கிச் சூழ்ந்து கிடந்த கரைமேல் திரையென்னும் கையெறிந்து வீழ்ந்து கிடந்தல றித்துயி லாதிவ் விரிகடலே	30

திருச்சிற்றம்பலம்

  

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

4.3. திருக்கயிலாய ஞான உலா

மேல்

300	திருமாலும் நான்முகனுந் தேர்ந்துணரா தன்றங் கருமால் உறஅழலாய் நின்ற - பெருமான் பிறவாதே தோன்றினான் காணாதே காண்பான் துறவாதே யாக்கை துறந்தான் - முறைமையால் ஆழாதே ஆழ்ந்தான் அகலா தகலியான் ஊழால் உயராதே ஓங்கினான் - சூழொளிநூல் ஓதா துணர்ந்தான் நுணுகாது நுண்ணியான் யாதும் அணுகா தணுகியான் - ஆதி அரியாகிக் காப்பான் அயனாய்ப் படைப்பான் அரனாய் அழிப்பவனும் தானே ௭ பரனாய	5
	தேவர் அறியாத தோற்றத்தான் தேவரைத்தான் மேவிய வாறே விதித்தமைத்தான் - ஓவாதே எவ்வுருவில் யாரொருவர் உள்குவார் உள்ளத்துள் அவ்வுருவாய்த் தோன்றி அருள்கொடுப்பான் - எவ்வுருவும் தானேயாய் நின்றளிப்பான் தன்னிற் பிறிதுருவம் ஏனோர்க்குங் காண்பரிய எம்பெருமான் - ஆனாத சீரார் சிவலோகந் தன்னுள் சிவபுரத்தில் ஏரார் திருக்கோயில் உள்ளிருப்ப - ஆராய்ந்து செங்கண் அமரர் புறங்கடைக்கட் சென் றீண்டி எங்கட்குக் காட்சியருள் என்றிரப்ப - அங்கொருநாள்	10
	பூமங்கை பொய்தீர் தரணி புகழ்மங்கை நாமங்கை என்றிவர்கள் நன்கமைத்த - சேமங்கொள் ஞானக் கொழுந்து நகராசன் தன்மடந்தை தேன் மொய்த்த குஞ்சியின்மேற் சித்திரிப்ப - ஊனமில்சீர் நந்தா வனமலரும் மந்தா கினித்தடஞ்சேர் செந்தா மரைமலர்நூ றாயிரத்தால் - நொந்தா வயந்தன் தொடுத்தமைத்த வாசிகை சூட்டி நயந்திகழும் நல்லுறுப்புக் கூட்டிப் - பயன்கொள் குலமகளிர் செய்த கொழுஞ்சாந்தம் கொண்டு நலமலிய ஆகந் தழீஇக் - கலைமலிந்த	15
	கற்பகம் ஈன்ற கமழ்பட் டினைஉடுத்துப் பொற்கழல்கள் கால்மேற் பொலிவித்து - விற்பகரும் சூளா மணிசேர் முடிகவித்துச் சுட்டிசேர் வாளார் நுதற்பட்டம் மன்னுவித்துத் - தோளா மணிமகர குண்டலங்கள் காதுக் கணிந்தாங் கணிவயிரக் கண்டிகை பொன்னாண் - பணிபெரிய ஆரம் அவைபூண் டணிதிக ழுஞ்சன்ன வீரந் திருமார்பில் வில்லிலக - ஏருடைய எண்டோட்கும் கேயூரம் பெய்துதர பந்தனமும் கண்டோர் மனமகிழக் கட்டுறீஇக் - கொண்டு	20
	கடிசூத் திரம்புனைந்து கங்கணங்கைப் பெய்து வடிவுடைய கோலம் புனைந்தாங் - கடிநிலை மேல் நந்திமா காளர் கடைகழிந்த போழ்தத்து வந்து வசுக்கள் இருக்குரைப்ப - அந்தமில்சீர் எண்ணருங் கீர்த்தி எழுவர் இருடிகளும் அண்ணல்மேல் ஆசிகள் தாமுணர்த்த - ஒண்ணிறத்த பன்னிருவர் ஆதித்தர் பல்லாண் டெடுத்திசைப்ப மன்னும் அகத்தியன்யாழ் வாசிப்பப் பொன்னியலும் அங்கி கமழ்தூபம் ஏந்த யமன்வந்து மங்கல வாசகத்தால் வாழ்த்துரைப்பச் - செங்கண்	25
	நிருதி முதலோர் நிழற்கலன்கள் ஏந்த வருணன் மணிக்கலசந் தாங்கத் -தெருவெலாம் வாயு நனிவிளக்க மாமழை நீர்தெளிப்பத் தூயசீர்ச் சோமன் குடையெடுப்ப - மேவியசீர் ஈசானன் வந் தடைப்பை கைக்கொள்ள அச்சுனிகள் வாயார்ந்த மந்திரத்தால் வாழ்த்துரைப்பத் - தூய உருத்திரர்கள் தோத்திரங்கள் சொல்லக் குபேரன் திருத்தகு மாநிதியஞ் சிந்தக் - கருத்தமைந்த கங்கா நதியமுனை உள்ளுருத்த தீர்த்தங்கள் பொங்கு கவரி புரையிரட்டத் - தங்கிய	30
	பைந்நாகம் எட்டும் சுடரெடுப்பப் பைந்தறுகண் கைந்நாகம் எட்டும் கழல்வணங்க - மெய்ந்நாக மேகம் விதானமாய் மின்னெலாஞ் சூழ்கொடியாய் மேகத் துருமு முரசறையப் - போகஞ்சேர் தும்புரு நாரதர்கள் பாடத் தொடர்ந்தெங்கும் கொம்புருவ நுண்ணிடையார் கூத்தாட - எம்பெருமான் விண்ணோர் பணிய உயர்ந்த விளங்கொளிசேர் வெண்ணோர் மழவிடையை மேற்கொண்டாங் - கெண்ணார் கருத்துடைய பாரிடங்கள் காப்பொத்துச் செய்யத் திருக்கடைகள் ஏழ்கழிந்த போதில் - செருக்குடைய	35
	சேனா பதிமயில்மேல் முன்செல்ல யானைமேல் ஆனாப்போர் இந்திரன் பின்படர - ஆனாத அன்னத்தே ஏறி அயன்வலப்பால் கைபோதக் கன்னவிலுந் திண்டோட் கருடன்மேல் ௭ மன்னிய மால்இடப்பாற் செல்ல மலரார் கணைஐந்து மேலிடப்பால் மென்கருப்பு வில்லிடப்பால் - ஏல்வுடைய சங்கணையும் முன்கைத் தடமுலையார் மேல் எய்வான் கொங்கணையும் பூவாளி கோத்தமைத்த - ஐங்கணையான் காமன் கொடிப்படைமுன் போதக் கதக்காரி வாமன் புரவிமேல் வந்தணைய - நாமஞ்சேர்	40
	வேழ முகத்து விநாயகனை உள்ளுறுத்துச் சூழ்வளைக்கைத் தொண்டைவாய்க் கெண்டை ஒண்கண் - தாழ்கூந்தல் மங்கை எழுவருஞ் சூழ மடநீலி சிங்க அடலேற்றின் மேற்செல்லத் - தங்கிய விச்சா தரர்இயக்கர் கின்னரர் கிம்புருடர் அச்சா ரணர்அரக்க ரோடசுரர் - எச்சார்வும் சல்லரி தாளந் தகுணிதந் தத்தளகம் கல்லலகு கல்ல வடம்மொந்தை - நல்லிலயத் தட்டழி சங்கஞ் சலஞ்சலந் தண்ணுமை கட்டழியாப் பேரி கரதாளம் - கொட்டும்	45
	குடமுழவம் கொக்கரை வீணை குழல்யாழ் இடமாந் தடாரி படகம் - இடவிய மத்தளந் துந்துபி வாய்ந்த முருடிவற்றால் எத்திசை தோறும் எழுந்தியம்ப - ஒத்துடனே மங்கலம் பாடுவார் வந்திறைஞ்ச மல்லரும் கிங்கரரும் எங்குங் கிலுகிலுப்பத் - தங்கிய ஆறாம் இருதுவும் யோகும் அருந்தவமும் மாறாத முத்திரையும் மந்திரமும் - ஈறார்ந்த காலங்கள் மூன்றுங் கணமுங் குணங்களும் வால கிலியரும் வந்தீண்டி - மேலை	50
	இமையோர் பெருமானே போற்றி எழில்சேர் உமையாள் மணவாளா போற்றி - எமையாளும் தீயாடி போற்றி சிவனே அடிபோற்றி ஈசனே எந்தாய் இறைபோற்றி - தூயசீர்ச் சங்கரனே போற்றி சடாமகுடத் தாய்போற்றி பொங்கரவா பொன்னங் கழல்போற்றி - அங்கொருநாள் ஆய விழுப்போர் அருச்சுனன் ஆற்றற்குப் பாசுபதம் ஈந்த பதம்போற்றி - தூய மலைமேலாய் போற்றி மயானத்தாய் வானோர் தலைமேலாய் போற்றிதாள் போற்றி - நிலைபோற்றி	55
	போற்றியெனப் பூமாரி பெய்து புலன்கலங்க நாற்றிசையும் எங்கும் நலம்பெருக - ஏற்றுக் கொடியும் பதாகையும் கொற்றக் குடையும் வடிவுடைய தொங்கலுஞ் சூழக் -கடிகமழும் பூமாண் கருங்குழலார் உள்ளம் புதிதுண்பான் வாமான ஈசன் வரும்போழ்திற் - சேமேலே

குழாங்கள்

மேல்

	வாமான ஈசன் மறுவில்சீர் வானவர்தம் கோமான் படைமுழக்கம் கேட்டலுமே -தூமாண்பில் வானநீர் தாங்கி மறையோம்பி வான்பிறையோ டூனமில் சூலம் உடையவாய் - ஈனமிலா	60
	வெள்ளை அணிதலால் வேழத் துரிபோர்த்த வள்ளலே போலும் வடிவுடைய - ஒள்ளிய மாட நடுவில் மலரார் அமளியே கூடிய போர்க்கள மாக்குறித்துக் - கேடில் சிலம்பு பறையாகச் சேயரிக்கண் அம்பா விலங்கு கொடும்புருவம் வில்லா - நலந்திகழும் கூழைபின் தாழ வளையார்ப்பக் கைபோந்து கேழ்கிளரும் அல்குலாந் தேருந்திச் - சூழொளிய கொங்கைமாப் பொங்கக் கொழுநர் மனங்கவர அங்கம் பொருதசைந்த ஆயிழையார் - செங்கேழற்	65
	பொற்கலசத் துள்ளால் மணிநீர் முகஞ்சேர்த்தி நற்பெருங் கோலம் மிகப்புனைந்து - பொற்புடைய பேதை முதலாகப் பேரிளம்பெண் ஈறாக மாதரவர் சேர மகிழ்ந்தீண்டிச் - சோதிசேர் சூளிகையுஞ் சூட்டுஞ் சுளிகையுஞ் சுட்டிகையும் வாளிகையும் பொற்றோடும் மின்விலக - மாளிகையின் மேல்ஏறி நின்று தொழுவார் துயர்கொண்டு மால்ஏறி நின்று மயங்குவார் - நூல்ஏறு தாமமே தந்து சடாதாரி நல்கானேல் யாமமேல் எம்மை அடுமென்பார் - காமவேள்	70
	ஆமென்பார் அன்றென்பார் ஐயறுவார் கையெறிவார் தாம்முன்னை நாணோடு சங்கிழப்பார் - பூமன்னும் பொன்னரி மாலையைப் பூண்பார்அப் பூண்கொண்டு துன்னரி மாலையாச் சூடுவார் - முன்னம் ஒருகண் எழுதிவிட் டொன்றெழுதாதோடித் தெருவம் புகுவார் திகைப்பார் - அருகிருந்த கண்ணாடி மேற்பஞ்சு பெய்வார் கிளிஎன்று பண்ணாடிச் சொற்பந்துக் குற்றுரைப்பார் - அண்ணல்மேற் கண்ணென்னும் மாசாலங் கோலிக் கருங்குழலார் திண்ண நிறைத்தாழ் திறந்திட்டார் - ஒண்ணிறத்த	75

பேதை

மேல்

	பேதைப் பருவம் பிழையாதாள் வெண்மணலால் தூதைச் சிறுசோ றடுதொழிலாள் - தீதில் இடையாலும் ஏக்கழுத்த மாட்டாள் நலஞ்சேர் உடையாலும் உள்ளுருக்க கில்லாள் - நடையாலும் கெளவைநோய் காளையரைச் செய்யாள் கதிர்முலைகள் எவ்வநோய் செய்யுந் தொழில்பூணாள் - செவ்வனேர் நோக்கிலும் நோய்நோக்கம் நோக்காள்தன் செவ்வாயின் வாக்கும் பிறர்மனத்தை வஞ்சியாள் - பூக்குழலும் பாடவந் தோன்ற முடியாள் இளவேய்த்தோள் ஆடவர் தம்மை அயர்வுசெய்யாள் - நாடொறும்	80
	ஒன்றுரைத் தொன்றுன்னி ஒன்றுசெய் தொன்றின்கண் சென்ற மனத்தினளாஞ் சேயிழையாள் - நன்றாகத் தாலி கழுத்தணிந்து சந்தனத்தால் மெய்பூசி நீல அறுவை விரித்துடுத்துக் - கோலஞ்சேர் பந்தரிற் பாவை கொண்டாடும்இப் பாவைக்குத் தந்தையார் என்றொருத்தி தான்வினவ - அந்தமில்சீர் ஈசன் எரியாடி என்ன அவனையோர் காய்சின மால்விடைமேற் கண்ணுற்றுத் - தாய்சொன்ன இக்கணக்கு நோக்காள் இவள்போல்வாள் காமன்நூல் நற்கணக்கின் மேற்சிறிதே நாட்செய்தாள் - பொற்புடைய	85

 

பெதும்பை

 

மேல்

	பேரொளிசேர் காட்சிப் பெதும்பைப் பிராயத்தாள் காரொளிசேர் மஞ்ஞைக் கவின்இயலாள் - சீரொளிய தாமரை ஒன்றின் இரண்டு குழையிரண்டு காமருவி கெண்டையோர் செந்தொண்டை - தூமருவு முத்த முரிவெஞ் சிலைசுட்டி செம்பவளம் வைத்தது போலும் மதிமுகத்தாள் - ஒத்தமைந்த கங்கணஞ் சேர்ந்திலங்கு கையாள் கதிர்மணியின் கிங்கணி சேர்ந்த திருந்தடியாள் - ஒண்கேழல் அந்துகில் சூழ்ந்தசைந்த அல்குலாள் ஆய்பொதியிற் சந்தனந் தோய்ந்த தடந்தோளாள் - வந்து	90
	திடரிட்ட திண்வரைக்கண் செய்த முலையாள் கடல்பட்ட இன்னமுதம் அன்னாள் - மடல்பட்ட மாலை வளாய குழலாள் மணம்நாறு சோலை இளங்கிளிபோல் தூமொழியாள் - சாலவும் வஞ்சனை செய்து மனங்கவரும் வாட்கண்ணுக் கஞ்சனத்தை இட்டங் கழகாக்கி - எஞ்சா மணியாரம் பூண்டாழி மெல்விரலிற் சேர்த்தி அணியார் வளைதோள்மேல் மின்ன - மணியார்த்த தூவெண் மணற்கொண்டு தோழியருந் தானுமாய்க் காமன் உருவம் வரஎழுதிக் - காமன்	95
	கருப்புச் சிலையும் மலரம்புந் தேரும் ஒருப்பட் டுடன் எழுதும் போழ்தில் - விருப்பூரும் தேனமருங் கொன்றையந்தார்த் தீர்த்தன் சிவலோகன் வானமால் ஏற்றின்மேல் வந்தணையத் - தானமர நன்றறிவார் சொன்ன நலந்தோற்று நாண்தோற்று நின்றறிவு தோற்று நிறைதோற்று - நன்றாகக் கைவண்டுங் கண்வண்டும் ஓடக் கலைஓட நெய்விண்ட பூங்குழலாள் நின்றொழிந்தாள் - மொய்கொண்ட

மங்கை

மேல்

	மங்கை யிடங்கடவா மாண்பினாள் வானிழிந்த கங்கைச் சுழியனைய உந்தியாள் - தங்கிய	100
	அங்கை கமலம் அடிகமலம் மான்நோக்கி கொங்கை கமலம் முகங்கமலம் - பொங்கெழிலார் இட்டிடையும் வஞ்சி இரும்பணைத்தோள் வேயெழிலார் பட்டுடைய அல்குலுந் தேர்த்தட்டு - மட்டுவிரி கூந்தல் அறல்பவளம் செய்யவாய் அவ்வாயில் ஏய்ந்த மணி முறுவல் இன்முத்தம் - வாய்ந்தசீர் வண்டு வளாய வளர்வா சிகைசூட்டிக் கண்டி கழுத்திற் கவின்சேர்த்திக் - குண்டலங்கள் காதுக் கணிந்து கனமே கலைதிருத்தித் தீதில் செழுங்கோலஞ் சித்திரித்து - மாதராள்	105
	பொற்கூட்டிற் பூவையை வாங்கி அதனோடும் சொற்கோட்டி கொண்டிருந்த ஏல்வைக்கண் - நற்கோட்டு வெள்ளி விலங்கல்மேல் வீற்றிருந்த ஞாயிறுபோல் ஒள்ளிய மால்விடையை மேல்கொண்டு - தெள்ளியநீர் தாழுஞ் சடையான் சடாமகுடந் தோன்றுதலும் வாழுமே மம்மர் மனத்தளாய்ச் - சூழொளியான் தார்நோக்குந் தன்தாரும் நோக்கும் அவனுடைய ஏர்நோக்குந் தன்ன தெழில் நோக்கும் - பேரருளான் தோள்நோக்குந் தன்தோளும் நோக்கும் அவன்மார்பின் நீள்நோக்கம் வைத்து நெடிதுயிர்த்து - நாண் நோக்கா	110
	துள்ளம் உருக ஒழியாத வேட்கையாம் வெள்ளத் திடையழுந்தி வெய்துயிர்த்தாள் - ஒள்ளிய

மடந்தை

மேல்

	தீந்தமிழின் தெய்வ வடிவாள் திருந்தியசீர் வாய்ந்த மடந்தைப் பிராயத்தாள் - ஏய்ந்தசீர் ஈசன் சிலையும் எழில்வான் பவளமும் சேய்வலங்கை வேலுந் திரள்முத்தும் - பாசிலைய வஞ்சியும் வேயும் வளர்தா மரைமொட்டும் மஞ்சில்வரு மாமதிபோல் மண்டலமும் - எஞ்சாப் புருவமுஞ் செவ்வாயும் கண்ணும் எயிறும் உருவ நுசுப்பும்மென் தோளும் - மருவினிய	115
	கொங்கையும் வாண்முகமு மாக்கொண்டாள் கோலஞ்சேர் பங்கயப் போதனைய சேவடியாள் - ஒண்கேழல் வாழைத்தண் டன்ன குறங்கினாள் வாய்ந்தசீர் ஆழித்தேர்த் தட்டனைய அல்குலாள் - ஊழித் திருமதியம் மற்றொன்றாம் என்று முகத்தை உருவுடைய நாண்மீன்சூழ்ந் தாற்போல் - பெருகொளிய முத்தாரங் கண்டத் தணிந்தாள் அணிகலங்கள் மொய்த்தார வாரம் மிகப் பெருகி -வித்தகத்தால் கள்ளுங் கடாமுங் கலவையுங் கைபோந்திட் டுள்ளும் புறமுஞ் செறிவமைத்துத் - தெள்ளொளிய	120
	காளிங்கஞ் சோதி கிடப்பத் தொடுத்தமைத்த தாளிம்பத் தாமம் நுதல்சேர்த்தித் - தோளெங்கும் தண்ணறுஞ் சந்தனம் கொண் டப்பிச் சதிர்சாந்தை வண்ணம் பெறமிசையே மட்டித்தாங் - கொண்ணுதலாள் தன்னமர் தோழியர்கள் சூழத் தவிசேறிப் பின்னுமோர் காமரம் யாழ் அமைத்து - மன்னும் விடவண்ணக் கண்டத்து வேதியன் மேல்இட்ட மடல்வண்ணம் பாடும் பொழுதீண் - டடல்வல்ல வேல்வல்லான் வில்வல்லான் மெல்லியலார்க் கெஞ்ஞான்றும் மால்வல்லான் ஊர்கின்ற மால்விடையின் - கோல	125
	மணியேறு கேட்டாங்கு நோக்குவாள் சால அணியேறு தோளானைக் கண்டாங் - கணிஆர்ந்த கோட்டி ஒழிய எழுந்து குழைமுகத்தைக் கோட்டி நுதல்சிவப்ப வாய்துலக்கி - நாட்டார்கள் எல்லாருங் கண்டார் எனக் கடவுள் இங்காயம் நல்லாய் படுமேற் படுமென்று -மெல்லவே செல்ல லுறுஞ்சரணம் கம்பிக்குந் தன்னுறுநோய் சொல்லலுறுஞ் சொல்லி உடைசெறிக்கும் - நல்லாகம் காண லுறுங்கண்கள் நீர்மல்கும் காண்பார்முன் நாண லுறும்நெஞ்சம் ஒட்டாது - பூணாகம்	130
	புல்லலுறும் அண்ணல்கை வாரான்என் றிவ்வகையே அல்லலுறும் அழுந்தும் ஆழ்துயரால் - மெல்லியலாள் தன்னுருவம் பூங்கொன்றைத் தார்கொள்ளத் தான்கொன்றைப் பொன்னுருவங் கொண்டு புலம்புற்றாள் - பின்னொருத்தி

அரிவை

மேல்

	செங்கேழல் தாமரைபோல் சீறடியாள் தீதிலா அங்கேழ் அரிவைப் பிராயத்தாள் - ஒண்கேழல் திங்களுந் தாரகையும் வில்லுஞ் செழும்புயலும் தங்கொளிசேர் செவ்வாயும் உண்மையாற் - பொங்கொளிசேர் மின்னார்வான் காட்டும் முகவொளியாள் மெய்ம்மையே தன்னாவார் இல்லாத் தகைமையாள் - எந்நாளும்	135
	இல்லாரை எல்லாரும் எள்ளுவர் செல்வரை எல்லாருஞ் செய்வர் சிறப்பென்னும் - சொல்லாலே அல்குற்கு மேகலையைச் சூழ்ந்தாள் அணிமுலைமேல் மல்கிய சாந்தொடு பூண்புனைந்து - நல்கூர் இடையிடையே உள்ளுருகக் கண்டாள் எழிலார் நடைபெடை அன்னத்தை வென்றாள் - அடியிணைமேற் பாடகங் கொண்டு பரிசமைத்தாள் பன்மணிசேர் சூடகம் முன்கை தொடர்வித்தாள் - கேடில்சீர்ப் பொன்னரி மாலை தலைக்கணிந்து பூண்கொண்டு மன்னுங் கழுத்தை மகிழ்வித்தாள் - பொன்னனாள்	140
	இன்னிசை வீணையை வாங்கி இமையவர்தம் அண்ணல்மேல் தானிட்ட ஆசையால் - முன்னமே பாடல் தொடங்கும் பொழுதிற் பரஞ்சோதி கேடிலா மால்விடைமேல் தோன்றுதலும் - கூடிய இன்னிசையும் இப்பிறப்பும் பேணும் இருந்தமிழும் மன்னிய வீணையுங் கைவிட்டுப் -பொன்னனையீர் இன்றன்றே காண்ப தெழில் நலம் கொள்ளேனேல் நன்றன்றே பெண்மை நமக்கென்று - சென்றவன்தன் ஒண்களபம் ஆடும் ஒளிவாள் முகத்திரண்டு கண்களபம் ஆடுவபோல் கட்டுரைத்தும் - ஒண்கேழற்	145
	கூந்தல் அவிழ்க்கும் முடிக்கும் கலைதிருத்தும் சாந்தந் திமிரும் முலைஆர்க்கும் - பூந்துகிலைச் சூழும் அவிழ்க்கும் தொழும் அழும் சோர்துயருற் றாழும் அழுந்தும் அயாவுயிர்க்கும் ௭ சூழொளிய அங்கை வளைதொழுது காத்தாள் கலைகாவாள் நங்கை இவளும் நலந்தோற்றாள் - அங்கொருத்தி

தெரிவை

மேல்

	ஆரா அமுதம் அவயவம் பெற்றனைய சீரார் தெரிவைப் பிராயத்தாள் - ஓரா மருளோசை இன்மழலை வாய்ச்சொலால் என்றும் இருள்தீர் புலரியே ஒப்பாள் - அருளாலே	150
	வெப்பம் இளையவர்கட் காக்குதலால் உச்சியோ டொப்பமையக் கொள்ளும் உருவத்தாள் - வெப்பந்தீர்ந்து அந்தளிர்போல் சேவடியும் அங்கையும் செம்மையால் அந்திவான் காட்டும் அழகினாள் - அந்தமில் சீரார் முகம்மதியம் ஆதலாற் சேயிழையாள் ஏரார் இரவின் எழில்கொண்டாள் - சீராரும் கண்ணார் பயோதரமும் நுண்ணிடையும் உண்மையால் தண்ணிளங் காரின் சவிகொண்டாள் -வண்ணஞ்சேர் மாந்தளிர் மேனி முருக்கிதழ்வாய் ஆதலால் வாய்ந்த இளவேனில் வண்மையாள் - மாந்தர்	155
	அறிவுடையீர் நின்மின்கள் அல்லார்போம் என்று பறையறைவ போலுஞ் சிலம்பு - முறைமையால் சீரார் திருந்தடிமேற் சேர்த்தினாள் தேரல்குல் ஓரா தகலல் உறாதென்று - சீராலே அந்துகிலும் மேகலையும் சூழ்ந்தாள் அணிமுலைகள் மைந்தர் மனங்கவரும் என்பதனால் - முந்துறவே பூங்கச்சி னால்அடையப் பூட்டுறீஇப் பொற்றொடியால் காம்பொத்த தோளிணையைக் காப்பேவி - வாய்ந்தசீர் நற்கழுத்தை நல்லாரத் தால்மறைத்துக் காதுக்கு விற்பகருங் குண்டலங்கள் மேவுவித்து - மைப்பகரும்	160
	காவியங் கண்ணைக் கதந்தணிப்பாள் போலத்தன் தாவிய அஞ்சனத்தை முன்னூட்டி - யாவரையும் ஆகுலம் ஆக்கும் அழகினாள் அன்னமும் கோகிலமும் போலும் குணத்தினாள் - ஆகிப் பலகருதிக் கட்டிக் கரியவாய்க் கோடி அலர்சுமந்து கூழைய ஆகிக் - கலைகரந்து உள்யாதும் இன்றிப் புறங்கமழ்ந்து கீழ்தாழ்ந்து கள்ளாவி நாறுங் கருங்குழலாள் - தெள்ளொளிய செங்கழுநீர்ப் பட்டுடுத்துச் செங்குங் குமம்எழுதி அங்கழுநீர்த் தாமம் நுதல்சேர்த்திப் - பொங்கெழிலார்	165
	பொற்கவற்றின் வெள்ளிப் பலகை மணிச்சூது நற்கமைய நாட்டிப் பொரும்பொழுதில் - விற்பகிரும் தோளான் நிலைபேறு தோற்றங்கே டாய்நின்ற தாளான் சடாமகுடம் தோன்றுதலும் - கேளாய நாணார் நடக்க நலத்தார்க் கிடைஇல்லை ஏணார் ஒழிக எழில்ஒழிக - பேணும் குலத்தார் அகன்றிடுக குற்றத்தார் வம்மின் நலத்தீர் நினைமினீர் என்று - சொலற்கரிய தேவாதி தேவன் சிவனாயில் தேன்கொன்றைப் பூவார் அலங்கல் அருளாது - போவானேல்	170
	கண்டால் அறிவன் எனச்சொல்லிக் கைசோர்ந்து வண்டார்பூங் கோதை வளந்தோற்றாள் - ஒண்டாய

பேரிளம்பெண்

மேல்

	பெண்ணரசாய்த் தோன்றிய பேரிளம் பெண்மையாள் பண்ணமரும் இன்சொல் பணிமொழியாள் - மண்ணின்மேல் கண்டுகேட் டுண்டுயிர்த் துற்றறியும் ஐம்புலனும் ஒண்டொடி கண்ணே உளவென்று - பண்டையோர் கட்டுரையை மேம்படுத்தாள் கண்ணாடி மண்டலம்போல் விட்டிலங்கு நல்லுகிர்சேர் மெல்விரலாள் - கட்டரவம் அஞ்சப் பரந்தகன்ற அல்குலாள் ஆய்நலத்த வஞ்சிக்கொடி நுடங்கும் நுண்ணிடையாள் - எஞ்சாத	175
	பொற்செப் பிரண்டு முகடு மணியழுத்தி வைத்தன போல வளர்ந்தேந்தி - ஒத்துச் சுணங்கும் திதலையுஞ் சூழ்போந்து கண்டார்க் கணங்கும் அமுதமுமாய்த் தோன்றி - இணங்கொத்த கொங்கையாள் கோலங்கட் கெல்லாமோர் கோலமாம் நங்கையாள் நாகிளவேய்த் தோளினாள் - அங்கையாற் காந்தட் குலம்பழித்தாள் காமவேள் காதலாள் சாந்தம் இலங்கும் அகலத்தாள் - வாய்ந்துடனே ஏய்ந்து குவிந்து திரண்டு மறிந்திருபால் தேய்ந்து துடித்த செழும்பவளம் -காய்த்திலங்கி	180
	முத்தமுந் தேனும் பொதிந்து முனிவரையும் சித்தந் திறைகொள்ளும் செவ்வாயாள் - ஒத்து வரிகிடந் தஞ்சனம் ஆடி மணிகள் உருவம் நடுவுடைய வாகிப் - பெருகிய தண்ணங் கயலும் சலஞ்சலமுந் தோன்றுதலால் வண்ணங் கடலனைய வாட்கண்ணாள் - ஒண்ணிறத்த குண்டலஞ்சேர் காதினாள் கோலக் குளிர்மதிய மண்டலமே போலும் மதிமுகத்தாள் - வண்டலம்ப யோசனை நாறு குழலாள் ஒளிநுதல்மேல் வாசிகை கொண்டு வடிவமைத்தாள் - மாசீல்சீர்ப்	185
	பாதாதி கேசம் பழிப்பிலாள் பாங்கமைந்த சீதாரி கொண்டுதன் மெய்புகைத்தாள் - மாதார்ந்த பண்கவரும் சொல்லார்பல் லாண்டேத்தப் பாயொளிசேர் வெண்கவரி வெள்ளத் திடையிருந்து - ஒண்கேழற் கண்ணவனை அல்லாது காணா செவிஅவன தெண்ணருஞ்சீர் அல்ல திசைகொள்ளா - அண்ணல் கழலடி அல்லது கைதொழா அதான்று அழலங்கைக் கொண்டான்மாட் டன்பென் - றெழிலுடைய வெண்பா விரித்துரைக்கும் போழ்தில் விளங்கொளிசேர் கண்பாவு நெற்றிக் கறைக்கண்டன் - விண்பால்	190
	அரிஅரணஞ் செற்றாங் கலைபுனலும் பாம்பும் புரிசடைமேல் வைத்த புராணன் - எரிஇரவில் ஆடும் இறைவன் அமரர்குழாம் தற்சூழ மாட மறுகில் வரக்கண்டு - கேடில்சீர் வண்ணச் சிலம்படி மாதரார் தாமுண்ட கண்ணெச்சில் எம்மையே ஊட்டுவான் - அண்ணலே வந்தாய் வளைகவர்ந்தாய் மாலும் அருந்துயரும் தந்தாய் இதுவோ தகவென்று - நொந்தாள்போற் கட்டுரைத்துக் கைசோர்ந் தகமுருகி மெய்வெளுத்து மட்டிவரும் பூங்கோதை மால்கொண்டாள் - கொட்டிமைசேர்	195
	பண்ணாரும் இன்சொற் பணைப்பெருந்தோள் செந்துவர்வாய்ப் பெண்ணார வாரம் பெரிதன்றே - விண்ஓங்கி மஞ்சடையும் நீள்குடுமி வாள்நிலா வீற்றிருந்த செஞ்சடையான் போந்த தெரு	1

காப்பு

மேல்

301

பெண்ணீர்மை காமின் பெருந்தோள் இணைகாமின் உண்ணீர்மை மேகலையும் உள்படுமின் - தெண்ணீரக் காரேறு கொன்றையந்தார்க் காவாலி கட்டங்கன் ஊரேறு போந்த துலா

2

திருச்சிற்றம்பலம்

 

5. நக்கீரதேவ நாயனார் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.1. கயிலைபாதி காளத்திபாதி அந்தாதி

 

மேல்

302	சொல்லும் பொருளுமே தூத்திரியும் நெய்யுமா நல்லிடிஞ்சல் என்னுடைய நாவாகச் -சொல்லரிய வெண்பா விளக்கா வியன்கயிலை மேலிருந்த பெண்பாகர்க் கேற்றினேன் பெற்று.	1
303	பெற்ற பயனிதுவே அன்றே பிறந்தியான் கற்றவர்கள் ஏத்துஞ்சீர்க் காளத்திக் - கொற்றவர்க்குத் தோளாகத் தாடவரம் சூழ்ந்தணிந்த அம்மானுக் காளாகப் பெற்றேன் அடைந்து.	2
304	அடைந்துய்ம்மின் அம்மானை உம்ஆவி தன்னைக் குடைந்துண்ண எண்ணியவெங் கூற்றம் - குடைந்துநும் கண்ணுளே பார்க்கும் பொழுது கயிலாயத் தண்ணலே கண்டீர் அரண்.	3
305	அரணம் ஒருமூன்றும் ஆரழலாய் வீழ முரணம்பு கோத்த முதல்வன் சரணமே காணுமால் உற்றவன்றன் காளத்தி கைதொழுது பேணுமால் உள்ளம் பெரிது.	4
306	பெரியவர்கா ணீர்என் உள்ளத்தின் பெற்றி தெரிவரிய தேவாதி தேவன் - பெரிதும் திருத்தக்கோர் ஏத்துந் திருக்கயிலைக் கோனை இருத்தத்தான் போந்த திடம்.	5
307	இடப்பாகம் நீள்கோட் டிமவான் பயந்த மடப்பாவை தன்வடிவே ஆனால் - விடப்பாற் கருவடிசேர் கண்டத்தெங் காளத்தி ஆள்வார்க் கொருவடிவே அன்றால் உரு.	6
308	உருவு பலகொண் டுணர்வரிதாய் நிற்கும் ஒருவன் ஒருபால் இருக்கை - மருவினிய பூக்கையிற் கொண் டெப்பொழுதும் புத்தேளிர் வந்திறைஞ்சு மாக்கயிலை என்னும் மலை.	7
309	மலைவரும்போல் வானவருந் தானவரும் எல்லாம் அலைகடல்வாய் நஞ்செழல்கண் டஞ்சி -நிலைதளரக் கண்டமையால் நண்சாரல் காளத்தி ஆள்வார்நஞ் சுண்டமையால் உண்டிவ் வுலகு.	8
310	உலகம் அனைத்தினுக்கும் ஒண்ணுதல்மேல் இட்ட திலகம் எனப்பெறினுஞ் சீசீ - இலகியசீர் ஈசா திருக்கயிலை எம்பெருமான் என்றென்றே பேசா திருப்பார் பிறப்பு.	9
311	பிறப்புடையர் கற்றோர் பெருஞ்செல்வர் மற்றும் சிறப்புடையர் ஆனாலுஞ் சீசீ - இறப்பில் கடியார் நறுஞ்சோலைக் காளத்தி யாள்வார் அடியாரைப் பேணா தவர்.	10
312	அவரும் பிறந்தவராய்ப் போவார்கொல் ஆவி எவரும் தொழுதேத்தும் எந்தை - சிவமன்னு தேக்குவார் சோலைத் திருக்கயிலை ஏத்தாதே போக்குவார் வாளா பொழது.	11
313	வாளா பொழுது கழிக்கின்றார் மானுடவர் கேளார்கொல் அந்தோ கிறிபட்டார் - கீளாடை அண்ணற் கணுக்கராய்க் காளத்தி யுள்நின்ற கண்ணப்ப ராவார் கதை.	12
314	கதையிலே கேளீர் கயிலாயம் நோக்கிப் புதையிருட்கண் மாலோடும் போகிச் - சிதையாச்சீர்த் தீர்த்தன்பால் பாசுபதம் பெற்றுச் செருக்களத்தில் பார்த்தன்போர் வென்றிலனோ பண்டு.	13
315	பண்டு தொடங்கியும் பாவித்தும் நின்கழற்கே தொண்டு படுவான் தொடர்வேனைக் - கண்டுகொண்டு ஆளத் தயாவுண்டோ இல்லையோ சொல்லாயே காளத்தி யாய்உன் கருத்து.	14
316	கருத்துக்குச் சேயையாய்க் காண்தக்கோர் காண இருத்தி திருக்கயிலை என்றால் - ஒருத்தர் அறிவான் உறுவார்க் கறியுமா றுண்டோ நெறிவார் சடையாய் நிலை.	15
317	நிலையிற் பிறவி நெடுஞ்சுழியிற் பட்டுத் தலைவ தடுமாறு கின்றேன் - தொலைவின்றிப் போந்தேறக் கைதாராய் காளத்திப் புத்தேளிர் வேந்தேஇப் பாசத்தை விட்டு.	16
318	பாசத்தை விட்டுநின் பாதத்தின் கீழேஎன் நேசத்தை வைக்க நினைகண்டாய் - பாசத்தை நீக்குமா வல்ல கயிலாயா நீஎன்னைக் காக்குமா றித்தனையே காண்.	17
319	காணா தலக்கின்றார் வானோர்கள் காளத்திப் பூணார மார்பன்தன் பொற்பாதம் - நாணாதே கண்டிடுவான் யானிருந்தேன் காணீர் கடல்நஞ்சை உண்டிடுவான் தன்னை ஒருங்கு.	18
320	ஒருங்கா துடனேநின் றோரைவர் எம்மை நெருங்காமல் நித்தம் ஒருகால் -நெருங்கிக் கருங்கலோங் கும்பல் கயிலாயம் மேயான் வருங்கொலோ நம்பால் மதித்து.	19
321	நம்பால் மதித்துறையும் காளத்தி நண்ணாதே வம்பார் மலர்தூய் வணங்காதே - நம்பாநின் சீலங்கள் ஏத்தாதே தீவினையேன் யானிருந்தேன் காலங்கள் போன கழிந்து.	20
322	கழிந்த கழிகிடாய் நெஞ்சே கழியா தொழிந்தநாள் மேற்பட் டுயர்ந்தோர் - மொழிந்தசீர்க் கண்ணுதலான் எந்தை கயிலாய மால்வரையை நண்ணுதலாம் நன்மை நமக்கு.	21
323	நமக்கிசைந்த வாநாமும் ஏத்தினால் நம்பர் தமக்கழகு தாமே அறிவர் -அமைப்பொதும்பிற் கல்லவா நீடருவிக் காளத்தி ஆள்வாரை வல்லவா நெஞ்சமே வாழ்த்து.	22
324	வாழ்த்துவாய் வாழ்த்தா தொழிவாய் மறுசுழியிட் டாழ்த்துவாய் அதறிவாய் நீயன்றே - யாழ்த்தகைய வண்டார் பொழிற்கயிலை வாழ்கென் றிருப்பதே கண்டாய் அடியேன் கடன்.	23
325	கடநாகம் ஊடாடுங் காளத்திக் கோனைக் கடனாகக் கைதொழுவார்க் கில்லை - இடம்நாடி இந்நாட்டிற் கேவந்திங் கீண்டிற்றுக் கொண்டுபோய் அந்நாட்டில் உண்டுழலு மாறு.	24
326	மாறிப் பிறந்து வழியிடை ஆற்றிடை ஏறி இழியும் இதுவல்லால் -தேறித் திருக்கயிலை ஏத்தீரேல் சேமத்தால் யார்க்கும் இருக்கையிலை கண்டீர் இனிது.	25
327	இனிதே பிறவி இனமரங்கள் ஏறிக் கனிதேர் கடுவன்கள் தம்மில் -முனிவாய்ப் பிணங்கிவருந் தண்சாரற் காளத்தி பேணி வணங்கவல்ல ராயின் மகிழ்ந்து.	26
328	மகிழந்தலரும் வன்கொன்றை மேலே மனமாய் நெகிழ்ந்து நெகிழ்ந்துள்ளே நெக்குத் - திகழ்ந்திலங்கும் விண்ணிறங்கா ஓங்கும் வியன்கயிலை மேயாய்என் பெண்ணுறங்காள் என்செய்கேன் பேசு.	27
329	பேசும் பரிசறியாள் பேதை பிறர்க்கெல்லாம் ஏசும் பரிசானாள் ஏபாவம் - மாசுனைநீர்க் காம்பையலைத் தாலிக்குங் காளத்தி என்றென்று பூம்பயலை மெய்ம்முழுதும் போர்த்து.	28
330	போர்த்த களிற்றுரியும் பூண்ட பொறியரவும் தீர்த்த மகளிருந்த செஞ்சடையும் - மூர்த்தி குயிலாய மென்மொழியாள் கூறாய வாறும் கயிலாயா யான்காணக் காட்டு.	29
331	காட்டில் நடமாடிக் கங்காள ராகிப்போய் நாட்டிற் பலிதிரிந்து நாடோறும் - ஓட்டுண்பார் ஆனாலும் என்கொலோ காளத்தி ஆள்வாரை வானோர் வணங்குமா வந்து.	30
332	வந்தமரர் ஏத்தும் மடைக்கூழும் வார்சடைமேல் கொந்தவிழும் மாலை கொடுத்தார்கொல் - வந்தித்து வாலுகுத்த வண்கயிலைக் கோனார்தம் மாமுடிமேல் பாலுகுத்த மாணிக்குப் பண்டு.	31
333	பண்டிதுவே அன்றாயிற் கேளீர்கொல் பல்சருகு கொண்டிலங்கத் தும்பிநூற் கூடிழைப்பக் - கண்டு நலந்திக் கெலாம்ஏத்தும் காளத்தி நாதர் சிலந்திக்குச் செய்த சிறப்பு.	32
334	செய்த சிறப்பெண்ணில் எங்குலக்குஞ் சென்றடைந்து கைதொழுவார்க் கெங்கள் கயிலாயர் -நொய்தளவிற் காலற்காய்ந் தார்அன்றே காணீர் கழல்தொழுத பாலற்காய் அன்று பரிந்து.	33
335	பரிந்துரைப்பார் சொற்கேளாள் எம்பெருமான் பாதம் பிரிந்திருக்க கில்லாமை பேசும் - புரிந்தமரர் நாதாவா காளத்தி நம்பாவா என்றென்று மாதாவா உற்ற மயல்.	34
336	மயலைத் தவிர்க்கநீ வாராய் ஒருமூன் றெயிலைப் பொடியாக எய்தாய் - கயிலைப் பருப்பதவா நின்னுடைய பாதத்தின் கீழே இருப்பதவா உற்றாள் இவள்.	35
337	இவளுக்கு நல்லவா றெண்ணுதிரேல் இன்றே தவளப் பொடிஇவள்மேற் சாத்தி - இவளுக்குக் காட்டுமின்கள் காளத்தி காட்டிக் கமழ்கொன்றை சூட்டுமின்கள் தீரும் துயர்.	36
338	துயர்க்கெலாம் கூடாய தோற்குரம்பை புக்கு மயக்கில் வழிகாண மாட்டேன் - வியற்கொடும்போர் ஏற்றானே வண்கயிலை எம்மானே என்கொலோ மேற்றான் இதற்கு விளைவு.	37
339	விளையும் வினையரவின் வெய்ய விடத்தைக் களைமினோ காளத்தி ஆள்வார்- வளைவில் திருந்தியசீர் ஈசன் திருநாமம் என்னும் மருந்தினைநீர் வாயிலே வைத்து.	38
340	வாயிலே வைக்கும் அளவில் மருந்தாகித் தீய பிறவிநோய் தீர்க்குமே - தூயவே கம்பெருமா தேவியொடு மன்னு கயிலாயத் தெம்பெருமான் ஓரஞ் செழுத்து.	39
341	அஞ்செழுத்துங் கண்டீர் அருமறைகள் ஆவனவும் அஞ்செழுத்துங் கற்க அணித்தாகும் - நஞ்சவித்த காளத்தி யார்யார்க்குங் காண்டற் கரிதாய்ப்போய் நீளத்தே நின்ற நெறி.	40
342	நெறிவார் சடையாய் நிலையின்மை நீயொன் றறியாய் கொல் அந்தோ அயர்ந்தாள் - நெறியிற் கனைத்தருவி தூங்குங் கயிலாயா நின்னை நினைத்தருவி கண்சோர நின்று.	41
343	நின்றும் இருந்தும் கிடந்தும் நடந்தும்யாம் என்றும் நினைந்தாலும் என்கொலோ -சென்றுதன் தாள்வா னவர்இறைஞ்சுந் தண்சாரற் காளத்தி ஆள்வான் அருளாத வாறு.	42
344	அருளாத வாறுண்டே யார்க்கேனும் ஆக இருளார் கறைமிடற்றெம் ஈசன் -பொருளாய்ந்து மெய்ம்மையே உன்னில் வியன்கயிலை மேயான்வந் திம்மையே தீர்க்கும் இடர்.	43
345	இடரீர் உமக்கோர் இடம்நாடிக் கொண்டு நடவீரோ காலத்தால் நாங்கள் - கடல்வாய்க் கருப்பட்டோங் கொண்முகில்சேர் காளத்தி காண ஒருப்பட்டோம் கண்டீர் உணர்ந்து.	44
346	உணருங்கால் ஒன்றை உருத்தெரியக் காட்டாய் புணருங்கால் ஆரமுதே போலும் - இணரிற் கனியவாஞ் சோலைக் கயிலாயம் மேயாய் இனியவா காண்நின் இயல்பு.	45
347	நின்னியல்பை யாரே அறிவார் நினையுங்கால் மன்னியசீர்க் காளத்தி மன்னவனே - நின்னில் வெளிப்படுவ தேழுலகும் மீண்டே ஒருகால் ஒளிப்பதுவும் ஆனால் உரை.	46
348	உரையும் பொருளும் உடலும் உயிரும் விரையும் மலரும்போல் விம்மிப் -புரையின்றிச் சென்றவா றோங்குந் திருக்கயிலை எம்பெருமான் நின்றவா றெங்கும் நிறைந்து.	47
349	நிறைந்தெங்கும் நீயேயாய் நின்றாலும் ஒன்றன் மறைந்தைம் புலன்காண வாராய் - சிறந்த கணியாருந் தண்சாரற் காளத்தி ஆள்வாய் பணியாயால் என்முன் பரிசு.	48
350	பரிசறியேன் பற்றிலேன் கற்றிலேன் முற்றும் கரியுரியாய் பாதமே கண்டாய் - திரியும் புரம்மாளச் செற்றவனே பொற்கயிலை மன்னும் பரமா அடியேற்குப் பற்று.	49
351	பற்றாவான் எவ்வுயிர்க்கும் எந்தை பசுபதியே முற்றாவெண் திங்கள் முளைசூடி -வற்றாவாங் கங்கைசேர் செஞ்சடையான் காளத்தி யுள்நின்ற மங்கைசேர் பாகத்து மன்.	50
352	மன்னா கயிலாயா மாமுத்தம் மாணிக்கம் பொன்னார மாக்கொண்டு பூணாதே - எந்நாளும் மின்செய்வார் செஞ்சடையாய் வெள்ளெலும்பு பூண்கின்ற தென்செய்வான் எந்தாய் இயல்பு.	51
353	இயம்பாய் மடநெஞ்சே ஏனோர்பால் என்ன பயம்பார்த்துப் பற்றுவான் உற்றாய் - புயம்பாம்பால் ஆர்த்தானே காளத்தி அம்மானே என்றென்றே ஏத்தாதே வாளா இருந்து.	52
354	இருந்தவா காணீர் இதுவென்ன மாயம் அருந்தண் கயிலாயத் தண்ணல் - வருந்திப்போய்த் தான்நாளும் பிச்சை புகும்போலும் தன்னடியார் வான்ஆள மண்ஆள வைத்து.	53
355	வைத்த இருநிதியே என்னுடைய வாழ்முதலே நித்திலமே காளத்தி நீள்சுடரே - மொய்த்தொளிசேர் அக்காலத் தாசை அடிநாயேன் காணுங்கால் எக்காலத் தெப்பிறவி யான்.	54
356	யானென்று தானென் றிரண்டில்லை என்பதனை யானென்றுங் கொண்டிருப்பன் ஆனாலும் - தேனுண் டளிகள்தாம் பாடும் அகன்கயிலை மேயான் தெளிகொடான் மாயங்கள் செய்து.	55
357	மாயங்கள் செய்தைவர் சொன்ன வழிநின்று காயங்கொண் டாடல் கணக்கன்று -காயமே நிற்பதன் றாதலாற் காளத்தி நின்மலன்சீர் கற்பதே கண்டீர் கணக்கு.	56
358	கணக்கிட்டுக் கொண்டிருந்து காலனார் நம்மை வணக்கி வலைப்படா முன்னம் - பிணக்கின்றிக் காலத்தால் நெஞ்சே கயிலாயம் மேவியநற் சூலத்தான் பாதந் தொழு.	57
359	தொழுவாள் பெறாளேதன் தோள்வளையுந் தோற்றாள் மழுவாளன் காளத்தி வாழ்த்தி - எழுவாள் நறுமா மலர்க்கொன்றை நம்முன்னே நாளைப் பெறுமாறு காணீர்என் பெண்.	58
360	பெண்ணின் றயலார்முன் பேதை பிறைசூடி கண்ணின்ற நெற்றிக் கயிலைக்கோன் - உண்ணின்ற காமந்தான் மீதூர நைவாட்குன் கார்க்கொன்றைத் தாமந்தா மற்றிவளைச் சார்ந்து.	59
361	சார்ந்தாரை எவ்விடத்துங் காப்பனவுஞ் சார்ந்தன்பு கூர்ந்தார்க்கு முத்தி கொடுப்பனவும் -கூர்ந்துள்ளே மூளத் தியானிப்பார் முன்வந்து நிற்பனவும் காளத்தி யார்தம் கழல்.	60
362	தங்கழல்கள் ஆர்ப்ப விளக்குச் சலன்சலனென் றங்கழல்கள் ஆர்ப்ப அனலேந்திப் - பொங்ககலத் தார்த்தா டரவம் அகன்கயிலை மேயாய்நீ கூத்தாடல் மேவியவா கூறு.	61
363	கூறாய்நின் பொன்வாயால் கோலச் சிறுகிளியே வேறாக வந்திருந்து மெல்லனவே - நீல் தாவு மஞ்சடையும் நீள்குடுமி வாளருவிக் காளத்திச் செஞ்சடைஎம் ஈசன் திறம்.	62
364	ஈசன் திறமே நினைந்துருகும் எம்மைப்போல் மாசில் நிறத்த மடக்குருகே - கூசி இருத்தியால் நீயும் இருங்கயிலை மேயாற் கருத்தியாய்க் காமுற்றா யாம்.	63
365	காமுற்றா யாம்அன்றே காளத்தி யான்கழற்கே யாமுற்ற துற்றாய் இருங்கடலே - யாமத்து ஞாலத் துயிரெல்லாங் கண்துஞ்சும் நள்ளிருள்கூர் காலத்துந் துஞ்சாதுன் கண்.	64
366	கண்ணுங் கருத்துங் கயிலாய ரேஎமக்கென் றெண்ணி இருப்பன்யான் எப்பொழுதும் - நண்ணும் பொறியா டரவசைத்த பூதப் படையார் அறியார்கொல் நெஞ்சே அவர்.	65
367	நெஞ்சே அவர்கண்டாய் நேரே நினைவாரை அஞ்சேல்என் றாட்கொண் டருள் செய்வார் - நஞ்சேயும் கண்டத்தார் காளத்தி ஆள்வார் கழல்கண்டீர் அண்டத்தார் சூடும் அலர்.	66
368	அலரோன் நெடுமால் அமரர்கோன் மற்றும் பலராய்ப் படைத்துக் காத் தாண்டு - புலர்காலத் தொன்றாகி மீண்டு பலவாகி நிற்கின்றான் குன்றாத சீர்க்கயிலைக் கோ.	67
369	கோத்த மலர்வாளி கொண் டநங்கன் காளத்திக் கூத்தன்மேல் அன்று குறித்தெய்யப் - பார்த்தலுமே பண்பொழியாக் கோபத்தீச் சுற்றுதலும் பற்றற்று வெண்பொடியாய் வீழ்ந்திலனோ வெந்து.	68
370	வெந்திறல்வேல் பார்த்தற் கருள்செய்வான் வேண்டிஓர் செந்தறுகண் கேழல் திறம்புரிந்து -வந்தருளும் கானவனாம் கோலம்யான் காணக் கயிலாயா வானவர்தங் கோமானே வா.	69
371	வாமான்தேர் வல்ல வயப்போர் விசயனைப் போல் தாமார் உலகில் தவமுடையார் - தாம்யார்க்குங் காண்டாற் கரியராய்க் காளத்தி ஆள்வாரைத் தீண்டத்தாம் பெற்றமையாற் சென்று.	70
372	சென்றிறைஞ்சும் வானோர்தம் சிந்தைக்குஞ் சேயராய் என்றும் அடியார்க்கு முன்னிற்பர் - நன்று கனியவாஞ் சோலைக் கயிலாயம் மேயார் இனியவா பத்தர்க் கிவர்.	71
373	இவரே முதல்தேவர் எல்லார்க்கும் மிக்கார் இவரல்லர் என்றிருக்க வேண்டா -கவராதே காதலித்தின் றேத்துதிரேல் காளத்தி ஆள்வார்நீர் ஆதரித்த தெய்வமே ஆம்.	72
374	ஆமென்று நாளை உளஎன்று வாழ்விலே தாமின்று வீழ்கை தவமன்று - யாமென்றும் இம்மாய வாழ்வினையே பேணா திருங்கயிலை அம்மானைச் சேர்வ தறிவு.	73
375	அறியாம லேனும் அறிந்தேனுஞ் செய்து செறிகின்ற தீவினைகள் எல்லாம் - நெறிநின்று நன்முகில்சேர் காளத்தி நாதன் அடிபணிந்து பொன்முகிலி ஆடுதலும் போம்.	74
376	போகின்ற மாமுகிலே பொற்கயிலை வெற்பளவும் ஏகின் றெமக்காக எம்பெருமான் - ஏகினால் உண்ணப் படாநஞ்சம் உண்டாற்கென் உள்ளுறுநோய் விண்ணப்பஞ் செய்கண்டாய் வேறு.	75
377	வேறேயுங் காக்கத் தகுவேனை மெல்லியலாள் கூறேயும் காளத்திக் கொற்றவனே - ஏறேறும் அன்பா அடியேற் கருளா தொழிகின்ற தென்பாவ மேயன்றோ இன்று.	76
378	இன்று தொடங்கிப் பணிசெய்வேன் யானுனக் கென்றும் இளமதியே எம்பெருமான் - என்றும்என் உட்காதல் உண்மை உயர்கயிலை மேயாற்குத் திட்காதே விண்ணப்பஞ் செய்.	77
379	செய்ய சடைமுடியென் செல்வனையான் கண்டெனது கையறவும் உள்மெலிவும் யான்காட்டப் -பையவே காரேறு பூஞ்சோலைக் காளத்தி ஆள்வார்தம் போரேறே இத்தெருவே போது.	78
380	போது நெறியனவே பேசிநின் பொன்வாயால் ஊதத் தருவன் ஒளிவண்டே - காதலால் கண்டார் வணங்குங் கயிலாயத் தெம்பெருமான் வண்தார்மோந் தென்குழற்கே வா.	79
381	வாவா மணிவாயால் மாவின் தளிர்கோதிக் கூவா திருந்த குயிற்பிள்ளாய் - ஓவாதே பூமாம் பொழிலுடுத்த பொன்மதில் சூழ் காளத்திக் கோமான் வரவொருகாற் கூவு.	80
382	கூவுதலும் பாற்கடலே சென்றவனைக் கூடுகஎன் றேவினான் பொற்கயிலை எம்பெருமான் - மேவியசீர் அன்பாற் புலிக்காலன் பாலன்பால் ஆசையினால் தன்பாற்பால் வேண்டுதலுந் தான்.	81
383	தானே உலகாள்வான் தான்கண்ட வாவழக்கம் ஆனால்மற் றார்இதனை அன்றென்பார்- வானோர் களைகண்தா னாய்நின்ற காளத்தி ஆள்வார் வளைகொண்டார் மால்தந்தார் வந்து.	82
384	வந்தோர் அரக்கனார் வண்கயிலை மால்வரையைத் தந்தோள் வலியினையே தாம்கருதி - அந்தோ இடந்தார் இடந்திட் டிடார்க்கீழ் எலிபோற் கிடந்தார் வலியெலாங் கெட்டு.	83
385	கெட்ட அரக்கரே வேதியரே கேளீர்கொல் பட்டதுவும் ஓராது பண்டொருநாள் - ஒட்டக் கலந்தரனார் காளத்தி ஆள்வார்மேற் சென்று சலந்தரனார் பட்டதுவுந் தாம்.	84
386	தாம்பட்ட தொன்றும் அறியார்கொல் சார்வரே காம்புற்ற செந்நெற் கயிலைக் கோன் - பாம்புற்ற ஆரத்தான் பத்தர்க் கருகணையார் காலனார் தூரத்தே போவார் தொழுது.	85
387	தொழுது நமனுந்தன் தூதுவர்க்குச் சொல்லும் வழுவில்சீர்க் காளத்தி மன்னன் - பழுதிலாப் பத்தர்களைக் கண்டால் பணிந்தகலப் போமின்கள் எத்தனையுஞ் சேய்த்தாக என்று.	86
388	வென்றைந்துங் காமாதி வேரறுத்து மெல்லவே ஒன்ற நினைதிரேல் ஒன்றலாம் - சென்றங்கை மானுடையான் என்னை உடையான் வடகயிலை தானுடையான் தன்னுடைய தாள்.	87
389	தாளொன்றால் பாதாளம் ஊடுருவத் தண்விசும்பில் தாளொன்றால் அண்டங் கடந்துருவித் -தோளொன்றால் திக்கனைத்தும் போர்க்குந் திறற்காளி காளத்தி நக்கனைத்தான் கண்ட நடம்.	88
390	நடமாடுஞ் சங்கரன்தாள் நான்முகனுங் காணான் படமாடு பாம்பணையான் காணான் - விடமேவும் காரேறு கண்டன் கயிலாயன் தன் உருவை யாரே அறிவார் இசைந்து.	89
391	இசையுந்தன் கோலத்தை யான்காண வேண்டி வசையில்சீர்க் காளத்தி மன்னன் - அசைவின்றிக் காட்டுமேல் காட்டிக் கலந்தென்னைத் தன்னோடும் கூட்டுமேல் கூடலே கூடு.	90
392	கூடி யிருந்து பிறர்செய்யுங் குற்றங்கள் நாடித்தம் குற்றங்கள் நாடாதே - வாடி வடகயிலை யேத்தாதே வாழ்ந்திடுவான் வேண்டில் அடகயில ஆரமுதை விட்டு.	91
393	விட்டாவி போக உடல்கிடந்து வெந்தீயில் பட்டாங்கு வேமாறு பார்த்திருந்தும் - ஒட்டாதாம் கள்ளலைக்கும் பூஞ்சோலைக் காளத்தி யுள்நின்ற வள்ளலைச்சென் றேத்த மனம்.	92
394	மனமுற்றும் மையலாய் மாதரார் தங்கள் கனமுற்றுங் காமத்தே வீழ்வர் -புனமுற் றினக்குறவர் ஏத்தும் இருங்கயிலை மேயான் தனக்குறவு செய்கலார் தாழ்ந்து.	93
395	தாழ்ந்த சடையுந் தவளத் திருநீறும் சூழ்ந்த புலியதளும் சூழ்அரவும் - சேர்ந்து நெருக்கிவா னோர்இறைஞ்சுங் காளத்தி யாள்வார்க் கிருக்குமா கோலங்கள் ஏற்று.	94
396	ஏற்றின் மணியே அமையாதோ ஈர்ஞ்சடைமேல் வீற்றிருந்த வெண்மதியும் வேண்டுமோ - ஆற்றருவி கன்மேற்பட் டார்க்குங் கயிலாயத் தெம்பெருமான் என்மேற் படைவிடுப்பாற் கீங்கு.	95
397	ஈங்கேவா என்றருளி என்மனத்தில் எப்பொழுதும் நீங்காமல் நீவந்து நின்றாலும் - தீங்கை அடுகின்ற காளத்தி ஆள்வாய் நான்நல்ல படுகின்ற வண்ணம் பணி.	96
398	பணியாது முன்னிவனைப் பாவியேன் வாளா கணியாது காலங் கழித்தேன் - அணியும் கருமா மிடற்றெங் கயிலாயத் தெங்கள் பெருமான தில்லை பிழை.	97
399	பிழைப்புவாய்ப் பொன்றறியேன் பித்தேறி னாற்போல் அழைப்பதே கண்டாய் அடியேன் - அழைத்தாலும் என்னா தரவேகொண் டின்பொழில்சூழ் காளத்தி மன்னா தருவாய் வரம்.	98
400	வரமாவ தெல்லாம் வடகயிலை மன்னும் பரமாஉன் பாதார விந்தம் - சிரமார ஏத்திடும்போ தாகவந் தென்மனத்தில் எப்பொழுதும் வைத்திடுநீ வேண்டேன்யான் மற்று.	99
401	மற்றும் பலபிதற்ற வேண்டாம் மடநெஞ்சே கற்றைச் சடைஅண்ணல் காளத்தி - நெற்றிக்கண் ஆரா அமுதின் திருநாமம் அஞ்செழுத்தும் சோராமல் எப்பொழுதுஞ் சொல்.	100

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.2. திருஈங்கோய்மலை எழுபது

மேல்

402	அடியும் முடியும் அரியும் அயனும் படியும் விசும்பும்பாய்ந் தேறி - நொடியுங்கால் இன்ன தென அறியா ஈங்கோயே - ஓங்காரம் அன்னதென நின்றான் மலை.	1
403	அந்தஇள மாக்குழவி ஆயம் பிரிந்ததற்குக் கொந்தவிழ்தேன் தோய்த்துக் குறமகளிர் - சந்தின் இலைவளைக்கை யாற்கொடுக்கும் ஈங்கோயே மேரு மலைவளைக்கை வில்லி மலை.	2
404	அம்பள வாய்மகளிர் அம்மனைக்குத் தம்மனையைச் செம்பவளந் தாவென்னச் சீர்க்குறத்தி - கொம்பின் இறுதலையி னாற்கிளைக்கும் ஈங்கோயே நம்மேல் மறுதலைநோய் தீர்ப்பான் மலை.	3
405	அரிகரியைக் கண்டவிடத் தச்சலிப்பாய் ஓடப் பிரிவரிய தன்பிடியைப் பேணிக் - கரிபெரிதும் கையெடுத்து நீட்டிக் கதஞ்சிறக்கும் ஈங்கோயே மையடுத்த கண்டன் மலை.	4
406	அரியும் உழுவையும் ஆளியுமே ஈண்டிப் பரியிட்டுப் பன்மலர்கொண் டேறிச் - சொரிய எரியாடி கண்டுகக்கும் ஈங்கோயே கூற்றம் திரியாமற் செற்றான் சிலம்பு.	5
407	ஆளி தொடர அரிதொடர ஆங்குடனே வாளி கொடுதொடரும் மாக்குறவர் - கோளின் இடுசிலையி னாற்புடைக்கும் ஈங்கோயே நம்மேற் கொடுவினைகள் வீட்டுவிப்பான் குன்று.	6
408	இடுதினைதின் வேழங் கடியக் குறவர் வெடிபடு வெங்கவண்கல் ஊன்ற - நெடுநெடென நீண்டகழை முத்துதிர்க்கும் ஈங்கோயே ஏங்குமணி பூண்டகழை யேறி பொருப்பு.	7
409	ஈன்ற குறமகளிர்க் கேழை முதுகுறத்தி நான்றகறிக் கேறசலை நற்கிழங் - கூன்றவைத் தென்னன்னை உண்ணென் றெடுத்துரைக்கும் ஈங்கோயே மின்னன்ன செஞ்சடையான் வெற்பு.	8
410	ஈன்ற குழவிக்கு மந்தி இறுவரை மேல் நான்ற நறவத்தைத் தான்நணுகித் - தோன்ற விரலால்தேன் தோய்த்தூட்டும் ஈங்கோயே நம்மேல் வரலாம்நோய் தீர்ப்பான் மலை.	9
411	உண்டிருந்த தேனை அறுபதங்கள் ஊடிப்போய்ப் பண்டிருந்த யாழ்முரலப் பைம்பொழில்வாய்க் -கண்டிருந்த மாமயில்கள் ஆடி மருங்குவரும் ஈங்கோயே பூமயிலி தாதை பொருப்பு.	10
412	ஊடிப் பிடியுறங்க ஒண்கதலி வண்கனிகள் நாடிக் களிறு நயந்தெடுத்துக் - கூடிக் குணமருட்டிக் கொண்டாடும் ஈங்கோயே வானோர் குணமருட்டுங் கோளரவன் குன்று.	11
413	எய்யத் தொடுத்தோன் குறத்திநோக் கேற்றதெனக் கையிற் கணைகளைந்து கன்னிமான் - பையப்போ என்கின்ற பாவனைசெய் ஈங்கோயே தூங்கெயில்கள் சென்றன்று வென்றான் சிலம்பு.	12
414	ஏழை இளமாதே என்னொடுநீ போதென்று கூழை முதுவேடன் கொண்டுபோய் - வேழ இனைக்குவால் வீட்டுவிக்கும் ஈங்கோயே நந்தம் வினைக்குவால் வீட்டுவிப்பான் வெற்பு.	13
415	ஏனம் உழுத புழுதி இனமணியைக் கானவர்தம் மக்கள் கனலென்னக் - கூனல் இறுக்கங் கதிர்வெதுப்பும் ஈங்கோயே நம்மேல் மறுக்கங்கள் தீர்ப்பான் மலை.	14
416	ஏனங் கிளைத்த இனபவள மாமணிகள் கானல் எரிபரப்பக் கண்டஞ்சி - யானை இனம்இரிய முல்லைநகும் ஈங்கோயே நம்மேல் வினைஇரியச் செற்றுகந்தான் வெற்பு.	15
417	ஒருகணையுங் கேழல் உயிர்செகுத்துக் கையில் இருகணையும் ஆனைமேல் எய்ய - அருகணையும் ஆளரிதான் ஓட அரிவெருவும் ஈங்கோயே கோளரிக்கும் காண்பரியான் குன்று.	16
418	ஓங்கிப் பரந்தெழுந்த ஒள்ளிலவத் தண்போதைத் தூங்குவதோர் கொள்ளி எனக்கடுவன் - மூங்கில் தழையிறுத்துக் கொண்டேச்சும் ஈங்கோயே சங்கக் குழையிறுத்த காதுடையான் குன்று.	17
419	ஓடும் முகிலை உகிரால் இறஊன்றி மாடுபுக வான்கை மிகமடுத்து - நீடருவி மாச்சீயம் உண்டு மனங்களிக்கும் ஈங்கோயே கோச்சீயம் காண்பரியான் குன்று.	18
420	கண்ட கனிநுகர்ந்த மந்தி கருஞ்சுனைநீர் உண்டு குளிர்ந்திலஎன் றூடிப்போய்க் -கொண்டல் இறைக்கீறி வாய்மடுக்கும் ஈங்கோயே நான்கு மறைக்கீறு கண்டான் மலை.	19
421	கருங்களிற்றின் வெண்கொம்பால் கல்லுரல்வாய் நல்லார் பெருந்தினைவெண் பிண்டி இடிப்ப - வருங்குறவன் கைக்கொணருஞ் செந்தேன் கலந்துண்ணும் ஈங்கோயே மைக்கொணருங் கண்டன் மலை.	20
422	கனைய பலாங்கனிகள் கல்லிலையர் தொக்க நனைய கலத்துரத்தில் ஏந்தி - மனைகள் வரவிரும்பி ஆய்பார்க்கும் ஈங்கோயே பாங்கார் குரவரும்பு செஞ்சடையான் குன்று.	21
423	கடக்களிறு கண்வளரக் கார்நிறவண் டார்ப்பச் சுடர்க்குழையார் பாட்டெழவு கேட்டு - மடக்கிளிகள் கீதந் தெரிந்துரைக்கும் ஈங்கோயே ஆல்கீழ்நால் வேதந் தெரிந்துரைப்பான் வெற்பு.	22
424	கறுத்தமுலைச் சூற்பிடிக்குக் கார்யானை சந்தம் இறுத்துக்கை நீட்டும்ஈங் கோயே - செறுத்த கடதடத்த தோலுரிவைக் காப்பமையப் போர்த்த விடமிடற்றி னான்மருவும் வெற்பு.	23
425	கங்குல் இரைதேரும் காகோ தரங்கேழற் கொம்பி னிடைக் கிடந்த கூர்மணியைப் - பொங்கி உருமென்று புற்றடையும் ஈங்கோயே காமன் வெருவொன்றக் கண்சிவந்தான் வெற்பு.	24
426	கலவிக் களிறசைந்த காற்றெங்குங் காணா திலைகைக்கொண் டேந்திக்கால் வீச - உலவிச்சென் றொண்பிடிகாற் றேற்றுகக்கும் ஈங்கோயே பாங்காய வெண்பொடிநீற் றான்மருவும் வெற்பு.	25
427	கன்னிப் பிடிமுதுகிற் கப்பருவ முட்பருகி அன்னைக் குடிவர லாறஞ்சிப் - பின்னரே ஏன்தருக்கி மாதவஞ்செய் ஈங்கோயே நீங்காத மான்தரித்த கையான் மலை.	26
428	கள்ள முதுமறவர் காட்டகத்து மாவேட்டை கொள்ளென் றழைத்த குரல்கேட்டுத் -துள்ளி இனக்கவலை பாய்ந்தோடும் ஈங்கோயே நந்தம் மனக்கவலை தீர்ப்பான் மலை.	27
429	கல்லைப் புனம்மேய்ந்து கார்க்கொன்றைத் தார்போர்த்துக் கொல்லை எழுந்த கொழும்புறவின் - முல்லையங்கள் பல்லரும்பு மொய்த்தீனும் ஈங்கோயே மூவெயிலும் கொல்லரும்பக் கோல்கோத்தான் குன்று.	28
430	கல்லாக் குரங்கு பளிங்கிற் கனிகாட்ட எல்லாக் குரங்கும் உடன்ஈண்டி - வல்லே இருந்துகிராற் கற்கிளைக்கும் ஈங்கோயே மேனிப் பொருந்தஅராப் பூண்டான் பொருப்பு.	29
431	கண்கொண் டவிர்மணியின் நாப்பண் கருங்கேழல் வெண்கோடு வீழ்ந்த வியன்சாரல் -தண்கோ டிளம்பிறைசேர் வான்கடுக்கும் ஈங்கோயே வேதம் விளம்பிறைசேர் வான்கடுக்கும் வெற்பு.	30
432	காந்தளங் கைத்தளங்கள் காட்டக் களிமஞ்ஞை கூந்தல் விரித்தடனே கூத்தாடச் - சாய்ந்திரங்கி ஏர்க்கொன்றை பொன்கொடுக்கும் ஈங்கோயே செஞ்சடைமேல் கார்க்கொன்றை ஏற்றான் கடறு.	31
433	குறமகளிர் கூடிக் கொழுந்தினைகள் குத்தி நறவமாக் கஞ்சகங்கள் நாடிச் - சிறுகுறவர் கைந்நீட்டி உண்ணக் களித்துவக்கும் ஈங்கோயே மைந்நீட்டுங் கண்டன் மலை.	32
434	கூழை முதுமந்தி கோல்கொண்டு தேன்பாய ஏழை இளமந்தி சென்றிருந்து - வாழை இலையால்தேன் உண்டுவக்கும் ஈங்கோயே இஞ்சி சிலையால்தான் செற்றான் சிலம்பு.	33
435	கொல்லை இளவேங்கைக் கொத்திறுத்துக் கொண்டுசுனை மல்லைநீர் மஞ்சனமா நாட்டிக்கொண் - டொல்லை இருங்கைக் களிறேறும் ஈங்கோயே மேல்நோய் வருங்கைக் களைவான் மலை.	34
436	கொவ்வைக் கனிவாய்க் குறமகளிர் கூந்தல்சேர் கவ்வைக் கடிபிடிக்கும் காதன்மையாற் -செவ்வை எறித்தமலர் கொண்டுவிடும் ஈங்கோயே அன்பர் குறித்தவரந் தான்கொடுப்பான் குன்று.	35
437	கொடுவிற் சிலைவேடர் கொல்லை புகாமல் படுகுழிகள் கல்லுதல்பார்த் தஞ்சி - நெடுநாகம் தண்டூன்றிச் செல்லுஞ்சீர் ஈங்கோயே தாழ்சடைமேல் வண்டூன்றுந் தாரான் மலை.	36
438	கோங்கின் அரும்பழித்த கொங்கைக் குறமகளிர் வேங்கைமணி நீழல் விளையாடி - வேங்கை வரவதனைக் கண்டிரியும் ஈங்கோயே தீங்கு வரவதனைக் காப்பான் மலை.	37
439	சந்தனப்பூம் பைந்தழையைச் செந்தேனில் தோய்த்தியானை மந்த மடப்பிடியின் வாய்க்கொடுப்ப - வந்ததன் கண்களிக்கத் தான்களிக்கும் ஈங்கோயே தேங்காதே விண்களிக்க நஞ்சுண்டான் வெற்பு.	38
440	சந்தின் இலையதனுள் தண்பிண்டி தேன்கலந்து கொந்திஇனி துண்ணக் குறமகளிர் - மந்தி இளமகளிர் வாய்க்கொடுத்துண் ஈங்கோயே வெற்பின் வளமகளிர் பாகன் மலை.	39
441	சாரற் குறத்தியர்கள் தண்மருப்பால் வெண்பிண்டி சேரத் தருக்கி மதுக்கலந்து - வீரத் தமர்இனிதா உண்ணுஞ்சீர் ஈங்கோயே இன்பக் குமரன்முது தாதையர் குன்று.	40
442	தாயோங்கித் தாமடருந் தண்சாரல் ஒண்கானம் வேயோங்கி முத்தம் எதிர்பிதுங்கித் - தீயோங்கிக் கண்கன்றித் தீவிளைக்கும் ஈங்கோயே செஞ்சடைமேல் வண்கொன்றைத் தாரான் வரை.	41
443	செடிமுட்டச் சிங்கத்தின் சீற்றத்தீக் கஞ்சிப் பிடியட்ட மாக்களிறு பேர்ந்து - கடம்முட்டி என்னேசீ என்னுஞ்சீர் ஈங்கோயே ஏந்தழலிற் பொன்னேர் அனையான் பொருப்பு.	42
444	சுனைநீடு தாமரையின் தாதளைந்து சோதிப் புனைநீடு பொன்னிறத்த வண்டு - மனைநீடி மன்னி மணம்புணரும் ஈங்கோயே மாமதியம் சென்னி அணிந்தான் சிலம்பு.	43
445	செந்தினையின் வெண்பிண்டி பச்சைத்தே னாற்குழைத்து வந்தவிருந் தூட்டும் மணிக்குறத்தி - பந்தியாத் தேக்கிலைகள் இட்டுச் சிறப்புரைக்கும் ஈங்கோயே மாக்கலைகள் வைத்தான் மலை.	44
446	தடங்குடைந்த கொங்கைக் குறமகளிர் தங்கள் இடம்புகுந்தங் கின்நறவம் மாந்தி - உடன்கலந்து மாக்குரவை ஆடி மகிழ்ந்துவரும் ஈங்கோயே கோக்குரவை ஆடிகொழுங் குன்று.	45
447	தாமரையின் தாள்தகைத்த தாமரைகள் தாள்தகையத் தாமரையிற் பாய்ந்துகளும் தண்புறவில் - தாமரையின் ஈட்டம் புலிசிதறும் ஈங்கோயே எவ்வுயிர்க்கும் வாட்டங்கள் தீர்ப்பான் மலை.	46
448	தெள்ளகட்ட பூஞ்சுனைய தாமரையின் தேமலர்வாய் வள்ளவட்டப் பாழி மடலேறி -வெள்ளகட்ட காராமை கண்படுக்கும் ஈங்கோயே வெங்கூற்றைச் சேராமற் செற்றான் சிலம்பு.	47
449	தேன்பலவின் வான்சுளைகள் செம்முகத்த பைங்குரங்கு தான்கொணர்ந்து மக்கள்கை யிற்கொடுத்து - வான்குணங்கள் பாராட்டி யூட்டுஞ்சீர் ஈங்கோயே பாங்கமரர் சீராட்ட நின்றான் சிலம்பு.	48
450	தேன்மருவு பூஞ்சுனைகள் புக்குச் செழுஞ்சந்தின் கானமர்கற் பேரழகு கண்குளிர - மேனின் றருவிகள்தாம் வந்திழியும் ஈங்கோயே வானோர் வெருவுகடல் நஞ்சுண்டான் வெற்பு.	49
451	தோகை மயிலினங்கள் சூழ்ந்து மணிவரைமேல் ஓகை செறியாயத் தோடாட - நாகம் இனவளையிற் புக்கொளிக்கும் ஈங்கோயே நம்மேல் வினைவளையச் செற்றுகந்தான் வெற்பு.	50
452	நறவம் நனிமாந்தி நள்ளிருட்கண் ஏனம் இறவி லியங்குவான் பார்த்துக் - குறவர் இரைத்துவலை தைத்திருக்கும் ஈங்கோயே நங்கை விரைத்துவலைச் செஞ்சடையான் வெற்பு.	51
453	நாக முழைநுழைந்த நாகம்போய் நன்வனத்தில் நாகம் விழுங்க நடுக்குற்று -நாகந்தான் மாக்கையால் மஞ்சுரிக்கும் ஈங்கோயே ஓங்கியசெந் தீக்கையால் ஏந்தி சிலம்பு.	52
454	நாகங் களிறுநு(ங்)க நல்லுழுவை தாமரையின் ஆகந் தழுவி அசைவெய்த - மேகங் கருவிடைக்க ணீர்சோரும் ஈங்கோயே ஓங்கு பொருவிடைக்க ணூர்வான் பொருப்பு.	53
455	பணவநிலைப் புற்றின் பழஞ்சோற் றமலை கணவ னிடந்திட்ட கட்டி - உணவேண்டி எண்கங்கை ஏற்றிருக்கும் ஈங்கோயே செஞ்சடைமேல் வண்கங்கை ஏற்றான் மலை.	54
456	பன்றி பருக்கோட்டாற் பாருழுத பைம்புழுதித் தென்றி மணிகிடப்பத் தீயென்று - கன்றிக் கரிவெருவிக் கான்படரும் ஈங்கோயே வானோர் மருவரியான் மன்னும் மலை.	55
457	பாறைமிசைத் தன்நிழலைக் கண்டு பகடென்று சீறி மருப்பொசித்த செம்முகமாத் - தேறிக்கொண் டெல்லே பிடியென்னும் ஈங்கோயே மூவெயிலும் வில்லே கொடுவெகுண்டான் வெற்பு.	56
458	பிடிபிரிந்த வேழம் பெருந்திசைதான் கோடிப் படிமுகிலைப் பல்காலும் பார்த்திட் - டிடரா இருமருப்பைக் கைகாட்டும் ஈங்கோயே வானோர் குருவருட்குன் றாய்நின்றான் குன்று.	57
459	பொருத கரியின் முரிமருப்பிற் போந்து சொரிமுத்தைத் தூநீரென் றெண்ணிக் - கருமந்தி முக்கிவிக்கி நக்கிருக்கும் ஈங்கோயே மூவெயிலும் திக்குகக்கச் செற்றான் சிலம்பு.	58
460	மறவெங் களிற்றின் மருப்புகுத்த முத்தம் குறவர் சிறார்குடங்கைக் கொண்டு - நறவம் இளவெயில்தீ யட்டுண்ணும் ஈங்கோயே மூன்று வளவெயில்தீ யிட்டான் மலை.	59
461	மலைதிரிந்த மாக்குறவன் மான்கொணர நோக்கிச் சிலைநுதலி சீறிச் சிலைத்துக் - கலைபிரிய இம்மான் கொணர்தல் இழுக்கென்னும் ஈங்கோயே மெய்ம்மான் புணர்ந்தகையான் வெற்பு.	60
462	மரையதளும் ஆடு மயிலிறகும் வேய்ந்த புரையிதணம் பூங்கொடியார் புக்கு -நுரைசிறந்த இன்நறவுண் டாடி இசைமுரலும் ஈங்கோயே பொன்நிறவெண் ணீற்றான் பொருப்பு.	61
463	மலையர் கிளிகடிய மற்றப் புறமே கலைகள் வருவனகள் கண்டு -சிலையை இருந்தெடுத்துக் கோல்தெரியும் ஈங்கோயே மாதைப் புரிந்திடத்துக் கொண்டான் பொருப்பு.	62
464	மத்தக் கரிமுகத்தை வாளரிகள் பீறஒளிர் முத்தம் பனிநிகர்க்கும் மொய்ம்பிற்றால் - அத்தகைய ஏனற் புனம்நீடும் ஈங்கோயே தேங்குபுனல் கூனற் பிறையணிந்தான் குன்று.	63
465	மந்தி இனங்கள் மணிவரையின் உச்சிமேல் முந்தி இருந்து முறைமுறையே - நந்தி அளைந்தாடி ஆலிக்கும் ஈங்கோயே கூற்றம் வளைந்தோடச் செற்றான் மலை.	64
466	மந்தி மகவினங்கள் வண்பலவின் ஒண்சுளைக்கண் முந்திப் பறித்த முறியதனுள் -சிந்திப்போய்த் தேனாறு பாயுஞ்சீர் ஈங்கோயே செஞ்சடைமேல் வானாறு வைத்தான் மலை.	65
467	முள்ளார்ந்த வெள்ளிலவம் ஏறி வெறியாது கள்ளார்ந்த பூப்படியும் கார்மயில்தான் - ஒள்ளார் எரிநடுவுட் பெண்கொடியார் ஏய்க்கும்ஈங் கோயே புரிநெடுநூல் மார்பன் பொருப்பு.	66
468	வளர்ந்த இளங்கன்னி மாங்கொம்பின் கொங்கை அளைந்து வடுப்படுப்பான் வேண்டி - இளந்தென்றல் எல்லிப் புகநுழையும் ஈங்கோயே தீங்கருப்பு வில்லிக்குக் கூற்றானான் வெற்பு.	67
469	வான மதிதடவல் உற்ற இளமந்தி கான முதுவேயின் கண்ணேறித் - தானங் கிருந்துயரக் கைநீட்டும் ஈங்கோயே நம்மேல் வருந்துயரந் தீர்ப்பான் மலை.	68
470	வேய்வனத்துள் யானை தினைகவர வேறிருந்து காய்வனத்தே வேடன் கணைவிசைப்ப - வேயணைத்து மாப்பிடிமுன் ஓட்டும்ஈங் கோயே மறைபரவு பூப்பிடிபொற் றாளான் பொருப்பு.	69
471	வழகிதழ்க் காந்தள்மேல் வண்டிருப்ப ஒண்தீ முழுகிய தென் றஞ்சிமுது மந்தி -பழகி எழுந்தெழுந்து கைநெரிக்கும் ஈங்கோயே திங்கட் கொழுந்தெழுந்த செஞ்சடையான் குன்று.	70

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.3. திருவலஞ்சுழி மும்மணிக்கோவை

ஆசிரியப்பா

மேல்

472

வணங்குதும் வாழி நெஞ்சே புணர்ந்துடன் பொருகடல் முகந்து கருமுகிற் கணம்நற் படவர வொடுங்க மின்னிக் குடவரைப் பொழிந்து கொழித்திழி அருவி குணகடல் மடுக்குங் காவிரி மடந்தை வார்புனல் உடுத்த மணிநீர் வலஞ்சுழி அணிநீர்க் கொன்றை அண்ணல தடியே.

1

வெண்பா

மேல்

473

அடிப்போது தந்தலைவைத் தவ்வடிகள் உன்னிக் கடிப்போது கைக்கொண்டார் கண்டார் - முடிப்போதா வாணாகஞ் சூடும் வலஞ்சுழியான் வானோரும் காணாத செம்பொற் கழல்.

2

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

474

கழல்வண்ண மும்சடைக் கற்றையும் மற்றவர் காணகில்லார் தழல்வண்ணம் கண்டே தளர்ந்தார் இருவரந் தாமரையின் நிழல்வண்ணம் பொன்வண்ணம் நீர்நிற வண்ணம் நெடியவண்ணம் அழல்வண்ண முந்நீர் வலஞ்சுழி ஆள்கின்ற அண்ணலையே.

3

ஆசிரியப்பா

மேல்

475	அண்ணலது பெருமை கண்டனம் கண்ணுதற் கடவுள் மன்னிய தடமல்கு வலஞ்சுழிப் பனிப்பொருட் பயந்து பல்லவம் பழிக்கும் திகழொளி முறுவல் தேமொழிச் செவ்வாய்த் திருந்திருங் குழலியைக் கண்டு வருந்திஎன் உள்ளம் வந்தஅப் போதே.	4
வெண்பா

மேல்

476

போதெலாம் பூங்கொன்றை கொண்டிருந்த பூங்கொன்றைத் தாதெலாம் தன்மேனி தைவருமால் - தீதில் மறைக்கண்டான் வானோன் வலஞ்சுழியான் சென்னிப் பிறைக்கண்டங் கண்டணைந்த பெண்.

5

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

477

பெண்கொண் டிருந்து வருந்துங்கொ லாம்பெரு மான்திருமால் வண்கொண்ட சோலை வலஞ்சுழி யான்மதி சூடிநெற்றிக் கண்கொண்ட கோபம் கலந்தன போல்மின்னிக் கார்ப்புனத்துப் பண்கொண்டு வண்டினம் பாடநின் றார்த்தன பன்முகிலே.

6

ஆசிரியப்பா

மேல்

478

முகிற்கணம் முழங்க முனிந்த வேழம் எயிற்றிடை அடக்கிய வெகுளி ஆற்ற அணிநடை மடப்பிடி அருகுவந் தணைதரும் சாரல் தண்பொழில் அணைந்து சோரும் தேனுகு தண்தழை செறிதரு வனத்தில் சருவரி வாரல்எம் பெருமநீர் மல்கு சடைமுடி ஒருவன் மருவிய வலஞ்சுழி அணிதிகழ் தோற்றத் தங்கயத் தெழுந்த மணிநீர்க் குவளை அன்ன அணிநீர்க் கருங்கண் ஆயிழை பொருட்டே.

7

வெண்பா

மேல்

479

பொருட்டக்கீர் சில்பலிக்கென் றில்புகுந்தீ ரேனும் அருட்டக்கீர் யாதும்ஊர் என்றேன் ௭ மருட்டக்க மாமறையம் என்றார் வலஞ்சுழிநம் வாழ்வென்றார் தாம்மறைந்தார் காணேன்கைச் சங்கு.

8

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

480

சங்கம் புரளத் திரைசுமந் தேறுங் கழியருகே வங்கம் மலியுந் துறையிடைக் காண்டிர் வலஞ்சுழியா றங்கம் புலன்ஐந்தும் ஆகிய நான்மறை முக்கணக்கன் பங்கன் றிருவர்க் கொருவடி வாகிய பாவையையே.

9

அகவல்

மேல்

481

பாவை ஆடிய துறையும் பாவை மருவொடு வளர்ந்த அன்னமும் மருவித் திருவடி அடியேன் தீண்டிய திறனும் கொடியேன் உள்ளங்கொண்ட சூழலும், கள்ளக் கருங்கண் போன்ற காவியும் நெருங்கி அவளே போன்ற தன்றே தவளச் சாம்பல் அம்பொடி சாந்தெனத் தைவந்து தேம்பல் வெண்பிறை சென்னிமிசை வைத்த வெள்ளேற் றுழவன் வீங்குபுனல் வலஞ்சுழி வண்டினம் பாடுஞ் சோலைக் கண்ட அம்மஅக் கடிபொழில் தானே.

10

வெண்பா

மேல்

482

தான்ஏறும் ஆனேறு கைதொழேன் தன்சடைமேல் தேன்ஏறு கொன்றைத் திறம்பேசேன் - வான்ஏறு மையாருஞ் சோலை வலஞ்சுழியான் என்கொல்என் கையார் வளைகவர்ந்த வாறு.

11

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

483

ஆறுகற் றைச்சடைக் கொண்டொரொற் றைப்பிறை சூடிமற்றைக் கூறுபெண் ணாயவன் கண்ணார் வலஞ்சுழிக் கொங்குதங்கு நாறுதண் கொம்பரன் னீர்கள்இன் னேநடந் தேகடந்தார் சீறுவென் றிச்சிலைக் கானவர் வாழ்கின்ற சேண்நெறியே.

12

ஆசிரியப்பா

மேல்

484

நெறிதரு குழலி விறலியொடு புணர்ந்த செறிதரு தமிழ்நூல் சீறியாழ்ப் பாண பொய்கை யூரன் புதுமணம் புணர்தர மூவோம் மூன்று பயன்பெற் றனவே நீஅவன் புனைதார் மாலை பொருந்தப் பாடி இல்லதும் உள்ளதும் சொல்லிக் கள்ள வாசகம் வழாமல் பேச வண்மையில் வானர மகளிர் வான்பொருள் பெற்றனை, அவரேல் எங்கையர் கொங்கைக் குங்குமந் தழீஇ விழையா இன்பம் பெற்றனர் யானேல் அரன்அமர்ந் துறையும் அணிநீர் வலஞ்சுழிச் சுரும்பிவர் நறவயற் சூழ்ந்தெழு கரும்பில் தீநீர் அன்ன வாய்நீர் சோரும் சிலம்புகுரற் சிறுபறை பூண்ட அலம்புகுரற் கிண்கிணிக் களிறுபெற் றனனே.

13

வெண்பா

மேல்

485

தனம்ஏறிப் பீர்பொங்கித் தன்அங்கம் வேறாய் மனம்வேறு பட்டொழிந்தாள் மாதோ - இனம்ஏறிப் பாடாலம் வண்டலம்பும் பாய்நீர் வலஞ்சுழியான் கோடாலங் கண்டணைந்த கொம்பு.

14

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

486

கொம்பார் குளிர்மறைக் காடனை வானவர் கூடிநின்று நம்பா எனவணங் கப்பெறு வானை நகர்எரிய அம்பாய்ந் தவனை வலஞ்சுழி யானைஅண் ணாமலைமேல் வம்பார் நறுங்கொன்றைத் தாருடை யானை வணங்குதுமே.

15

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.4. திருஎழு கூற்றிருக்கை

மேல்

487	ஓருடம்பு ஈருரு ஆயினை ஒன்றுபுரிந் தொன்றி னீரிதழ்க் கொன்றை சூடினை மூவிலைச் சூலம் ஏந்தினை சுடருஞ் சென்னி மீமிசை இருகோட் டொருமதி எழில்பெற மிலைச்சினை	5
	ஒருகணை இருதோள் செவியுற வாங்கி மூவெயில் நாற்றிசை முரண்அரண் செகுத்தனை ஆற்ற முன்னெறி பயந்தனை செறிய இரண்டு நீக்கி ஒன்று நினைவோர்க் குறுதி யாயினை	10
	அந்நெறி ஒன்று மனம்வைத் திரண்டும் நினைவி லோர்க்கு முன்னெறி உலகங் காட்டினை அந்நெறி நான்கென ஊழி தோற்றினை சொல்லும் ஐந்தலை அரவசைத் தசைந்தனை	15
	நான்முகன் மேன்முகம் கபாலம் ஏந்தினை நூன்முக முப்புரி மார்பில் இருவர் அங்கம் ஒருங்குடன் ஏந்திய ஒருவநின் ஆதி காணா திருவர் மூவுல குழன்று நாற்றிசை உழிதர	20
	ஐம்பெருங் குன்றத் தழலாய்த் தோன்றினை ஆறுநின் சடையது ஐந்துநின் நிலையது நான்குநின் வாய்மொழி மூன்றுநின் கண்ணே இரண்டு நின் குழையே ஒன்றுநின் ஏறே ஒன்றிய காட்சி உமையவள் நடுங்க	25
	இருங்களிற் றுரிவை போர்த்தனை நெருங்கி முத்தீ நான்மறை ஐம்புலன் அடக்கிய அறுதொழி லாளர்க் குறுதி பயந்தனை ஏழில் இன்னரம் பிசைத்தனை ஆறில் அமுதம் பயந்தனை ஐந்தில்	30
	விறலியர் கொட்டு மழுத்த வேந்தினை ஆல நீழல் அன்றிருந் தறநெறி நால்வர் கேட்க நன்கினி துரைத்தனை நன்றி இல்லா முந்நீர்ச் சூர்மாக் கொன்றங் கிருவரை எறிந்த ஒருவன்	35
	தாதை ஒருமிடற்று இருவடி வாயினை தருமம் மூவகை உலகம் உணரக் கூறுவை நால்வகை இலக்கண இலக்கியம் நலத்தக மொழிந்தனை ஐங்கணை அவனொடு காலனை அடர்த்தனை	40
	அறுவகைச் சமயமும் நெறிமையில் வகுத்தனை ஏழின் ஓசை இராவணன் பாடத் தாழ்வாய்க் கேட்டவன் தலையளி பொருத்தினை ஆறிய சிந்தை யாகி ஐங்கதித் தேரொடு திசைசெல விடுத்தோன்	45
	நாற்றோள் நலனே நந்தியிங் கிருடியென் றேற்ற பூதம் மூன்றுடன் பாட இருகண் மொந்தை ஒருகணங் கொட்ட மட்டுவிரி அலங்கல் மலைமகள் காண நட்டம் ஆடிய நம்ப அதனால்	50
	சிறியேன் சொன்ன அறிவில் வாசகம் வறிதெனக் கொள்ளா யாகல் வேண்டும் வெறிகமழ் கொன்றையொடு வெண்ணில வணிந்து கீதம் பாடிய அண்ணல் பாதஞ் சென்னியிற் பரவுவன் பணிந்தே.	55 - 1

வெண்பா

மேல்

488

பணிந்தேன்நின் பாதம் பரமேட்டீ பால்நீ றணிந்தால வாயில் அமர்ந்தாய் - தணிந்தென்மேல் மெய்யெரிவு தீரப் பணித்தருளு வேதியனே ஐயுறவொன் றின்றி அமர்ந்து

2

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

 

5.5. பெருந்தேவ பாணி

மேல்

489	சூல பாணியை சுடர்தரு வடிவனை நீல கண்டனை நெற்றியோர் கண்ணனை பால்வெண் ணீற்றனை பரம யோகியை காலனைக் காய்ந்த கறைமிடற் றண்ணலை நூலணி மார்பனை நுண்ணிய கேள்வியை	5
	கோல மேனியை கொக்கரைப் பாடலை வேலுடைக் கையனை விண்தோய் முடியனை ஞாலத் தீயினை நாதனைக் காய்ந்தனை தேவ தேவனை திருமறு மார்பனை கால மாகிய கடிகமழ் தாரனை	10
	வேத கீதனை வெண்தலை ஏந்தியை பாவ நாசனை பரமேச் சுவரனை கீதம் பாடியை கிளர்பொறி அரவனை போதணி கொன்றைஎம் புண்ணிய ஒருவனை ஆதி மூர்த்தியை அமரர்கள் தலைவனை	15
	சாதி வானவர் தம்பெரு மான்தனை வேத விச்சையை விடையுடை அண்ணலை ஓத வண்ணனை உலகத் தொருவனை நாத னாகிய நன்னெறிப் பொருளினை மாலை தானெரி மயானத் தாடியை	20
	வேலை நஞ்சினை மிகஅமு தாக்கியை வேத வேள்வியை விண்ணவர் தலைவனை ஆதி மூர்த்தியை அருந்தவ முதல்வனை ஆயிர நூறுக் கறிவரி யானை பேயுருவு தந்த பிறையணி சடையனை	25
	மாசறு சோதியை மலைமகள் கொழுநனை கூரிய மழுவனை கொலற்கருங் காலனைச் சீரிய அடியாற் செற்ற ருள் சிவனை பூதிப் பையனை புண்ணிய மூர்த்தியை பீடுடை யாற்றை பிராணி தலைவனை	30
	நீடிய நிமலனை நிறைமறைப் பொருளினை ஈசனை இறைவனை ஈறில் பெருமையை நேசனை நினைப்பவர் நெஞ்சத் துள்ளனை தாதணி மலரனை தருமனை பிரமனை காதணி குழையனை களிற்றின் உரியனை	35
	சூழ்சடைப் புனலனை சுந்தர விடங்கனை தார்மலர்க் கொன்றை தயங்கு மார்பனை வித்தக விதியனை தீதமர் செய்கைத் திரிபுரம் எரித்தனை பிரமன் பெருந்தலை நிறைய தாகக்	40
	கருமன் செந்நீர் கபாலம் நிறைத்தனை நிறைத்த கபாலச் செந்நீர் நின்றும் உறைத்த உருவார் ஐயனைத் தோற்றினை தேவரும் அசுரரும் திறம்படக் கடைந்த ஆர்வமுண் நஞ்சம் அமுத மாக்கினை	45
	ஈரமில் நெஞ்சத் திராவணன் தன்னை வீரம் அழித்து விறல்வாள் கொடுத்தனை திக்கமர் தேவருந் திருந்தாச் செய்கைத் தக்கன் வேள்வியைத் தளரச் சாடினை வேதமும் நீயே வேள்வியும் நீயே	50
	நீதியும் நீயே நிமலன் நீயே புண்ணியம் நீயே புனிதன் நீயே பண்ணியல் நீயே பழம்பொருள் நீயே ஊழியம் நீயே உலகமும் நீயே வாழியும் நீயே வரதனும் நீயே	55
	தேவரும் நீயே தீர்த்தமும் நீயே மூவரும் நீயே முன்னெறி நீயே மால்வரை நீயே மறிகடல் நீயே இன்பமும் நீயே துன்பமும் நீயே தாயும் நீயே தந்தையும் நீயே	60
	விண்முதற் பூதம் ஐந்தவை நீயே புத்தியும் நீயே முத்தியும் நீயே சொலற்கருந் தன்மைத் தொல்லோய் நீயே, அதனால் கூடல் அலவாய்க் குழகன் ஆவ தறியா தருந்தமிழ் பழித்தனன் அடியேன்	65
	ஈண்டிய சிறப்பின் இணையடிக் கீழ்நின்று வேண்டு மதுவினி வேண்டுவன் விரைந்தே		1

வெண்பா

மேல்

490

விரைந்தேன்மற் றெம்பெருமான் வேண்டியது வேண்டா திகழ்ந்தேன் பிழைத்தேன் அடியேன் - விரைந்தென்மேல் சீற்றத்தைத் தீர்த்தருளும் தேவாதி தேவனே ஆற்றவுநீ செய்யும் அருள்.

2

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.6. கோபப் பிரசாதம்

மேல்

491	தவறுபெரி துடைத்தே தவறுபெரி துடைத்தே வெண்திரைக் கருங்கடல் மேல்துயில் கொள்ளும் அண்ட வாணனுக் காழியன் றருளியும் உலகம் மூன்றும் ஒருங்குடன் படைத்த மலரோன் தன்னை வான்சிரம் அரிந்தும்	5
	கான வேடுவன் கண்பரிந் தப்ப வான நாடு மற்றவற் கருளியும் கடிபடு பூங்கணைக் காம னார் உடல் பொடிபட விழித்தும் பூதலத் திசைந்த மானுட னாகிய சண்டியை	10
	வானவன் ஆக்கியும் மறிகடல் உலகின் மன்னுயிர் கவரும் கூற்றுவன் தனக்கோர் கூற்றுவ னாகியும் கடல்படு நஞ்சம் கண்டத் தடக்கியும் பருவரை சிலையாப் பாந்தள் நாணாத்	15
	திரிபுரம் எரிய ஒருகணை துரந்தும் கற்கொண் டெறிந்த சாக்கியன் அன்பு தற்கொண் டின்னருள் தான்மிக அளித்தும் கூற்றெனத் தோன்றியுங் கோளரி போன்றும் தோற்றிய வாரணத் தீருரி போர்த்தும்	20
	நெற்றிக் கண்ணும் நீள்புயம் நான்கும் நற்றா நந்தீச் சுவரர்க் கருளியும் அறிவின் ஓரா அரக்க னாருடல் நெறநெற இறுதர ஒருவிரல் ஊன்றியும் திருவுரு வத்தொடு செங்கண் ஏறும்	25
	அரியன திண்திறள் அசுரனுக் கருளியும் பல்கதிர் உரவோன் பற்கெடப் பாய்ந்து மல்குபிருங் கிருடிக்கு மாவரம் ஈந்தும் தக்கன் வேள்வி தகைகெடச் சிதைத்தும் மிக்கவரம் நந்தி மாகாளர்க் கருளியும்	30
	செந்தீக் கடவுள்தன் கரதலஞ் செற்றும் பைந்தார் நெடும்படை பார்த்தற் கருளியும் கதிர்மதி தனையோர் காற்பயன் கெடுத்தும் நிதிபயில் குபேரற்கு நீள்நகர் ஈந்தும் சலந்தரன் உடலந் தான்மிகத் தடிந்தும்	35
	மறைபயில் மார்க்கண் டேயனுக் கருளியும் தாருகற் கொல்லமுன் காளியைப் படைத்தும் சீர்மலி சிலந்திக் கின்னர சளித்தும் கார்மலி உருவக் கருடனைக் காய்ந்தும் ஆலின் கீழிருந் தறநெறி அருளியும்	40
	இன்னவை பிறவும் எங்கள் ஈசன் கோபப் பிரசாதங் கூறுங் காலைக் கடிமலர் இருந்தோன் கார்க்கடற் கிடந்தோன் புடமுறு சோலைப் பொன்னகர் காப்போன் உரைப்போ ராகிலும் ஒண்கடல் மாநீர்	45
	அங்கைகொண் டிறைக்கும் ஆதர் போன்றுளர் ஒடுங்காப் பெருமை உம்பர் கோனை அடங்கா ஐம்புலத் தறிவில் சிந்தைக் கிருமி நாவாற் கிளத்தும் பரமே, அதாஅன்று ஒருவகைத் தேவரும் இருவகைத் திறமும்	50
	மூவகைக் குணமும் நால்வகை வேதமும் ஐவகைப் பூதமும் அறுவகை இரதமும் எழுவகை ஓசையும் எண்வகை ஞானமும் ஒன்பதின் வகையாம் ஒண்மலர்ச் சிறப்பும் பத்தின் வகையும் ஆகிய பரமனை	55
	இன்பனை நினைவோர்க் கென்னிடை அழுதினைச் செம்பொனை மணியினைத் தேனினைப் பாலினைத் தஞ்சமென் றொழுகுந் தன்னடி யார்தம் நெஞ்சம் பிரியா நிமலனை நீடுயர் செந்தழற் பவளச் சேணுறு வரையனை	60
	முக்கட் செல்வனை முதல்வனை மூர்த்தியைக் கள்ளங் கைவிட் டுள்ளம துருகிக் கலந்து கசிந்துதன் கழலினை யவையே நினைந்திட ஆங்கே தோன்றும் நிமலனைத் தேவ தேவனைத் திகழ்சிவ லோகனைப்	65
	பாவ நாசனைப் படரொளி உருவனை வேயார் தோளி மெல்லியல் கூறனைத் தாயாய் மன்னுயிர் தாங்குந் தந்தையைச் சொல்லும் பொருளும் ஆகிய சோதியைக் கல்லுங் கடலும் ஆகிய கண்டனைத்	70
	தோற்றம் நிலைஈ றாகிய தொன்மையை நீற்றிடைத் திகழும் நித்தனை முத்தனை வாக்கும் மனமும் இறந்த மறையனைப் பூக்கமழ் சடையனைப் புண்ணிய நாதனை இனைய தன்மையன் என்றறி வரியவன்	75
	தனைமுன் விட்டுத் தாம்மற்று நினைப்போர் மாமுயல் விட்டுக் காக்கைப் பின்போம் கலவர் போலவும் விளக்கங் கிருப்ப மின்மினி கவரும் அளப்பருஞ் சிறப்பில் ஆதர் போலவும்	80
	கச்சங் கொண்டு கடுந்தொழில் முடியாக் கொச்சைத் தேவரைத் தேவரென் றெண்ணிப் பிச்சரைப் போலவோர் ஆரியப் புத்தகப் பேய்கொண்டு புலம்புற்று வட்டனை பேசுவர் மானுடம் போன்று	85
	பெட்டினை உரைப்போர் பேதையர் நிலத்துன் தலைமீன் தலைஎண் பலமென் றால்அதனை அறுத்து நிறுப்போர் ஒருத்தர் இன்மையின் மத்திர மாகுவர் மாநெறி கிடப்பஓர் சித்திரம் பேசுவர் தேவ ராகில்	90
	இன்னோர்க் காய்ந்தனர் இன்னோர்க் கருளினர் என்றறிய உலகின் முன்னே உரைப்ப தில்லை ஆகிலும் ஆடு போலக் கூடிநின் றழைத்தும் மாக்கள் போல வேட்கையீ டுண்டும்	95
	இப்படி ஞானம் அப்படி அமைத்தும் இன்ன தன்மையன் என்றிரு நிலத்து முன்னே அறியா மூர்க்க மாக்களை இன்னேகொண் டேகாக் கூற்றம் தவறுபெரி துடைத்தே தவறுபெரி துடைத்தே.	100

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.7. கார் எட்டு

மேல்

492	அரவம் அரைக்கசைத்த அண்ணல் சடைபோல் விரவி எழுந்தெங்கும் மின்னி - அரவினங்கள் அச்சங்கொண் டோடி அணைய அடைவுற்றே கைச்சங்கம் போல்முழங்கும் கார்.	1
493	மையார் மணிமிடறு போற்கருகி மற்றவன்தன் கையார் சிலை விலகிக் காட்டிற்றே - ஐவாய் அழலரவம் பூண்டான் அவிர்சடைபோல் மின்னிக் கழலரவம் காண்புற்ற கார்.	2
494	ஆலமர் கண்டத் தரன்தன் மணிமிடறும் கோலக் குழற்சடையும் கொல்லேறும் - போல இருண்டொன்று மின்தோன்றி அம்பொனவ் வானம் கருண்டொன்று கூடுதலிற் கார்.	3
495	இருள்கொண்ட கண்டத் திறைவன்தன் சென்னிக் குருள்கொண்ட செஞ்சடைமேல் மின்னிச் - சுருள்கொண்டு பாம்பினங்கள் அஞ்சிப் படம்ஒடுங்க ஆர்த்ததே காம்பினங்கள் தோள்ஈயக் கார்.	4
496	கோடரவங் கோடல் அரும்பக் குருமணிகான் றாடரவம் எல்லாம் அளையடைய - நீடரவப் பொற்பகலம் பூண்டான் புரிசடைபோல் மின்னிற்றே கற்பகலம் காண்புற்ற கார்.	5
497	பாரும் பனிவிசும்பும் பாசுபதன் பல்சடையும் ஆரும் இருள்கீண்டு மின்விலகி - ஊரும் அரவஞ் செலவஞ்சும் அஞ்சொலார் காண்பார் கரவிந்தம் என்பார்அக் கார்.	6
498	செழுந்தழல் வண்ணன் செழுஞ்சடைபோல் மின்னி அழுந்தி அலர்போல் உயர - எழுந்தெங்கும் ஆவிசோர் நெஞ்சினரை அன்பளக்க உற்றதே காவிசேர் கண்ணாய்அக் கார்.	7
499	காந்தள் மலரக் கமழ்கொன்றை பொன்சொரியப் பூந்தளவம் ஆரப் புகுந்தின்றே - ஏந்தொளிசேர் அண்டம்போல் மீதிருண்ட ஆதியான் ஆய்மணிசேர் கண்டம்போல் மீதிருண்ட கார்.	8

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.8. போற்றித் திருக்கலி வெண்பா

மேல்

500	திருத்தங்கு மார்பில் திருமால் வரைபோல் எருத்தத் திலங்கியவெண் கோட்டுப் - பருத்த குறுத்தாள் நெடுமூக்கிற் குன்றிக்கண் நீல நிறத்தாற் பொலிந்து நிலமேழ் - உறத்தாழ்ந்து பன்றித் திருவுருவாய்க் காணாத பாதங்கள் நின்றவா நின்ற நிலைபோற்றி - அன்றியும் புண்டரிகத் துள்ளிருந்த புத்தேள் கழுகுருவாய் அண்டரண்டம் ஊடுருவ ஆங்கோடிப் - பண்டொருநாள் காணான் இழியக் கனக முடிகவித்துக் கோணாது நின்ற குறிபோற்றி - நாணாளும்	5
	பேணிக்கா லங்கள் பிரியாமை பூசித்த மாணிக்கா அன்று மதிற்கடவூர்க் - காண வரத்திற் பெரிய வலிதொலைத்த காலன் உரத்தில் உதைத்தஉதை போற்றி - கரத்தாமே வெற்பன் மடப்பாவை கொங்கைமேற் குங்குமத்தின் கற்பழியும் வண்ணங் கசிவிப்பான் - பொற்புடைய வாமன் மகனாய் மலர்க்கணையொன் றோட்டியஅக் காமன் அழகழித்த கண்போற்றி - தூமப் படமெடுத்த வாளரவம் பார்த்தடரப் பற்றி விடமெடுத்த வேகத்தால் மிக்குச் - சடலம்	10
	முடங்க வலிக்கும் முயலகன்தன் மொய்ம்பை அடங்க மிதித்தஅடி போற்றி - நடுங்கத் திருமால் முதலாய தேவா சுரர்கள் கருமால் கடல்நாகம் பற்றிக் - குருமாற நீலமுண்ட நீள்முகில்போல் நெஞ்சழல வந்தெழுந்த ஆலமுண்ட கண்டம் அதுபோற்றி - சாலமண்டிப் போருகந்த வானவர்கள் புக்கொடுங்க மிக்கடர்க்கும் தாருகன்தன் மார்பில் தனிச்சூலம் - வீரம் கொடுத்தெறியும் மாகாளி கோபந் தவிர எடுத்த நடத்தியல்பு போற்றி - தடுத்து	15
	வரையெடுத்த வாளரக்கன் வாயா றுதிரம் நிரையெடுத்து நெக்குடலம் இற்றுப் - புரையெடுத்த பத்தனைய பொன்முடியும் தோளிருப தும்நெரிய மெத்தனவே வைத்த விரல்போற்றி - அத்தகைத்த வானவர்கள் தாங்கூடி மந்திரித்த மந்திரத்தை மேனவில ஓடி விதிர்விதிர்த்துத் - தானவருக் கொட்டிக் குறளை உரைத்த அயன்சிரத்தை வெட்டிச் சிரித்த விறல்போற்றி - மட்டித்து வாலுகத்தால் நல்லிலிங்க மாவகுத்து மற்றதன்மேல் பாலுகுப்பக் கண்டு பதைத்தோடி - மேலுதைத்தங்	20
	கோட்டியவன் தாதை இருதாள் எறிந்துயிரை வீட்டிய சண்டிக்கு வேறாக - நாட்டின்கண் பொற்கோயில் உள்ளிருத்திப் பூமாலை போனகமும் நற்கோலம் ஈந்த நலம்போற்றி - நிற்க வலந்தருமால் நான்முகனும் வானவரும் கூடி அலந்தருமால் கொள்ள அடர்க்கும் - சலந்தரனைச் சக்கரத்தால் ஈர்ந்தரிதன் தாமரைக்கண் சாத்துதலும் மிக்கஅ தீந்த விறல்போற்றி - அக்கணமே நக்கிருந்த நாமகளை மூக்கரிந்து நால்வேதம் தொக்கிருந்த வண்ணம் துதிசெய்ய - மிக்கிருந்த	25
	அங்கைத் தலத்தே அணிமானை ஆங்கணிந்த செங்கைத் திறத்த திறல்போற்றி - திங்களைத் தேய்த்ததுவே செம்பொற் செழுஞ்சடைமேல் சேர்வித்து வாய்த்திமையோர் தம்மைஎல்லாம் வான்சிறையில் - பாய்த்திப் பிரமன் குறையிரப்பப் பின்னும் அவர்க்கு வரமன் றளித்தவலி போற்றி - புரமெரித்த அன்றுய்ந்த மூவர்க் கமர்ந்து வரமளித்து நின்றுய்ந்த வண்ணம் நிகழ்வித்து - நன்று நடைகாவல் மிக்க அருள்கொடுத்துக் கோயில் கடைகாவல் கொண்டவா போற்றி - விடைகாவல்	30
	தானவர்கட் காற்றாது தன்னடைந்த நன்மைவிறல் வானவர்கள் வேண்ட மயிலூரும் - கோனவனைக் சேனா பதியாகச் செம்பொன் முடிகவித்து வானாள வைத்த வரம்போற்றி - மேனாள் அதிர்த்தெழுந்த அந்தகனை அண்டரண்டம் உய்யக் கொதித்தெழுந்த சூலத்தாற் கோத்துத் -துதித்தங் கவனிருக்கும் வண்ணம் அருள்கொடுத்தங் கேழேழ் பவமறுத்த பாவனைகள் போற்றி - கவைமுகத்த பொற்பா கரைப்பிளந்து கூறிரண்டாப் போகட்டும் எற்பா சறைப்போக மேல்விலகி- நிற்பால	35
	மும்மதத்து வெண்கோட்டுக் கார்நிறத்துப் பைந்தறுகண் வெம்மதத்த வேகத்தால் மிக்கோடி - விம்மி அடர்த்திரைத்துப் பாயும் அடுகளிற்றைப் போக எடுத்துரித்துப் போர்த்த இறைபோற்றி - தொடுத்தமைத்த நாண்மாலை கொண்டணிந்த நால்வர்க் கன் றால்நிழற்கீழ் வாண்மாலை ஆகும் வகையருளித் - தோள்மாலை விட்டிலங்கத் தக்கிணமே நோக்கி வியந்தகுணம் எட்டிலங்க வைத்த இறைபோற்றி - ஒட்டி விசையன் விசையளப்பான் வேடுருவம் ஆகி அசைய உடல்திரியா நின்று - வசையினால்	40
	பேசு பதப்பாற் பிழைபொறுத்து மற்றவற்குப் பாசுபதம் ஈந்த பதம்போற்றி - நேசத்தால் வாயில்நீர் கொண்டு மகுடத் துமிழ்ந்திறைச்சி ஆயசீர் போனகமா அங்கமைத்து - தூயசீர்க் கண்ணிடந்த கண்ணப்பர் தம்மைமிகக் காதலித்து விண்ணுலகம் ஈந்த விறல்போற்றி - மண்ணின்மேல் காளத்தி போற்றி கயிலைமலை போற்றிஎன நீளத்தி னால்நினைந்து நிற்பார்கள் - தாளத்தோ டெத்திசையும் பன்முரசம் ஆர்த்திமையோர் போற்றிசைப்ப அத்தனடி சேர்வார்கள் ஆங்கு.	45

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.9. திருமுருகாற்றுப்படை

1. திருப்பரங்குன்றம்

ஆசிரியப்பா

மேல்

501	உலகம் உவப்ப வலனேர்பு திரிதரு பலர்புகழ் ஞாயிறு கடற்கண் டாஅங்கு ஓவற இமைக்குஞ் சேண்விளங் கவிரொளி உறுநர்த் தாங்கிய மதனுடை நோன்தாள் செறுநர்த் தேய்த்த செல்உறழ் தடக்கை	5
	மறுவில் கற்பின் வாணுதல் கணவன் கார்கோள் முகந்த கமஞ்சூல் மாமழை வாள்போழ் விசும்பில் வள்உறை சிதறித் தலைப்பெயல் தலைஇய தண்ணறுங் கானத்து இருள்படப் பொதுளிய பராஅரை மராஅத்து	10
	உருள்பூந் தண்டார் புரளும் மார்பினன் மால்வரை நிவந்த சேணுயர் வெற்பில் கிண்கிணி கவைஇய ஒண்செஞ் சீறடிக் கணைக்கால் வாங்கிய நுசுப்பிற் பணைத்தோள் கோபத் தன்ன தோயாப் பூந்துகில்	15
	பல்காசு நிரைத்த சில்காழ் அல்குல் கைபுணைந் தியற்றாக் கவின்பெறு வனப்பின் நாவலொடு பெயரிய பொலம்புனை அவிரிழைச் சேண்இகந்து விளங்குஞ் செயிர்தீர் மேனித் துணையோர் ஆய்ந்த இணையீர் ஓதிச்	20
	செங்கால் வெட்சிச் சீறிதழ் இடையிடுபு பைந்தாள் குவளைத் தூஇதழ் கிள்ளித் தெய்வ உத்தியொடு வலம்புரி வயின்வைத்துத் திலகம் தைஇய தேங்கமழ் திருநுதல் மகரப் பகுவாய் தாழமண் ணுறுத்துத்	25
	துவர முடித்த துகளறு முச்சிப் பெருந்தண் சண்பகம் செரீஇக் கருந்தகட்டு உளைப்பூ மருதின் ஒள்ளிணர் அட்டிக் கிளைக்கவின் றெழுதரு கீழ்நீர்ச் செவ்வரும்பு இணைப்புறு பிணையல் வளைஇத் துணைத்தக	30
	வண்காது நிறைந்த பிண்டி ஒண்தளிர் நுண்புண் ஆகந் திளைப்பத் திண்காழ் நறுங்குற டுரிஞ்சிய பூங்கேழ்த் தேய்வை தேங்கமழ் மருதிணர் கடுப்பக் கோங்கின் குவிமுகிழ் இளமுலைக் கொட்டி விரிமலர்	35
	வேங்கை நுண்தா தப்பிக் காண்வர வெள்ளில் குறுமுறி கிள்ளுபு தெறியாக் கோழி ஓங்கிய வென்றடு விறற்கொடி வாழிய பெரிதென் றேத்திப் பலருடன் சீர்திகழ் சிலம்பகம் சிலம்பப் பாடிச்	40
	சூரர மகளிர் ஆடும் சோலை மந்தியும் அறியா மரன்பயில் அடுக்கத்துச் சுரும்பு மூசாச் சுடர்ப்பூங் காந்தள் பெருந்தண் கண்ணி மிலைந்த சென்னியன் பார்முதிர் பனிக்கடல் கலங்கஉள் புக்குச்	45
	சூர்முதல் தடிந்த சுடர்இலை நெடுவேல் உலறிய கதுப்பிற் பிறழ்பல் பேழ்வாய்ச் சுழல்விழிப் பசுங்கண் சூர்த்த நோக்கின் கழல்கண் கூகையொடு கடும்பாம்பு தூங்கப் பெருமுலை அலைக்கும் காதின் பிணர்மோட்டு	50
	உருகெழு செலவின் அஞ்சுவரு பேய்மகள் குருதி ஆடிய கூருகிர்க் கொடுவிரல் கண்தொட் டுண்ட கழிமுடைக் கருந்தலை ஒண்டொடித் தடக்கையின் ஏந்தி வெருவர வென்றடு விறற்களம் பாடித்தோள் பெயரா	55
	நிணந்தின் வாயல் துணங்கை தூங்க இருபேர் உருவின் ஒருபேர் யாக்கை அறுவேறு வகையின் அஞ்சுவர மண்டி அவுணர் நல்வலம் அடங்கக் கவிழ்இணர் மாமுதல் தடிந்த மறுவில் கொற்றத்து	60
	எய்யா நல்லிசைச் செவ்வேல் சேஎய் சேவடி படரும் செம்மல் உள்ளமொடு நலம்புரி கொள்கைப் புலம்பிரிந் துறையும் செலவுநீ நயந்தனை ஆயின் பலவுடன் நன்னர் நெஞ்சத்து இன்நசை வாய்ப்ப	65
	இன்னே பெறுதிநீ முன்னிய வினையே செருப் புகன் றெடுத்த சேண்உயர் நெடுங்கொடி வரிப்புனை பந்தொடு பாவை தூங்கப் பொருநர்த் தேய்த்த போர்அரு வாயில் திருவீற் றிருந்த தீதுதீர் நியமத்து	70
	மாடமலி மறுகில் கூடல் குடவயின் இருஞ்சேற் றகல்வயல் விரிந்துவாய் அவிழ்ந்த முள்தாள் தாமரைத் துஞ்சி வைகறைக் கள்கமழ் நெய்தல் ஊதி எல்படக் கண்போல் மலர்ந்த காமர் சுனைமலர்	75
	அஞ்சிறை வண்டின் அரிக்கணம் ஒலிக்கும் குன் றமர்ந் துறைதலும் உரியன், அதா அன்று

2. திருச்சீரலைவாய்

மேல்

	வைந்நுதி பொருத வடுஆழ் வரிநுதல் வாடா மாலை ஓடையொடு துயல்வரப் படுமணி இரட்டும் மருங்கின் கடுநடைக்	80
	கூற்றத் தன்ன மாற்றரு மொய்ம்பிற் கால்கிளர்ந் தன்ன வேழமேல் கொண்டு ஐவேறு உருவின் செய்வினை முற்றிய முடியொடு விளங்கிய முரண்மிகு திருமணி மின்உறழ் இமைப்பின் சென்னிப் பொற்ப	85
	நகைதாழ்பு துயல்வரூஉம் வகையமை பொலங்குழை சேண்விளங் கியற்கை வாண்மதி கவைஇ அகலா மீனின் அவிர்வன இமைப்பத் தாவில் கொள்கைத் தந்தொழில் முடிமார் மனன்நேர் பெழுதரு வாள்நிற முகனே	90
	மாயிருள் ஞாலம் மறுவின்றி விளங்கப் பல்கதிர் விரிந்தன் றொருமுகம் ஒருமுகம் ஆர்வலர் ஏத்த அமர்ந்தினி தொழுகிக் காதலின் உவந்து வரங்கொடுத் தன்றே ஒருமுகம் மந்திர விதியின் மரபுளி வழாஅ	95
	அந்தணர் வேள்வியோர்க் கும்மே ஒருமுகம் எஞ்சிய பொருள்களை ஏமுற நாடித் திங்கள் போலத் திசைவிளக் கும்மே ஒருமுகம் செறுநர்த் தேய்த்துச் செல்சமம் முருக்கிக் கறுவுகொள் நெஞ்சமொடு களம்வேட்டன்றே ஒருமுகம்	100
	குறவர் மடமகள் கொடிபோல் நுசுப்பின் மடவரல் வள்ளியொடு நகையமர்ந் தன்றே ஆங்குஅம் மூவிரு முகனும் முறைநவின் றொழுகலின் ஆரந் தாழ்ந்த அம்பகட்டு மார்பில் செம்பொறி வாங்கிய மொய்ம்பின் சுடர்விடுபு	105
	வண்புகழ் நிறைந்து வசிந்துவாங்கு நிமிர்தோள் விண்செலல் மரபின் ஐயர்க் கேந்தியது ஒருகை உக்கம் சேர்த்தியது ஒருகை நலம்பெறு கலிங்கத்துக் குரங்கின்மிசை அசைஇயது ஒருகை அங்குசம் கடாவ ஒருகை இருகை	110
	ஐயிரு வட்டமொ டெகுவலம் திரிப்ப ஒருகை மார்பொடு விளங்க ஒருகை தாரொடு பொலிய ஒருகை கீழ்வீழ் தொடியொடு மீமிசைக் கொட்ப ஒருகை பாடின் படுமணி இரட்ட ஒருகை	115
	நீல்நிற விசும்பின் மலிதுளி பொழிய ஒருகை வான்அர மகளிர்க்கு வதுவை சூட்ட ஆங்குஅப் பன்னிரு கையும் பாற்பட இயற்றி அந்தரப் பல்லியம் கறங்கத் திண்காழ் வயிரெழுந் திசைப்ப வால்வளை நரல	120
	உரம்தலைக் கொண்ட உருமிடி முரசமொடு பல்பொறி மஞ்ஞை வெல்கொடி அகவ விசும் பாறாக விரைசெலல் முன்னி உலகம் புகழ்ந்த ஓங்குயர் விழுச்சீர் அலைவாய்ச் சேறலும் நிலைஇய பண்பே, அதா அன்று	125

3. திருவாவினன்குடி

மேல்

	சீரை தைஇய உடுக்கையர் சீரொடு வலம்புரி புரையும் வால்நரை முடியினர் மாசற இமைக்கும் உருவினர் மானின் உரிவை தைஇய ஊன்கெடு மார்பின் என்பெழுந் தியங்கும் யாக்கையர் நன்பகல்	130
	பலவுடன் கழிந்த உண்டியர் இகலொடு செற்றம் நீக்கிய மனத்தினர் யாவதும் கற்றோர் அறியா அறிவினர் கற்றோர்க்குத் தாம்வரம் பாகிய தலைமையர் காமமொடு கடுஞ்சினம் கடிந்த காட்சியர் இடும்பை	135
	யாவதும் அறியா இயல்பினர் மேவரத் துனியில் காட்சி முனிவர் முன்புகப் புகைமுகந் தன்ன மாசில் தூவுடை முகைவாய் அவிழ்ந்த தகைசூழ் ஆகத்துச் செவிநேர்பு வைத்த செய்வுறு திவவின்	140
	நல்லியாழ் நவின்ற நயனுடை நெஞ்சின் மென்மொழி மேவலர் இன்னரம் புளர நோயின் றியன்ற யாக்கையர் மாவின் அவிர்தளிர் புரையும் மேனியர் அவிர்தொறும் பொன்னுரை கடுக்கும் திதலையர் இன்னகைப்	145
	பருமம் தாங்கிய பணிந்தேந் தல்குல் மாசில் மகளிரொடு மறுவின்றி விளங்கக் கடுவோ டொடுங்கிய தூம்புடை வாலெயிற்று அழலென உயிர்க்கும் அஞ்சுவரு கடுந்திறல் பாம்புபடப் புடைக்கும் பல்வரிக் கொடுஞ்சிறைப்	150
	புள்ளணி நீள்கொடிச் செல்வனும் வெள்ளேறு வலவயின் உயரிய பலர்புகழ் திணிதோள் உமைஅமர்ந்து விளங்கும் இமையா முக்கண் மூவெயில் முருக்கிய முரண்மிகு செல்வனும் நூற்றுப்பத் தடுக்கிய நாட்டத்து நூறுபல்	155
	வேள்வி முற்றிய வென்றடு கொற்றத்து ஈரிரண் டேந்திய மருப்பின் எழில்நடைத் தாழ்பெருந் தடக்கை உயர்த்த யானை எருத்தம் ஏறிய திருக்கிளர் செல்வனும் நாற்பெருந் தெய்வத்து நன்னகர் நிலைஇய	160
	உலகங் காக்கும் ஒன்றுபுரி கொள்கைப் பலர்புகழ் மூவருந் தலைவர் ஆக ஏமுறு ஞாலந் தன்னில் தோன்றித் தாமரை பயந்த தாவில் ஊழி நான்முக ஒருவற் சுட்டிக் காண்வரப்	165
	பகலில் தோன்றும் இகலில் காட்சி நால்வேறு இயற்கைப் பதினொரு மூவரொடு ஒன்பதிற் றிரட்டி உயர்நிலை பெறீஇயர் மீன்பூத் தன்ன தோன்றலர் மீன்சேர்பு வளிகிளர்ந் தன்ன செலவினர் வளியிடைத்	170
	தீயெழுந் தன்ன திறலினர் தீப்பட உருமிடித் தன்ன குரலினர் விழுமிய உறுகுறை மருங்கில்தம் பெறுமுறை கொண்மார் அந்தரக் கொட்பினர் வந்துடன் காணத் தாவில் கொள்கை மடந்தையொடு சில்நாள்	175
	ஆவினன்குடி அசைதலும் உரியன், அதா அன்று

4. திருவேரகம்

மேல்

	இருமூன்று எய்திய இயல்பினின் வழாஅது இருவர்ச் சுட்டிய பல்வேறு தொல்குடி அறுநான் கிரட்டி இளமை நல்லியாண்டு ஆறினிற் கழிப்பிய அறன்நவில் கொள்கை	180
	மூன்றுவகைக் குறித்த முத்தீச் செல்வத்து இருபிறப் பாளர் பொழுதறிந்து நுவல ஒன்பது கொண்ட மூன்றுபுரி நுண்ஞாண் புலராக் காழகம் புலர உடீஇ உச்சிக் கூப்பிய கையினர் தற்புகழ்ந்து	185
	ஆறெழுத் தடக்கிய அருமறைக் கேள்வி நாவியல் மருங்கின் நவிலப் பாடி, விரையுறு நறுமலர் ஏந்திப் பெரிதுவந்து ஏரகத் துறைதலும் உரியன், அதா அன்று

5. குன்றுதோறாடல்

மேல்

	பைங்கொடி நறைக்காய் இடையிடுபு வேலன்	190
	அம்பொதிப் புட்டில் விரைஇக் குளவியொடு வெண்கூ தாளந் தொடுத்த கண்ணியன் நறுஞ்சாந் தணிந்த கேழ்கிளர் மார்பின் கொடுந்தொழில் வல்வில் கொலைஇய கானவர் நீடுஅமை விளைந்த தேக்கள் தேறல்	195
	குன்றகச் சிறுகுடிக் கிளையுடன் மகிழ்ந்து தொண்டகச் சிறுபறைக் குரவை அயர விரலுளர்ப்ப அவிழ்ந்த வேறுபடு நறுங்கால் குண்டுசுனை பூத்த வண்டுபடு கண்ணி இணைத்த கோதை அணைத்த கூந்தல்	200
	முடித்த குல்லை இலையுடை நறும்பூச் செங்கால் மராஅத்த வாலிணர் இடையிடுபு சுரும்புணத் தொடுத்த பெருந்தண் மாத்தழை திருந்துகாழ் அல்குல் திளைப்ப உடீஇ மயில்கண் டன்ன மடநடை மகளிரொடு	205
	செய்யன் சிவந்த ஆடையன் செவ்வரைச் செயலைத் தண்தளிர் துயல்வருங் காதினன் கச்சினன் கழலினன் செச்சைக் கண்ணியன் குழலன் கோட்டன் குறும்பல் இயத்தன் தகரன் மஞ்ஞையன் புகரில் சேவல்அம்	210
	கொடியன் நெடியன் தொடியணி தோளன் நரம்பார்த் தன்ன இன்குரல் தொகுதியொடு குறும்பொறிக் கொண்ட நறுந்தண் சாயல் மருங்கில் கட்டிய நிலன்நேர்பு துகிலினன் முழவுறழ் தடக்கையின் இயல ஏந்தி	215
	மென்தோள் பல்பிணை தழீஇத் தலைத்தந்து குன்றுதோ றாடலும் நின்றதன் பண்பே, அதாஅன்று

6. பழமுதிர்சோலை

மேல்

	சிறுதினை மலரொடு விரைஇ மறிஅறுத்து வாரணக் கொடியொடு வயிற்பட நிறீஇ ஊரூர் கொண்ட சீர்கெழு விழவினும்	220
	ஆர்வலர் ஏத்த மேவரு நிலையினும் வேலன் தைஇய வெறிஅயர் களனும் காடும் காவும் கவின்பெறு துருத்தியும் யாறுங் குளனும் வேறுபல் வைப்பும் சதுக்கமும் சந்தியும் புதுப்பூங் கடம்பும்	225
	மன்றமும் பொதியிலுங் கந்துடை நிலையினும் மாண்டலைக் கொடியொடு மண்ணி அமைவர நெய்யோடு ஐயவி அப்பி ஐதுரைத்துக் குடந்தம் பட்டுக் கொழுமலர் சிதறி முரண்கொள் உருவின் இரண்டுடன் உடீஇச்	230
	செந்நூல் யாத்து வெண்பொரி சிதறி மதவலி நிலைஇய மாத்தாள் கொழுவிடைக் குருதியொடு விரைஇய தூவெள் அரிசி சில்பலிச் செய்து பல்பிரப்பு இரீஇச் சிறுபசு மஞ்சளொடு நறுவிரை தெளித்துப்	235
	பெருந்தண் கணவீரம் நறுந்தண் மாலை துணைஅற அறுத்துத் தூங்க நாற்றி நளிமலைச் சிலம்பின் நன்னகர் வாழ்த்தி நறும்புகை எடுத்துக் குறிஞ்சி பாடி இமிழிசை அருவியோடு இன்னியம் கறங்க	240
	உருவப் பல்பூத் தூஉய் வெருவரக் குருதிச் செந்தினை பரப்பிக் குறமகள் முருகியம் நிறுத்து முரணினர் உட்க முருகாற்றுப் படுத்த உருகெழு வியன்நகர் ஆடுகளம் சிலம்பப் பாடிப் பலவுடன்	245
	கோடுவாய் வைத்துக் கொடுமணி இயக்கி ஓடாப் பூட்கைப் பிணிமுகம் வாழ்த்தி வேண்டுநர் வேண்டியாங்கு எய்தினர் வழிபட ஆண்டாண் டுறைதலும் அறிந்த வாறே யாண்டாண் டாயினும் ஆகக் காண்தக	250
	முந்துநீ கண்டுழி முகனமர்ந் தேத்திக் கைதொழுஉப் பரவிக் கால்உற வணங்கி நெடும்பெரும் சிமயத்து நீலப் பைஞ்சுனை ஐவருள் ஒருவன் அங்கை ஏற்ப அறுவர் பயந்த ஆறமர் செல்வ	255
	ஆல்கெழு கடவுட் புதல்வ மால்வரை மலைமகள் மகனே மாற்றோர் கூற்றே வெற்றி வெல்போர்க் கொற்றவை சிறுவ இழையணி சிறப்பிற் பழையோள் குழவி வானோர் வணங்குவில் தானைத் தலைவ	260
	மாலை மார்ப நூலறி புலவ செருவில் ஒருவ பொருவிறல் மள்ள அந்தணர் வெறுக்கை அறிந்தோர் சொல்மலை மங்கையர் கணவ மைந்தர் ஏறே வேல்கெழு தடக்கைச் சால்பெருஞ் செல்வ	265
	குன்றங் கொன்ற குன்றாக் கொற்றத்து விண்பொரு நெடுவரைக் குறிஞ்சிக் கிழவ பலர்புகழ் நன்மொழிப் புலவர் ஏறே அரும்பெறல் மரபிற் பெரும்பெயர் முருக நசையுநர்க் கார்த்தும் இசைபே ராள	270
	அலர்ந்தோர்க் களிக்கும் பொலம்பூண் சேஎய் மண்டமர் கடந்தநின் வென்றா டகலத்துப் பரிசிலர்த் தாங்கும் உருகெழு நெடுவேள் பெரியோர் ஏத்தும் பெரும்பெயர் இயவுள் சூர்மருங் கறுத்த மொய்ம்பின் மதவலி	275
	போர்மிகு பொருந குரிசில் எனப்பல யான்அறி அளவையின் ஏத்தி ஆனாது நின்னளந் தறிதல் மன்னுயிர்க் கருமையின் நின்னடி உள்ளி வந்தனன் நின்னொடு புரையுநர் இல்லாப் புலமையோய் எனக்	280
	குறித்தது மொழியா அளவையில் குறித்துடன் வேறுபல் உருவில் குறும்பல் கூளியர் சாறயர் களத்து வீறுபெறத் தோன்றி அளியன் தானே முதுவாய் இரவலன் வந்தோன் பெருமநின் வண்புகழ் நயந்தென	285
	இனியவும் நல்லவும் நனிபல ஏத்தித் தெய்வம் சான்ற திறல்விளங் குருவின் வான்தோய் நிவப்பின் தான்வந்து எய்தி அணங்குசால் உயர்நிலை தழீஇப் பண்டைத்தன் மணம்கமழ் தெய்வத்து இளநலம் காட்டி	290
	அஞ்சல் ஓம்புமதி அறிவல்நின் வரவென அன்புடை நன்மொழி அளைஇ விளிவின்று இருள்நிற முந்நீர் வளைஇய உலகத்து ஒருநீ ஆகத் தோன்ற விழுமிய பெறலரும் பரிசில் நல்குமதி பலவுடன்	295
	வேறுபல் துகிலின் நுடங்கி அகில்சுமந்து ஆரம் முழுமுதல் உருட்டி வேரல் பூவுடை அலங்குசினை புலம்பவேர் கீண்டு விண்பொரு நெடுவரைப் பரிதியில் தொடுத்த தண்கமழ் அலர்இறால் சிதைய நன்பல	300
	ஆசினி முதுசுளை கலாவ மீமிசை நாக நறுமலர் உதிர ஊகமொடு மாமுக முசுக்கலை பனிப்பப் பூநுதல் இரும்பிடி குளிர்ப்ப வீசிப் பெருங்களிற்று முத்துடை வான்கோடு தழீஇத் தத்துற்று	305
	நன்பொன் மணிநிறம் கிளரப் பொன்கொழியா வாழை முழுமுதல் துமியத் தாழை இளநீர் விழுக்குலை உதிரத் தாக்கிக் கறிக்கொடிக் கருந்துணர் சாயப் பொறிப்புற மடநடை மஞ்சை பலவுடன் வெரீஇக்	310
	கோழி வயப்பெடை இரியக் கேழலொடு இரும்பனை வெளிற்றின் புன்சாய் அன்ன குரூஉமயிர் யாக்கைக் குடாஅடி உளியம் பெருங்கல் விடர்அளைச் செறியக் கருங்கோட்டு ஆமா நல்லேறு சிலைப்பச் சேண்நின்று	315
	இழுமென இழிதரும் அருவிப் பழமுதிர் சோலை மலைகிழ வோனே

நேரிசைவெண்பா

மேல்

502	குன்றம் எறிந்தாய் குரைகடலிற் சூர்தடிந்தாய் புன்தலைய பூதப் பொருபடையாய் - என்றும் இளையாய் அழகியாய் ஏறூர்ந்தான் ஏறே உளையாய்என் உள்ளத் துறை.	1
503	குன்றம் எறிந்ததுவும் குன்றப்போர் செய்ததுவும் அன்றங் கமரரிடர் தீர்த்ததுவும் - இன்றென்னைக் கைவிடா நின்றதுவும் கற்பொதும்பில் காத்ததுவும் மெய்விடா வீரன்கை வேல்.	2
504	வீரவேல் தாரைவேல் விண்ணோர் சிறைமீட்ட தீரவேல் செவ்வேள் திருக்கைவேல் - வாரி குளித்தவேல் கொற்றவேல் சூர்மார்பும் குன்றும் துளைத்தவேல் உண்டே துணை.	3
505	இன்னம் ஒருகால் எனதிடும்பைக் குன்றுக்குக் கொன்னவில்வேற் சூர்தடிந்த கொற்றவா - முன்னம் பனிவேய் நெடுங்குன்றம் பட்டுருவத் தொட்ட தனிவேலை வாங்கத் தகும்.	4
506	உன்னை ஒழிய ஒருவரையும் நம்புகிலேன் பின்னை ஒருவரையான் பின்செல்லேன் - பன்னிருகைக் கோலப்பா வானோர் கொடியவினை தீர்த்தருளும் வேலப்பா செந்திவாழ் வே.	5
507	அஞ்சு முகந்தோன்றில் ஆறு முகந்தோன்றும் வெஞ்ச மரந்தோன்றில் வேல்தோன்றும் - நெஞ்சில் ஒருகால் நினைக்கின் இருகாலும் தோன்றும் முருகாஎன் றோதுவார் முன்.	6
508	முருகனே செந்தில் முதல்வனே மாயோன் மருகனே ஈசன் மகனே - ஒருகைமுகன் தம்பியே நின்னுடைய தண்டைக்கால் எப்பொழுதும் நம்பியே கைதொழுவேன் நான்.	7
509	காக்கக் கடவியநீ காவா திருந்தக்கால் ஆர்க்குப் பரமாம் அறுமுகவா - பூக்கும் கடம்பா முருகா கதிர்வேலா நல்ல இடங்காண் இரங்காய் இனி.	8
510	பரங்குன்றிற் பன்னிருகைக் கோமான்தன் பாதம் கரங்கூப்பிக் கண்குளிரக் கண்டு - சுருங்காமல் ஆசையால் நெஞ்சே அணிமுருகாற் றுப்படையைப் பூசையாக் கொண்டே புகல்.	9
511	நக்கீரர் தாமுரைத்த நன்முருகாற் றுப்படையைத் தற்கோல நாள்தோறும் சாற்றினால் - முற்கோல மாமுருகன் வந்து மனக்கவலை தீர்த்தருளித் தான்நினைத்த எல்லாம் தரும்.	10

திருச்சிற்றம்பலம்

  

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

5.10. திருக்கண்ணப்பதேவர் திருமறம்

மேல்

512	திருக்கண் ணப்பன் செய்தவத் திறத்து விருப்புடைத் தம்ம விரிகடல் உலகே, பிறந்தது தேன்அழித்து ஊன்உண் கானவர் குலத்தே, திரிவது பொருபுலி குமுறும் பொருப்பிடைக் காடே, வளர்ப்பது செங்கண் நாயொடு தீவகம் பலவே, பயில்வது	5
	வெந்திறற் சிலையொடு வேல்வாள் முதலிய அந்தமில் படைக்கலம் அவையே, உறைவது குறைதசை பயின்று குடம்பல நிரைத்துக் கறைமலி படைக்கலங் கலந்த புல்லொடு பீலி மேய்ந்தவை பிரிந்த வெள்ளிடை	10
	வாலிய புலித்தோல் மறைப்ப வெள்வார் இரவும் பகலும் இகழா முயற்றியொடு மடைத்த தேனும் வல்நாய் விட்டும் சிலைவிடு கணையிலும் திண்சுரி கையிலும் பலகிளை யவையொடும் பதைப்பப் படுத்துத்	15
	தொல்லுயிர் கொல்லும் தொழிலே, வடிவே மறப்புலி கடித்த வன்திரள் முன்கை திறற்படை கிழித்த திண்வரை அகலம் எயிற்றெண்கு கவர்ந்த இருந்தண் நெற்றி அயிற்கோட் டேனம் படுத்தெழு குறங்கு	20
	செடித்தெழு குஞ்சி செந்நிறத் துறுகண் கடுத்தெழும் வெவ்வுரை அவ்வாய்க் கருநிறத்து அடுபடை பிரியாக் கொடுவிற லதுவே,மனமே மிகக்கொலை புரியும் வேட்டையில் உயிர்கள் அகப்படு துயருக்கு அகனமர்ந் ததுவே, இதுஅக்	25
	கானத் தலைவன் தன்மை, கண்ணுதல் வானத் தலைவன் மலைமகள் பங்கன் எண்ணரும் பெருமை இமையவர் இறைஞ்சும் புண்ணிய பாதப் பொற்பார் மலரிணை தாய்க்கண் கன்றெனச் சென்றுகண் டல்லது	30
	வாய்க்கிடும் உண்டி வழக்கறி யானே, அதாஅன்று கட்டழல் விரித்த கனற்கதிர் உச்சியிற் சுட்டடி இடுந்தொறும் சுறுக்கொளும் சுரத்து முதுமரம் நிரந்த முட்பயில் வளாகத்து எதிரினங் கடவிய வேட்டையில் விரும்பி	35
	எழுப்பிய விருகத் தினங்களை மறுக்குறத் தன்நாய் கடித்திரித் திடவடிக் கணைதொடுத்து எய்து துணித்திடும் துணித்த விடக்கினை விறகினிற் கடைந்த வெங்கனல் காய்ச்சி நறுவிய இறைச்சி நல்லது சுவைகண்டு	40
	அண்ணற்கு அமிர்தென்று அதுவேறு அமைத்துத் தண்ணறுஞ் சுனைநீர் தன்வாய்க் குடத்தால் மஞ்சன மாக முகந்து மலரெனக் குஞ்சியில் துவர்க்குலை செருகிக் குனிசிலை கடுங்கணை அதனொடும் ஏந்திக் கனல்விழிக்	45
	கடுங்குரல் நாய்பின் தொடர யாவரும் வெருக்கோ ளுற்ற வெங்கடும் பகலில் திருக்கா ளத்தி எய்திய சிவற்கு வழிபடக் கடவ மறையோன் முன்னம் துகிலிடைச் சுற்றித் தூநீர் ஆட்டி	50
	நல்லன விரைமலர் நறும்புகை விளக்கவி சொல்லின பரிசிற் சுருங்கலன் பூவும் பட்ட மாலையும் தூக்கமும் அலங்கரித்து அருச்சனை செய்தாங்கு அவனடி இறைஞ்சித் திருந்த முத்திரை சிறப்பொடுங் காட்டி	55
	மந்திரம் எண்ணி வலமிடம் வந்து விடைகொண் டேகின பின்தொழில் பூசனை தன்னைப் புக்கொரு காலில் தொடுசெருப் படியால் நீக்கி வாயில் இடுபுனல் மேனியில் ஆட்டித் தன்தலைத்	60
	தங்கிய துவர்ப்பூ ஏற்றி இறைச்சியில் பெரிதும் போனகம் படைத்துப் பிரானைக் கண்டுகண் டுள்ளங் கசிந்து காதலில் கொண்டதோர் கூத்துமுன் ஆடிக் குரைகழல் அன்பொடும் இறுக இறைஞ்சி ஆரா	65
	அன்பொடு கானகம் அடையும் அடைந்த அற்றை அயலினிற் கழித்தாங் கிரவியும் உதித்த போழ்தத் துள்நீர் முழ்கி ஆதரிக்கும் அந்தணன் வந்து சீரார் சிவற்குத் தான்முன் செய்வதோர்	70
	பொற்புடைப் பூசனை காணான் முடிமிசை ஏற்றிய துவர்கண் டொழியான் மறித்தும் இவ்வாறு அருச்சனை செய்பவர் யாவர்கொல் என்று கரந்திருந் தவண்அக் கானவன் வரவினைப் பரந்த காட்டிடைப் பார்த்து நடுக்குற்று	75
	வந்தவன் செய்து போயின வண்ணம் சிந்தையிற் பொறாது சேர்விடம் புக்கு மற்றை நாளும்அவ் வழிப்பட்டு இறைவ உற்றது கேட்டருள் உன்தனக்கு அழகா நாடொறும் நான்செய் பூசனை தன்னை	80
	ஈங்கொரு வேடுவன் நாயொடும் புகுந்து மிதித்து உழக்கித் தொடுசெருப் படியால் நீக்கி வாயில் இடுபுனல் மேனியில் ஆட்டித் தன்தலை தங்கிய சருகிலை உதிர்த்தோர் இறைச்சியை	85
	நின்திருக் கோயிலில் இட்டுப் போமது என்றும் உன்தனக் கினிதே எனைஉருக் காணில் கொன்றிடும் யாவ ராலும் விலக்குறுங் குணத்தன் அல்லன் என்றும் திருக்குறிப்பு என்றவன் சென்ற அல்லிடைக்	90
	கனவில்ஆ தரிக்கும் அந்தணன் தனக்குச் சீரார் திருக்கா ளத்தியுள் அப்பன் பிறையணி இலங்கு பின்னுபுன் சடைமுடிக் கறையணி மிடற்றுக் கனல்மழுத் தடக்கை நெற்றி நாட்டத்து நிறைநீற் றாக	95
	ஒற்றை மால்விடை உமையொடு மருங்கில் திருவுருக் காட்டி அருளிப் புரிவொடு பூசனை செய்யும் குணிசிலை வேடன் குணமவை ஆவன உரிமையிற் சிறந்தநன் மாதவன் என்றுணர்	100
	அவனுகந் தியங்கிய இடம்முனி வனம்அதுவே, அவன் செருப்படி யாவன விருப்புறு துவலே எழிலவன் வாயது தூய பொற்குடமே அதனில் தங்குநீர் கங்கையின் புனலே புனற்கிடு மாமணி அவன்நிரைப் பல்லே	105
	அதற்கிடு தூமலர் அவனது நாவே உப்புனல் விடும்பொழு துரிஞ்சிய மீசைப் புன்மயிர் குசையினும் நம்முடிக் கினிதே, அவன்தலை தங்கிய சருகிலை தருப்பையிற் பொதிந்த அங்குலி கற்பகத் தலரே அவனுகந்து	110
	இட்ட இறைச்சி எனக்குநன் மாதவர் இட்ட நெய்பால் அவியே இதுவெனக்கு உனக்கவன் கலந்ததோர் அன்பு காட்டுவன் நாளை நலந்திகழ் அருச்சனை செய்தாங் கிருவென்று	115
	இறையவன் எழுந்த ருளினன் அருளலும் மறையவன் அறிவுற் றெழுந்து மனமிகக் கூசி வைகறைக் குளித்துத் தான்முன் செய்வதோர் பொற்புடைப் பூசனை புகழ்தரச் செய்து	120
	தோன்றா வண்ணம் இருந்தன னாக இரவியும் வான்தனி முகட்டில் வந்தழல் சிந்தக் கடும்பகல் வேட்டையில் காதலித் தடித்த உடும்பொடு சிலைகணை உடைத்தோல் செருப்புத் தொடர்ந்த நாயொடு தோன்றினன் தோன்றலும்	125
	செல்வன் திருக்கா ளத்தியுள் அப்பன் திருமேனியின் மூன்று கண்ணாய் ஆங்கொரு கண்ணிலும் உதிரம் ஒழியா தொழுக இருந்தன னாகப் பார்த்து நடுக்குற்றுப் பதைத்து மனஞ்சுழன்று	130
	வாய்ப்புனல் சிந்தக் கண்ணீர் அருவக் கையில் ஊனொடு கணைசிலை சிந்த நிலப்படப் புரண்டு நெடிதினில் தேறிச் சிலைக்கொடும் படைகடி தெடுத்திது படுத்தவர் அடுத்தஇவ் வனத்துளர் எனத்திரிந் தாஅங்கு	135
	இன்மை கண்டு நன்மையில் தக்கன மருந்துகள் பிழியவும் பிழிதொறும் நெக்கிழி குருதியைக் கண்டுநிலை தளர்ந்தென் அத்தனுக் கடுத்ததென் அத்தனுக் கடுத்ததென் என்று அன்பொடுங் கனற்றி	140
	இத்தனை தரிக்கிலன் இதுதனைக் கண்டஎன் கண்தனை இடந்து கடவுள்தன் கண்ணுறு புண்ணில் அப்பியும் காண்பன் என்றொரு கண்ணிடைக் கணையது மடுத்துக் கையில் வாங்கி அணைதர அப்பினன் அப்பலுங் குருதி	145
	நிற்பதொத் துருப்பெறக் கண்டுநெஞ் சுகந்து மற்றைக் கண்ணிலும் வடிக்கணை மடுத்தனன் மடுத்தலும் நில்லுகண் ணப்ப நில்லு கண் ணப்பஎன் அன்புடைத் தோன்றல் நில்லுகண் ணப்பஎன்று இன்னுரை அதனொடும் எழிற்சிவ லிங்கம்	150
	தன்னிடைப் பிறந்த தடமலர்க் கையால் அன்னவன் தன்கை அம்பொடும் அகப்படப் பிடித்து அருளினன் அருளலும் விண்மிசை வானவர் மலர்மழை பொழிந்தனர் வளையொலி படகம்	155
	துந்துபி கறங்கின தொல்சீர் முனிவரும் ஏத்தினர் இன்னிசை வல்லே சிவகதி பெற்றனன் திருக்கண் ணப்பனே	1

மேல்

513

தத்தையாம் தாய்தந்தை நாகனாம் தன்பிறப்புப் பொத்தப்பி நாட்டுடுப்பூர் வேடுவனாம் - தித்திக்கும் திண்ணப்ப னாஞ்சிறுபேர் செய்தவத்தாற் காளத்திக் கண்ணப்ப னாய்நின்றான் காண்

2

திருச்சிற்றம்பலம்

6. கல்லாடதேவ நாயனார் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

6.1. திருக்கண்ணப்பதேவர் திருமறம்

 

மேல்

514	பரிவின் தன்மை உருவுகொண் டனையவன் போழ்வார் போர்த்த காழகச் செருப்பினன் குருதி புலராச் சுரிகை எகம் அரையிற் கட்டிய உடைதோற் கச்சையன் தோல்நெடும் பையிற் குறுமயிர் திணித்து	5
	வாரில் வீக்கிய வரிக்கைக் கட்டியன் உழுவைக் கூனுகிர் கேழல்வெண் மருப்பு மாறுபடத் தொடுத்த மாலைஉத் தரியன் நீலப் பீலி நெற்றி சூழ்ந்த கானக் குஞ்சிக் கவடி புல்லினன்	10
	முடுகு நாறு குடிலை யாக்கையன் வேங்கை வென்று வாகை சூடிய சங்கரன் தன்னினத் தலைவன் ஓங்கிய வில்லும் அம்பும் நல்லன தாங்கி ஏற்றுக் கல்வனம் காற்றில் இயங்கிக்	15
	கணையில் வீழ்த்துக் கருமா அறுத்துக் கோலின் ஏற்றிக் கொழுந்தீக் காய்ச்சி நாவில் வைத்த நாட்போ னகமும் தன்தலைச் செருகிய தண்பள்ளித் தாமமும் வாய்க்கல சத்து மஞ்சன நீரும்	20
	கொண்டு கானப் பேருறை கண்ணுதல் முடியிற் பூசை அடியால் நீக்கி நீங்காக் குணத்துக் கோசரிக்கு அன்றவன் நேசங் காட்ட முக்கண் அப்பனுக்கு ஒருகணில் உதிரம்	25
	தக்கி ணத்திடை இழிதர அக்கணம் அழுது விழுந்து தொழுதெழுந் தரற்றிப் புன்மருந் தாற்றப் போகா தென்று தன்னை மருந்தென்று மலர்க்கண் அப்ப ஒழிந்தது மற்றை ஒண்திரு நயனம்	30
	பொழிந்த கண்ணீர்க் கலுழி பொங்க அற்ற தென்று மற்றக் கண்ணையும் பகழித் தலையால் அகழ ஆண்டகை ஒருகை யாலும் இருகை பிடித்து ஒல்லை நம்புண் ஒழிந்தது பாராய்	35
	நல்லை நல்லை எனப்பெறும் திருவேட் டுவர்தந் திருவடி கைதொழக் கருவேட் டுழல்வினைக் காரியம் கெடுமே

திருச்சிற்றம்பலம்

 

7. கபிலதேவ நாயனார் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

7.1. மூத்த நாயனார் திருஇரட்டைமணிமாலை

வெண்பா

மேல்

515

திருவாக்கும் செய்கருமம் கைகூட்டும் செஞ்சொல் பெருவாக்கும் பீடும் பெருக்கும் - உருவாக்கும் ஆதலால் வானோரும் ஆனை முகத்தானைக் காதலால் கூப்புவர்தம் கை.

1

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

516

கைக்கும் பிணியொடு காலன் தலைப்படும் ஏல்வையினில் எய்க்கும் கவலைக் கிடைந்தடைந் தேன்வெம்மை நாவளைக்கும் பைக்கும் அரவரை யான்தந்த பாய்மத யானைபத்துத் திக்கும் பணிநுதற் கண்திரு வாளன் திருவடியே.

2

வெண்பா

மேல்

517

அடியமர்ந்து கொள்வாயே நெஞ்சமே அப்பம் இடியவலோ டெள்ளுண்டை கன்னல் - வடிசுவையில் தாழ்வானை ஆழ்வானைத் தன்னடியார் உள்ளத்தே வாழ்வானை வாழ்த்தியே வாழ்.

3

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

518	வாழைக் கனிபல வின்கனி மாங்கனி தாஞ்சிறந்த கூழைச் சுருள்குழை அப்பம்எள் ளுண்டைஎல் லாந்துறுத்தும் பேழைப் பெருவயிற் றோடும் புகுந்தென் உளம்பிரியான் வேழத் திருமுகத் துச்செக்கர் மேனி விநாயகனே.	4

வெண்பா

மேல்

519

விநாயகனே வெவ்வினையை வேரறுக்க வல்லான் விநாயகனே வேட்கைதணி விப்பான் - விநாயகனே விண்ணிற்கும் மண்ணிற்கும் நாதனுமாந் தன்மையினால் கண்ணிற் பணிமின் கனிந்து.

5

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

520

கனிய நினைவொடு நாடொறும் காதற் படும் அடியார்க் கினியன் இனியொரு இன்னாங் கிலம்எவ ரும்வணங்கும் பனிவெண் பிறைநறுங் கொன்றைச் சடைப்பலி தேரியற்கை முனிவன் சிறுவன் பெருவெங்கொல் யானை முகத்தவனே.

6

 

வெண்பா

 

மேல்

521

யானை முகத்தான் பொருவிடையான் சேய் அழகார் மான மணிவண்ணன் மாமருகன் - மேல்நிகழும் வெள்ளக் குமிழி மதத்து விநாயகன் என் உள்ளக் கருத்தின் உளன்.

7

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

522

உளதள வில்லதோர் காதலென் நெஞ்சில்வன் நஞ்சமுண்ட வளரிள மாமணி கண்டன்வண் டாடுவண் கோதைபங்கத் திளவளர் மாமதிக் கண்ணியெம் மான்மகன் கைம்முகத்துக் களகள மாமதஞ் சேர்களி யானைக் கணபதியே.

8

 

வெண்பா

 

மேல்

523

கணங்கொண்ட வல்வினைகள் கண்கொண்ட நெற்றிப் பணங்கொண்ட பாந்தட் சடைமேல் - மணங்கொண்ட தாதகத்த தேன்முரலும் கொன்றையான் தந்தளித்த போதகத்தின் தாள்பணியப் போம்.

9

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

524

போகபந் தத்தந்தம் இன்றிநிற் பீர்புனை தார்முடிமேல் நாகபந் தத்தந்த நாளம் பிறையிறை யான்பயந்த மாகபந் தத்தந்த மாமழை போல்மதத் துக்கதப்போர் ஏகதந் தத்தெந்தை செந்தாள் இணைபணிந் தேத்துமினே.

10

 

வெண்பா

 

மேல்

525

ஏத்தியே என்னுள்ளம் நிற்குமால் எப்பொழுதும் மாத்தனிவெண் கோட்டு மதமுகத்துத் - தூத்தழல்போல் செக்கர்த் திருமேனிச் செம்பொற் கழலங்கை முக்கட் கடாயானை முன்.

11

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

526

முன்னிளங் காலத்தி லேபற்றி னேன்வெற்றி மீனுயர்த்த மன்னிளங் காமன்தன் மைத்துன னேமணி நீலகண்டத் தென்னிளங் காய்களி றேஇமை யோர்சிங்க மேயுமையாள் தன்னிளங் காதல னேசர ணாவுன் சரணங்களே.

12

 

வெண்பா

 

மேல்

527

சரணுடை யேன்என்று தலைதொட் டிருக்க முரணுடையேன் அல்லேன் நான்முன்னம் - திரள்நெடுங்கோட் டண்டத்தான் அப்புறத்தான் ஆனைமுகத் தான்அமரர் பண்டத்தான் தாள்பணியாப் பண்டு.

13

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

528

பண்டந்த மாதரத் தானென் றினியன வேபலவும் கொண்டந்த நாள்குறு காமைக் குறுகுவர் கூருணர்வில் கண்டந்த நீண்முடிக் கார்மத வார்சடைக் கற்றை யொற்றை வெண்தந்த வேழ முகத்தெம் பிரானடி வேட்கையரே.

14

 

வெண்பா

 

மேல்

529

வேட்கை வினைமுடித்து மெய்யடியார்க் கின்பஞ்செய் தாட்கொண் டருளும் அரன்சேயை - வாட்கதிர்கொள் காந்தார மார்பிற் கமழ்தார்க் கணபதியை வேந்தா உடைத்தமரர் விண்.

15

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

530

விண்ணுதல் நுங்கிய விண்ணுமண் ணுஞ்செய் வினைப்பயனும் பண்ணுதல் நுங்கடன் என்பர்மெய் அன்பர்கள் பாய்மதமா கண்ணுதல் நுங்கிய நஞ்சம்உண் டார்கரு மாமிடற்றுப் பெண்ணுதல் நும்பிரி யாவொரு பாகன் பெருமகனே.

16

 

வெண்பா

மேல்

531

பெருங்காதல் என்னோடு பொன்னோடை நெற்றி மருங்கார வார்செவிகள் வீசி - ஒருங்கே திருவார்ந்த செம்முகத்துக் கார்மதங்கள் சோர வருவான்தன் நாமம் வரும்.

17

 

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

532

வருகோட் டருபெருந் தீமையும் காலன் தமரவர்கள் அருகோட் டருமவ ராண்மையும் காய்பவன் கூர்ந்தஅன்பு தருகோட் டருமர பிற்பத்தர் சித்தத் தறியணையும் ஒருகோட் டிருசெவி முக்கட்செம் மேனிய ஒண்களிறே.

18

வெண்பா

 

மேல்

533

களியானைக் கன்றைக் கணபதியைச் செம்பொன் ஒளியானைப் பாரோர்க் குதவும் - அளியானைக் கண்ணுவதும் கைத்தலங்கள் கூப்புவதும் மற்றவன்தாள் நண்ணுவதும் நல்லார் கடன்.

19

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

534

நல்லார் பழிப்பில் எழிற்செம் பவளத்தை நாணநின்ற பொல்லா முகத்தெங்கள் போதக மேபுரம் மூன்றெரித்த வில்லான் அளித்த விநாயக னேஎன்று மெய்ம்மகிழ வல்லார் மனத்தன்றி மாட்டாள் இருக்க மலர்த்திருவே.

20

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

 

7.2. சிவபெருமான் திருஇரட்டைமணிமாலை

 

வெண்பா

 

மேல்

535

அந்தி மதிமுகிழான் அந்தியஞ் செந்நிறத்தான் அந்தியே போலும் அவிர்சடையான் -அந்தியில் தூங்கிருள்சேர் யாமமே போலும் சுடுநீற்றான் வீங்கிருள்சேர் நீல மிடறு.

1

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

536	மிடற்றாழ் கடல்நெஞ்சம் வைக்கின்ற ஞான்றுமெல் லோதிநல்லாள் மடற்றா மரைக்கைகள் காத்தில வேமழு வாளதனால் அடற்றா தையைஅன்று தாளெறிந் தாற்கருள் செய்தகொள்கைக் கடற்றாழ் வயற்செந்நெல் ஏறும்வெண் காட்டெங் கரும்பினையே.	2

 

வெண்பா

 

மேல்

537

கருப்புச் சிலைஅநங்கன் கட்டழகு சுட்ட நெருப்புத் திருநெற்றி நாட்டம் - திருச்சடையில் திங்கள் புரையும் திரள்பொன் திருமேனி எங்கள் இமையோர் இறைக்கு.

3

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

538

இறைக்கோ குறைவில்லை உண்டிறை யேஎழி லாரெருக்கு நறைக்கோ மளக்கொன்றை துன்றும் சடைமுடி நக்கர் சென்னிப் பிறைக்கோர் பிளவும் பெறுவிளிக் கொண்டெம் பிரான்உடுக்கும் குறைக்கோ வணம்ஒழிந் தாற்பின்னை ஏதுங் குறைவில்லையே.

4

 

வெண்பா

மேல்

539

இல்லை பிறவிக் கடலேறல் இன்புறவில் முல்லை கமழும் முதுகுன்றில் - கொல்லை விடையானை வேதியனை வெண்மதிசேர் செம்பொற் சடையானைச் சாராதார் தாம்.

5

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

540

தாமரைக் கோவும்நன் மாலும் வணங்கத் தலையிடத்துத் தாமரைக் கோவணத் தோடிரந் துண்ணினும் சார்ந்தவர்க்குத் தாமரைக் கோமளத் தோடுல காளத் தருவர் கண்டீர் தாமரைக் கோமளக் கைத்தவ ளப்பொடிச் சங்கரரே.

6

 

வெண்பா

 

மேல்

541

சங்குகோள் எண்ணுவரே பாவையரைத் தம்அங்கம் பங்குபோய் நின்றாலும் பாய்கலுழிக் -கங்கை வரியராப் போதும் வளர்சடையாய் நின்போல் பெரியரா வாரோ பிறர்.

7

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

542	பிறப்பாழ் குழியிடை வீழ்ந்துநை வேற்குநின் பேரருளின் சிறப்பார் திருக்கை தரக்கிற்றி யேதிரி யும்புரமூன் றறப்பாய் எரியுற வான்வரை வில்வளைத் தாய்இரவாய் மறப்பா வரியர நாண்இடைக் கோத்தகை வானவனே.	8

 

வெண்பா

மேல்

543

வானம் மணிமுகடா மால்வரையே தூணாக ஆன பெரும்பார் அரங்காகக் - கானகத்தில் அம்மா முழவதிர ஆடும் பொழுதாரூர் எம்மானுக் கெய்தா திடம்.

9

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

544

இடப்பா கமும்உடை யாள்வரை யீன்இள வஞ்சியன்ன மடப்பால் மொழியென்பர் நின்வலப் பாகத்து மான்மழுவும் விடப்பா சனக்கச்சும் இச்சைப் படநீ றணிந்துமிக்க கடப்பார் களிற்றுரி கொண்டெங்கும் மூடும்எங் கண்ணுதலே.

10

வெண்பா

 

மேல்

545

கண்ணி இளம்பிறையும் காய்சினத்த மாசுணமும் நண்ணி இருந்தால் நலமில்லை- தண்ணலங்கல் பூங்கொன்றை யின்தேன் பொதியுஞ் சடைப்புனிதா வாங்கொன்றை இன்றே மதித்து.

11

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

546

மதிமயங் கப்பொங்கு கோழிருட் கண்டவ விண்டவர்தம் பதிமயங் கச்செற்ற கொற்றவில் வானவ நற்றவர்சூழ் அதிகைமங் கைத்திரு வீரட்ட வாரிட்ட தேனுமுண்டு கதிமயங் கச்செல்வ தேசெல்வ மாகக் கருதுவதே.

12

 

வெண்பா

 

மேல்

547

கருதுங் கருத்துடையேன் கையுடையேன் கூப்பப் பெரிதும் பிறதிறத்துப் பேசேன் - அரிதன்றே யாகப் பிறையான் இனியென் அகம்புகுந்து போகப் பெறுமோ புறம்.

13

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

548

புறமறை யப்புரி புன்சடை விட்டெரி பொன்திகழும் நிறமறை யத்திரு நீறு துதைந்தது நீள்கடல்நஞ்சு உறமறை யக்கொண்ட கண்டமும் சால உறப்புடைத்தால் அறமறை யச்சொல்லி வைத்தையம் வேண்டும் அடிகளுக்கே.

14

 

வெண்பா

மேல்

549	அடியோமைத் தாங்கியோ ஆடை உடுத்தோ குடியோம்ப மாநிதியங் கொண்டோ - பொடியாடு நெற்றியூர் வாளரவ நீள்சடையாய் நின்னூரை ஒற்றியூர் ஆக்கிற் றுரை.	15

 

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

550	உரைவந் துறும்பதத் தேஉரை மின்கள்அன் றாயின்இப்பால் நரைவந் துறும்பின்னை வந்துறுங் காலன்நன் முத்திடறித் திரைவந் துறுங்கரைக் கேகலம் வந்துறத் திண்கைவன்றாள் வரைவந் துறுங்கடல் மாமறைக் காட்டெம் மணியினையே.	16

வெண்பா

மேல்

551

மணியமரும் மாமாட வாய்மூரான் தன்னை அணியமர ரோடயனும் மாலும்- துணிசினத்த செஞ்சூட்ட சேவற் கொடியானு மாய்நின்று நஞ்சூட்ட எண்ணியவா நன்று.

17

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

552

நன்றைக் குறும்இருமற்பெரு மூச்சுநண் ணாத முன்னம் குன்றைக் குறுவது கொண்டழி யாதறி வீர்செறிமின் கொன்றைக் குறுநறுங் கண்ணியி னான்றன்கொய் பூங்கயிலைக் குன்றைக் குறுகரி தேனும்உள் ளத்திடைக் கொள்மின்களே.

18

வெண்பா

மேல்

553

கொண்ட பலிநுமக்கும் கொய்தார் குமரர்க்கும் புண்டரிக மாதினுக்கும் போதுமே- மண்டி உயிரிழந்தார் சேர்புறங்காட் டோரிவாய் ஈர்ப்ப மயிரிழந்த வெண்டலைவாய் வந்து.

19

 

கட்டளைக் கலித்துறை

 

மேல்

554

வந்தா றலைக்கும் வலஞ்சுழி வானவ வானவர்தம் அந்தார் மகுடத் தடுத்தபைம் போதில்அந் தேனுழக்கிச் செந்தா மரைச்செவ்வி காட்டும் திருவடிக் குஞ்செல்லுமே எந்தாய் அடித்தொண்டர் ஓடிப் பிடித்திட்ட இன்மலரே.

20

வெண்பா

மேல்

555

மலர்ந்த மலர்தூவி மாமனத்தைக் கூப்பிப் புலர்ந்தும் புலராத போதும் - கலந்திருந்து கண்ணீர் அரும்பக் கசிவார்க்குக் காண்பெளியன் தெண்ணீர் சடைக்கரந்த தே.

21

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

556

தேவனைப் பூதப் படையனைக் கோதைக் திருவிதழிப் பூவனைக் காய்சினப் போர்விடை தன்னொடும் போற்றநின்ற மூவனை ஈருரு வாயமுக் கண்ணனை முன்னுமறை நாவனை நான்மற வேன்இவை நான்வல்ல ஞானங்களே.

22

வெண்பா

மேல்

557	நானும்என் நல்குரவும் நல்காதார் பல்கடையில் கானிமிர்த்து நின்றிரப்பக் கண்டிருக்கும் - வானவர்கள் தம்பெருமான் மூவெயிலும் வேவச் சரந்தூர்த்த எம்பெருமான் என்னா இயல்பு.	23

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

558	இயலிசை நாடக மாய்எழு வேலைக ளாய் வழுவாப் புயலியல் விண்ணொடு மண்முழு தாய்ப்பொழு தாகிநின்ற மயிலியல் மாமறைக் காடர்வெண் காடர்வெண் தில்லை மல்கு கயலியல் கண்ணியங் கார்அன்பர் சித்தத் தடங்குவரே.	24

வெண்பா

மேல்

559

அடங்காதார் ஆரொருவர் அங்கொன்றை துன்று மடங்காதல் என்வளைகொள் வார்த்தை - நுடங்கிடையீர் ஊருரன் சென்றக்கால் உண்பலிக்கென் றங்ஙனே ஆருரன் செல்லுமா றங்கு.

25

 

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

560

அங்கை மறித்தவ ரால்அவி உண்ணும்அவ் வானவர்கள் தங்கை மறித்தறி யார்தொழு தேநிற்பர் தாழ்சடையின் கங்கை மறித்தண வப்பண மாசுணக் கங்கணத்தின் செங்கை மறித்திர விற்சிவன் ஆடுந் திருநட்டமே.

26

வெண்பா

மேல்

561

நட்டம்நீ ஆடும் பொழுதத்து நல்லிலயம் கொட்டக் குழிந்தொழிந்த வாகொல்லோ - வட்டுக் கடுங்குன்ற மால்யானைக் காருரிவை போர்த்த கொடுங்குன்றப் பேயின் கொடிறு.

27

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

562

கொடிறு முரித்தன்ன கூன்தாள் அலவன் குருகினஞ்சென் றிடறுங் கழனிப் பழனத் தரசை எழிலிமையோர் படிறு மொழிந்து பருகக் கொடுத்துப் பரவை நஞ்சம் மிடறு தடுத்தது வும்அடி யேங்கள் விதிவசமே.

28

வெண்பா

மேல்

563

விதிகரந்த செய்வினையேன் மென்குழற்கே வாளா மதுகரமே எத்துக்கு வந்தாய் - நதிகரந்த கொட்டுக்காட் டான்சடைமேல் கொன்றைக்குறுந் தெரியல் தொட்டுக்காட் டாய்சுழல்வாய் தொக்கு.

29

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

564	தொக்கு வருங்கணம் பாடத்தொல் நீறணிந் தேநிலவும் நக்கு வருங்கண்ணி சூடிவந் தார்நறும் புன்னைமுன்னம் அக்கு வருங்கழிக் கானல்ஐ யாறரைக் காணஅன்பு மிக்கு வரும்வரும் போதவ ரைக்காண வெள்குவனே.	30

வெண்பா

மேல்

565

வெள்காதே உண்பலிக்கு வெண்டலைகொண் டூர்திரிந்தால் எள்காரே வானவர்கள் எம்பெருமான் -வள்கூர் வடதிருவீ ரட்டானத் தென்அதிகை மங்கைக் குடதிருவீ ரட்டானங் கூறு.

31

 

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

566

கூறு பெறுங்கண்ணி சேர்கருங் கூந்தல்சுண் ணந்துதைந்து நீறு பெறுந்திரு மேனி நெருப்புப் புரைபொருப்பொத் தாறு பெறுஞ்சடை அங்கொன்றை யந்தேன் துவலைசிந்த வீறு பெறுஞ்சென்று சென்றெம் பிரானுக்கு வெண்ணிறமே.

32

வெண்பா

மேல்

567

நிறம்பிறிதாய் உள்மெலிந்து நெஞ்சுருகி வாளா புறம்புறமே நாள்போக்கு வாளோ - நறுந்தேன் படுமுடியாப் பாய்நீர் பரந்தொழுகு பாண்டிக் கொடிமுடியாய் என்றன் கொடி.

33

 

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

568

கொடிக்குல வும்மதிற் கோவலூர் வீரட்டக் கோளரவம் பிடிக்கில அம்முடிப் பூணலை யத்தொடு மால்விடையின் இடிக்குரல் கேட்டிடி என்றிறு கக்கடி வாளெயிற்றால் கடிக்க லுறும்அஞ்சி நஞ்சம்இருந்தநின் கண்டத்தையே.

34

வெண்பா

மேல்

569

கண்டம் நிறங்கறுப்பக் கவ்வைக் கருங்கடல்நஞ் சுண்டல் புரிந்துகந்த உத்தமற்குத் - தொண்டடைந்தார் கூசுவரே கூற்றைக் குறுகுவரே தீக்கொடுமை பேசுவரே மற்றொருவர் பேச்சு.

35

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

570

பேய்ச்சுற்றம் வந்திசை பாடப் பிணமிடு காட்டயலே தீச்சுற்ற வந்துநின் றாடல் என் னாஞ்செப்பு முப்பொழுதும் கோச்சுற்ற மாக்குடை வானவர் கோன்அயன் மால்முதலா மாச்சுற்றம் வந்திறைஞ் சுந்திருப் பொற்சடை மன்னவனே.

36

வெண்பா

மேல்

571	மன்னும் பிறப்பறுக்கும் மாமருந்து வாள்அரக்கன் துன்னுஞ் சுடர்முடிகள் தோள்நெரியத் -தன்னைத் திருச்சத்தி முற்றத்தான் சித்தத்துள் வைத்தான் திருச்சத்தி முற்றத்தான் தேசு.	37

 

திருச்சிற்றம்பலம்

 

7.3. சிவபெருமான் திருவந்தாதி

வெண்பா

மேல்

573	மாலை ஒருபால் மகிழ்ந்தானை வண்கொன்றை மாலை ஒருபால் முடியானை - மாலை ஒளியானை உத்தமனை உண்ணாநஞ் சுண்டற் கொளியானை ஏத்தி உளம்.	2
574	உளமால்கொண் டோடி ஒழியாது யாமும் உளமாகில் ஏத்தவா றுண்டே - உளம்மாசற் றங்கமலம் இல்லா அடல்வெள்ளே றூர்ந்துழலும் அங்கமல வண்ணன் அடி.	3
575	அடியார்தம் ஆருயிரை அட்டழிக்குங் கூற்றை அடியால் அருவாகச் செற்றான் - அடியார்தம் அந்தரத்தால் ஏத்தி அகங்குழைந்து மெய்யரும்பி அந்தரத்தார் சூடும் அலர்.	4
576	அலராளுங் கொன்றை அணியலா ரூரற் கலராகி யானும் அணிவன் - அலராகி ஓதத்தான் ஒட்டினேன் ஓதுவான்யான் ஓங்கொலிநீர் ஓதத்தான் நஞ்சுண்டான் ஊர்.	5
577	ஊரும தொற்றியூர் உண்கலனும் வெண்தலையே ஊரும் விடையொன் றுடைதோலே - ஊரும் படநாகம் மட்டார் பணமாலை ஈதோ படநாகம் அட்டார் பரிசு.	6
578	பரியானை ஊராது பைங்கணே றூரும் பரியானைப் பாவிக்க லாகா - பரியானைக் கட்டங்கம் ஏந்தியாக் கண்டுவாழ் நன்னெஞ்சே கட்டங்கம் ஏந்தியாக் கண்டு.	7
579	கண்டங் கரியன் உமைபாலுந் தன்பாலும் கண்டங் கரியன் கரிகாடன் - கண்டங்கள் பாடியாட் டாடும் பரஞ்சோதிக் கென்னுள்ளம் பாடியாக் கொண்ட பதி.	8
580	பதியார் பழிதீராப் பைங்கொன்றை தாவென் பதியான் பலநாள் இரக்கப் - பதியாய அம்மானார் கையார் வளைகவர்ந்தார் அதேகொல் அம்மானார் கையார் அறம்.	9
581	அறமானம் நோக்கா தநங்கனையும் செற்றங் கறமாநஞ் சுண்ட அமுதன் - அறமான ஓதியாள் பாகம் அமர்ந்தான் உயர்புகழே ஓதியான் தோற்றேன் ஒளி.	10
582	ஒளியார் சுடர்மூன்றுங் கண்மூன்றாக் கோடற் கொளியான் உலகெல்லாம் ஏத்தற் - கொளியாய கள்ளேற்றான் கொன்றையான் காப்பிகந்தான் நன்னெஞ்சே கள்ளேற்றான் கொன்றை கடிது.	11
583	கடியரவர் அக்கர் கரிதாடு கோயில் கடியரவர் கையதுமோர் சூலம் - கடியரவர் ஆனேற்றார்க் காட்பட்ட நெஞ்சமே அஞ்சல்நீ ஆனேற்றார்க் காட்பட்டேம் யாம்.	12
584	யாமான நோக்கா தலர்கொன்றைத் தார்வேண்ட யாமானங் கொண்டங் கலர்தந்தார் - யாமாவா ஆவூரா ஊரும் அழகா அனலாடி ஆவூரார்க் கென்னுரைக்கோம் யாம்.	13
585	யானென்றங் கண்ணா மலையான் அகம்புகுந்து யானென்றங் கையறிவும் குன்றுவித்து - யானென்றங் கார்த்தானே யாயிடினும் அம்பரன்மேல் அங்கொன்றை ஆர்த்தானேல் உய்வ தரிது.	14
586	அரியாரும் பூம்பொழில் சூழ் ஆமாத்தூர் அம்மான் அரியாரும் பாகத் தமுதன் - அரியாரும் வேங்கடத்து மேயானை மேவா உயிரெல்லாம் வேங்கடத்து நோயால் வியந்து.	15
587	வியந்தாழி நன்னெஞ்சே மெல்லியலார்க் காளாய் வியந்தாசை யுள்மெலிய வேண்டா - வியந்தாய கண்ணுதலான் எந்தைகா பாலி கழலடிப்பூக் கண்ணுதலாம் நம்பாற் கடன்.	16
588	கடனாகம் ஊராத காரணமுங் கங்கை கடனாக நீகவர்ந்த வாறும் - கடனாகப் பாரிடந்தான் மேவிப் பயிலும் பரஞ்சோதி பாரிடந்தான் மேயாய் பணி.	17
589	பணியாய் மடநெஞ்சே பல்சடையான் பாதம் பணியாத பத்தர்க்குஞ் சேயன் - பணியாய ஆகத்தான் செய்துமேல் நம்மை அமரர்கோ னாகத்தான் செய்யும் அரன்.	18
590	அரன்காய நைவேற் கநங்கவேள் அம்பும் அரன்காயும் அந்தியும்மற் றந்தோ - அரங்காய வெள்ளில்சேர் காட்டாடி வேண்டான் களிறுண்ட வெள்ளில்போன் றுள்ளம் வெறிது.	19
591	வெறியானை ஊர்வேந்தர் பின்செல்லும் வேட்கை வெறியார்பூந் தாரான் விமலன் - வெறியார்தம் அல்லல்நோய் தீர்க்கும் அருமருந்தாம் ஆருர்க்கோன் அல்லனோ நெஞ்சே அயன்.	20
592	அயமால்ஊண் ஆடரவம் நாண்அதள தாடை அயமாவ தானேறூர் ஆரூர் - அயமாய என்னக்கன் தாழ்சடையன் நீற்றன் எரியாடி என்னக்கன் றாழும் இவள்.	21
593	ஆழும் இவளையும் கையகல ஆற்றேனென் றாழும் இவளை அயராதே - ஆழும் சலமுடியாய் சங்கரனே சங்கக் குழையாய் சலமுடியா தின்றருளுன் தார்.	22
594	தாராய தண்கொன்றை யானிரப்பத் தானிதனைத் தாராதே சங்கம் சரிவித்தான் - தாராவல் ஆனைமேல் வைகும் அணிவயல்ஆ ரூர்க்கோன்நல் ஆனையும் வானோர்க் கரசு.	23
595	அரசுமாய் ஆள்விக்கும் ஆட்பட்டார்க் கம்மான் அரசுமாம் அங்கொன்று மாலுக் - கரசுமான் ஊர்தி எரித்தான் உணருஞ் செவிக்கின்பன் ஊர்தி எரித்தான் உறா.	24
596	உறாவேயென் சொற்கள் ஒளிவளைநின் உள்ளத் துறாவேதீ உற்றனகள் எல்லாம் - உறாவேபோய்க் காவாலி தார்நினைந்து கைசோர்ந்து மெய்மறந்தாள் காவாலி தாநின் கலை.	25
597	கலைகாமின் ஏர்காமின் கைவளைகள் காமின் கலைசேர் நுதலீர்நாண் காமின் - கலையாய பான்மதியன் பண்டரங்கன் பாரோம்பு நான்மறையன் பான்மதியன் போந்தான் பலிக்கு.	26
598	பலிக்குத் தலையேந்திப் பாரிடங்கன் சூழப் பலிக்கு மனைப்புகுந்து பாவாய் - பலிக்குநீ ஐயம்பெய் என்றானுக் கையம்பெய் கின்றேன்மேல் ஐயம்பெய் தான்அநங்கன் ஆய்ந்து.	27
599	ஆயம் அழிய அலர்கொன்றைத் தார்வேண்டி ஆயம் அழிய அயர்வேன்மேல் - ஆயன்வாய்த் தீங்குழலும் தென்றலும் தேய்கோட் டிளம்பிறையும் தீங்குழலும் என்னையே தேர்ந்து.	28
600	தேரோன் கதிரென்னுஞ் செந்தழலால் வெந்தெழுபேய்த் தேரோன் கதிரென்னுஞ் செய்பொருள்நீ - தேராதே கூடற்கா வாலி குரைகழற்கா நன்னெஞ்சே கூடற்கா வாலிதரக் கூர்.	29
601	கூரால மேயாக் குருகோடு நைவேற்குக் கூரார்வேற் கையார்க்காய்க் கொல்லாமே - கூரார் பனிச்சங்காட் டார்சடைமேற் பால்மதியைப் பாம்பே பனிச்சங்காட் டாய்கடிக்கப் பாய்ந்து.	30
602	பாயும் விடையூர்தி பாசுபதன் வந்தெனது பாயிற் புகுதப் பணை முலைமேல் - பாயிலனற் கொன்றாய் குளிர்சடையாற் கென்நிலைமை கூறாதே கொன்றாய் இதுவோ குணம்.	31
603	குணக்கோடி கோடாக் குளிர்சடையான் வில்லின் குணக்கோடி குன்றஞ்சூழ் போகிக் - குணக்கோடித் தேரிரவில் வாரான் சிவற் காளாஞ் சிந்தனையே தேரிரவில் வாழும் திறம்.	32
604	திறங்காட்டுஞ் சேயாள் சிறுகிளியைத் தான்தன் திறங்காட்டுந் தீவண்ணன் என்னும் - திறங்காட்டின் ஊரரவம் ஆர்த்தானோ டென்னை உடன்கூட்டின் ஊரரவஞ் சால உடைத்து.	33
605	உடையோடு காடாடி ஊர்ஐயம் உண்ணி உடையாடை தோல்பொடிசந் தென்னை - உடையானை உன்மத் தகமுடிமேல் உய்த்தானை நன்னெஞ்சே உன்மத் தகமுடிமேல் உய்.	34
606	உய்யாதென் ஆவி ஒளிவளையும் மேகலையும் உய்யா துடம்பழிக்கும் ஒண்திதலை - உய்யாம் இறையானே ஈசனே எம்மானே நின்னை இறையானும் காண்கிடாய் இன்று.	35
607	இன்றியாம் உற்ற இடரும் இருந்துயரும் இன்றியாம் தீர்தும் எழில்நெஞ்சே - இன்றியாம் காட்டாநஞ் சேற்றாஅன் காமரு வெண்காட்டான் காட்டான்அஞ் சேற்றான் கலந்து.	36
608	கலம்பெரியார்க் காஞ்சிரங்காய் வின்மேரு என்னும் கலம்பெரிய ஆற்கீழ் இருக்கை - கலம்பிரியா மாக்கடல்நஞ் சுண்டார் கழல்தொழார்க் குண்டாமோ மாக்கடனஞ் சேரும் வகை.	37
609	கையா றவாவெகுளி அச்சங் கழிகாமம் கையாறு செஞ்சடையான் காப்பென்னும் - கையாறு மற்றிரண்ட தோளானைச் சேர்நெஞ்சே சேரப்போய் மற்றிரண்ட தோளான் மனை.	38
610	மனையாய் பலிக்கென்று வந்தான்வண் காமன் மனையா சறச்செற்ற வானோன் - மனையாய என்பாவாய் என்றேனுக் கியானல்லேன் நீதிருவே என்பாவாய் என்றான் இறை.	39
611	இறையாய வெண்சங் கிவைதருவேன் என்னும் இறையாகம் இன்றருளாய் என்னும் - இறையாய் மறைக்காட்டாய் மாதவனே நின்னுருவம் இங்கே மறைக்காட்டாய் என்னும்இம் மாது.	40
612	மாதரங்கந் தன்னரங்கஞ் சேர்த்தி வளர்சடைமேல் மாதரங்கக் கங்கைநீர் மன்னுவித்து - மாதரங்கத் தேரானை யூரான் சிவற்காளாஞ் சிந்தனையே தேரானை யூரானைத் தேர்.	41
613	தெருளிலார் என்னாவார் காவிரிவந் தேறும் அருகில் சிராமலையெங் கோமான் - விரியுலகில் செல்லுமதில் மூன்றெரித்தான் சேவடியே யாம்பரவிச் செல்லும்எழில் நெஞ்சே தெளி.	42
614	தெளியாய் மடநெஞ்சே செஞ்சடையான் பாதம் தெளியாதார் தீநெறிக்கட் செல்வர் - தெளியாய பூவார் சடைமுடியான் பொன்னடிக்கே ஏத்துவன்நற் பூவாய வாசம் புனைந்து.	43
615	புனைகடற்குப் பொன்கொடுக்கும் பூம்புகார் மேயான் புனைகடுக்கை மாலைப் புராணன் - புனைகடத்து நட்டங்கம் ஆட்டயரும் நம்பன் திருநாமம் நட்டங்க மாட்டினேன் நக்கு.	44
616	நக்கரை சாளும் நடுநாளை நாரையூர் நக்கரை வக்கரையோம் நாமென்ன - நக்குரையாம் வண்டாழங் கொன்றையான் மால்பணித்தான் மற்றவர்க்காய் வண்டாழங் கொண்டான் மதி.	45
617	மதியால் அடுகின்ற தென்னும்மால் கூரும் மதியாதே வைதுரப்பர் என்னும் - மதியாதே மாதெய்வம் ஏத்தும் மறைக்காடா ஈதேகொல் மாதெய்வம் கொண்ட வனப்பு.	46
618	வனப்பார் நிறமும் வரிவளையும் நாணும் வனப்பார் வளர்சடையான் கொள்ள - வனப்பாற் கடற்றிரையு மீருமிக் கங்குல்வா யான்கட் கடற்றிரையு மீருங் கனன்று.	47
619	கனன்றாழி நன்னெஞ்சே கண்ணுதலார்க் காளாய்க் கனன்றார் களிற்றுரிமால் காட்டக் - கனன்றோர் உடம்பட்ட நாட்டத்தர் என்னையுந்தன் ஆளா உடம்பட்ட நாட்டன் உரு.	48
620	உருவியலுஞ் செம்பவளம் ஒன்னார் உடம்பில் உருவியலுஞ் சூலம் உடையன் - உருவியலும் மாலேற்றான் நான்முகனும் மண்ணோடு விண்ணும்போய் மாலேற்றாற் கீதோ வடிவு.	49
621	வடிவார் அறப்பொங்கி வண்ணக்கச் சுந்தி வடிவார் வடம்புனைந்தும் பொல்லா - வடிவார்மேல் முக்கூடல் அம்மா முருகமருங் கொன்றையந்தார் முக்கூட மாட்டா முலை.	50
622	முலைநலஞ்சேர் கானப்பேர் முக்கணான் என்னும் முலைநலஞ்சேர் மொய்சடையான் என்னும் -முலைநலஞ்சேர் மாதேவா என்று வளர்கொன்றை வாய்சோர மாதேவா சோரல் வளை.	51
623	வளையாழி யோடகல மால்தந்தான் என்னும் வளையாழி நன்னெஞ்சே காணில் - வளையாழி வன்னஞ்சைக் கண்டமரர் வாய்சோர வந்தெதிர்ந்த வன்னஞ்சக் கண்டன் வரில்.	52
624	வரிநீல வண்டலம்பு மாமறைக்காட் டங்கேழ் வரிநீர் வலம்புரிகள் உந்தி - வரிநீர் இடுமணல்மேல் அந்நலங்கொண் டின்னாநோய் செய்தான் இடுமணல்மேல் ஈசன் எமக்கு.	53
625	அக்காரம் ஆடரவம் நாண்அறுவை தோல்பொடிசாந் தக்காரம் தீர்ந்தேன் அடியேற்கு -வக்காரம் பண்டரங்கன் எந்தை படுபிணஞ்சேர் வெங்காட்டுப் பண்டரங்கன் எங்கள் பவன்.	54
626	பவனடிபார் விண்நீர் பகலோன் மதிதீப் பவனஞ்சேர் ஆரமுதம் பெண்ஆண் -பவனஞ்சேர் காலங்கள் ஊழி அவனே கரிகாட்டிற் காலங்கை ஏந்தினான் காண்.	55
627	காணங்கை இன்மை கருதிக் கவலாதே காணங்கை யாற்றொழுது நன்னெஞ்சே - காணங்கை பாவனையாய் நின்றான் பயிலும் பரஞ்சோதி பாவனையாய் நின்ற பதம்.	56
628	பதங்க வரையுயர்ந்தான் பான்மகிழ்ந்தான் பண்டு பதங்கன் எயிறு பறித்தான் - பதங்கையால் அஞ்சலிகள் அன்பாலும் ஆக்குதிகாண் நெஞ்சேகூர்ந் தஞ்சலிகள் அன்பாலும் ஆக்கு.	57
629	ஆக்கூர் பனிவாடா ஆவிசோர்ந் தாழ்கின்றேன் ஆக்கூர் அலர்தான் அழகிதா - ஆக்கூர் மறையோம்பு மாடத்து மாமறையோ நான்கு மறையோம்பு மாதவர்க்காய் வந்து.	58
630	வந்தியான் சீறினும் ஆழி மடநெஞ்சே வந்தியா உள்ளத்து வைத்திராய் -வந்தியாய் நம்பரனை யாடும் நளிர்புன் சடையானை நம்பரனை நாள்தோறும் நட்டு.	59
631	நட்டமா கின்றன வொண்சங்கம் நானவன்பால் நட்டமா நன்னீர்மை வாடினேன் - நட்டமா டீயான் எரியாடி எம்மான் இருங்கொன்றை ஈயானேல் உய்வ திலம்.	60
632	இலமலரஞ் சேவடியார் ஏகப் பெறாரே இலமலரே ஆயினும் ஆக - இலமலரும் ஆம்பல்சேர் செவ்வாயார்க் காடாதே ஆடினேன் ஆம்பல்சேர் வெண்தலையர்க் காள்.	61
633	ஆளானம் சேர்களிறும் தேரும் அடல்மாவும் ஆளானார் ஊரத்தான் ஏறூரும் - தாளான்பொய் நாடகங்க ளாட்டயரும் நம்பன் திருநாமம் நாடகங்கள் ஆடி நயந்து.	62
634	நயந்தநாள் யானிரப்ப நற்சடையான் கொன்றை நயந்தநாள் நன்னீர்மை வாட - நயந்தநாள் அம்பகலஞ் செற்றான் அருளான் அநங்கவேள் அம்பகலம் பாயும் அலர்ந்து.	63
635	அலங்காரம் ஆடரவம் என்பதோல் ஆடை அலங்கார வண்ணற் கழகார் - அலங்காரம் மெய்காட்டு வார்குழலார் என்னாவார் வெள்ளேற்றான் மெய்காட்டும் வீடாம் விரைந்து.	64
636	விரையார் புனற்கங்கை சேர்சடையான் பொன்னார் விரையார் பொழிலுறந்தை மேயான் - விரையாநீ றென்பணிந்தான் ஈசன் இறையான் எரியாடி என்பணிந்தான் ஈசன் எனக்கு.	65
637	எனக்குவளை நில்லா எழில்இழந்தேன் என்னும் எனக்குவளை நில்லாநோய் செய்தான் - இனக்குவளைக் கண்டத்தான் நால்வேதன் காரோணத் தெம்மானைக் கண்டத்தான் நெஞ்சேகாக் கை.	66
638	காக்கைவளை என்பார்ப்பார்க் கன்பாப்பா னையாதே காக்கைவளை யென்பார்ப்பான் ஊன்குரக்குக் - காக்கைவளை ஆடானை ஈருரியன் ஆண்பெண் அவிர்சடையன் ஆடானை யான தமைவு.	67
639	அமையாமென் தோள்மெலிவித் தம்மாமை கொண்டிங் கமையாநோய் செய்தான் அணங்கே - எமையாளும் சாமத்த கண்டன் சடைசேர் இளம்பிறையன் சாமத்தன் இந்நோய்செய் தான்.	68
640	தானக்கன் நக்க பிறையன் பிறைக்கோட்டுத் தானக் களிற்றுரியன் தண்பழனன் - தானத் தரையன் அரவரையன் ஆயிழைக்கும் மாற்கும் அரையன் உடையான் அருள்.	69
641	அருள்நம்பாற் செஞ்சடையன் ஆமாத்தூர் அம்மான் அருள்நம்பால் நல்கும் அமுதன் - அருள்நம்பால் ஓராழித் தேரான் எயிறட்ட உத்தமனை ஓராழி நெஞ்சே உவ.	70
642	உவவா நறுமலர்கொண் டுத்தமனை உள்கி உவவா மனமகிழும் வேட்கை - உவவா றெழுமதிபோல் வான்முகத் தீசனார்க் கென்னே எழுமதிபோல் ஈசன் இடம்.	71
643	இடமால் வலமாலை வண்ணமே தம்பம் இடமால் வலமானஞ் சேர்த்தி -இடமாய மூளா மதிபுரையும் முன்னிலங்கு மொய்சடையான் மூவா மதியான் முனி.	72
644	முனிவன்மால் செஞ்சடையான் முக்கணான் என்னும் முனிவன்மால் செய்துமுன் நிற்கும் - முனிவன்மால் போற்றார் புரமெரித்த புண்ணியன்தன் பொன்னடிகள் போற்றாநாள் இன்று புலர்ந்து.	73
645	புலர்ந்தால்யான் ஆற்றேன் புறனுரையும் அதே புலர்ந்தானூர் புன்கூரான் என்னும் - புலர்ந்தாய மண்டளியன் அம்மான் அவர்தம் அடியார்தம் மண்டளியன் பின்போம் மனம்.	74
646	மனமாய நோய்செய்தான் வண்கொன்றை தாரான் மனமாய உள்ளார வாரான் -மனமாயப் பொன்மாலை சேரப் புனைந்தான் புனைதருப்பைப் பொன்மாலை சேர்சடையான் போந்து.	75
647	போந்தார் புகஅணைந்தார் பொன்னேர்ந்தார் பொன்னாமை போந்தார் ஒழியார் புரமெரித்தார் - போந்தார் இலங்கோல வாள்முகத் தீசனாற் கெல்லே இலங்கோலந் தோற்ப தினி.	76
648	இனியாரும் ஆளாக எண்ணுவர்கொல் எண்ணார் இனியானஞ் சூணிருக்கைக் குள்ளான் - இனியானைத் தாளங்கை யாற்பாடித் தாழ்சடையான் தானுடைய தாளங்கை யால்தொழுவார் தாம்.	77
649	தாமரைசேர் நான்முகற்கும் மாற்கும் அறிவரியார் தாமரைசேர் பாம்பர் சடாமகுடர் - தாமரைசேர் பாணியார் தீர்ந்தளிப்பர் பாரோம்பு நான்மறையார் பாணியார் தீர்ந்தளிப்பர் பார்.	78
650	பார்கால்வான் நீர்தீப் பகலோன் பனிமதியோன் பார்கோல மேனிப் பரனடிக்கே - பார்கோலக் கோகரணத் தானறியக் கூறுதியே நன்னெஞ்சே கோகரணத் தானாய கோ.	79
651	கோப்பாடி ஓடாதே நெஞ்சம் மொழி கூத்தன் கோப்பாடிக் கோகரணங் குற்றாலம் -கோப்பாடிப் பின்னைக்காய் நின்றார்க் கிடங்கொடுக்கும் பேரருளான் பின்னைக்காம் எம்பெருமான் பேர்.	80
652	பேரானை ஈருரிவை போர்த்தானை ஆயிரத்தெண் பேரானை ஈருருவம் பெற்றானைப் - பேராநஞ் சுண்டானை உத்தமனை உள்காதார்க் கெஞ்ஞான்றும் உண்டாம்நா ளல்ல உயிர்.	81
653	உயிராய மூன்றொடுக்கி ஐந்தடக்கி உள்ளத் துயிராய ஒண்மலர்த்தாள் ஊடே - உயிரான் பகர்மனத்தான் பாசுபதன் பாதம் பணியப் பகர்மனமே ஆசைக்கட் பட்டு.	82
654	பட்டாரண் பட்டரங்கன் அம்மான் பரஞ்சோதி பட்டார் எலும்பணியும் பாசுபதன் - பட்டார்ந்த கோவணத்தான் கொல்லேற்றன் என்றென்று நெஞ்சமே கோவணத்து நம்பனையே கூறு.	83
655	கூற்றும் பொருளும்போற் காட்டியென் கோல்வளையைக் கூற்றின் பொருள்முயன்ற குற்றாலன் - கூற்றின் செருக்கழியச் செற்ற சிவற்கடிமை நெஞ்சே செருக்கழியா முன்னமே செய்.	84
656	செய்யான் கருமிடற்றான் செஞ்சடையான் தேன்பொழில்சூழ் செய்யான் பழனத்தான் மூவுலகும் - செய்யாமுன் நாட்டுணாய் நின்றானை நாடுதும்போய் நன்னெஞ்சே நாட்டுணாய் நின்றானை நாம்.	85
657	நாவாய் அகத்துளதே நாமுளமே நம்மீசன் நாவாய்போல் நன்னெறிக்கண் உய்க்குமே - நாவாயால் துய்க்கப் படும்பொருளைக் கூட்டுதும் மற்றவர்க்காள் துய்க்கப் படுவதாஞ் சூது.	86
658	சூதொன் றுனக்கறியச் சொல்லினேன் நன்னெஞ்சே சூதன் சொலற்கரிய சோதியான் - சூதின் கொழுந்தேன் கமழ்சோலைக் குற்றாலம் பாடிக் கொழுந்தே இழந்தேன் குருகு.	87
659	குருகிளவேய்த் தோள்மெலியக் கொங்கைமார் புல்கிக் குருகிளையார் கோடு கொடாமே - குருகிளரும் போதார் கழனிப் புகலூர் அமர்ந்துறையும் போதாநின் பொன்முடிக்கட் போது.	88
660	போதரங்க வார்குழலார் என்னாவார் நன்னெஞ்சே போதரங்க நீர்கரந்த புண்ணியனைப் - போதரங்கக் கானகஞ்சேர் சோதியே கைவிளக்கா நின்றாடும் கானகஞ்சேர் வாற்கடிமை கல்.	89
661	கற்றான்அஞ் சாடுகா வாலி களந்தைக்கோன் கற்றானைக் கல்லாத நாளெல்லாம் - கற்றான் அமரர்க் கமரர் அரர்க்கடிமை பூண்டார் அமரர்க் கமரரா வார்.	90
662	ஆவா மனிதர் அறிவிலரே யாதொன்றும் ஆவார்போற் காட்டி அழிகின்றார் - ஆஆ பகல்நாடிப் பாடிப் படர்சடைக்குப் பல்பூப் பகல்நாடி ஏத்தார் பகர்ந்து.	91
663	பகனாட்டம் பாட்டயரும் பாட்டோ டாட் டெல்லி பகனாட்டம் பாழ்படுக்கும் உச்சி - பகனாட்டம் தாங்கால் தொழுதெழுவார் தாழ்சடையார் தம்முடைய தாங்கால் தொழுதல் தலை.	92
664	தலையாலங் காட்டிற் பலிதிரிவர் என்னும் தலையாலங் காடர்தாம் என்னும் -தலையாய பாகீ ரதிவளரும் பல்சடையீர் வல்லிடையீர் பாகீ ரதிவளரும் பண்பு.	93
665	பண்பாய நான்மறையான் சென்னிப் பலிதேர்ந்தான் பண்பாய பைங்கொன்றைத் தார்அருளான் - பண்பால் திருமாலு மங்கைச் சிவற் கடிமை செய்வான் திருமாலு மங்கைச் சிவன்.	94
666	சிவன்மாட் டுகவெழுதும் நாணும் நகுமென்னும் சிவன்மேய செங்குன்றூர் என்னும் -சிவன்மாட்டங் காலிங் கனம்நினையும் ஆயிழையீர் அங்கொன்றை யாலிங் கனம்நினையு மாறு.	95
667	ஆறாவெங் கூற்றுதைத் தானைத்தோல் போர்த்துகந்தங் காறார் சடையீர்க் கமையாதே - ஆறாத ஆனினித்தார் தாந்தம் அணியிழையி னார்க்கடிமை ஆனினத்தார் தாந்தவிர்ந்த தாட்டு.	96
668	ஆட்டும் அரவர் அழிந்தார் எலும்பணிவார் ஆட்டும் இடுபலிகொண் டார்அமரர் - ஆட்டுமோர் போரேற்றான் கொன்றையான் போந்தான் பலிக்கென்று போரேற்றான் போந்தான் புறம்.	97
669	புறந்தாழ் குழலார் புறனுரைஅஞ் சாதே புறந்தாழ் புலிப்பொதுவுள் ஆடி - புறந்தாழ்பொன் மேற்றளிக்கோன் வெண்பிறையான் வெண்சுடர்போல் மேனியான் மேற்றளிக்கோன் என்றுரையான் மெய்.	98
670	மெய்யன் பகலாத வேதியன் வெண்புரிநூல் மெய்யன் விரும்புவார்க் கெஞ்ஞான்றும் -வெய்ய துணையகலா நோக்ககலா போற்றகலா நெஞ்சே துணையிகலா கூறுவான் நூறு.	99
671	நூறான் பயன்ஆட்டி நூறு மலர்சொரிந்து நூறா நொடிஅதனின் மிக்கதே - நூறா உடையான் பரித்தஎரி உத்தமனை வெள்ளே றுடையானைப் பாடலால் ஒன்று.	100

திருச்சிற்றம்பலம்

  

8. பரணதேவ நாயனார் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

8.1. சிவபெருமான் திருவந்தாதி

மேல்

672	ஒன்றுரைப்பீர் போலப் பலஉரைத்திட் டோயாதே ஒன்றுரைப்பீர் ஆயின் உறுதுணையாம் - ஒன்றுரைத்துப் பேரரவம் பூண்டு பெருந்தலையில் உண்டுழலும் பேரரவம் பூணும் பிரான்.	1
673	பிரானிடபம் மால்பெரிய மந்தாரம் வில்லுப் பிரானிடபம் பேரொலிநா ணாகம் - பிரானிடபம் பேணும் உமைபெரிய புன்சடையின் மேலமர்ந்து பேணும் உமையிடவம் பெற்று.	2
674	பெற்றும் பிறவி பிறந்திட் டொழியாதே பெற்றும் பிறவி பிறந்தொழிமின் - பெற்றும் குழையணிந்த கோளரவக் கூற்றுத்தான் தன்னைக் குழையணிந்த கோளரவ நீ.	3
675	நீயேயா ளாவாயும் நின்மலற்கு நன்னெஞ்சே நீயேயா ளாவாயும் நீள்வாளின் -நீயே ஏறூர் புனற்சடையா எங்கள் இடைமருதா ஏறூர் புனற்சடையா என்று.	4
676	என்றும் மலர்தூவி ஈசன் திருநாமம் என்றும் அலர்தூற்றி யேயிருந்தும் - என்றும் ------ ------ ------ ------ புகலூரா புண்ணியனே என்.	5
677	என்னே இவளுற்ற மாலென்கொல் இன்கொன்றை என்னே இவளொற்றி யூரென்னும் - என்னே தவளப் பொடியணிந்த சங்கரனே என்னும் தவளப் பொடியானைச் சார்ந்து.	6
678	சார்ந்துரைப்ப தொன்றுண்டு சாவாமூ வாப்பெருமை சார்ந்துரைத்த தத்துவத்தின் உட்பொருளைச் - சார்ந்துரைத்த ஆதியே அம்பலவா அண்டத்தை ஆட்கொள்ளும் ஆதியேன் றென்பால் அருள்.	7
679	அருள்சேரா தாரூர்தீ ஆறாமல் எய்தாய் அருள்சேரா தாரூர்தீ யாடி -அருள்சேரப் பிச்சையேற் றுண்டு பிறர்கடையிற் கால்நிமிர்த்துப் பிச்சையேற் றுண்டுழல்வாய் பேச்சு.	8
680	பேச்சுப் பெருகுவதென் பெண்ஆண் அலிஎன்று பேச்சுக் கடந்த பெருவெளியைப் - பேச்சுக் குரையானை ஊனுக் குயிரானை ஒன்றற் குரியானை நன்னெஞ்சே உற்று.	9
681	உற்றுரையாய் நன்னெஞ்சே ஓதக் கடல்வண்ணன் உற்றுரையா வண்ணம்ஒன் றானானை - உற்றுரையா ஆனை உரித்தானை அப்பனை எப்பொழுது மானையுரித் தானை அடைந்து.	10
682	அடைந்துன்பால் அன்பாய் அணிமணிகொண் டர்ச்சித் தடைந்துன்பால் மேலுகுத்த மாணிக் -கடைந்துன்பால் அவ்வமுதம் ஊட்டி அணிமலருஞ் சூழ்ந்தன்று அவ்வமுதம் ஆக்கினாய் காண்.	11
683	காணாய் கபாலி கதிர்முடிமேற் கங்கைதனைக் காணாயக் காருருவிற் சேருமையைக் - காணாய் உடைதலைகொண் டூரூர் திரிவானை நச்சி உடைதலைகொண் டூரூர் திரி.	12
684	திரியும் புரமெரித்த சேவகனார் செவ்வே திரியும் புரமெரியச் செய்தார் -திரியும் அரியான் திருக்கயிலை என்னாதார் மேனி அரியான் திருக்கயிலை யாம்.	13
685	------ ------ ------ ------ ஆம்பரிசே செய்தங் கழியாக்கை -ஆம்பரிசே ஏத்தித் திரிந்தானை எம்மானை அம்மானை ஏத்தித் திரிந்தானை ஏத்து.	14
686	ஏத்துற்றுப் பார்த்தன் எழில்வான் அடைவான்போல் ஏத்துற்றுப் பார்த்தன் இறைஞ்சுதலும் - ஏத்துற்றுப் பாசுபதம் அன்றளித்த பாசூரான் பால்நீற்றான் பாசுபதம் இன்றளியென் பால்.	15
687	பாலார் புனல்வாய் சடையானுக் கன்பாகிப் பாலார் புனல்வாய் சடையானாள் - பாலாடி ஆடுவான் பைங்கண் அரவூர்வான் மேனிதீ ஆடுவான் என்றென்றே ஆங்கு.	16
688	ஆங்குரைக்க லாம்பொன் மலர்ப்பாதம் அதன்றே ஆங்குரைக்க லாம்பொன் அணிதில்லை - ஆங்குரைத்த அம்பலத்தும் அண்டத்தும் அப்பாலு மாய்நின்ற அம்பரத்தும் அண்டத்தும் ஆம்.	17
689	மாயனைஓர் பாகம் அமர்ந்தானை வானவரும் மாயவரு மால்கடல்நஞ் சுண்டானை - மாய வருவானை மாலை ஒளியானை வானின் உருவானை ஏத்தி உணர்.	18
690	உணரா வளைகழலா உற்றுன்பாற் சங்கம் உணரா வளைகழல ஒட்டி - உணரா அளைந்தான மேனி அணிஆரூ ரேசென் றளைந்தானை ஆமாறு கண்டு.	19
691	கண்திறந்து காயெரியின் வீழ்ந்து கடிதோடிக் கண்டிறந்து காமன் பொடியாகக் - கண்டிறந்து கானின் உகந்தாடும் கருத்தர்க்குக் காட்டினான் கானினுகந் தாடுங் கருத்து.	20
692	கருத்துடைய ஆதி கறைமிடற்றெம் ஈசன் கருத்துடைய கங்காள வேடன் - கருத்துடைய ஆனேற்றான் நீற்றான் அனலாடி ஆமாத்தூர் ஆனேற்றான் ஏற்றான் எரி.	21
693	எரியாடி ஏகம்பம் என்னாதார் மேனி எரியாடி ஏகம்ப மாகும் - எரியாடி ஈமத் திடுங்காடு தேரும் இறைபணிப்ப ஈமத் திடுங்காடு தான்.	22
694	தானயன் மாலாகி நின்றான் தனித்துலகில் தானயன் மாலாய தன்மையான் -தானக் கரைப்டுத்தான் நான்மறையைக் காய்புலித்தோ லாடைக் கரைப்படுத்தான் தன்பாதஞ் சார்.	23
695	சாராவார் தாமுளரேல் சங்கரன்தன் மேனிமேல் சாராவார் கங்கை உமைநங்கை - சார்வாய் அரவமது செஞ்சடைமேல் அக்கொன்றை ஒற்றி அரவமது செஞ்சடையின் மேல்.	24
696	மேலாய தேவர் வெருவ எழுநஞ்சம் மேலாயம் இன்றிவே றுண்பொழுதில் - மேலாய மங்கை உமைவந் தடுத்திலளே வானாளும் மங்கை உமைவந் தடுத்து.	25
697	அடுத்தபொன் அம்பலமே சார்வும் அதனுள் அடுத்த திருநட்டம் அதே - அடுத்ததிரு ஆனைக்கா ஆடுவதும் மேல்என்பு பூண்பதுவும் ஆனைக்கா வான்தன் அமைவு.	26
698	அமைவும் பிறப்பும் இறப்புமாம் மற்றாங் கமைவும் பரமான ஆதி -அமையும் திருவால வாய்சென்று சேராது மாக்கள் திருவால வாய்சென்று சேர்.	27
699	சென்றுசெருப் புக்காலாற் செல்ல மலர்நீக்கிச் சென்று திருமுடிவாய் நீர்வார்த்துச் - சென்றுதன் கண்ணிடந்தன் றப்பும் கருத்தற்குக் காட்டினான் கண்ணிடந்தன் றப்பாமை பார்த்து.	28
700	பார்த்துப் பரியாதே பால்நீறு பூசாதே பார்த்துப் பரிந்தங்கம் பூணாதே - பார்த்திட் டுடையானஞ் சோதாதே ஊனாரைக் கைவிட் டுடையானஞ் சோதாதார் ஊண்.	29
701	ஊணொன்றும் இல்லை உறக்கில்லை உன்மாலின் ஊணென்று பேசவோர் சங்கிழந்தாள் - ஊணென்றும் விட்டானே வேள்வி துரந்தானே வெள்ளநீர் விட்டானே புன்சடைமேல் வேறு.	30
702	வேறுரைப்பன் கேட்டருளும் வேதம்நான் காறங்கம் வேறுரைத்த மேனி விரிசடையான் - வேறுரைத்த பாதத்தாய் பைங்கண் அரவூர்வாய் பாரூரும் பாதத்தாய் என்னும் மலர்.	31
703	மலரணைந்து கொண்டு மகிழ்வாய்உன் பாத மலரணைந்து மால்நயன மாகும் - மலரணைந்து மன்சக் கரம்வேண்ட வாளா அளித்தனையால் வன்சக்க ரம்பரனே வாய்த்து.	32
704	வாய்த்த அடியார் வணங்க மலரோன்மால் வாய்த்த அடிமுடி யுங்காணார் - வாய்த்த சலந்தரனைக் கொன்றிட்டுச் சங்கரனார் என்னோ சலந்தரனாய் நின்றவா தாம்.	33
705	தாமென்ன நாமென்ன வேறில்லை தத்துறவில் தாமென்னை வேறாத் தனித்திருந்து - தாமென் கழிப்பாலை சேருங் கறைமிடற்றார் என்னோ கழிப்பாலை சேருங் கடன்.	34
706	கடனாகக் கைதொழுமின் கைதொழவல் லீரேல் கடல்நாகைக் காரோணம் மேயார் கடநாகம் மாளஉரித் தாடுவார் நம்மேலை வல்வினைநோய் மாளஇரித் தாடுமால் வந்து.	35
707	வந்தார் வளைகழல்வார் வாடித் துகில்சோர்வார் வந்தார் முலைமெலிவார் வார்குழல்கள் - வந்தார் சுரிதருவார் ஐங்கொன்றைத் தாராரைக் கண்டு சுரிதருவார் ஐங்கொன்றைத் தார்.	36
708	தாரான் எனினுஞ் சடைமுடையான் சங்கரனந் தாரான் தசமுகனைத் தோள்நெரித்துத் - தாராய நாளுங் கொடுத்தந்த வானவர்கள் தம்முன்னே வாளுங் கொடுத்தான் மதித்து.	37
709	மதியாரும் செஞ்சடையான் வண்கொன்றைத் தாரான் மதியாரும் மாலுடைய பாகன் - மதியாரும் அண்ணா மலைசேரார் ஆரோடுங் கூடாகி அண்ணா மலைசேர்வ ரால்.	38
710	ஆலநிழற்கீழ் இருப்பதுவும் ஆய்வதறம் ஆலம் அமுதுசெய்வ தாடுவதீ - ஆலந் துறையுடையான் ஆனை உரியுடையான் சோற்றுத் துறையுடையான் சோராத சொல்லு.	39
711	சொல்லாயம் இன்றித் தொலைவின்றித் தூநெறிக்கண் சொல்லாய்ப் பெருத்த சுடரொளியாய்ச் - சொல்லாய வீரட்டத் தானை விரவார் புரம்அட்ட வீரட்டத் தானை விரை.	40
712	விரையாரும் மத்தம் விரகாகச் சூடி விரையாரும் வெள்ளெலும்பு பூண்டு - விரையாரும் நஞ்சுண்ட ஆதி நலங்கழல்கள் சேராதார் நஞ்சுண்ட வாதி நலம்.	41
713	நலம்பாயும் ஆக்க நலங்கொண்டல் என்றல் நலம்பாயும் மான்நன் குருவ - நலம்பாய்செய் தார்த்தார்க்கும் அண்ணா மலையா னிடந்...... தார்த்தார்க்கும் அண்ணா மலை.	42
714	மலையார் கலையோட வாரோடக் கொங்கை மலையார் கலைபோய்மால் ஆனாள்- மலையார் கலையுடையான் வானின் மதியுடையான் காவாத் தலையுடையான் என்றுதொழு தாள்.	43
715	தாளார் கமல மலரோடு தண்மலரும் தாளார வேசொரிந்து தாமிருந்து - தாளார் சிராமலையாய் சேமத் துணையேயென் றேத்தும் சிராமலையார் சேமத் துளார்.	44
716	ஆர்துணையா ஆங்கிருப்ப தம்பலவா அஞ்சலுமை ஆர்துணையா ஆனை உரிமூடி - ஆர்துணையாம் பூவணத்தாய் பூதப் படையாளி பொங்கொளியாய் பூவணத்தாய் என்னின் புகல்.	45
717	புகலூர் உடையாய் பொறியரவம் பூணி புகலூர்ப் புனற்சடையெம் பொன்னே - புகலூராய் வெண்காடா வேலை விடமுண்டாய் வெள்ளேற்றாய் வெண்காடா என்பேனோ நான்.	46
718	நானுடைய மாடேஎன் ஞானச் சுடர்விளக்கே நானுடைய குன்றமே நான்மறையாய் - நானுடைய காடுடையாய் காலங்கள் ஆனாய் கனலாடும் காடுடையாய் காலமா னாய்.	47
719	ஆயன் றமரர் அழியா வகைசெய்தாய் ஆயன் றமரர் அழியாமை - ஆயன் திருத்தினான் செங்கண் விடையூர்வான் மேனி திருத்தினான் சேதுக் கரை.	48
720	கரையேனு மாதர் கருவான சேதுக் கரையேனு மாது கரையாம் -கரையேனும் கோளிலியெம் மாதி குறிபரவ வல்லையே கோளிலியெம் மாதி குறி.	49
721	குறியார் மணிமிடற்றுக் கோலஞ்சேர் ஞானக் குறியாகி நின்ற குணமே- குறியாகும் ஆலங்கா டெய்தா அடைவேன்மேல் ஆடரவம் ஆலங்கா டெய்தா அடை.	50
722	அடையும் படைமழுவும் சூலமிலம் பங்கி அடையும் இறப்பறுப்ப தானால் - அடைய மறைக்காடு சேரும் மணாளரென்பாற் சேரா மறைக்காடு சேர்மக்கள் தாம்.	51
723	தாமேய ஆறு சமய முதற்பரமும் தாமேய வாறு தழைக்கின்றார் - தாமேல் தழலுருவர் சங்கரவர் பொங்கரவம் பூண்ட தழலுருவர் சங்கரர்என் பார்.	52
724	பார்மேவு கின்ற பலருருவர் பண்டரங்கர் பார்மேவு கின்ற படுதலையர் - பார்மேல் வலஞ்சுழியைச் சேர்வர் மலரடிகள் சேர்வார் வலஞ்சுழியைச் சேர்வாகு வார்.	53
725	வாரணிந்த கொங்கை உமையாள் மணவாளா வாரணிந்த கொன்றை மலர்சூடி - வாரணிந்த செஞ்சடையாய் சீர்கொள் சிவலோகா சேயொளியாய் செஞ்சடையாய் செல்ல நினை.	54
726	நினைமால் கொண்டோடி நெறியான தேடி நினைமாலே நெஞ்சம் நினைய - நினைமால் கொண் டூர்தேடி உம்பரால் அம்பரமா காளாவென் றூர்தேடி என்றுரைப்பான் ஊர்.	55
727	ஊர்வதுவும் ஆனே றுடைதலையில் உண்பதுவும் ஊர்வதுவு மெல்லுரக மூடுவர்கொல் - ஊர்வதுவும் ஏகம்ப மென்றும் இடைமருதை நேசித்தார்க் கேகம்ப மாய்நின்ற ஏறு.	56
728	ஏறேய வாழ்முதலே ஏகம்பா எம்பெருமான் ஏறேறி யூரும் எரியாடி - ஏறேய ஆதிவிடங் காகாறை அண்டத்தாய் அம்மானே ஆதிவிடங் காவுமைநன் மாட்டு.	57
729	மாட்டும் பொருளை உருவை வருகாலம் வாட்டும் பொருளாய் மறையானை - வாட்டும் உருவானைச் சோதி உமைபங்கா பங்காய் உருவான சோதி உரை.	58
730	உரையா இருப்பதுவும் உன்னையே ஊனின் உரையாய் உயிராய்ப் பொலிந்தாய் - உரையாய அம்பொனே சோதி அணியாரூர் சேர்கின்ற அம்பொனே சோதியே ஆய்ந்து.	59
731	ஆய்ந்துன்றன் பாதம் அடையவரும் என்மேல் ஆய்ந்தென்றன் பாச மலமறுத் -தாய்ந்துன்றன் பாலணையச் செய்த பரமா பரமேட்டி பாலணையச் செய்த பரம்.	60
732	பரமாய பைங்கட் சிரமேயப் பூண்ட பரமாய பைங்கட் சிரமே - பரமாய ஆறடைந்த செஞ்சடையாய் ஐந்தடைந்த மேனியாய் ஆறடைந்த செஞ்சடையாய் அன்பு.	61
733	அன்பே உடைய அரனே அணையாத அன்பே உடைய அனலாடி - அன்பே கழுமலத்து ளாடுங் கரியுரிபோர்த் தானே கழுமலத்து ளாடுங் கரி.	62
734	கரியார்தாஞ் சேருங் கலைமறிகைக் கொண்டே கரியார்தாஞ் சேருங் கவாலி - கரியாகி நின்ற கழிப்பாலை சேரும் பிரான்நாமம் நின்ற கழிப்பாலை சேர்.	63
735	சேரும் பிரான்நாமஞ் சிந்திக்க வல்லீரேல் சேரும் பிரான்நாமஞ் சிந்திக்கச் - சேரும் மலையான் மகளை மகிழ்ந்தாரூர் நின்றான் மலையான் மகளை மகிழ்ந்து.	64
736	மகிழ்ந்தன்பர் மாகாளஞ் செய்யும் மகளிர் மகிழ்ந்தம் பரமாகி நின்றார் - மகிழ்ந்தங்கம் ஒன்றாகி நின்ற உமைபங்கன் ஒற்றியூர் ஒன்றாகி நின்ற உமை.	65
737	உமைகங்கை என்றிருவர் உற்ற உணர்வும் உமைகங்கை என்றிருவர் காணார் - உமைகங்கை கார்மிடற்றம் மேனிக் கதிர்முடியான் கண்மூன்று கார்மிடற்றம் மேனிக் கினி.	66
738	இனியவா காணீர்கள் இப்பிறவி எல்லாம் இனியவா ஆகாமை யற்றும் - இனியவா றாக்கை பலசெய்த ஆமாத்தூர் அம்மானை ஆக்கை பலசெய்த அன்று.	67
739	அன்றமரர் உய்ய அமிர்தம் அவர்க்கருளி அன்றவுணர் வீட அருள்செய்தோன் - அன்றவுணர் சேராமல் நின்ற அடிகள் அடியார்க்குச் சேராமல் நின்ற சிவம்.	68
740	சிவனந்தஞ் செல்கதிக்கோர் கண்சேர்வ தாக்கும் சிவனந்தஞ் செல்கதிக்கோர் கண்ணாம் - சிவனந்தம் சேரும் உருவுடையீர் செங்காஅட் டங்குடி மேல் சேரும் உருவுடையீர் செல்.	69
741	செல்லு மளவும் சிதையாமற் சிந்திமின் செல்லு மளவும் சிவனும்மைச் - செல்லும் திருமீச்சூர்க் கேறவே செங்கணே றூரும் திருமீச்சூர் ஈசன் திறம்.	70
742	திறமென்னுஞ் சிந்தை தெரிந்தும்மைக் காணும் திறமென்னுஞ் சிந்தைக்கு மாமே - திறமென்னும் சித்தத்தீர் செல்வத் திருக்கடவூர் சேர்கின்ற சித்தத்தீ ரேசெல்லும் நீர்.	71
743	நீரே எருதேறும் நின்மலனார் ஆவீரும் நீரே நெடுவானில் நின்றீரும் - நீரே நெருப்பாய தோற்றத்து நீளாரும் பூண்டு நெருப்பாய தோற்றம் நிலைத்து.	72
744	நிலைத்திவ் வுலகனைத்தும் நீரேயாய் நின்றீர் நிலைத்திவ் வுலகனைத்தும் நீரே - நிலைத்தீரக் கானப்பே ரீர்கங்கை சூடினீர் கங்காளீர் கானப்பே ரீர்கங்கை யீர்.	73
745	ஈரம் உடைய இளமதியஞ் சூடினீர் ஈரம் உடைய சடையினீர் - ஈர வருங்காலம் ஆயினீர் இவ்வுலகம் எல்லாம் வருங்கால மாயினீர் வாழ்வு.	74
746	வாழ்வார் மலரணைவார் வந்த வருநாகம் வாழ்வார் மலரணைவார் வண்கங்கை - வாழ்வாய தீயாட வானாள்வான் வான்கழல்கள் சேராதார் தீயாட வானாளு மாறு.	75
747	மாறாத ஆனையின்தோல் போர்த்து வளர்சடைமேல் மாறாத நீருடைய மாகாளர் - மாறா இடுங்கையர் சேரும் எழிலவாய் முன்னே இடுங்கையர் சேர்வாக ஈ.	76
748	ஈயும் பொருளே எமக்குச் சிவலோகம் ஈயும் பொருளே இடுகாட்டில் - நீயும் படநாகம் பூணும் பரலோகீர் என்னீர் படநாகம் பூணும் படி.	77
749	படியேறும் பார்த்துப் பரத்தோடும் கூட்டிப் படியேறும் பார்த்துப் பரனெப் - படியேனைப் பாருடையாய் பைங்கண் புலியதளாய் பால்நீற்றாய் பாருடையாய் யானுன் பரம்.	78
750	பரமாய விட்டுநின் பாதம் பணிந்தேன் பரமாய ஆதிப் பரனே - பரமாய நீதியே நின்மலனே நேரார் புரமூன்றும் நீதியே செய்தாய் நினை.	79
751	நினையடைந்தேன் சித்தம் நிலையாகும் வண்ணம் நினையடைந்தேன் சித்த நிமலா - நினையடைந்தேன் கண்டத்தாய் காளத்தி யானே கனலாரும் கண்டத்தாய் காவாலி கா.	80
752	காவார் பொழிற்கயிலை ஆதீ கருவேஎம் காவாய்ப் பொலிந்த கடுவெளியே - காவாய ஏறுடையாய் என்னை இடைமருதி லேயென்றும் ஏறுடையாய் நீயே கரி.	81
753	கரியானும் நான்முகனு மாய்நின்ற கண்ணன் கரியாருங் கூற்றங் கனியே - கரியாரும் காடுடையாய் காலங்க ளானாய் கனலாடும் காடுடையாய் காலமா னாய்.	82
754	ஆனாய னாய அடலேறே ஆருர்க்கோன் ஆனாய னாஅமுத மேஆனாய் - ஆனாய் கவரெலும்போ டேந்தி கதநாகம் பூணி கவரெலும்பு தார்கை வளை.	83
755	வளைகொண்டாய் என்னை மடவார்கண் முன்னே வளைகொண்டாய் மாசற்ற சோதி - வளைகொண்டாய் மாற்றார் கதுவ மதிலாரூர் சேர்கின்ற மாற்றாரூர் கின்ற மயல்.	84
756	மயலான தீரும் மருந்தாகும் மற்றும் மயலானார் ஆருர் மயரார் - மயலான கண்ணியர்தம் பாகா கனியே கடிக்கொன்றைக் கண்ணியலான் பாதமே கல்.	85
757	கலைமான்கை ஏனப்பூண் காண்கயிலை மானின் கலைமான் கறைகாண் கவாலி - கலைமானே ஆடுவதும் பாடுவதும் காலனைப்பொன் அம்பலத்துள் ஆடுவதும் ஆடான் அரன்.	86
758	அரனே அணியாரூர் மூலட்டத் தானே அரனே அடைந்தார்தம் பாவம் - அரனே அயனார்தம் அங்கம் அடையாகக் கொண்டாய் அயனாக மாக அடை.	87
759	அடையுந் திசைஈசன் திண்டோள் ஆகாசம் அடையுந் திருமேனி அண்டம் - அடையும் திருமுடிகால் பாதாளம் ஆடைகடல் அங்கி திருமுடிநீர் கண்கள்சுடர் மூன்று.	88
760	மூன்றரணம் எய்தானே மூலத் தனிச்சுடரே மூன்றரண மாய்நின்ற முக்கணனே - மூன்றரண மாய்நின்ற சோதி அணியாரூர் சேர்கின்ற வாய்நின்ற சோதி அறம்.	89
761	அறமாய்வ ரேனும் அடுகாடு சேர அறமானார் அங்கம் அணிவர் - அறமாய வல்வினைகள் வாரா எனமருக லாரென்ன வல்வினைகள் வாராத வாறு.	90
762	ஆறுடையர் நஞ்சுடையர் ஆடும் அரவுடையர் ஆறுடையர் காலம் அமைவுடையர் - ஆறுடைய சித்தத்தீர் செல்வத் திருக்கயிலை சேர்கின்ற சித்தத்தீர் எல்லார்க்குஞ் சேர்வு.	91
763	சேர்வும் உடையர் செழுங்கொன்றைத் தாரார்நஞ் சேர்வும் உடையர் அரவுடையர் - சேரும் திருச்சாய்க்காட் டாடுவரேல் செய்தக்க என்றும் திருச்சாய்க்காட் டேநின் உருவு.	92
764	உருவு பலகொண் டொருவராய் நின்றார் உருவு பலவாம் ஒருவர் - உருவு பலவல்ல ஒன்றல்ல பைஞ்ஞீலி மேயார் பலவல்ல ஒன்றாப் பகர்.	93
765	பகரப் பரியானை மேலூரா தானைப் பகரப் பரிசடைமேல் வைத்த - பகரப் பரியானைச் சேருலகம் பல்லுயிர்கள் எல்லாம் பரியானைச் சேருலகம் பண்.	94
766	பண்ணாகப் பாடிப் பலிகொண்டாய் பாரேழும் பண்ணாகச் செய்த பரஞ்சோதீ -பண்ணா எருதேறி யூர்வாய் எழில்வஞ்சி எங்கள் எருதேறி யூர்வாய் இடம்.	95
767	இடமாய எவ்வுயிர்க்கும் ஏகம்பம் மேயார் இடமானார்க் கீந்த இறைவர் - இடமாய ஈங்கோய் மலையார் எழிலார் சிராமலையார் ஈங்கோய் மலையார் எமை.	96
768	எமையாள வந்தார் இடரான தீர எமையாளும் எம்மை இமையோர் - எமையாளும் வீதிவிடங் கர்விடம துண்டகண் டர்விடையூர் வீதிவிடங் கர்விடையூர் தீ.	97
769	தீயான மேனியனே செம்பவளக் குன்றமே தீயான சேராமற் செய்வானே - தீயான செம்பொற் புரிசைத் திருவாரூ ராயென்னைச் செம்பொற் சிவலோகஞ் சேர்.	98
770	சேர்கின்ற சிந்தை சிதையாமற் செய்வானே சேர்கின்ற சிந்தை சிதையாமற் - சேர்கின்றோம் ஒற்றியூ ரானே உறவாரும் இல்லையினி ஒற்றியூ ரானே உறும்.	99
771	உறுமுந்த முன்னே உடையாமல் இன்னம் உறுமுந்த முன்னே உடையாமல் - உறுமுந்தம் ஓரைந் துரைத்துற் றுணர்வோ டிருந்தொன்றை ஓரைந் துரைக்கவல்லார்க் கொன்று.	100
772	ஒன்றைப் பரணர் உரைத்தஅந் தாதிபல ஒன்றைப் பகரில் ஒருகோடி - ஒன்றைத் தவிரா துரைப்பார் தளரார் உலகில் தவிரார் சிவலோகந் தான்

 

திருச்சிற்றம்பலம்

 

9. இளம்பெருமான் அடிகள் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

9.1. சிவபெருமான் திருமும்மணிக்கோவை

அகவல்

மேல்

773

முதல்வன் வகுத்த மதலை மாடத்து இடவரை ஊன்றிய கடவுட் பாண்டிற் பள்ளிச் செம்புய லுள்விழு துறீஇப் புத்தேள் நிவந்த முத்த மாச்சுடர் எறிவளி எடுப்பினுஞ் சிறுநடுக் குறாநின் அடிநிழல் அளியவோ வைத்த முடிமிசை இலங்குவளைத் தனிப்போது விரித்த அலங்குகதிர் ஒலியல்நீ அணிந்ததென் மாறே.

1

வெண்பா

மேல்

774

மாறு தடுத்த மணிக்கங்கை திங்களின் கீறு தடுப்பக் கிடக்குமே - நீறடுத்த செந்தாழ் வரையின் திரள்போல் திருமேனி எந்தாய்நின் சென்னி இடை.

2

கட்டளைக் கலித்துறை

மேல்

775

இடைதரில் யாமொன் றுணர்த்துவ துண்டிமை யோர்சிமையத் தடைதரு மூரிமந் தாரம் விராய்நதி வெண்ணிலவின் தொடைதரு துண்டங் கிடக்கினுந் தொண்டர் ஒதுக்கியிட்ட புடைதரு புல்லெருக் குஞ்செல்லு மோநின் புரிசடைக்கே.

3

அகவல்

மேல்

776

சடையே, நீரகந் ததும்பி நெருப்புக் கலிக்கும்மே மிடறே, நஞ்சகந் துவன்றி அமிர்து பிலிற்றும்மே வடிவே, முளிஎரி கவைஇத் தளிர்தயங் கும்மே அடியே, மடங்கல்மதஞ் சீறி மலர்பழிக் கும்மே அதான்று, இனையஎன் றறிகிலம் யாமே முனைதவத் தலைமுன்று வகுத்த தனித்தாட் கொலையூன்று குடுமி நெடுவே லோயே.

4

                                                                                  

மேல்

777	வேலை முகடும் விசும்பகடும் கைகலந்த காலைநீர் எங்கே கரந்தனையால் -மாலைப் பிறைக்கீறா கண்ணுதலா பெண்பாகா ஐயோ இறைக்கூறாய் எங்கட் கிது.	5
778	இதுநீர் ஒழிமின் இடைதந் துமையிமை யத்தரசி புதுநீர் மணத்தும் புலியத ளேஉடை பொங்குகங்கை முதுநீர் கொழித்த இளமணல் முன்றில்மென் றோட்டதிங்கள் செதுநீர் ததும்பத் திவளஞ்செய் செஞ்சடைத் தீவண்ணரே.	6
779	வண்ணம், ஐஞ்சுதலை கவைஇப் பவள மால்வரை மஞ்சுமி விலகிப் பகல்செகுக் கும்மே என்னைப், பழமுடைச் சிறுகலத் திடுபலி பெய்வோள் நெஞ்சகம் பிணிக்கும் வஞ்சமோ உடைத்தே அதான்று, முளையெயிற்றுக் குருளை இன்துயில் எடுப்ப நடுங்குதலைச் சிறுநிலா விதிர்க்கும் கொடும்பிறைத் தேமுறு முதிர்சடை இறைவ மாமுறு கொள்கை மாயமோ உடைத்தே.	7
780	உடைதலையின் கோவை ஒருவடமோ கொங்கை புடைமலிந்த வெள்ளெருக்கம் போதோ - சடைமுடிமேல் முன்னநாள் பூத்த முகிழ்நிலவோ முக்கணா இன்னநாள் கண்ட திவள்.	8
781	இவளப் பனிமால் இமையத் தணங்குகற் றைச்சடைமேல் அவளப்புத் தேளிர் உலகிற் கரசி அதுகொண்டென்னை எவளுக்கு நீநல்ல தியாரைமுன் எய்திற்றெற் றேயிதுகாண் தவளப் பொடிச்செக்கர் மேனிமுக் கண்ணுடைச் சங்கரனே.	9
782	கரதலம் நுழைத்த மரகதக் கபாடத்து அயில்வழங்கு குடுமிக் கயிலை நாடநின் அணங்குதுயில் எடுப்பிற் பிணங்குநிலாப் பிணையல் யாமே கண்டதும் இலமே தாமா மூவா எகமும் முரணும் ஓவாது பயிற்றும் உலகமால் உளதே.	10
783	உளரொளிய கங்கை ஒலிதிரைகள் மோத வளரொளிதேய்ந் துள்வளைந்த தொக்கும் - கிளரொளிய பேதைக் கருங்கட் பிணாவின் மணாளனார் கோதைப் பிறையின் கொழுந்து.	11
784	கொழுந்திரள் தெண்ணில வஞ்சிநின் கூரிருள் வார்பளிங்கின் செழுந்திரட் குன்றகஞ் சென்றடைந் தாலொக்குந் தெவ்வர்நெஞ்சத் தழுந்திரள் கண்டத் தவளப் பொடிச்செக்கர் மேனிநின்றோர் எழுந்திரட் சோதிப் பிழம்புமென் உள்ளத் திடங்கொண்டவே.	12
785	கொண்டற் கார்எயிற்றுச் செம்மருப் பிறாலின் புண்படு சிமையத்துப் புலவுநாறு குடுமி வரையோன் மருக புனலாள் கொழுந இளையோன் தாதை முதுகாட்டுப் பொருநநின் நீறாடு பொழங்கழல் பரவ வேறாங்கு கவர்க்குமோ வீடுதரு நெறியே.	13
786	நெறிவிரவு கொன்றை நெடும்படற்கீழ்க் கங்கை எறிதிரைகள் ஈர்த்தெற்ற ஏறிப் - பொறிபிதிர ஈற்றராக் கண்படுக்கும் இண்டைச் சடைச்செங்கண் ஏற்றரால் தீரும் இடர்.	14
787	இடர்தரு தீவினைக் கெள்கிநை வார்க்குநின் ஈரடியின் புடைதரு தாமரைப் போதுகொ லாம்சரண் போழருவிப் படர்தரு கொம்பைப் பவளவண் ணாபரு மாதைமுயங் கடைதரு செஞ்சுடர்க் கற்றையொக் குஞ்சடை அந்தணனே.	15
788	அந்த ணாளர் செந்தொடை ஒழுக்கமும் அடலோர் பயிற்றும்நின் சுடர்மொழி ஆண்மையும் அவுணர் நன்னாட் டிறைவன் ஆகிக் குறுநெடுந் தானை பரப்பித் தறுகண் மால்விடை அடரத் தாள்நிமிர்ந் துக்க காய்சின அரவுநாண் பற்றி நீயோர் நெடுவரை நெளிய வாங்கிச் சுடுகணை எரிநிமிர்த்துத் துரந்த ஞான்றே.	16
789	ஞான்ற புனமாலை தோளலைப்ப நாண்மதியம் ஈன்ற நிலவோடும் இவ்வருவான் - மூன்றியங்கு மூதூர் வியன்மாடம் முன்னொருகால் துன்னருந்தீ மீதூரக் கண்சிவந்த வேந்து.	17
790	வேந்துக்க மாக்கடற் சூரன்முன் னாள்பட வென்றிகொண்ட சேந்தற்குத் தாதையிவ் வையம் அளந்ததெய் வத்தகிரி ஏந்தற்கு மைத்துனத் தோழன்இன் தேன்மொழி வள்ளியென்னும் கூந்தற் கொடிச்சிதன் மாமன்வெம் மால்விடைக் கொற்றவனே.	18
791	கொற்றத் துப்பில் ஒன்றை ஈன்ற துணங்கையஞ் செல்வத் தணங்குதரு முதுகாட்டுப் பேய்முதிர் ஆயத்துப் பிணவின் கொழுநநின் நேர்கழல் கவைஇ இலங்கிதழ்த் தாமம் தவழ்தரு புனல்தலைப் படுநர் அவல மாக்கடல் அழுந்தலோ இலரே.	19
792	இலர்கொலாம் என்றிளைஞர் ஏசப் பலிக்கென் றுலகலொஞ் சென்றுழல்வ ரேனும் -மலர்குலாம் திங்கட் குறுந்தெரியல் தேவர்க்காட் செய்வதே எங்கட் குறுந்தெரியின் ஈண்டு.	20
793	ஈண்டுமுற் றத்தொற்றை மால்விடை ஏறியை அம்முனைநாள் வேண்டிமுற் றத்திரிந் தெங்கும் பெறாது வெறுங்கைவந்தார் பூண்டஒற் றைச்செங்கண் ஆரமும் கற்றைச் சடைப்புனலும் நீண்டஒற் றைப் பிறைக் கீளும்எப் போதும்என் நெஞ்சத்தவே.	21
794	நெஞ்சிற் கொண்ட வஞ்சமோ உடைத்தே மடவோர் விரும்புநின் விளையாட் டியல்போ மருள்புரி கொள்கைநின் தெருளா மையோ யாதா கியதோ எந்தை நீதியென் றுடைதலை நெடுநிலா வெறியல் கடைதலென் றருளிச் சூடிய பொருளே.	22
795	பொருளாக யானிரந்தால் புல்லெருக்கின் போதும் அருளான்மற் றல்லாதார் வேண்டின் - தெருளாத பான்மறா மான்மறிக்கைப் பைங்கட் பகட்டுரியான் தான்மறான் பைங்கொன்றைத் தார்.	23
796	தாரிளங் கொன்றைநல் ஏறு கடாவித் தலைமைமிக்க ஏரிய மென்முலைப் பொன்மலை யாட்டிக் கெற் றேயிவனோர் பேரிளங் கொங்கைப் பிணாவொடுங் கூடிப் பிறைக்கொழுந்தின் ஓரிளந் துண்டஞ் சுமந்தையம் வேண்டி உழிதருமே.	24
797	உழிதரல் மடிந்து கழுதுகண் படுக்கும் இடருறு முதுகாட்டுச் சீரியல் பெரும புகர்முகத் துளைக்கை உரவோன் தாதை நெடியோன் பாகநின் சுடர்மொழி ஆண்மை பயிற்று நாவலர்க் கிடர்தரு தீவினை கெடுத்தலோ எளிதே.	25
798	எளியமென் றெள்கி இகழாது நாளும் அளியம்ஆட் செய்தாலும் ஐயோ - தெளிவரிய வள்கயிலை நீள்பொருப்ப வான்தோய் மதிச்சடையாய் கொள்கையிலை எம்மாற் குறை.	26
799	குறையாப் பலிஇவை கொள்கஎன் கோல்வளை யுங்கலையும் திறையாக்கொண் டாயினிச் செய்வதென் தெய்வக்கங் கைப்புனலில் பொறைபாய் ஒருகடல் நஞ்சுண்ட கண்டா பொடியணிந்த இறைவா இடுபிணக் காடசெம் மேனிஎம் வேதியனே.	27
800	வேதியர் பெரும விண்ணோர் தலைவ ஆதி நான்முகத் தண்ட வாண செக்கர் நான்மறைப் புத்தேள் நாட காய்சின மழவிடைப் பாகநின் மூவிலை நெடுவேல் பாடுதும் நாவலம் பெருமை நல்குவோய் எனவே.	28
801	எனவே உலகெலாம் என்றிளைஞர் ஏச நனவே பலிதிரிதி நாளும் - சினவேங்கைக் கார்க்கயிலை நாட களிற்றீர் உரியலாற் போர்க்கையிலை பேசல்நீ பொய்.	29
802	பொய்நீர் உரைசெய்தீர் பொய்யோம் பலியெனப் போனபின்னை இந்நீள் கடைக்கென்று வந்தறி யீர்இனிச் செய்வதென்னே செந்நீர் வளர்சடைத் திங்கட் பிளவொடு கங்கைவைத்த முந்நீர்ப் பவளத் திரட்செக்கர் ஒக்கும் முதலவனே.	30

திருச்சிற்றம்பலம்

10. அதிராவடிகள் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

10.1. மூத்த பிள்ளையார் திருமும்மணிக்கோவை

மேல்

803	ஒருநெடுங் கங்கை இருங்குறும் பைம்புகர் மும்முகச் செந்நுதி நாலிணர் வெள்நிணக் குடற்புலவு கமழும் அடற்கழுப் படையவன் மதலை மாமதந் துவன்றிய கதனுடைக் கடதடக் கபோலத் தோரிட மருப்பிற் கரண்டக உதரத்து முரண்தரு குழவிதன் சேவடி யுகளம் அல்லது யாவையும் இலமினி இருநிலத் திடையே.	1
804	நிலந்துளங்க மேருத் துளங்க நெடுவான் தலந்துளங்கச் சப்பாணி கொட்டும் -கலந்துளங்கொள் காமாரி ஈன்ற கருங்கைக் கடதடத்து மாமாரி ஈன்ற மணி.	2
805	மணிசிந்து கங்கைதன் மானக் குருளையை வாள்அரக்கர் அணிசிந்த வென்றஎம் ஐயர்க் கிளங்கன்றை அங்கரும்பின் துணிசிந்த வாய்ப்பெய்த போதகத் தைத்தொடர்ந் தோர்பிறவிப் பிணிசிந்து கார்முளை யைப்பிடித் தோர்க்கில்லை பேதுறவே.	3
806	பேதுறு தகையம் அல்லது தீதுறச் செக்கர்க் குஞ்சிக் கருநிறத் தொக்கல் நாப்பண் புக்கவண் இரும்பொறித் தடக்கையும் முரணிய பெருந்தோட் கொட்ட நாவி தேவிதன் மட்டுகு தெரியல் அடிமணந் தனமே.	4
807	மேய கருமிடற்றர் வெள்ளெயிற்றர் திண்சேனை ஓய மணியூசல் ஆடின்றே - பாய மழைசெவிக்காற் றுந்திய வாளமர்க்கண் எந்தை தழைசெவிக்காற் றுந்தத் தளர்ந்து.	5
808	உந்தத் தளரா வளைத்தனம் முன்னம்மின் ஓடைநெற்றிச் சந்தத் தளரா ஒருதனித் தெவ்வர்தந் தாளிரியூர் விந்தத் தளரா மருங்கிற் கிளிபெற்ற வேழக்கன்றின் மந்தத் தளரா மலர்ச்சர ணங்கள் வழுத்துமின்னே.	6
809	மின்னெடுங் கொண்டல் அந்நெடு முழக்கத்து ஓவற விளங்கிய துளைக்கைக் கடவுளை யாம்மிக வழுத்துவ தெவனோ அவனேல் பிறந்த திவ் வுலகின் பெருமூ தாதை உரந்தரு சிரமரிந் தவற்கே வரைந்தது மேருச் சிமையத்து மீமிசை வாரிச் செல்வன் மகள்மகன் மொழியே.	7
810	மொழியின் மறைமுதலே முந்நயனத் தேறே கழிய வருபொருளே கண்ணே -தெழிய கலாலயனே எங்கள் கணபதியே நின்னை அலாதையனே சூழாதென் அன்பு.	8
811	அன்பு தவச்சுற்று காரழல் கொண்டெயில் மூன்றெரிய வன்புத வத்துந்தை மாட்டுகின் றாம்மதஞ் சூழ்மருப்பிற் கன்பு தவக்கரத் தாளமிட் டோடிக் கடுநடையிட் டின்பு தவச்சென்று நீயன்று காத்த தியம்புகவே.	9
812	கவவுமணிக் கேடகக் கங்கணக் கரவணா அறைகழல் அவுணரொடு பொருத ஞான்றுநீள் புழைக்கரம் உயிர்த்த அழற்பேர் ஊதை விரைநனி கீறி மூரி அஞ்சேறு புலர்த்தும் என்பர் மஞ்சேறு கயிலை மலைகிழ வோயே.	10
813	மலைசூழ்ந் திழிகின்ற மாசுணப்பொற் பாறை தலைசூழ்ந்து தானினைப்ப தொக்கும் - கலைசூழ் திரண்டகங்கொள் பேரறிவன் திண்வயிற்றின் உம்பர்க் கரண்டகங்கொள் காலுயிர்க்குங் கை.	11
814	காலது கையது கண்ணது தீயது கார்மதநீர் மேலது கீழது நூலது வெற்பது பொற்பமைதீம் பாலது தேனது தானது மென்மொழிப் பாவைமுப்பூண் வேலது வாளது நான்மறைக் கீன்ற விடுசுடர்க்கே.	12
815	சுடர்ப்பிழம்பு தழைத்த அழற்றனி நெடுவேல் சேய்மூ வுலகம் வலம்வர வேயக் கொன்றையம் படலை துன்றுசடைக் கிடந்த ஓங்கிருந் தாதையை வளாஅய் மாங்கனி அள்ளல் தீஞ்சுவை அருந்திய வள்ளற் கிங்கென் மனங்கனிந் திடுமே.	13
816	இக்கயங்கொள் மூவலயஞ் சூழேழ் தடவரைகள் திக்கயங்கள் பேர்ந்தாடச் செங்கீரை - புக்கியங்கு தேனாட வண்டாடச் செங்கீரை ஆடின்றே வானாடன் பெற்ற வரை.	14
817	பெற்றமெல் லோதி சிலம்பின் மகள்பெறப் பிச்சுகந்த மற்றவள் பிச்சன் மயங்கன்முன் னோன்பின் னிணைமைமிகக் கற்றவன் ஐயன் புறங்காட் டிடைநடம் ஆட்டுகந்தோ செற்றவெண் தந்தத் தவன்நம்மை ஆட்கொண்டு செய்தனவே.	15
818	செய்தரு பொலம்படை மொய்தரு பரூஉக்குருளை வெள்ளெயிறு பொதிந்த வள்ளுகிர்த் திரள்வாய்ப் பெருந்திரட் புழைக்கை மண்முழை வழங்கும் திண்முரண் ஏற்றின் பனையடர்ப் பாகன் றன திணையடி நெடும்பொற் சரணம் ஏத்த இடும்பைப் பெளவம் இனிநீங் கலமே.	16
819	அலங்கல் மணிகனகம் உந்தி அருவி விலங்கல் மிசைஇழிவ தொக்கும் - பலங்கனிகள் உண்டளைந்த கோன்மகுடத் தொண்கடுக்கைத் தாதளைந்து வண்டணைந்து சோரும் மதம்.	17
820	மதந்தந்த மென்மொழி மாமலை யாட்டி மடங்கல்கொன்ற மதந்தந்த முக்கண் ணரற்குமுன் ஈன்றவம் மாமலைபோல் மதந்தந்த கும்பக் குழவிமந் தாரப்பொன் னாட்டிருந்து மதந்தந்த செம்மலன் றோவையம் உய்ய வளர்கின்றதே.	18
821	வளர்தரு கவட்டின் கிளரொளிக் கற்பகப் பொதும்பர்த் தும்பி ஒழிகின் றோச்சும் பாரிடைக் குறுநடைத் தோடி ஞாங்கர் இட்ட மாங்கனி முழுவதும் விழுங்கிய முளைப்பனைத் தடக்கை எந்தை அல்லது மற்று யாவுள சிந்தை செய்யும் தேவதை நமக்கே.	19
822	கேளுற்றி யான்தளர ஒட்டுமே கிம்புரிப்பூண் வாளுற்ற கேயூர வாளரக்கர் - தோளுற் றறுத்தெறிந்து கொன்றழித்த அங்கயங்கண் மீண்டே இறுத்தெறிந்து கொன்றழித்த ஏறு.	20
823	ஏறு தழீஇயவெம் புத்தேள் மருகஎங் குந்தவள நீறு தழீஇயஎண் தோளவன் செல்வவண் டுண்ணநெக்க ஆறு தழீஇய கரதலத் தையநின் றன்னைஅல்லால் வேறு தழீஇத்தொழு மோவணங் காத வியன்சிரமே.	21
824	சிரமே, விசும்புபோத உயரி இரண்டசும்பு பொழியும்மே கரமே, வரைத்திரண் முரணிய விரைத்து விழும்மே புயமே, திசைவிளிம்பு கிழியச் சென்று செறிக்கும்மே அடியே, இடுந்தொறும் இவ்வுலகம் பெயரும்மே ஆயினும், அஞ்சுடர்ப் பிழம்பு தழீஇ நெஞ்சகத் தொடுங்குமோ நெடும்பணைச் சூரே.	22
825	சூர்தந்த பொற்குவட்டின் சூளிகையின் வானயிர்த்து வார்தந் தெழுமதியம் மன்னுமே - சீர்தந்த மாமதலை வான்மதியங் கொம்பு வயிறுதித்த கோமதலை வாண்மதியங் கொம்பு.	23
	(பாசுரங்கள் 24-30 கிடைக்கப் பெறவில்லை)

 

திருச்சிற்றம்பலம்

 

11. பட்டினத்துப் பிள்ளையார் பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

பதினோராந் திருமுறை (நம்பியாண்டார் நம்பி தொகுப்பு) இரண்டாம் பாகம் - பாசுரங்கள் 826 - 1419

11.1. கோயில் நான்மணிமாலை

மேல்

826	பூமேல் அயன்அறியா மோலிப் புறத்ததே நாமே புகழ்ந்தளவை நாட்டுவோம் -பாமேவும் ஏத்துகந்தான் தில்லை இடத்துகந்தான் அம்பலத்தே கூத்துகந்தான் கொற்றக் குடை.	1
827	குடைகொண்டிவ் வையம் எலாங்குளிர் வித்தெரி பொற்றிகிரிப் படைகொண் டிகல்தெறும் பார்த்திவர் ஆவதிற் பைம்பொற் கொன்றைத் தொடைகொண்ட வார்சடை அம்பலத் தான்தொண்டர்க் கேவல்செய்து கடைகொண்ட பிச்சைகொண் டுண்டிங்கு வாழ்தல் களிப்புடைத்தே.	2
828	களிவந் தமுதூறிக் கல்மனத்தை எல்லாம் கசியும் படிசெய்து கண்டறிவார் இல்லா வெளிவந் தடியேன் மனம்புகுந்த தென்றால் விரிசடையும் வெண்ணீரும் செவ்வானம் என்ன ஒளிவந்த பொன்னிறமும் தொல்நடமும் காட்டும் உடையான் உயர்தில்லை அம்பலமொன் றல்லால் எளிவந் தினிப்பிறர்பால் சென்றவர்க்குப் பொய்கொண் டிடைமிடைந்த புன்மொழியால் இச்சையுரை யோமே.	3
829	உரையின் வரையும் பொருளின் அளவும் இருவகைப் பட்ட எல்லையும் கடந்து தம்மை மறந்து நின்னை நினைப்பவர் செம்மை மனத்தினும் தில்லைமன் றினும்நடம் ஆடும் அம்பல வாண நீடு --------- (5) குன்றக் கோமான் தன்திருப் பாவையை நீல மேனி மால்திருத் தங்கையைத் திருமணம் புணர்ந்த ஞான்று பெருமநின் தாதவிழ் கொன்றைத் தாரும் ஏதமில் வீர வெள்விடைக் கொடியும் போரில் ---- (10) தழங்கும் தமருகப் பறையும் முழங்கொலித் தெய்வக் கங்கை ஆறும் பொய்தீர் விரையாக் கலியெனும் ஆணையும் நிரைநிரை ஆயிரம் வகுத்த மாயிரு மருப்பின் வெண்ணிறச் செங்கண் வேழமும் பண்ணியல் ------ (15) வைதிகப் புரவியும் வான நாடும் மையறு கனக மேருமால் வரையும் செய்வயல் தில்லை யாகிய தொல்பெரும் பதியுமென்று ஒருபதி னாயிரந் திருநெடு நாமமும் உரிமையிற் பாடித் திருமணப் பந்தருள் ------- (20) அமரர் முன்புகுந் தறுகு சாத்திநின் தமர்பெயர் எழுதிய வரிநெடும் புத்தகத்து என்னையும் எழுத வேண்டுவன் நின்னருள் ஆணை வைப்பிற் காணொணா அணுவும் வானுற நிமிர்ந்து காட்டும் (25) கானில்வால் நுளம்பும் கருடனா தலினே.	4
830.	ஆதரித்த மாலும் அறிந்திலனென் ற.தறிந்தே காதலித்த நாயேற்கும் காட்டுமே - போதகத் தோல் கம்பலத்தான் நீள்நாக கங்கணத்தான் தென்புலியூர் அம்பலத்தான் செம்பொன் அடி.	5
831.	அடியொன்று பாதலம் ஏழிற்கும் அப்புறம் பட்டதிப்பால் முடியொன்றிவ் அண்டங்கள் எல்லாம் கடந்தது முற்றும்வெள்ளைப் பொடியொன்று தோள்எட்டுத் திக்கின் புறத்தன பூங்கரும்பின் செடியொன்று தில்லைச்சிற் றம்பலத் தான்தன் திருநடமே.	6
832	நடமாடி ஏழுலகம் உய்யக் கொண்ட நாயகரே நான்மறையோர் தங்க ளோடும் திடமாட மதில்தில்லைக் கோயில் கொண்ட செல்வரே உமதருமை தேரா விட்டீர் இடமாடி இருந்தவளும் விலக்கா விட்டால் என்போல்வார்க் குடன்நிற்க இயல்வ தன்று தடமாலை முடிசாய்த்துப் பணிந்த வானோர் தஞ்சுண்டா யங்கருந்தீ நஞ்சுண் டீரே.	7
833.	நஞ்சுமிழ் பகுவாய் வெஞ்சின மாசுணம் தன்முதல் முருக்க நென்முதற் சூழ்ந்த நீர்ச்சிறு பாம்புதன் வாய்க்கெதிர் வந்த தேரையை வவ்வி யாங்கு யாம்முன் கருவிடை வந்த ஒருநாள் தொடங்கி ----- (5) மறவா மறலி முறைபிறழ் பேழ்வாய் அயில்தலை அன்ன எயிற்றிடைக் கிடந்தாங்கு அருள்நனி இன்றி ஒருவயி றோம்பற்குப் பல்லுயிர் செகுத்து வல்லிதின் அருந்தி அயர்த்தனம் இருந்தும் போலும் பெயர்த்துநின்று --------- (10) எண்டோள் வீசிக் கண்டோர் உருகத் தொல்லெயில் உடுத்த தில்லை மூதூர் ஆடும் அம்பலக் கூத்தனைப் பாடுதல் பரவுதல் பணிதலோ இலமே.	8
834	இலவிதழ்வாய் வீழ்வார் இகழ்வார் அவர்தம் கலவி கடைக்கணித்தும் காணேன் - இலகுமொளி ஆடகஞ்சேர் அம்பலத்தே ஆளுடையார் நின்றாடும் நாடகங்கண் டின்பான நான்.	9
835	நானே பிறந்த பயன்படைத் தேன்அயன் நாரணன்எம் கோனே எனத்தில்லை அம்பலத் தேநின்று கூத்துகந்த தேனே திருவுள்ள மாகியென் தீமையெல் லாம்அறுத்துத் தானே புகுந்தடி யேன்மனத் தேவந்து சந்திக்கவே.	10
836	சந்து புனைய வெதும்பி மலரணை தங்க வெருவி இலங்கு கலையொடு சங்கு கழல நிறைந்த அயலவர் தஞ்சொல் நலிய மெலிந்து கிளியொடு பந்து கழல்கள் மறந்து தளிர்புரை பண்டை நிறமும் இழந்து நிறையொடு பண்பு தவிர அனங்கன் அவனொடு நண்பு பெருக விளைந்த இனையன நந்தி முழவு தழங்க மலைபெறு நங்கை மகிழ அணிந்த அரவுகள் நஞ்சு பிழிய முரன்று முயலகன் நைந்து நரல அலைந்த பகிரதி அந்தி மதியொ டணிந்து திலைநகர் அம்பொன் அணியும் அரங்கின் நடநவில் அங்கண் அரசை அடைந்து தொழுதிவள் அன்று முதலெ திரின்று வரையுமே.	11
837	வரையொன்று நிறுவி அரவொன்று பிணித்துக் கடல்தட வாக மிடலொடும் வாங்கித் திண்டோள் ஆண்ட தண்டா அமரர்க்கு அமிர்துணா அளித்த முதுபெருங் கடவுள் கடையுகஞ் சென்ற காலத்து நெடுநிலம் ----- (5) ஆழிப் பரப்பில் ஆழ்வது பொறாஅது அஞ்சேல் என்று செஞ்சேல் ஆகித்தன் தெய்வ உதரத்துச் சிறுசெலுப் புரையில் பெளவம் ஏழே பட்டது பெளவத்தோடு உலகு குழைத்தொரு நாஅள் உண்டதும் ----- (10) உலக மூன்றும் அளந்துழி ஆங்கவன் ஈரடி நிரம்பிற்றும் இலவே தேரில் உரைப்போர்க் கல்ல தவன்குறை வின்றே இனைய னாகிய தனிமுதல் வானவன் கேழல் திருவுரு ஆகி ஆழத்து ----- (15) அடுக்கிய ஏழும் எடுத்தனன் எடுத்தெடுத்து ஊழி ஊழி கீழுறக் கிளைத்தும் காண்பதற் கரியநின் கழலும் வேண்டுபு நிகில லோகமும் நெடுமறைத் தொகுதியும் அகில சராசரம் அனைத்தும் உதவிய -------- (20) பொன்னிறக் கடவுள் அன்ன மாகிக் கண்டி லாதநின் கதிர்நெடு முடியும் ஈங்கிவை கொண்டு நீங்காது விரும்பிச் சிறிய பொதுவில் மறுவின்றி விளங்கி ஏவருங் காண ஆடுதி அதுவெனக்கு --------- (25) அதிசயம் விளைக்கும் அன்றே அதிசயம் விளையாது மொழிந்த தெந்தை வளையாது கல்லினும் வலிதது நல்லிதிற் செல்லாது தான்சிறி தாயினும் உள்ளிடை நிரம்ப வான்பொய் அச்சம் மாயா ஆசை -------- (30) மிடைந்தன கிடப்ப இடம்பெறல் அருமையில் ஐவர் கள்வர் வல்லிதிற் புகுந்து மண்மகன் திகிரியில் எண்மடங்கு சுழற்ற ஆடுபு கிடந்த பீடில் நெஞ்சத்து நுழைந்தனை புகுந்து தழைந்தநின் சடையும் ---------- (35) செய்ய வாயும் மையமர் கண்டமும் நெற்றியில் திகழ்ந்த ஒற்றை நாட்டமும் எடுத்த பாதமும் தடுத்தசெங் கையும் புள்ளி ஆடையும் ஒள்ளிதின் விளங்க நாடகம் ஆடுதி நம்ப கூடும் --------- (40) வேதம் நான்கும் விழுப்பெரு முனிவரும் ஆதி நின்திறம் ஆதலின் மொழிவது பெரியதிற் பெரியை என்றும் அன்றே சிறியதிற் சிறியை என்றும் அன்றே நிறைபொருள் மறைகள் நான்கும்நின் அறைகழல் --------- (45) இரண்டொடும் அறிவினில் ஆர்த்து வைத்த மறையவர் தில்லை மன்றுகிழ வோனே.	12
838.	கிழவருமாய் நோய்மூப்புக் கீழ்ப்பட்டுக் காமத் துழவரும்போய் ஓயுமா கண்டோம் - மொழிதெரிய வாயினால் இப்போதே மன்றில் நடமாடும் நாயனார் என்றுப்போம் நாம்.	13
839	நாமத்தி னால்என்தன் நாத்திருத் தேன்நறை மாமலர்சேர் தாமத்தி னால்உன் சரண்பணி யேன்சார்வ தென்கொடுநான் வாமத்தி லேயொரு மானைத் தரித்தொரு மானைவைத்தாய் சேமத்தி னாலுன் திருத்தில்லை சேர்வதோர் செந்நெறியே.	14
840.	நெறிதரு குழலை அறலென்பர்கள் நிழலெழு மதியம் நுதலென்பர்கள் நிலவினும் வெளிது நகையென்பர்கள் நிறம்வரு கலசம் முலையென்பர்கள் அறிகுவ தரிதிவ் விடை யென்பர்கள் அடியிணை கமல மலரென்பர்கள் அவயவம் இனைய மடமங்கையர் அழகியர் அமையும் அவரென்செய மறிமழு வுடைய கரனென்கிலர் மறலியை முனியும் அரனென்கிலர் மதிபொதி சடில தரனென்கிலர் மலைமகள் மருவு புயனென்கிலர் செறிபொழில் நிலவு திலையென்கிலர் திருநடம் நவிலும் இறையென்கிலர் சிவகதி அருளும் அரசென்கிலர் சிலர்நர குறுவர் அறிவின்றியே.	15
841	அறிவில் ஒழுக்கமும் பிறிதுபடு பொய்யும் கடும்பிணித் தொகையும் இடும்பை ஈட்டமும் இனையன பலசரக் கேற்றி வினையெனும் தொன்மீ காமன் உய்ப்ப அந்நிலைக் கருவெனும் நெடுநகர் ஒருதுறை நீத்தத்துப் ----- (5) புலனெனும் கோண்மீன் அலமந்து தொடரப் பிறப்பெனும் பெருங்கடல் உறப்புகுந் தலைக்கும் துயர்த்திரை உவட்டில் பெயர்ப்பிடம் அயர்த்துக் குடும்பம் என்னும் நெடுங்கல் வீழ்த்து நிறையெனும் கூம்பு முரிந்து குறையா -------- (10) உணர்வெனும் நெடும்பாய் கீறிப் புணரும் மாயப் பெயர்ப்படு காயச் சிறைக்கலம் கலங்குபு கவிழா முன்னம் அலங்கல் மதியுடன் அணிந்த பொதியவிழ் சடிலத்துப் பையர வணிந்த தெய்வ நாயக ----- (15) தொல்லெயில் உடுத்த தில்லை காவல வம்பலர் தும்பை அம்பல வாணநின் அருளெனும் நலத்தார் பூட்டித் திருவடி நெடுங்கரை சேர்த்துமா செய்யே.	16
842.	செய்ய திருமேனிச் சிற்றம் பலவருக்கென் தையல் வளைகொடுத்தல் சாலுமே - ஐயன்தேர் சேயே வருமளவில் சிந்தாத மாத்திரமே தாயே நமதுகையில் சங்கு.	17
843.	சங்கிடத் தானிடத் தான்தன தாகச் சமைந்தொருத்தி அங்கிடத் தாள்தில்லை அம்பலக் கூத்தற் கவிர்சடைமேல் கொங்கிடத் தார்மலர்க் கொன்றையென் றாய்எங்கை நீயுமொரு பங்கிடத் தான்வல்லை யேல்இல்லை யேல்உன் பசப்பொழியே.	18
844.	ஒழிந்த தெங்களுற வென்கொ லோஎரியில் ஒன்ன லார்கள்புரம் முன்னொர்நாள் விழந்தெ ரிந்துதுக ளாக வென்றிசெய்த வில்லி தில்லைநகர் போலியார் சுழிந்த உந்தியில் அழுந்தி மேகலை தொடக்க நின்றவர் நடக்கநொந் தழிந்த சிந்தையினும் வந்த தாகிலுமொர் சிந்தை யாயொழிவ தல்லவே.	19
845	அல்லல் வாழ்க்கை வல்லிதிற் செலுத்தற்குக் கைத்தேர் உழந்து கார்வரும் என்று வித்து விதைத்தும் விண்பார்த் திருந்தும் கிளையுடன் தவிரப் பொருளுடன் கொண்டு முளைமுதிர் பருவத்துப் பதியென வழங்கியும் ---- (5) அருளா வயவர் அம்பிடை நடந்தும் இருளுறு பவ்வத் தெந்திரங் கடாஅய்த் துன்றுதிரைப் பரப்பிற் குன்றுபார்த் தியங்கியும் ஆற்றல் வேந்தர்க்குச் சோற்றுக்கடன் பூண்டும் தாளுழந் தோடியும் வாளுழந் துண்டும் ---- (10) அறியா ஒருவனைச் செறிவந்து தெருட்டியும் சொற்பல புனைந்தும் கற்றன கழறியும் குடும்பப் பாசம் நெடுந்தொடர்ப் பூட்டி ஐவர் ஐந்திடத் தீர்ப்ப நொய்தில் பிறந்தாங் கிறந்தும் இறந்தாங்கு பிறந்தும் ------- (15) கணத்திடைத் தோன்றிக் கணத்திடைக் கரக்கும் கொப்புட் செய்கை ஒப்பின் மின்போல் உலப்பில் யோனிக் கலக்கத்து மயங்கியும் நெய்யெரி வளர்த்துப் பெய்முகிற் பெயல்தரும் தெய்வ வேதியர் தில்லை மூதூர் --------- (20) ஆடகப் பொதுவில் நாடகம் நவிற்றும் கடவுட் கண்ணுதல் நடமுயன் றெடுத்த பாதப் போதும் பாய்புலிப் பட்டும் மீதியாத் தசைத்த வெள்ளெயிற் றரவும் சேயுயர் அகலத் தாயிரங் குடுமி ---------- (25) மணிகிடந் திமைக்கும் ஒருபே ராரமும் அருள்பொதிந் தலர்ந்த திருவாய் மலரும் நெற்றியில் திகழ்ந்த ஒற்றை நாட்டமும் கங்கை வழங்கும் திங்கள் வேணியும் கண்ணிடைப் பொறித்து மனத்திடை அழுத்தியாங்கு -------- (30) உள்மகிழ்ந் துரைக்க உறுதவஞ் செய்தனன் நான்முகன் பதத்தின் மேல்நிகழ் பதந்தான் உறுதற் கரியதும் உண்டோ பெறுதற் கரியதோர் பேறுபெற் றேற்கே.	20
846	பெற்றோர் பிடிக்கப் பிழைத்துச் செவிலியர்கள் சுற்றோட ஓடித் தொழாநிற்கும் - ஒற்றைக்கைம் மாமறுகச் சீறியசிற் றம்பலத்தான் மான்தேர்போம் கோமறுகிற் பேதைக் குழாம்.	21
847	பேதையெங் கேயினித் தேறியுய் வாள்பிர மன்தனக்குத் தாதைதன் தாதையென் றேத்தும் பிரான்தண் புலிசைப்பிரான் கோதையந் தாமத்தண் கொன்றை கொடான்இன்று கொல்லஎண்ணி ஊதையும் காரும் துளியொடும் கூடி உலாவியே.	22
848	உலவு சலதி வாழ்விடம் அமரர் தொழவு ணாஎன நுகரும் ஒருவர் ஊழியின் இறுதி ஒருவர் ஆழிய புலவு கமழ்க ரோடிகை உடைய புனிதர் பூசுரர் புலிசை யலர்செய் போதணி பொழிலின் நிழலின் வாழ்வதோர் கலவ மயில னார்சுருள் கரிய குழலி னார்குயில் கருது மொழியி னார்கடை நெடிய விழியி னார்இதழ் இலவில் அழகி யாரிடை கொடியின் வடிவி னார்வடி வெழுதும் அருமை யாரென திதய முழுதும் ஆள்வரே.	23
849	ஆளெனப் புதிதின்வந் தடைந்திலம் அத்தநின் தாளின் ஏவல் தலையின் இயற்றி வழிவழி வந்த மரபினம் மொழிவதுன் ஐந்தெழுத் தவைஎம் சிந்தையிற் கிடத்தி நனவே போல நாடொறும் பழகிக் ------ (5) கனவிலும் நவிற்றும் காதலேம் வினைகெடக் கேட்பது நின்பெருங் கீர்த்தி மீட்பது நின்னெறி அல்லாப் புன்னெறி படர்ந்த மதியில் நெஞ்சத்தை வரைந்து நிதியென அருத்திசெய் திடுவ துருத்திர சாதனம் ------- (10) காலையும் மாலையும் கால்பெயர்த் திடுவதுன் ஆலயம் வலம் வரு தற்கே சால்பினில் கைகொடு குயிற்றுவ தைய நின்னது கோயில் பல்பணி குறித்தே ஓயாது உருகி நின்னினைந் தருவி சோரக் ----------- (15) கண்ணிற் காண்பதெவ் வுலகினும் காண்பனஎல்லாம் நீயேயாகி நின்றதோர் நிலையே நாயேன் தலைகொடு சார்வதுன் சரண்வழி அல்லால் அலைகடல் பிறழினும் அடாதே அதனால் பொய்த்தவ வேடர் கைத்தகப் படுத்தற்கு --------- (20) வஞ்சச் சொல்லின் வார்வலை போக்கிச் சமயப் படுகுழி சமைத்தாங் கமைவயின் மானுட மாக்களை வலியப் புகுத்தும் ஆனா விரதத் தகப்படுத் தாழ்த்து வளைவுணர் வெனக்கு வருமோ உளர்தரு --------- (25) நுரையுந் திரையும் நொப்புறு கொட்பும் வரையில் சீகர வாரியும் குரைகுடல் பெருத்தும் சிறுத்தும் பிறங்குவ தோன்றி எண்ணில வாகி இருங்கடல் அடங்கும் தன்மை போலச் சராசரம் அனைத்தும் ------ (30) நின்னிடைத் தோன்றி நின்னிடை அடங்கும்நீ ஒன்றினும் தோன்றாய் ஒன்றினும் அடங்காய் வானோர்க் கரியாய் மறைகளுக் கெட்டாய் நான்மறை யாளர் நடுவுபுக் கடங்கிச் செம்பொன் தில்லை மூதூர் ------- (35) அம்பலத் தாடும் உம்பர் நாயகனே.	24
850	நாயனைய என்னைப் பொருட்படுத்தி நன்களித்துத் தாயனைய னாயருளும் தம்பிரான் - தூயவிரை மென்றுழாய் மாலொடயன் தேட வியன்தில்லை மன்றுளே ஆடும் மணி.	25
851	மணிவாய் முகிழ்ப்பத் திருமுகம் வேர்ப்பஅம் மன்றுக்கெல்லாம் அணியாய் அருள்நடம் ஆடும் பிரானை அடைந்துருகிப் பணியாய் புலன்வழி போம்நெஞ்ச மேயினிப் பையப்பையப் பிணியாய்க் கடைவழி சாதியெல் லோரும் பிணம்என்னவே.	26
852	என்னாம் இனிமட வரலாய் செய்குவ தினமாய் வண்டுகள் மலர்கிண்டித் தென்னா எனமுரல் பொழில்சூழ் தில்லையுள் அரனார் திருமுடி அணிதாமம் தன்னால் அல்லது தீரா தென்னிடர் தகையா துயிர்கரு முகிலேறி மின்னா நின்றது துளிவா டையும்வர வீசா நின்றது பேசாயே.	27
853	பேசு வாழி பேசு வாழி ஆசையொடு மயங்கி மாசுறு மனமே பேசு வாழி பேசு வாழி கண்டன மறையும் உண்டன மலமாம் பூசின மாசாம் புணர்ந்தன பிரியும் ------ (5) நிறைந்தன குறையும் உயர்ந்தன பணியும் பிறந்தன இறக்கும் பெரியன சிறுக்கும் ஒன்றொன் றொருவழி நில்லா அன்றியும் செல்வமொடு பிறந்தோர் தேசொடு திகழ்ந்தோர் கல்வியிற் சிறந்தோர் கடுந்திறல் மிகுந்தோர் ------ (10) கொடையிற் பொலிந்தோர் படையிற் பயின்றோர் குலத்தின் உயர்ந்தோர் நலத்தினின் வந்தோர் எனையர்எங் குலத்தினர் இறந்தோர் அனையவர் பேரும் நின்றில போலும் தேரின் நீயும்அ. தறிதி யன்றே மாயப் ----- (15) பேய்த்தேர் போன்று நீப்பரும் உறக்கத்துக் கனவே போன்றும் நனவுப்பெயர் பெற்ற மாய வாழ்க்கையை மதித்துக் காயத்தைக் கல்லினும் வலிதாக் கருதிப் பொல்லாத் தன்மையர் இழிவு சார்ந்தனை நீயும் -------- (20) நன்மையிற் திரிந்த புன்மையை யாதலின் அழுக்குடைப் புலன்வழி இழுக்கத்தின் ஒழுகி வளைவாய்த் தூண்டிலின் உள்ளிரை விழுங்கும் பன்மீன் போலவும் மின்னுபு விளக்கத்து விட்டில் போலவும் ------------- (25) ஆசையாம் பரிசத் தியானை போலவும் ஓசையின் விளிந்த புள்ளுப் போலவும் வீசிய மணத்தின் வண்டு போலவும் உறுவ துணராச் செறுவுழிச் சேர்ந்தனை நுண்ணூல் நூற்றுத் தன்கைப் படுக்கும் ---------- (30) அறிவில் கீடத்து நுந்துழி போல ஆசைச் சங்கிலிப் பாசத் தொடர்ப்பட்டு இடர்கெழு மனத்தினோ டியற்றுவ தறியாது குடர்கெழு சிறையறைக் குறங்குபு கிடத்தி கறவை நினைந்த கன்றென இரங்கி ------ (35) மறவா மனத்து மாசறும் அடியார்க்கு அருள்சுரந் தளிக்கும் அற்புதக் கூத்தனை மறையவர் தில்லை மன்றுள் ஆடும் இறையவன் என்கிலை என்நினைந் தனையே.	28
854	நினையார் மெலியார் நிறையழியார் வாளாப் புனைவார்க்குக் கொன்றை பொதுவோ - அனைவீரும் மெச்சியே காண வியன்தில்லை யான்அருளென் பிச்சியே நாளைப் பெறும்.	29
855	பெறுகின்ற எண்ணிலி தாயரும் பேறுறும் யானும்என்னை உறுகின்ற துன்பங்கள் ஆயிர கோடியும் ஒய்வொடுஞ்சென் றிறுகின்ற நாள்களும் ஆகிக் கிடந்த இடுக்கணெல்லாம் அறுகின் றனதில்லை ஆளுடை யான்செம்பொன் அம்பலத்தே.	30
856	அம்பலவர் அங்கணர் அடைந்தவர் தமக்கே அன்புடையர் என்னுமிதென் ஆனையை உரித்துக் கம்பலம் உவந்தருளு வீர்மதனன் வேவக் கண்டருளு வீர்பெரிய காதலறி யாதே வம்பலர் நிறைந்துவசை பேசஒரு மாடே வாடைஉயிர் ஈரமணி மாமையும் இழந்தென் கொம்பல மருந்தகைமை கண்டுதக வின்றிக் கொன்றையரு ளீர்கொடியிர் என்றருளு வீரே.	31
857.	அருளு வாழி அருளு வாழி புரிசடைக் கடவுள் அருளு வாழி தோன்றுழித் தோன்றி நிலைதவக் கறங்கும் புற்பதச் செவ்வியின் மக்கள் யாக்கைக்கு நினைப்பினுங் கடிதே இளமை நீக்கம் --- (5) அதனினுங் கடிதே மூப்பின் தொடர்ச்சி அதனினுங் கடிதே கதுமென மரணம் வாணாள் பருகி உடம்பை வறிதாக்கி நாணாள் பயின்ற நல்காக் கூற்றம் இனைய தன்மைய திதுவே இதனை ----- (10) எனதெனக் கருதி இதற்கென்று தொடங்கிச் செய்தன சிலவே செய்வன சிலவே செய்யா நிற்பன சிலவே அவற்றிடை நன்றென்ப சிலவே தீதென்ப சிலவே ஒன்றினும் படாதன சிலவே என்றிவை ----- (15) கணத்திடை நினைந்து களிப்பவும் கலுழ்பவும் கணக்கில் கோடித் தொகுதி அவைதாம் ஒன்றொன் றுணர்வுழி வருமோ அனைத்தும் ஒன்றா உணர்வுழி வருமோ என்றொன்றும் தெளிவுழித் தேறல் செல்லேம் அளிய ------ (20) மனத்தின் செய்கை மற்றிதுவே நீயே அரியை சாலஎம் பெரும தெரிவுறில் உண்டாய்த் தோன்றுவ யாவையும் நீயே கண்டனை அவைநினைக் காணா அதுதான் நின்வயின் மறைத்தோய் அல்லை உன்னை ------- (25) மாயாய் மன்னினை நீயே வாழி மன்னியும் சிறுமையிற் கரந்தோய் அல்லை பெருமையிற் பெரியோய் பெயர்த்தும் நீயே பெருகியும் சேணிடை நின்றோய் அல்லை தேர்வோர்க்குத் தம்மினும் அணியை நீயே -------- (30) நண்ணியும் இடையொன்றின் மறைந்தோய் அல்லை இடையிட்டு நின்னை மறைப்பதும் இல்லை மறைப்பினும் அதுவும் நீயே யாகி நின்றதோர் நிலையே, அ.தான்று நினைப்பருங் காட்சி நின்னிலை இதுவே ------- (35) நினைப்புறுங் காட்சி எம்நிலை அதுவே இனிநனி இரப்பதொன் றுடையம் மனம்மருண்டு புன்மையின் நினைத்துப் புலன்வழி படரினும் நின்வயின் நினைந்தே மாகுதல் நின்வயின் நினைக்குமா நினைக்கப் பெறுதல் அனைத்தொன்றும் -------- (40) நீயே அருளல் வேண்டும் வேய்முதிர் கயிலை புல்லென எறிவிசும்பு வறிதாக இம்பர் உய்ய அம்பலம் பொலியத் திருவளர் தில்லை மூதூர் அருநடங் குயிற்றும் ஆதிவா னவனே.	32
858	வானோர் பணிய மணியா சனத்திருக்கும் ஆனாத செல்வத் தரசன்றே - மால்நாகம் பந்திப்பார் நின்றாடும் பைம்பொன்னின் அம்பலத்தே வந்திப்பார் வேண்டாத வாழ்வு.	33
859	வாழ்வாக வும்தங்கள் வைப்பாக வும்மறை யோர்வணங்க ஆள்வாய் திருத்தில்லை அம்பலத் தாய்உன்னை அன்றிஒன்றைத் தாழ்வார் அறியாச் சடுலநஞ் சுண்டிலை யாகில்அன்றே மாள்வார் சிலரையன் றோதெய்வ மாக வணங்குவதே.	34
860	வணங்குமிடை யீர்வறிது வல்லியிடை யாள்மேல் மாரசர மாரிபொழி யப்பெறு மனத்தோ டுணங்கிவள் தானுமெலி யப்பெறும் இடர்க்கே ஊதையெரி தூவியுல வப்பெறு மடுத்தே பிணங்கிஅர வோடுசடை ஆடநட மாடும் பித்தரென வும்இதயம் இத்தனையும் ஓரீர் அணங்குவெறி யாடுமறி யாடுமது ஈரும் மையலையும் அல்லலையும் அல்லதறி யீரே.	35
861	ஈரவே ரித்தார் வழங்கு சடிலத்துக் குதிகொள் கங்கை மதியின்மீ தசைய வண்டியங்கு வரைப்பின் எண்தோள் செல்வ ஒருபால் தோடும் ஒருபால் குழையும் இருபாற் பட்ட மேனி எந்தை ----- (5) ஒல்லொலிப் பழனத் தில்லை மூதூர் ஆடகப் பொதுவில் நாடகம் நவிற்றும் இமையா நாட்டத் தொருபெருங் கடவுள் வானவர் வணங்கும் தாதை யானே மதுமழை பொழியும் புதுமந் தாரத்துத் ---- (10) தேனியங் கொருசிறைக் கானகத் தியற்றிய தெய்வ மண்டபத் தைவகை அமளிச் சிங்கம் சுமப்ப ஏறி மங்கையர் இமையா நாட்டத் தமையா நோக்கத் தம்மார்பு பருகச் செம்மாந் திருக்கும் ----- (15) ஆனாச் செல்வத்து வானோர் இன்பம் அதுவே எய்தினும் எய்துக கதுமெனத் தெறுசொ லாளர் உறுசினந் திருகி எற்றியும் ஈர்த்தும் குற்றம் கொளீஇ ஈர்ந்தும் போழ்ந்தும் எற்றுபு குடைந்தும் -------- (20) வார்ந்தும் குறைத்தும் மதநாய்க் கீந்தும் செக்குரல் பெய்தும் தீநீர் வாக்கியும் புழுக்குடை அழுவத் தழுக்கியல் சேற்றுப் பன்னெடுங் காலம் அழுத்தி இன்னா வரையில் தண்டத்து மாறாக் கடுந்துயர் --------- (25) நிரயஞ் சேரினும் சேர்க உரையிடை ஏனோர் என்னை ஆனாது விரும்பி நல்லன் எனினும் என்க அவரே அல்லன் எனினும் என்க நில்லாத் திருவொடு திளைத்துப் பெருவளஞ் சிதையாது -------- (30) இன்பத் தழுந்தினும் அழுந்துக அல்லாத் துன்பந் துதையினும் துதைக முன்பில் இளமையொடு பழகிக் கழிமூப்புக் குறுகாது என்றும் இருக்கினும் இருக்க அன்றி இன்றே இறக்கினும் இறக்க ஒன்றினும் -------- (35) வேண்டலும் இலனே வெறுத்தலும் இலனே ஆண்டகைக் குரிசில்நின் அடியரொடும் குழுமித் தெய்வக் கூத்தும்நின் செய்ய பாதமும் அடையவும் அணுகவும் பெற்ற கிடையாச் செல்வம் கிடைத்த லானே.	36
862	ஆனேறே போந்தால் அழிவுண்டே அன்புடைய நானேதான் வாழ்ந்திடினும் நன்றன்றே - வானோங்கு வாமாண் பொழில்தில்லை மன்றைப் பொலிவித்த கோமானை இத்தெருவே கொண்டு.	37
863	கொண்டல்வண் ணத்தவன் நான்முகன் இந்திரன் கோமகுடத் தண்டர்மிண் டித்தொழும் அம்பலக் கூத்தனுக் கன்புசெய்யா மிண்டர்மிண் டித்திரி வார்எனக் கென்னினி நானவன்தன் தொண்டர் தொண் டர்க்குத் தொழும்பாய்த் திரியத் தொடங்கினனே.	38
864	தொடர நரைத்தங்க முன்புள வாயின தொழில்கள் மறுத்தொன்றும் ஒன்றி யிடாதொரு சுளிவு தலைக்கொண்டு புன்புலை வாரிகள் துளையொழு கக்கண்டு சிந்தனை ஓய்வொடு நடைகெட முற்கொண்ட பெண்டிர் பொறாவொரு நடலை நமக்கென்று வந்தன பேசிட நலியிரு மற்கஞ்சி உண்டி வெறாவிழு நரக உடற்கன்பு கொண்டலை வேன்இனி மிடலொடி யப்பண்டி லங்கையர் கோன்ஒரு விரலின் அமுக்குண்டு பண்பல பாடிய விரகு செவிக்கொண்டு முன்புள தாகிய வெகுளி தவிர்த்தன்று பொன்றி யிடாவகை திடமருள் வைக்குஞ் செழுஞ்சுடர் ஊறிய தெளியமு தத்தின் கொழுஞ்சுவை நீடிய திலைநக ரிற்செம்பொன் அம்பல மேவிய சிவனை நினைக்குந் தவஞ்சது ராவதே.	39
865	சதுர்முகன் தந்தைக்குக் கதிர்விடு கடவுள் ஆழி கொடுத்த பேரருள் போற்றி முயற்சியொடு பணிந்த இயக்கர்கோ னுக்கு மாநிதி இரண்டும் ஆனாப் பெருவளத்து அளகை ஒன்றும் தளர்வின்றி நிறுவிய ----- (5) செல்வங் கொடுத்த செல்வம் போற்றி தாள்நிழல் அடைந்த மாணிக் காக நாண்முறை பிறழாது கோண்முறை வலித்துப் பதைத்துவருங் கூற்றைப் படிமிசைத் தெறிக்க உதைத்துயிர் அளித்த உதவி போற்றி ---- (10) குலைகுலை குலைந்த நிலையாத் தேவர் படுபேர் அவலம் இடையின்றி விலக்கிக் கடல்விடம் அருந்தின கருணை போற்றி தவிராச் சீற்றத் தவுணர் மூவெயில் ஒல்லனல் கொளுவி ஒருநொடி பொடிபட ------ (15) வில்லொன்று வளைத்த வீரம் போற்றி பூமென் கரும்பொடு பொடிபட நிலத்துக் காமனைப் பார்த்த கண்ணுதல் போற்றி தெய்வ யாளி கைமுயன்று கிழித்தெனக் கரியொன் றுரித்த பெருவிறல் போற்றி ------- (20) பண்டு பெரும்போர்ப் பார்த்தனுக் காகக் கொண்டு நடந்த கோலம் போற்றி விரற்பதம் ஒன்றில் வெள்ளிமலை எடுத்த அரக்கனை நெரித்த ஆண்மை போற்றி விலங்கல் விண்டு விழுந்தென முன்னாள் -------- (25) சலந்தரன் தடிந்த தண்டம் போற்றி தாதையை எறிந்த வேதியச் சிறுவற்குப் பரிகலங் கொடுத்த திருவுளம் போற்றி நின்முதல் வழிபடத் தன்மகன் தடிந்த தொண்டர் மனையில் உண்டல் போற்றி ------- (30) வெண்ணெய் உண்ண எண்ணுபு வந்து நந்தா விளக்கை நுந்துபு பெயர்த்த தாவுபுல் எலிக்கு மூவுல காள நொய்தினில் அளித்த கைவளம் போற்றி பொங்குளை அழல்வாய்ப் புகைவழி ஒருதனிச் ------ (35) சிங்கங் கொன்ற சேவகம் போற்றி வரிமிடற் றெறுழ்வலி மணியுகு பகுவாய் உரகம் பூண்ட ஒப்பனை போற்றி கங்கையும் கடுக்கையும் கலந்துழி ஒருபால் திங்கள் சூடிய செஞ்சடை போற்றி ------- (40) கடவுள் இருவர் அடியும் முடியும் காண்டல் வேண்டக் கனற்பிழம்பாகி நீண்டு நின்ற நீளம் போற்றி ஆலம் பில்குநின் சூலம்போற்றி கூறுதற் கரியநின் ஏறு போற்றி ------- (45) ஏக வெற்பன் மகிழும் மகட் கிடப் பாகங் கொடுத்த பண்பு போற்றி தில்லை மாநகர் போற்றி தில்லையுட் செம்பொன் அம்பலம் போற்றி அம்பலத் தாடும் நாடகம் போற்றி என்றாங்கு ------ (50) என்றும் போற்றினும் என்தனக் கிறைவ ஆற்றல் இல்லை ஆயினும் போற்றி போற்றிநின் பொலம்பூ அடிக்கே.	40

 

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

11.2. திருக்கழுமல மும்மணிக் கோவை

மேல்

866	திருவளர் பவளப் பெருவரை மணந்த மரகத வல்லி போல ஒருகூறு இமையச் செல்வி பிரியாது விளங்கப் பாய்திரைப் பரவை மீமிசை முகிழ்த்த அலைகதிர்ப் பரிதி ஆயிரந் தொகுத்த --- (5) வரன்முறை திரியாது மலர்மிசை இருந்தெனக் கதிர்விடு நின்முகங் காண்தொறும் காண்தொறும் முதிரா இளமுலை முற்றாக் கொழுந்தின் திருமுகத் தாமரை செவ்வியின் மலரநின் தையல் வாணுதல் தெய்வச் சிறுபிறை --- (10) இளநிலாக் காண்தொறும் ஒளியொடும் புணர்ந்தநின் செவ்வாய்க் குமுதம் செவ்வி செய்யநின் செங்கைக் கமலம் மங்கை வனமுலை அமிர்த கலசம் அமைவின் ஏந்த மலைமகள் தனாது நயனக் குவளைநின் ---- (15) பொலிவினொடு மலர மறையோர் கழுமல நெறிநின்று பொலிய நாகர் நாடு மீமிசை மிதந்து மீமிசை உலகங் கீழ்முதல் தாழ்ந்திங்கு ஒன்றா வந்த குன்றா வெள்ளத்து ---- (20) உலகம்மூன் றுக்கும் களைகண் ஆகி முதலில் காலம் இனிது வீற் றிருந்துழித் தாதையொடு வந்த வேதியச் சிறுவன் தளர்நடைப் பருவத்து வளர்பசி வருத்த அன்னா யோவென் றழைப்பமுன் னின்று ---- (25) ஞான போனகத் தருள்அட்டிக் குழைத்த ஆனாத் திரளை அவன்வயின் அருள அந்தணன் முனிந்து தந்தார் யாரென அவனைக் காட்டுவன் அப்ப வானார் தோஒ டுடைய செவியன் என்றும் --- (30) பீஇ டுடைய பெம்மான் என்றும் கையில் சுட்டிக் காட்ட ஐயநீ வெளிப்பட் டருளினை ஆங்கே.	1
867	அருளின் கடல்அடியேன் அன்பென்னும் ஆறு பொருளின் திரள்புகலி நாதன் - இருள்புகுதும் கண்டத்தான் என்பாரைக் காதலித்துக் கைதொழுவார் அண்டத்தார் நாமார் அதற்கு.	2
868	ஆரணம் நான்கிற்கும் அப்பா லவன்அறி யத்துணிந்த நாரணன் நான்முக னுக்கரி யான்நடு வாய்நிறைந்த பூரணன் எந்தை புகலிப் பிரான்பொழில் அத்தனைக்கும் காரணன் அந்தக் கரணங் கடந்த கருப்பொருளே.	3
869	கருமுதல் தொடங்கிப் பெருநாள் எல்லாம் காமம் வெகுளி கழிபெரும் பொய்யெனும் தூய்மையில் குப்பை தொலைவின்றிக் கிடந்ததை அரிதின் இகழ்ந்து போக்கிப் பொருதிறன் மையிருள் நிறத்து மதனுடை அடுசினத் --- (5) தைவகைக் கடாவும் யாப்பவிழ்த் தகற்றி அன்புகொடு மெழுகி அருள்விளக் கேற்றித் துன்ப இருளைத் துரந்து முன்புறம் மெய்யெனும் விதானம் விரித்து நொய்ய கீழ்மையில் தொடர்ந்து கிடந்தஎன் சிந்தைப் ----- (10) பாழறை உனக்குப் பள்ளியறை யாக்கிச் சிந்தைத் தாமரைச் செழுமலர்ப் பூந்தவிசு எந்தைநீ இருக்க இட்டனன் இந்த நெடுநில வளாகமும் அடுகதிர் வானமும் அடையப் பரந்த ஆதிவெள் ளத்து ----- (15) நுரையெனச் சிதறி இருசுடர் மிதப்ப வரைபறித் தியங்கும் மாருதம் கடுப்ப மாலும் பிரமனும் முதலிய வானவர் காலம் இதுவெனக் கலங்கா நின்றுழி மற்றவர் உய்யப் பற்றிய புணையாய் ------ (20) மிகநனி மிதந்த புகலி நாயக அருள்நனி சுரக்கும் பிரளய விடங்கநின் செல்வச் சிலம்பு மெல்லென மிழற்ற அமையாக் காட்சி இமையக் கொழுந்தையும் உடனே கொண்டிங்கு ------- (25) எழுந்தரு ளத்தகும் எம்பெரு மானே.	4
870	மானும் மழுவும் திருமிடற்றில் வாழும்இருள் தானும் பிறையும் தரித்திருக்கும் - வானவர்க்கு வெள்ளத்தே தோன்றிக் கழுமலத்தே வீற்றிருந்தென் உள்ளத்தே நின்ற ஒளி.	5
871	ஒளிவந்த வாபொய் மனத்திருள் நீங்கஎன் உள்ளவெள்ளத் தெளிவந்த வாவந்து தித்தித்த வாசிந்தி யாததொரு களிவந்த வாஅன்பு கைவந்த வாகடை சாரமையத் தெளிவந்த வாநங் கழுமல வாணர்தம் இன்னருளே.	6
872	அருள்பழுத் தளித்த கருணை வான்கனி ஆரா இன்பத் தீராக் காதல் அடியவர்க் கமிர்த வாரி நெடுநிலை மாடக் கோபுரத் தாடகக் குடுமி மழைவயிறு கிழிக்கும் கழுமல வாணநின் --- (5) வழுவாக் காட்சி முதிரா இளமுலைப் பாவையுடன் இருந்த பரம யோகி யானொன் றுணர்த்துவன் எந்தை மேனாள் அகில லோகமும் அனந்த யோனியும் நிகிலமும் தோன்றநீ நினைந்தநாள் தொடங்கி ---- (10) எனைப்பல யோனியும் நினைப்பரும் பேதத்து யாரும் யாவையும் எனக்குத் தனித்தனித் தாய ராகியும் தந்தைய ராகியும் வந்தி லாதவர் இல்லை யான்அவர் தந்தையர் ஆகியும் தாயர் ஆகியும் ----- (15) வந்தி ராததும் இல்லை முந்து பிறவா நிலனும் இல்லை அவ்வயின் இறவா நிலனும் இல்லை பிறிதில் என்னைத் தின்னா உயிர்களும் இல்லையான் அவை தம்மைத் தின்னா தொழிந்ததும் இல்லை அனைத்தே ---- (20) காலமும் சென்றது யான்இதன் மேலினி இளைக்குமா றிலனே நாயேன் நந்தாச் சோதிநின் அஞ்செழுத்து நவிலும் தந்திரம் பயின்றதும் இலனே தந்திரம் பயின்றவர்ப் பயின்றதும் இலனே ஆயினும் ------ (25) இயன்றதோர் பொழுதின் இட்டது மலராச் சொன்னது மந்திர மாக என்னையும் இடர்ப்பிறப்பு இறப்பெனும் இரண்டின் கடற்ப டாவகை காத்தல் நின்கடனே.	7
873	கடலான காமத்தே கால்தாழ்வார் துன்பம் அடலாம் உபாயம் அறியார் - உடலாம் முழுமலத்தை ஓர்கிலார் முக்கட் பெருமான் கழுமலத்தைக் கைதொழா தார்.	8
874	தொழுவாள் இவள்வளை தோற்பாள் இவளிடர்க் கேஅலர்கொண் டெழுவாள் எழுகின்ற தென்செய வோஎன் மனத்திருந்தும் கழுவா மணியைக் கழுமல வாணனைக் கையிற்கொண்ட மழுவா ளனைக்கண்டு வந்ததென் றால்ஓர் வசையில்லையே.	9
875	வசையில் காட்சி இசைநனி விளங்க முன்னாள் நிகழ்ந்த பன்னீ ருகத்து வேறுவேறு பெயரின் ஊறின் றியன்ற மையறு சிறப்பின் தெய்வத் தன்மைப் புகலி நாயக இகல்விடைப் பாக ------- (5) அமைநாண் மென்தோள் உமையாள் கொழுந குன்று குனிவித்து வன்தோள் அவுணர் மூவெயில் எரித்த சேவகத் தேவ இளநிலா முகிழ்க்கும் வளர்சடைக் கடவுள்நின் நெற்றியில் சிறந்த ஒற்றை நாட்டத்துக் ------- (10) காமனை விழித்த மாமுது தலைவ வானவர் அறியா ஆதி யானே கல்லா மனத்துப் புல்லறிவு தொடர மறந்து நோக்கும் வெறுந்தண் நாட்டத்துக் காண்தொறும் காண்தொறும் எல்லாம் யாண்டை ------ (15) ஆயினும் பிறவும் என்னதும் பிறரதும் ஆவன பலவும் அழிவன பலவும் போவதும் வருவதும் நிகழ்வதும் ஆகித் தெண்ணீர் ஞாலத்துத் திரண்ட மணலினும் எண்ணில் கோடி எனைப்பல வாகி ------ (20) இல்லன உளவாய் உள்ளன காணாப் பன்னாள் இருள்வயிற் பட்டேன் அன்னதும் அன்ன தாதலின் அடுக்கும் அதென்னெனின் கட்புலன் தெரியாது கொட்புறும் ஒருவற்குக் குழிவழி யாகி வழிகுழி யாகி ------- (25) ஒழிவின் றொன்றின் ஒன்றுதடு மாற வந்தாற் போல வந்த தெந்தைநின் திருவருள் நாட்டம் கருணையின் பெறலும் யாவையும் எனக்குப் பொய்யெனத் தோன்றி மேவரும் நீயே மெய்யெனத் தோன்றினை ---- (30) ஓவியப் புலவன் சாயல்பெற எழுதிய சிற்ப விகற்பம் எல்லாம் ஒன்றித் தவிராது தடவினர் தமக்குச் சுவராய்த் தோன்றும் துணிவுபோன் றெனவே.	10
876	எனவே எழுந்திருந்தாள் என்செய்வாள் இன்னம் சினவேறு காட்டுதிரேல் தீரும் - இனவேகப் பாம்புகலி யால்நிமிரும் பன்னாச் சடைமுடிநம் பூம்புகலி யான்இதழிப் போது.	11
877	போதும் பெறாவிடில் பச்சிலை உண்டு புனல்உண்டெங்கும் ஏதும் பெறாவிடில் நெஞ்சுண்டன் றேயிணை யாகச் செப்பும் சூதும் பெறாமுலை பங்கர்தென் தோணி புரேசர்வண்டின் தாதும் பெறாத அடித்தா மரைசென்று சார்வதற்கே.	12

(பின்வரும் 13 முதல் 30 முடிய உள்ள பாசுரங்கள் பல அச்சுப் பிரதிகளில் கண்டவை. திருச்சிராப்பள்ளி திருமுறைக்கலைஞர் வித்துவான் திரு. பட்டுச்சாமி ஓதுவாரால் எடுத்துக் கொடுக்கப் பெற்றவை. மும்மணிக்கோவை முப்பது பாடல்களைக் கொண்டது என்பது இலக்கணம்.)

மேல்

878	சார்ந்தவர்ப் புரக்கும் ஈர்ஞ்சடைப் பெரும கருணை முதுவெள்ளம் பெருகு திருநயன கைவலம் நெல்லியங் கனியது போலச் சைவசித் தாந்தத் தெய்வ ஆகமத் வரன்முறை பகர்ந்த திருமலர் வாய ----- (5) பவளவரை மீதில் தவளமின் என்னச் செப்பரு மார்பணி முப்புரி நூல பேரிகல் ஆணவக் காரிரு ளினுக்கும் பின்றொடர் வல்வினை வன்றொட ரினுக்கும் மாயைமா மாயை ஆயபே யினுக்கும் ------ (10) அஞ்சல்என் றமைத்த கஞ்சமென் கரதல அருமறைச் சிரத்தும் பெருமைமெய் அன்பர் துங்க இதயத்தும் தங்கு பொற்பாத துன்னிய பயோதரம் மின்னினம் மிடைதலின் அளப்பரும் பெருமை வளத்தினை விளைத்தலின் ------ (15) சந்திர திலகம் சிந்துரம் மருவலின் உறுகண் டீரவந் துறுமுழை உறுதலின் சாதமுறை சுழீஇச் சோதிமீ தமர்தலின் பணைஎழு மரவம் பிணையொடு மேவலின் காமரஞ் செவ்வழி காமரின் எய்தலின் ------ (20) அளகை எதிரெனும் ஆசையுற் றுறைதலி னாடக மருவி நீடறை பெருதலின் நாட்டியத் தோகை ஈட்டமங் கணைதலின் அகத்தியன் மன்னும் மகத்துவம் சிவணலின் மலையா சலமென நிலைசேர் மாட ------- (25) மாளிகை சூழ்ந்த சூளிகைப் புரிசை நேமிமால் வரைஎனப் பூமிமீ திலங்கும் காழிமா நகரம் தூழிதே ரமர்ந்த அமையா அன்பின் உமையாள் கொழுந தெரியநான் முகன்பணி பெரியநா யகநின் ------ (30) பொன்மலர்ப் பாதம் சென்னிவைத் திறைஞ்சுதும் மேற்படும் இதயப் பாற்கடல் நடுவுள் பரம்பரை தவறா வரம்பெரு குரவன் மருளற இரங்கி அருளிய குறிஎனும் நிந்தையில் கனக மந்தரம் நிறுவி ------ (35) மாண்அறிவென்னும் தூணிடைப் பிணித்த நேசம் என்னும் வாசுகி கொளுவி மதித்தல் என்னும் மதித்தலை உஞற்றிய பேரா இன்பச் சீர்ஆ னந்தம் பெறலறும் அமுதம் திறனொடும் பெற்று ------- (40) ஞானவாய் கொண்டு மோனமாய் உண்டு பிறப்பிறப் பென்னும் மறப்பெரும் பயத்தால் பன்னாட் பட்ட இன்னாங் ககற்றி என்னையும் தன்னையும் மறந்திட் டின்ப மேலீ டெய்துதற் பொருட்டே. ------ (45)	13
879	பொருளாசை பெண்ணாசை பூவாசை என்னும் மருள்ஆசை யாமாசை மாற்றித் - தெருள்ஞான வேந்தராய் வாழலாம் மெய்யன்பால் நல்நெஞ்சே பூந்தராய் நாதரைநீ போற்று.	14
880	போற்றும் பழமறை வாசிப் புனிதர் புகலிவெற்பன் ஆற்றும் தவத்தினைக் கண்டே நகைத்த தணிகொள்முல்லை தூற்றும் புயல்வட காற்றோ அடிக்கத் தொடங்குமதிக் கீற்றிங் கெனது மனங்குழம் பாகக் கிடைத்ததின்றே.	15
881	இன்றென உளதென அன்றென ஆமென உரைதரு நூலையும் பொருளையும் தனித்தனி பல்வித மாகச் சொல்வகைச் சமய மாகிய பயம்பில் போகுதல் குறித்த நிலையில் துறைபல நிலையுள துறைசில ----- (5) பொருந்திடும் உலகப் பெருங்கட லிடத்தின் மயிர்நூல் கிடத்திப் பயில்வுரு தோலெனும் வன்புறு பலகையின் என்பெனும் ஆணியில் நரம்பெனப் பெயரிய உரம்பெறு கயிற்றின் வெரிந்உறும் என்பெனும் பெரிய கூம்பின் ----- (10) ஐம்பொறி யாகிய மொய்ம்புறு வாய்தலின் காயமென அமைத்த மாயநா வாயில் இருவினை என்ன வருசரக் கேற்றிக் காமம் உலோபம் ஏமமா மோகம் மிதமறு குரோதம் மதமாச் சரியமென் ----- (15) றுரைபெறு யவனர் நிரையுற இருத்தி நெடுநீர் என்னப் படுநெடு நாணில் தங்கிய மடிஎனும் நங்குரஞ் சேர்த்தி அற்றமில் மனம்எனப் பெற்றபாய் விரித்துத் தடைபடா ஆசைக் கடுவளி துரப்பத் ------- (20) தானம் ஆதி யான தீவுகளிற் செல்வுழிச் சென்று புல்வுழிப் புல்லி இவ்வா றியங்கும் அவ்வா றதனுள் முன்பார் கால வன்பார் தாக்கத் தொக்குறு மரக்கலம் பக்குவிட் டம்ம . --- (25) அக்கடல் நீருள் புக்கறி வழிவுழி மறலி என்னும் சுறவுபிடித் தீர்ப்பக் கடுநர கென்னும் படுகுழி அழுந்தி உளதுய ரினுக்கோர் அளவிலை அதனால் இம்முறை இயங்குதல் செம்மை அன்றென்று ---- (30) முற்றுணர் பெரியோய் அற்றமில் வலியோய் ஓதா துணர்ந்த நாதா தீத அருவுரு என்னும் பொருள்முழு துடையோய் யாவரும் நின்வய மேவரப் புரிவோய் கரையறும் இன்பப் புரைதவிர் நிமல ------- (35) சாந்தணி வனமுலை ஏந்திழை பாக ஞானமா மணநிறை மோனமா மலரே வித்தகம் பழுத்த முத்திவான் கனியே பரைமுதல் ஐம்பணை நிரைபெறக் கிளைத்த திருத்தகு நீழல் அருட்பெருந் தருவே --- (40) பத்திகொள் நித்திலம் ஒத்துற நிரைத்த பசும்பொனிற் செய்த நசும்பு பலதொக்க தோற்றம் போல வீற்றுவீற் றமைந்த தீங்கனி பணைதொறும் தாங்குமா தணையும் வித்துரு மத்திணை ஒத்தசெந் தளிரும் ----- (45) ஒளிர்வயி டூரியக் குளிர்மது மலரும் மேலிடு வண்டெனும் நீலமா மணியும் மரகதம் என்ன விரவுகாய்த் திரளும் மறுவில்மா மணிஎனும் நறியசெங் கனியும் கிடைத்தசீர் வணிகரில் படைத்தமாந் தருவும் ---- (50) எண்டிசை சூழ்ந்து விண்தொடும் புகலி மேவிய பெரும ஆவி நாயகனே கணபணக் கச்சைப் பணஅர வசைத்த மட்டலர் புழுகணி சட்டை நாயகன் எனுமீ காமன் மன்னினன் புரப்பநீ ---- (55) வீற்றினி திருக்க ஏற்றமெய்ப் பிரணவத் தோணியே பற்றெனத் துணிந்து காணுறும் அறிவொடு கண்டு கொண்டேனே.	16
882	கண்டேன் புகலிக் கருத்தனைத்தன் மெய்ஞ்ஞான வண்டேனுண் டேமகிழும் வண்டானேன் - பண்டே அளியனுமா னேன்மனமெய் யார்பதம்வே றின்றிக் குளிர்சிவா னந்தமிலங் கும்.	17
883	கும்பிட்ட பத்தர்க் கழியாத இன்பம் கொடுக்குமுத்தர் வம்பிட்ட கொங்கை உமைபாகர் சண்பையர் வந்திலரேல் கொம்பிட்ட கோழிக் கொடிவேந்தன் கொச்சையைக் கொல்வதனால் அம்பிட்ட கட்சிச்சிற் றிடைச்சிக்கென் னோபயன் ஆகுவதே.	18
884	ஆகுவா கனனைத் தோகைவா கனனை உற்றசீர் மகார்எனப் பெற்றசுந் தரனை ஞானவா ரிதியில் ஆனஆ ரமுதே கற்றவர் கருதும் நற்றவக் கரும்பே இருட்குறும் பெறிந்த அருட்கலா மதியே ------- (5) கதிர்த்தொகை குன்றா துதித்த செங்கதிரே நிறைந்தஅன் பவரின் உறைந்த செந்தேனே துன்பமொன் றறியா இன்பவா ரிதியே மறைமுடி விளக்கும் சுடர்விடு மணியே விறலரி பிரமன் பெறலரும் பொருளே ----- (10) சிற்பநூல் முழுதும் அற்பமின் றுணர்ந்த ஓவியர் அற்புத மேவுகைத் தொழிலர் சுத்தவெண் படிகப் பித்திகைத் தலத்தின் நவமணி தெளித்துக் குவவின கூர்நுதித் தூரியங் கொண்டு சீரிதிற் குயிற்றும் ------- (15) இமைப்பிலா நாட்டத் தமைப்பருங் கலாப நீலமே காரமும் கோலமார் குயிலும் துப்பமர் வளைவாய் ஒப்பறு பச்சைத் தகைசிறைக் கிளியும் புகைநிறப் புறவும் மேல்நிமிர் தூவிப் பால்நிற அனமும் ------ (20) நன்மது நிகர்த்த இன்மொழிப் பூவையும் இனமெனக் கருதி மனமுவந் தணைத்த உயிர்நிலை பெற்ற மயில்முதற் பறவையும் கூறுபட நோக்கினர் வேறுபா டறியா வளனொடு செறிந்த அளவிலா மாடத் --- (25) துறைதரு கற்பு நிறைகுல மடவார் அளிமுரல் குழலும் ஒளிகிளர் முகமும் குலாவிய புருவமும் நிலாவிரி குழையும் நறியமென் சொல்லுஞ் சிறிய நுண்ணிடையும் தத்துநீர் உவரி முத்தமா லிகையும் ------ (30) பிரளய வெள்ளத் திரளினும் அழியாத் திருநகர் இதுவெனக் கருதிவான் முகிலும் சந்திர விம்பமும் இந்திரத் தனுவும் இலங்குசெங் கதிரும் துலங்குவா னமுதும் வாரா மின்னும் தாரா கணமும் --- (35) ஒருங்குவந் திருந்த பெருந்திறன் ஏய்ப்பக் காட்சியிற் பொலிந்த மாட்சிமை சிறந்த காழிநா யகனே வாழிபூ ரணனே ஏர்தரும் பொற்கிரி சேர்கருங் கொடியும் பொன்னிற மாமெனச் சொன்னதொல் மொழியும் ------ (40) ஏதமில் நிறைமதிச் சீதள நிலவால் ஆரும்மெய் உருப்பம் தீரும் என்பதும் மொழிதரும் இரத குளிகைதற் சேர்ந்த காளிமச் சீருண நீள்இயற் கனக மாமெனக் கூறும் தோமறு மொழியும் ------- (45) கருட தியானம் மருள்தப வந்தோர் நோக்கினில் தவிரும் தீக்கடு என்றலும் ஆயிரங் கிரணத் தலர்கதிர் முன்னம் பாயிருள் கெடுமெனப் பகர்பழ மொழியும் அங்கண்மா ஞாலத் தெங்கணும் ஒப்ப ---- (50) இயலும் பட்டாங் கயல்அல என்னல் சரதமெய்ஞ் ஞான வரதநிற் சேர்ந்த பேதையேன் பாசத் தீவினை அகற்றித் திருவருட் செல்வம் பெருகுமா றுதவி அளித்தருள் பேரின் பாகும் ---- (55) களித்திடும் முத்திக் காழிவான் கனியே.	19
885	காழிக்கு வேந்தர் கருணா லயர்முனம்நீ காழிக் குமரன் கவிகையினை - ஆழிக்கட் கண்டமட்டில் சூடகமும் கார்விழியிற் கங்கணமும் கொண்டனள்என் றன்னமே கூறு.	20
886	கூறுஞ் செனனக் குடில்நெடு நாள்நுழை கூன்முழுதும் மாறும்படிக்கு மருந்துளதோ சண்பை வாணர்கொண்ட நீறும் திருவெழுத் தோரைந்தும் கண்டியும் நித்த நித்தம் தேறும் பொருள்என் றுணராத மாயச் செருக்கினர்க்கே.	21
887	செருக்குடன் இகலித் தருக்கமே தேற்றி எம்ம னோரின் இறந்துபிறந் துழலும் மம்மரிற் பெரிய வானவர் குழுவை மெய்ப்பொருள் என்று கைப்பொருள் உதவியும் வழுத்தியும் நெஞ்சத் தழுத்தியும் வறிதே --- (5) புறவார் பசும்புற் கறவாக் கற்பசு வாயிடைச் செருகித் தூயநீர் உதவி அருஞ்சுவைப் பால்கொளப் பெருஞ்சுரை வருடும் பேதையர் போலவும் ஓதுநஞ் சமரும் எட்டியை விரும்பி மட்டுநீர்த் தேக்கி ---- (10) ஈநுழை கல்லா மேல்நிமிர் வேலி உறும்படி அமைத்து நருங்கனி கொள்ளக் கருதி முயலுந் திருவிலி போலவும் இலகுவால் அரிசி உலைபெய எண்ணி வெற்றுமி குற்றும் பற்றிலர் போலவும் ---- (15) அருநிலம் உழுததின் எருமிகப் பெய்து வித்திட் டாங்கே விளைபயன் கொள்ளச் சித்தத் துன்னும் மத்தர் போலவும் வாழ்நாள் அனைத்தும் வீழ்நா ளாக்கி இம்மையும் மறுமையும் செம்மையிற் பொருந்தா ---- (20) திடருறும் மாந்தர் புடவியிற் பலரால் அன்னவா றெளியனும் உன்னிமதி மயங்கா தெய்ப்பினில் உதவு மெய்ப்பொரு ளாகி என்றும்ஓர் இயல்பொடு நின்றகா ரணநின் சேவடி த் தாமரைப் பூவினைப் புனைந்து ------ (25) நாத்தழும் பேற ஏத்திஉள் ளுருகிப் பெருகிய அன்பென வருநீர் நிறைந்த இதய வாவிப் பதுமமா மலரின் குணனெனப் பொருந்தும் மணமாம் நின்னைக் கண்டிறு மாந்து பண்டைவா தனைதீர்ந் ---- (30) தறைகடல் அழுந்தும் நிறைகுட மதுபோன் றசைவற் றிருக்க இசையத் தருதி நிலைமிகப் பொருந்திப் பலமுறை சாரலால் உந்திய வன்ன உருமரு வுதலான் மந்திரத் துறுசுடர் மகத்துயர் தலினால் ------ (35) இதம்பயில் இசைகொள் பதங்கவந் துறுதலால் வேதமே ஒப்பென ஓதுகோ புரமும் ஒழுக்குநெறி சிறிதும் வழுக்கில அதனால் நூற்பதப் பிரிவின் மேற்பதம் அதனால் பலகலை ஒளிர்மதி நிலவிய அதனால் ------ (40) முத்தரை வியக்கும் பத்திமை அதனால் சிவாகமம் எனஒளிர் துவாமணி மேடையும் வெள்ளைவா ரணமேற் கொள்ளுமாங் கதனால் கட்டா மரைபல மட்டார் தலினால் அஞ்சுமந் தூரம் விஞ்சிஓங் குதலால் --------- (45) இந்திரன் எனப்பொலி யந்திர வாவியும் எங்கணும் நிறைந்த வெங்குரு நாதா கருவலி தொலைக்கும் பெருமலை மருந்தே கருணைசூற் கொண்ட பெரியவான் முகிலே சிற்றிடைக் கருங்கட் பொற்றொடிக் கரத்தூள் -------- (50) ஆகமார் வனமுலை அணையும் போகமார் இதழிப் பூங்கண் ணியனே.	22
888	கண்ணின் றொளிருங் கருமணியின் உள்ளொளிபோல் உண்ணின் றொளிரும் ஒளிவிளக்கென் - றெண்ணிப் புகலிப் பெருமானைப் புண்ணியனைப் போற்றில் அகலுமே பாசவிருள் அன்று.	23
889	இருள்அந் தகன்வரின் ஈர்எயி றேபிறை ஏய்ந்தசெவ்வான் சுருள்குஞ்சி பாசம் எனஅந்தி வந்தது தோகைசொற்றேன் பருகும் புகலிப் பிரான்எனும் பானுப் பலகிரணம் பெருகும் படிவந் துதித்தால் மின்ஆவி பெருகுவளே.	24
890	பெறுவது பெற்ற உறுதிஉத் தமர்கட் காயினும் சிறந்த நேயநெஞ் சினனே யாகக் கழனியின் யோகத் தபோதனர் ஆனபேர் உழவர் மானமோ டாக்கிய முயலகன் என்னும் இயல்பெருங் கரும்பை -------- (5) உதிரம் என்னும் முதிர்சா றொழுக நகையெனும் முத்தந் தொகையுறத் தோன்றச் சுந்தரப் பதமெனும் எந்திர ஆலையிட் டரைத்தக வயிரங் கரைத்த வித்தகனே குங்குமக் கொங்கை அங்கயற் செங்கட் ----- (10) பெண்ணரசி பிரியா வண்ணமெய்ப் பாக பாடலம் புன்னை ஏடவிழ் இலஞ்சி வெளிய கற்பூரம் களிகொள் கத்தூரி நறுமணம் எவையும் உறுமுறை பொருந்தி உண்ணீர் பெற்ற தண்ணீர்ப் பந்தரும் ------ (15) நெய்கமழ் கருணையும் குய்கமழ் கறியும் மதிதரு நிலவெனப் புதிய வெண்டயிரும் வருக்கையின் கனியும் சருக்கரைக் கட்டியும் முதல்உப கரணம் பதனொடு மரீஇத் தளவரும் பென்ன வளமலி போனகம் ----- (20) மாதவர் எவர்க்கும் ஆதுலர் எவர்க்கும் நன்னயத் துடன்அருள் அன்னசத் திரமும் பாடகச் சீரடிப் பான்மொழி மடவார் நாடகத் தொழில்பயில் நீடரங் கெவையும் கலைபயில் கழகமும் பலர்பயில் மன்றமும் ------ (25) உள்ளன கரவா துவந்தெதிர்ந் தளிக்கும் வள்ளியோர் வாழும் மணிநெடு வீதியும் பூமகள் உறையு ளாமென விளங்கும் பெரும்புகழ்க் காழி விரும்புசங் கரனே ஏந்தெழிற் புவன வேந்தன்நீ ஆதலின் ------- (30) வளமலி நான்முகக் களமருன் ஏவலின் உரம்பெறு குலவரைக் குறும்பகப் பட்ட மண்டலம் என்னும் கண்டநீள் வயலுள் சராசரத் தொகுதி விராயவித் திட்டுப் பாதவ மிருகம் பறவை மானிடர் ------ (35) ஆதிப் பைங்கூழ் அமைத்தனர் நிற்ப மாவுறை மருமக் காவ லாளர் வளமையின் ஓம்ப விளைவுமுற் றியபின் புரிபயன் பெறுவான் அரிதர வியற்றி மெய்வலிக் கூற்றுவக் கைவினை மாக்கனி ------- (40) புலாலுடை யாக்கைப் பலாவம தகற்றி அற்றமில் உயிரெனப் பெற்றநெற் றிரளைப் பூதசா ரத்தனுப் பூத மகாதனு பூத பரிணாமம் புகலுறு யாக்கை மூவகைப் பண்டியின் மேவர ஏற்றிப் -------- (45) பொன்னில நிரயம் இந்நிலம் என்னும் இடந்தொறும் ஆங்கவை அடங்கவைத் தவற்றுள் ஒருசில வற்றைநின் திருவடி வீட்டிற் சேர்த்தனை அன்னது கூர்த்து நோக்கில் அரசுகொள் கடமை ஆறிலொன் றென்னும் ---- (50) புரைதீர் முறைமை புதுக்கினை போலும் அதனால் மாசுகம் நீயுறும் வண்மை பேசுக கருணைப் பெரியநா யகனே.	25
891	பெருமானே கூடிப் பிரிந்தாலும் மங்கைக் கொருவா தருள்வரம் ஒன்றுண்டே - திருமால் விடையாய் புகலி விமலா மவுன விடையாய் பிறியா விடை.	26
892	விடையம் பொருளென் றுணராத மார்க்கம் விரும்புமழுப் படையம் புயக்கரத் தெந்தாதை ஞான பரமஎன்றெண் சடையம் புனலணி வேணு புரேசன்அந் தாள்மலர்தூ விடையம் பொருளென் றிருநீஎன் றுண்மை விளம்பினனே.	27
893	விளம்புவன் யான்ஒன் றுளம்புகு நெறியால் எழுத்தின் உறழாது வழுத்துபொருள் இன்றி குறிப்பொடு படாது வெறித்தபுன் சொல்லே ஆயினும் பயந்ததஞ் சேயவர் சொலுமொழி குழலினு மியாழினும் அழகிதாம் அதுபோல் ----- (5) நற்றா யாகிஎற் பெற்றாய் என்சொல் திருச்செவிக் கேறும் பொருத்தமுண் டதனால் கேட்டி கேட்டி வாட்டமில் பெரியோய் மதுமழை பிலிற்றிப் புதுமணம் விரித்துப் பற்பல உதவுங் கற்பகத் தருவு ---- (10) நந்தா வளன்அருட் சிந்தா மணியும் வாமமாம் மேனிய காம தேனுவும் அருளிய ஏவல் வரன்முறை கேட்பக் கடவுளர் அணிமணித் தடமகு டங்கள் காற்றுணை வருடப் போற்றினர் இறைஞ்சி ------ (15) முனிவர் ஆசி நனிபல மொழியக் கரம்பயில் கவரி அரம்பையர் இரட்டக் கின்னரர் விபஞ்சி நன்னரம் புளரா இசையமு திருஞ்செவி மிசைஎடுத் தூற்ற முடங்குளைச் செங்கண் மடங்கல் அணைநாப்பண் -------- (20) அமுதுகு மென்சொற் குமுதமென் செவ்வாய் இந்தி ராணி வந்தரு கிருப்பக் கருமுகில் ஆயிரந் திருமலர் பூத்துச் செங்கதிர்ச் சேகரம் துங்கவீற் றிருந்த பெருந்திறன் கடுப்ப இருந்துவிண் புரக்கும் ----- (25) அண்ணல் புரந்தரப் பண்ணவன் அரசும் பழமறை கனிந்து மழவுபெற் றிருந்த செந்நாத் தவிசின் முன்னாள் தங்கிப் பனுவ லாட்டி இனிதுவந் திருப்ப வண்டுபாண் முரன்று கிண்டுபு ததைந்து ----- (30) பொற்றா துண்ணா முற்றா இன்பப் பிரசமுற் றிருந்த வரசரோ ருகத்தன் நெருக்கிய புவனப் பெருக்கினைத் தனாது திண்ணிய மனத்திடை எண்ணியாங் கியற்றி எம்மால் எவையும் இயன்றன என்னச் ----- (35) செம்மாந் திருக்கும் சிறிய வாழ்க்கையும் திதலைபூத் தலர்ந்து மதகளி றிகலி வருமுலை சுமந்த திருமகள் பச்சைப் பசுந்துழாய் அலங்கல் அசும்புதேன் துளித்துக் கடிகமழ் மார்பிற் குடிபுகுந் திருப்பத் ---- (40) தண்ணில வெனவிரி வெண்ணிறப் பாற்கடல் ஒல்லொலித் தரங்கம் மெல்லடி வருடக் காமர்தென் கால்எனுஞ் சாமரை அசையத் துத்திநெய் பரந்து பைத்தபை அகலில் அணிகிளர் பலகதிர் மணிவிளக் கொளிரச் ------ (45) சுடிகைவான் அரவ நெடியபூ அணைமேல் மறுவிலா நீல வரைகிடந் தென்ன அறிதுயில் அமர்ந்த அச்சுதன் வாழ்க்கையும் அழியா இன்பம்என் றொழியா துரைப்பினும் கற்றவர் கருத்தின் உற்று நோக்குழி ------ (50) இந்திர சாலம் முந்துநீள் கனவு வெண்டேர் போல உண்டெனத் தோன்றி இலவாம் ஆதலின் நலமல ஆங்கவை நிலைபே றுடையது நின்னருட் செல்வம் அன்னதே பெறுதற் குன்னினன் தமியேன் ----- (55) அதனால் எளிதினின் இரங்கி அளிசுரந் தருளுதி மரகதத் திடையிடை தரளமிட் டிழைத்த அரமியம் அதனை விரிகுழை பொதுளி அரும்பிய புன்னைப் பெரும்பொழில் எனவும் ----- (60) ஆடக அலங்கல் அணியணி நிறைத்த சேடுயர் நீல்நிறச் செய்குன் றதனைத் துணர்த்தபூங் கொன்றை மணத்தகா எனவும் மொய்க்கும்வண் சிறையுளி மைக்கரு நிறங்கள் பளிங்கரிந் தியற்றிய துளங்கொளி மாடப் ------- (65) பித்திகைத் தலத்திடைப் பத்திபாய் தலினால் வந்ததிங் கிரவெனச் சந்தத மடவார் வார்முலை ஆடவர் மார்பிடை குளிப்பப் புல்லிய கலவிப் புதியதேன் நுகரும் மல்லலங் காழி வளநகர் வாண ----- (70) குறிகுணங் கடந்த மறுவில்மா மணியே உறைபொருள் எங்கணும் நிறைபரி பூரண அந்த மாதி முந்தையே தவிர்ந்த அனாதி முத்த என்ஆதி நித்த அருவுரு வில்லா ஒருபெரும் பொருளே ------- (75) அளவையின் அடங்கா தொளிர்சுக நேய உருகுமெய் அன்பர் பருகுமா ரமுதே நலங்கனி பெரிய நாயகி கலந்தபே ரின்பிற் களித்தபண் ணவனே.	28
894	பணமஞ் சரையிருக்கப் பாவையரைச் சும்மா புணர்கின்றீர் என்று புகலப் - புணர்வார்க் கரைக்காசு தந்தனம்என் றார்புகலி யார்மா வரைக்காசென் றான்அதற்கு மான்.	29
895	மானைக் கலந்த மணவாளன் காழி வரதன்செங்க ணானைப் புரந்தவன் பத்தர்க்கு முத்தி அளித்தருளும் ஏனைப் பெரும்பொருள் கல்விமெய் செல்வம் இருந்தளிப்பார் தேனைத் தருஞ்செழுந் தாமரை நாமகள் செந்திருவே.	30

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

11.3. திருவிடைமருதூர் மும்மணிக்கோவை

 

மேல்

896	தெய்வத் தாமரைச் செவ்வியின் மலர்ந்து வாடாப் புதுமலர்த் தோடெனச் சிவந்து சிலம்பும் கழலும் அலம்பப் புனைந்து கூற்றின் ஆற்றல் மாற்றிப் போற்றாது வலம்புரி நெடுமால் ஏனமாகி நிலம்புக்கு --- (5) ஆற்றலின் அகழத் தோற்றாது நிமிர்ந்து பத்தி அடியவர் பச்சிலை இடினும் முத்தி கொடுத்து முன்னின் றருளித் திகழ்ந்துள தொருபால் திருவடி அகஞ்சேந்து மறுவில் கற்பகத் துறுதளிர் வாங்கி ---- (10) நெய்யில் தோய்த்த செவ்வித் தாகி நூபுரம் கிடப்பினும் நொந்து தேவர் மடவரல் மகளிர் வணங்குபு வீழ்த்த சின்னப் பன்மலர் தீண்டிடச் சிவந்து பஞ்சியும் அனிச்சமும் எஞ்ச எஞ்சாத் --- (15) திருவொடும் பொலியும் ஒருபால் திருவடி நீலப் புள்ளி வாளுகிர் வேங்கைத் தோலின் கலிங்கம் மேல்விரித் தசைத்து நச்செயிற் றரவக் கச்சையாப் புறுத்துப் பொலிந்துள தொருபால் திருவிடை இலங்கொளி --- (20) அரத்த ஆடை விரித்து மீதுறீஇ இரங்குமணி மேகலை ஒருங்குடன் சாத்திய மருங்கிற் றாகும் ஒருபால் திருவிடை செங்கண் அரவும் பைங்கண் ஆமையும் கேழற் கோடும் வீழ்திரன் அக்கும் ---- (25) நுடங்கு நூலும் இடங்கொண்டு புனைந்து தவளநீ றணிந்ததோர் பவளவெற் பென்ன ஒளியுடன் திகழும் ஒருபால் ஆகம் வாரும் வடமும் ஏர்பெறப் புனைந்து செஞ்சாந் தணிந்து குங்குமம் எழுதிப் ---- (30) பொற்றா மரையின் முற்றா முகிழென உலகேழ் ஈன்றும் நிலையில் தளரா முலையுடன் பொலியும் ஒருபால் ஆகம் அயில்வாய் அரவம் வயின்வயின் அணிந்து மூவிலை வேலும் பூவாய் மழுவும் ---- (35) தமருகப் பறையும் அமர்தரத் தாங்கிச் சிறந்துள தொருபால் திருக்கரம் செறிந்த சூடகம் விளங்கிய ஆடகக் கழங்குடன் நொம்மென் பந்தும் அம்மென் கிள்ளையும் தரித்தே திகழும் ஒருபால் திருக்கரம் --- (40) இரவியும் எரியும் விரவிய வெம்மையின் ஒருபால் விளங்கும் திருநெடு நாட்டம் நவ்வி மானின் செவ்வித் தாகிப் பாலிற் கிடந்த நீலம் போன்று குண்டுநீர்க் குவளையின் குளிர்ந்து நிறம்பயின்று ---(45) எம்மனோர்க் கடுத்த வெம்மைநோய்க் கிரங்கி உலகேழ் புரக்கும் ஒருபால் நாட்டம் நொச்சிப் பூவும் பச்சை மத்தமும் கொன்றைப் போதும் மென்துணர்த் தும்பையும் கங்கை யாறும் பைங்கண் தலையும் --- (50) அரவும் மதியமும் விரவித் தொடுத்த சூடா மாலை சூடிப் பீடுகெழு நெருப்பில் திரித்தனைய உருக்கிளர் சடிலமொடு நான்முகம் கரந்த பால்நிற அன்னம் காணா வண்ணம் கருத்தையும் கடந்து --- (55) சேண்இகந் துளதே ஒருபால் திருமுடி பேணிய கடவுட் கற்பின் மடவரல் மகளிர் கற்பக வனத்துப் பொற்பூ வாங்கிக் கைவைத்துப் புனைந்த தெய்வ மாலை நீலக் குழல்மிசை வளைஇமேல் நிவந்து --- (60) வண்டுந் தேனுங் கிண்டுபு திளைப்பத் திருவொடு பொலியும் ஒருபால் திருமுடி இனையவண் ணத்து நினைவருங் காட்சி இருவயின் உருவும் ஒரு வயிற்றாகி வலப்பால் நாட்டம் இடப்பால் நோக்க --- (65) வாணுதல் பாகம் நாணுதல் செய்ய வலப்பால திருக்கரம் இடப்பால் வனமுலை தைவந்து வருட மெய்ம்மயிர் பொடித்தாங்கு உலகம் ஏழும் பன்முறை ஈன்று மருதிடம் கொண்ட ஒருதனிக் கடவுள்நின் ---- (70) திருவடி பரவுதும் யாமே நெடுநாள் இறந்தும் பிறந்தும் இளைத்தனம் மறந்தும் சிறைக்கருப் பாசயம் சேரா மறித்தும் புகாஅ வாழ்வுபெறற் பொருட்டே.	1
897	பொருளும் குலனும் புகழும் திறனும் அருளும் அறிவும் அனைத்தும் - ஒருவர் கருதாஎன் பார்க்கும் கறைமிடற்றாய் தொல்லை மருதாஎன் பார்க்கு வரும்.	2
898	வருந்தேன் இறந்தும் பிறந்தும் மயக்கும் புலன்வழிபோய்ப் பொருந்தேன் நரகிற் புகுகின்றி லேன்புகழ் மாமருதிற் பெருந்தேன் முகந்துகொண் டுண்டு பிறிதொன்றில் ஆசையின்றி இருந்தேன் இனிச்சென் றிரவேன் ஒருவரை யாதொன்றுமே.	3
899	ஒன்றினோ டொன்று சென்றுமுகில் தடவி ஆடுகொடி நுடங்கும் பீடுகெழு மாளிகை தெய்வக் கம்மியர் கைம்முயன்று வகுத்த ஓவநூற் செம்மைப் பூவியல் வீதிக் குயிலென மொழியும் மயிலியற் சாயல் -- (5) மான்மற விழிக்கும் மானார் செல்வத்து இடைமரு திடங்கொண் டிருந்த எந்தை சுடர்மழு வலங்கொண் டிருந்த தோன்றல் ஆரணந் தொடராப் பூரண புராண நாரணன் அறியாக் காரணக் கடவுள் --- (10) சோதிச் சுடரொளி ஆதித் தனிப்பொருள் ஏக நாயக யோக நாயக யானொன் றுணர்த்துவ துளதே யான்முன் நனந்தலை உலகத் தனந்த யோனியில் பிறந்துழிப் பிறவாது கறங்கெனச் சுழன்றுழித் --- (15) தோற்றும் பொழுதின் ஈற்றுத் துன்பத்து யாயுறு துயரமும் யானுறு துயரமும் இறக்கும் பொழுதின் அறப்பெருந் துன்பமும் நீயல தறிகுநர் யாரே அதனால் யான்இனிப் பிறத்தல் ஆற்றேன் அ.தான்று ----- (20) உற்பவம் துடைத்தல் நிற்பிடித் தல்லது பிறிதொரு நெறியின் இல்லைஅந் நெறிக்கு வேண்டலும் வெறுத்தலும் ஆண்டொன்றிற் படரா உள்ளமொன் றுடைமை வேண்டும்அ.தன்றி ஐம்புலன் ஏவல் ஆணைவழி நின்று ------ (25) தானல தொன்றைத் தானென நினையும் இதுஎன துள்ளம் ஆதலின் இதுகொடு நின்னை நினைப்ப தெங்கனம் முன்னம் கற்புணை யாகக் கடல்நீர் நீந்தினர் எற்பிறர் உளரோ இறைவ கற்பம் ----- (30) கடத்தல்யான் பெறவும் வேண்டும் கடத்தற்கு நினைத்தல்யான் பெறவும் வேண்டும் நினைத்தற்கு நெஞ்சுநெறி நிற்கவும் வேண்டும் நஞ்சுபொதி உரைஎயிற் றுரகம் பூண்ட கறைகெழு மிடற்றெங் கண்ணுத லோயே. --- (35)	4
900	கண்ணெண்றும் நந்தமக்கோர் காப்பென்றும் கற்றிருக்கும் எண்ணென்றும் மூல எழுத்தென்றும் - ஒண்ணை மருதஅப்பா என்றும் உனை வாழ்த்தாரேல் மற்றும் கருதஅப்பால் உண்டோ கதி.	5
901	கதியா வதுபிறி தியாதொன்றும் இல்லை களேவரத்தின் பொதியா வதுசுமந் தால்விழப் போமிது போனபின்னர் விதியாம் எனச்சிலர் நோவதல் லால்இதை வேண்டுநர்யார் மதியா வதுமரு தன்கழ லேசென்று வாழ்த்துவதே.	6
902	வாழ்ந்தனம் என்று தாழ்ந்தவர்க் குதவாது தன்னுயிர்க் கிரங்கி மன்னுயிர்க் கிரங்காது உண்டிப் பொருட்டாற் கண்டன வெ.கி அவியடு நர்க்குச் சுவைபகர்ந் தேவி ஆரா உண்டி அயின்றன ராகித் ---- (5) தூராக் குழியைத் தூர்த்துப் பாரா விழுப்பமும் குலனும் ஒழுக்கமும் கல்வியும் தன்னிற் சிறந்த நன்மூ தாளரைக் கூஉய்முன் னின்றுதன்ஏவல் கேட்கும் சிறாஅர்த் தொகுதியின் உறாஅப் பேசியும் ------ (10) பொய்யொடு புன்மைதன் புல்லர்க்குப் புகன்றும் மெய்யும் மானமும் மேன்மையும் ஒரீஇத் தன்னைத் தேறி முன்னையோர் கொடுத்த நன்மனைக் கிழத்தி யாகிய அந்நிலைச் சாவுழிச் சாஅந் தகைமையள் ஆயினும் ------ (15) மேவுழி மேவல் செல்லாது காவலொடு கொண்டோள் ஒருத்தி உண்டிவேட் டிருப்ப எள்ளுக் கெண்ணெய் போலத் தள்ளாது பொருளின் அளவைக்குப் போகம்விற் றுண்ணும் அருளில் மடந்தையர் ஆகந் தோய்ந்தும் --------- (20) ஆற்றல்செல் லாது வேற்றோர் மனைவயின் கற்புடை மடந்தையர் பொற்புநனி வேட்டுப் பிழைவழி பாராது நுழைவழி நோக்கியும் நச்சி வந்த நல்கூர் மாந்தர்தம் விச்சையிற் படைத்த வெவ்வேறு காட்சியின் -------- (25) அகமலர்ந் தீவார் போல முகமலர்ந்து இனிது மொழிந்தாங் குதவுதல் இன்றி நாளும் நாளும் நாள்பல குறித்தவர் தாளின் ஆற்றலும் தவிர்த்துக் கேள்இகழந்து இகமும் பரமும் இல்லை என்று ------- (30) பயமின் றொழுகிப் பட்டிமை பயிற்றி மின்னின் அனையதன் செல்வத்தை விரும்பித் தன்னையும் ஒருவ ராக உன்னும் ஏனையோர் வாழும் வாழ்க்கையும் நனைமலர்ந்து யோசனை கமழும் உற்பல வாவியிற் --------- (35) பாசடைப் பரப்பிற் பால்நிற அன்னம் பார்ப்புடன் வெருவப் பகுவாய் வாளைகள் போர்த்தொழில் புரியும் பொருகா விரியும் மருதமும் சூழ்ந்த மருத வாண சுருதியும் தொடராச் சுருதி நாயக --------- (40) பத்தருக் கெய்ப்பினில் வைப்பென உதவும் முத்தித் தாள மூவா முதல்வநின் திருவடி பிடித்து வெருவரல் விட்டு மக்களும் மனைவியும் ஒக்கலும் திருவும் பொருளென நினையா துன்அரு ளினைநினைந்து ------- (45) இந்திரச் செல்வமும் எட்டுச் சித்தியும் வந்துழி வந்துழி மறுத்தனர் ஒதுங்கிச் சின்னச் சீரை துன்னல் கோவணம் அறுதற் கீளொடு பெறுவது புனைந்து சிதவல் ஓடொன் றுதவுழி எடுத்தாங்கு ---- (50) இடுவோர் உளரெனின் நிலையினின் றயின்று படுதரைப் பாயலிற் பள்ளி மேவி ஓவாத் தகவெனும் அரிவையைத் தழீஇ மகவெனப் பல்லுயிர் அனைத்தையும் ஒக்கப் பார்க்கும்நின் ------- (55) செல்வக் கடவுள் தொண்டர் வாழ்வும் பற்றிப் பார்க்கின் உற்ற நாயேற்குக் குளப்படி நீரும் அளப்பருந் தன்மைப் பிரளய சலதியும் இருவகைப் பொருளும் ஒப்பினும் ஒவ்வாத் துப்பிற் றாதலின் ------ (60) நின்சீர் அடியார் தம்சீர் அடியார்க்கு அடிமை பூண்டு நெடுநாட் பழகி முடலை யாக்கையொடு புடைபட்டு ஒழுகிஅவர் காற்றலை ஏவல்என் நாய்த்தலை ஏற்றுக் கண்டது காணின் அல்லதொன் ------- (65) றுண்டோ மற்றெனக் குள்ளது பிறிதே	7
903	பிறிந்தேன் நரகம் பிறவாத வண்ணம் அறிந்தேன் அநங்கவேள் அம்பிற் - செறிந்த பொருதவட்ட வில்பிழைத்துப் போந்தேன் புராணன் மருதவட்டந் தன்னுளே வந்து.	8
904	வந்தி கண்டாய்அடி யாரைக்கண் டால்மற வாதுநெஞ்சே சிந்திகண் டாய்அரன் செம்பொற் கழல்திரு மாமருதைச் சந்திகண் டாயில்லை யாயின் நமன்தமர் தாங்கொடுபோய் உந்திகண் டாய்நிர யத்துன்னை வீழ்த்தி உழக்குவரே.	9
905	உழப்பின் வாரா உறுதிகள் உளவோ கழப்பின் வாராக் கையற வுளவோ அதனால் நெஞ்சப் புனத்து வஞ்சக் கட்டையை வேரற அகழ்ந்து போக்கித் தூர்வைசெய்து அன்பென் பாத்தி கோலி முன்புற ------ (5) மெய்யெனும் எருவை விரித்தாங் கையமில் பத்தித் தனிவித் திட்டு நித்தலும் ஆர்வத் தெண்ணீர் பாய்ச்சி நேர்நின்று தடுக்குநர்க் கடங்கா திடுக்கண் செய்யும் பட்டி அஞ்சினுக் கஞ்சியுட் சென்று ----- (10) சாந்த வேலி கோலி வாய்ந்தபின் ஞானப் பெருமுளை நந்தாது முளைத்துக் கருணை இளந்தளிர் காட்ட அருகாக் காமக் குரோதக் களையறக் களைந்து சேமப் படுத்துழிச் செம்மையின் ஓங்கி ---- (15) மெய்ம்மயிர்ப் புளகம் முகிழ்ந்திட் டம்மெனக் கண்ணீர் அரும்பிக் கடிமலர் மலர்ந்து புண்ணிய அஞ்செழுத் தருங்காய் தோன்றி நஞ்சுபொதி காள கண்டமும் கண்ணொரு மூன்றும் தோளொரு நான்கும் சுடர்முகம் ஐந்தும் ------ (20) பவளநிறம் பெற்றுத் தவளநீறு பூசி அறுசுவை அதனினும் உறுசுவை உடைத்தாய்க் காணினும் கேட்பினும் கருதினுங் களிதரும் சேணுயர் மருத மாணிக்கத் தீங்கனி பையப் பையப் பழுத்துக் கைவர ---- (25) எம்ம னோர்கள் இனிதின் அருந்திச் செம்மாந் திருப்பச் சிலர்இதின் வாராது மனமெனும் புனத்தை வறும்பா ழாக்கிக் காமக் காடு மூடித் தீமைசெய் ஐம்புல வேடர் ஆறலைத் தொழுக ----- (30) இன்பப் பேய்த்தேர் எட்டா தோடக் கல்லா உணர்வெனும் புல்வாய் அலமர இச்சைவித் துகுத்துழி யானெனப் பெயரிய நச்சு மாமரம் நனிமிக முளைத்துப் பொய்யென் கவடுகள் போக்கிச் செய்யும் --- (35) பாவப் பல்தழை பரப்பிப் பூவெனக் கொடுமை அரும்பிக் கடுமை மலர்ந்து துன்பப் பல்காய் தூக்கிப் பின்பு மரணம் பழுத்து நரகிடை வீழ்ந்து தமக்கும் பிறர்க்கும் உதவாது (40) இமைப்பிற் கழியும் இயற்கையோர் உடைத்தே.	10
906	உடைமணியின் ஓசைக் கொதுங்கி அரவம் படமொடுங்கப் பையவே சென்றங் -கிடைமருதர் ஐயம் புகுவ தணியிழையார் மேல்அநங்கன் கையம் புகவேண்டிக் காண்.	11
907	காணீர் கதியொன்றும் கல்லீர் எழுத்தஞ்சும் வல்லவண்ணம் பேணீர் திருப்பணி பேசீர் அவன்புகழ் ஆசைப்பட்டுப் பூணீர் உருத்திர சாதனம் நீறெங்கும் பூசுகிலீர் வீணீர் எளிதோ மருதப் பிரான்கழல் மேவுதற்கே.	12
908	மேவிய புன்மயிர்த் தொகையோ அம்மயிர் பாவிய தோலின் பரப்போ தோலிடைப் புகவிட்டுப் பொதிந்த புண்ணோ புண்ணிடை ஊறும் உதிரப் புனலோ கூறுசெய்து இடையிடை நிற்கும் எலும்போ எலும்பிடை ------ (5) முடைகெழு மூளை விழுதோ வழுவழுத்து உள்ளிடை ஒழுகும் வழும்போ மெள்ளநின்று ஊரும் புழுவின் ஒழுங்கோ நீரிடை வைத்த மலத்தின் குவையோ வைத்துக் கட்டிய நரம்பின் கயிறோ உடம்பிற்குள் ----- (10) பிரியா தொறுக்கும் பிணியோ தெரியாது இன்னது யானென் றறியேன் என்னை ஏதினுந் தேடினன் யாதினுங் காணேன் முன்னம் வரைத்தனி வில்லாற் புரத்தை அழல் ஊட்டிக் கண்படை யாகக் காமனை ஒருநாள் ------- (15) நுண்பொடி யாக நோக்கி அண்டத்து வீயா அமரர் வீயவந் தெழுந்த தீவாய் நஞ்சைத் திருவழு தாக்கி இருவர் தேடி வெருவர நிமிர்ந்து பாலனுக் காகக் காலனைக் காய்ந்து ------ (20) சந்தன சரள சண்பக வகுள நந்தன வனத்திடை ஞாயிறு வழங்காது நவமணி முகிழ்த்த புதுவெயில் எறிப்ப எண்ணருங் கோடி இருடிகணங் கட்குப் புண்ணியம் புரக்கும் பொன்னி சூழ்ந்த --- (25) திருவிடை மருத பொருவிடைப் பாக மங்கை பங்க கங்கை நாயகநின் தெய்வத் திருவருள் கைவந்து கிடைத்தலின் மாயப் படலம் கீறித் தூய ஞான நாட்டம் பெற்றபின் யானும் -------- (30) நின்பெருந் தன்மையும் கண்டேன் காண்டலும் என்னையுங் கண்டேன் பிறரையுங் கண்டேன் நின்னிலை அனைத்தையும் கண்டேன் என்னே நின்னைக் காணா மாந்தர் தன்னையும் காணாத் தன்மை யோரே.	13
909	ஓராதே அஞ்செழுத்தும் உன்னாதே பச்சிலையும் நேராதே நீரும் நிரப்பாதே - யாராயோ எண்ணுவார் உள்ளத் திடைமருதர் பொற்பாதம் நண்ணுவாம் என்னுமது நாம்.	14
910	நாமே இடையுள்ள வாறறி வாம்இனி நாங்கள்சொல்ல லாமே மருதன் மருத வனத்தன்னம் அன்னவரைப் பூமேல் அணிந்து பிழைக்கச் செய் தார்ஒரு பொட்டுமிட்டார் தாமே தளர்பவ ரைப்பாரம் ஏற்றுதல் தக்கதன்றே.	15
911	அன்றினர் புரங்கள் அழலிடை அவியக் குன்றுவளைத் தெய்த குன்றாக் கொற்றத்து நுண்பொடி அணிந்த எண்தோள் செல்வ கயிலைநடந் தனைய உயர்நிலை நோன்தாள் பிறைசெறிந் தன்ன இருகோட் டொருதிமில் ----- (5) பால்நிறச் செங்கண் மால்விடைப் பாக சிமையச் செங்கோட் டிமையச் செல்வன் மணியெனப் பெற்ற அணியியல் அன்னம் வெள்ளைச் சிறுநகைக் கிள்ளைப் பிள்ளை குயிலெனப் பேசும் மயிலிளம் பேடை ---- (10) கதிரொளி நீலம் கமலத்து மலர்ந்தன மதரரி நெடுங்கண் மானின் கன்று வருமுலை தாங்கும் திருமார்பு வல்லி வையம் ஏழும் பன்முறை ஈன்ற ஐய திருவயிற் றம்மைப் பிராட்டி --- (15) மறப்பருஞ் செய்கை அறப்பெருஞ் செல்வி எமையா ளுடைய உமையாள் நங்கை கடவுட் கற்பின் மடவரல் கொழுந பவள மால்வரைப் பணைக்கைபோந் தனைய தழைசெவி எண்தோள் தலைவன் தந்தை --- (20) பூவலர் குடுமிச் சேவலம் பதாகை மலைதுளை படுத்த கொலைகெழு கூர்வேல் அமரர்த் தாங்கும் குமரன் தாதை பொருதிடம் பொன்னி புண்ணியம் புரக்கும் மருதிடங் கொண்ட மருத வாண --- (25) நின்னது குற்றம் உளதோ நின்னினைந்து எண்ணருங் கோடி இடர்ப்பகை கடந்து கண்ணுறு சீற்றத்துக் காலனை வதையா இறப்பையும் பிறப்பையும் இகந்து சிறப்பொடு தேவர் ஆவின் கன்றெனத் திரியாப் --- (30) பாவிகள் தமதே பாவம் யாதெனின் முறியாப் புழுக்கல் முப்பழங் கலந்த அறுசுவை அடிசில் அட்டினி திருப்பப் புசியா தொருவன் பசியால் வருந்துதல் அயினியின் குற்றம் அன்று வெயிலின்வைத்து --- (35) ஆற்றிய தெண்ணீர் நாற்றமிட் டிருப்ப மடாஅ ஒருவன் விடாஅ வேட்கை தெண்ணீர்க் குற்றம் அன்று கண்ணகன்று தேந்துளி சிதறிப் பூந்துணர் துறுமி வாலுகங் கிடந்த சோலை கிடப்ப --- (40) வெள்ளிடை வெயிலிற் புள்ளிவெயர் பொடிப்ப அடிபெயர்த் திடுவான் ஒருவன் நெடிது வருந்துதல் நிழல்தீங் கன்றே.	16
912	அன்றென்றும் ஆமென்றும் ஆறு சமயங்கள் ஒன்றொன்றோ டொவ்வா துரைத்தாலும் - என்றும் ஒருதனையே நோக்குவார் உள்ளத் திருக்கும் மருதனையே நோக்கி வரும்.	17
913	நோக்கிற்றுக் காமன் உடல்பொடி யாக நுதிவிரலாற் தாக்கிற் றரக்கன் தலைகீழ்ப் படத்தன் சுடர்வடிவாள் ஓக்கிற்றுத் தக்கன் தலைஉருண் டோடச் சலந்தரனைப் போக்கிற் றுயர்பொன்னி சூழ்மரு தாளுடைப் புண்ணியமே.	18
914	புண்ணிய புராதன புதுப்பூங் கொன்றைக் கண்ணி வேய்ந்த கைலை நாயக காள கண்ட கந்தனைப் பயந்த வாளரி நெடுங்கண் மலையாள் கொழுந பூத நாத பொருவிடைப் பாக ------ (5) வேத கீத விண்ணோர் தலைவ முத்தி நாயக மூவா முதல்வ பத்தி யாகிப் பணைத்தமெய் யன்பொடு நொச்சி யாயினும் கரந்தை யாயினும் பச்சிலை இட்டுப் பரவுந் தொண்டர் --- (10) கருவிடைப் புகாமல் காத்தருள் புரியும் திருவிடை மருத திரிபு ராந்தக மலர்தலை உலகத்துப் பலபல மாக்கள் மக்களை மனைவியை ஒக்கலை ஒரீஇ மனையும் பிறவுந் துறந்து நினைவரும் ---- (15) காடும் மலையும் புக்குக் கோடையிற் கைம்மேல் நிமிர்த்துக் காலொன்று முடக்கி ஐவகை நெருப்பின் அழுவத்து நின்று மாரி நாளிலும் வார்பனி நாளிலும் நீரிடை மூழ்கி நெடிது கிடந்தும் --- (20) சடையைப் புனைந்தும் தலையைப் பறித்தும் உடையைத் துறந்தும் உண்ணா துழன்றும் காயும் கிழங்கும் காற்றுதிர் சருகும் வாயுவும் நீரும் வந்தன அருந்தியும் களரிலும் கல்லிலும் கண்படை கொண்டும் ------ (25) தளர்வுறும் யாக்கையைத் தளர்வித் தாங்கவர் அம்மை முத்தி அடைவதற் காகத் தம்மைத் தாமே சாலவும் ஒறுப்பர் ஈங்கிவை செய்யாது யாங்கள் எல்லாம் பழுதின் றுயர்ந்த எழுநிலை மாடத்தும் --- (30) செழுந்தா துதிர்ந்த நந்தன வனத்தும் தென்றல் இயங்கும் முன்றில் அகத்தும் தண்டாச் சித்திர மண்டப மருங்கிலும் பூவிரி தரங்க வாரிக் கரையிலும் மயிற்பெடை ஆலக் குயிற்றிய குன்றிலும் --- (35) வேண்டுழி வேண்டுழி ஆண்டாண் டிட்ட மருப்பின் இயன்ற வாளரி சுமந்த விருப்புறு கட்டில் மீமிசைப் படுத்த ஐவகை அமளி அணைமேல் பொங்கத் தண்மலர் கமழும் வெண்மடி விரித்துப் --- (40) பட்டினுள் பெய்த பதநுண் பஞ்சின் நெட்டணை யருகாக் கொட்டைகள் பரப்பிப் பாயல் மீமிசை பரிபுரம் மிழற்றச் சாயல் அன்னத்தின் தளர்நடை பயிற்றிப் பொற்றோ ரணத்தைச் சுற்றிய துகிலென --- (45) அம்மென் குறங்கின் நொம்மென் கலிங்கம் கண்ணும் மனமும் கவற்றப் பண்வர இரங்குமணி மேகலை மருங்கிற் கிடப்ப ஆடர வல்குல் அரும்பெறல் நுசுப்பு வாட வீங்கிய வனமுலை கதிர்ப்ப --- (50) அணியியல் கமுகை அலங்கரித் ததுபோல் மணியியல் ஆரங் கதிர்விரித் தொளிர்தர மணிவளை தாங்கும் அணிகெழு மென்தோள் வரித்த சாந்தின்மிசை விரித்துமீ திட்ட உத்தரீ யப்பட் டொருபால் ஒளிர்தர --- (55) வள்ளை வாட்டிய ஒள்ளிரு காதொடு பவளத் தருகாத் தரளம் நிரைத்தாங்கு ஒழுகி நீண்ட குமிழொன்று பதித்துக் காலன் வேலும் காம பாணமும் ஆல காலமும் அனைத்துமிட் டமைத்த --- (60) இரண்டு நாட்டமும் புரண்டுகடை மிளிர்தர மதியென மாசறு வதனம் விளங்கப் புதுவிரை அலங்கல் குழன்மிசைப் பொலியும் அஞ்சொல் மடந்தையர் ஆகந் தோய்ந்தும் சின்னம் பரப்பிய பொன்னின் கலத்தில் ---- (65) அறுசுவை அடிசில் வறிதினி தருந்தாது ஆடினர்க் கென்றும் பாடினர்க் கென்றும் வாடினர்க் கென்றும் வரையாது கொடுத்தும் பூசுவன பூசியும் புனைவன புனைந்தும் தூசின் நல்லன தொடையிற் சேர்த்தியும் ------- (70) ஐந்து புலன்களும் ஆர ஆர்ந்தும் மைந்தரும் ஒக்கலும் மகிழ மனமகிழ்ந்து இவ்வகை இருந்தோம் ஆயினும் அவ்வகை மந்திர எழுத்தைந்தும் வாயிடை மறவாது சிந்தை நின்வழி செலுத்தலின் அந்த --- (75) முத்தியும் இழந்திலம் முதல்வ அத்திறம் நின்னது பெருமை அன்றோ என்னெனின் வல்லான் ஒருவன் கைம்முயன்று எறியினும் மாட்டா ஒருவன் வாளா எறியினும் நிலத்தின் வழாஅக் கல்லேபோல் --- (80) நலத்தின் வழார்நின் நாமம்நவின் றோரே.	19
915	நாமம்நவிற் றாய்மனனே நாரியர்கள் தோள்தோய்ந்து காமம் நவிற்றிக் கழிந்தொழியல் - ஆமோ பொருதவனத் தானைஉரி போர்த்தருளும் எங்கள் மருதவனத் தானை வளைந்து.	20
916	வளையார் பசியின் வருந்தார் பிணியின் மதனன்அம்புக் கிளையார் தனங்கண் டிரங்கிநில் லார்இப் பிறப்பினில்வந் தளையார் நரகினுக் கென்கட வார்பொன் அலர்ந்தகொன்றைத் தளையார் இடைமரு தன்னடி யார்அடி சார்ந்தவரே.	21
917	அடிசார்ந் தவர்க்கு முடியா இன்பம் நிறையக் கொடுப்பினும் குறையாச் செல்வம் மூலமும் நடுவும் முடிவும் இகந்து காலம் மூன்றையும் கடந்த கடவுள் உளக்கணுக் கல்லா தூன்கணுக் கொளித்துத் --- (5) துளக்கற நிமிர்ந்த சோதித் தனிச்சுடர் எறுப்புத் துளையின் இருசெவிக் கெட்டாது உறுப்பினின் றெழுதரும் உள்ளத் தோசை வைத்த நாவின் வழிமறுத் தகத்தே தித்தித் தூறும் தெய்வத் தேறல் -------- (10) துண்டத் துளையிற் பண்டை வழியன்றி அறிவில் நாறும் நறிய நாற்றம் ஏனைய தன்மையும் எய்தா தெவற்றையும் தானே யாகி நின்ற தத்துவ தோற்றவ தெல்லாம் தன்னிடைத் தோற்றி ----- (15) தோற்றம் பிறிதில் தோற்றாச் சுடர்முளை விரிசடை மீமிசை வெண்மதி கிடப்பினும் இருள்விரி கண்டத் தேக நாயக சுருதியும் இருவரும் தொடர்ந்துநின் றலமர மருதிடம் கொண்ட மருதமா ணிக்க ------ (20) உமையாள் கொழுந ஒருமூன் றாகிய இமையா நாட்டத் தென்தனி நாயக அடியேன் உறுகுறை முனியாது கேண்மதி நின்னடி பணியாக் கல்மனக் கயவரொடு நெடுநாட் பழகிய கொடுவினை ஈர்ப்பக் ---- (25) கருப்பா சயமெனும் இருட்சிறை அறையில் குடரென் சங்கிலி பூண்டு தொடர்பட்டுக் கூட்டுச்சிறைப் புழுவின் ஈட்டுமலத் தழுந்தி உடனே வருந்தி நெடுநாட் கிடந்து பல்பிணிப் பெயர்பெற் றல்லற் படுத்தும் -- (30) தண்ட லாளர் மிண்டிவந் தலைப்ப உதர நெருப்பிற் பதைபதை பதைத்தும் வாதமத் திகையின் மோதமொத் துண்டும் கிடத்தல் நிற்றல் நடத்தல் செல்லாது இடங்குறை வாயிலின் முடங்கி இருந்துழிப் ---- (35) பாவப் பகுதியில் இட்டுக் காவற் கொடியோர் ஐவரை ஏவி நெடிய ஆசைத் தளையில் என்னையும் உடலையும் பாசப் படுத்திப் பையென விட்டபின் யானும் போந்து தீதினுக் குழன்று ---- (40) பெரியோர்ப் பிழைத்தும் பிறர்பொருள் வெளவியும் பரியா தொழிந்தும் பல்லுயிர் செகுத்தும் வேற்றோர் மனைவியர் தோற்றம் புகழ்ந்தும் பொய்பல கூறியும் புல்லினம் புல்லியும் ஐவரும் கடுப்ப அவாவது கூட்டி ---- (45) ஈண்டின கொண்டு மீண்டு வந்துழி இட்டுழி இடாது பட்டுழிப் படாஅது இந்நாள் இடுக்கண் எய்திப் பன்னாள் வாடுபு கிடப்பேன் வீடுநெறி காணேன் நின்னை அடைந்த அடியார் அடியார்க்கு ---- (50) என்னையும் அடிமை யாகக் கொண்டே இட்டபச் சிலைகொண் டொட்டி அறிவித்து இச்சிறை பிழைப்பித் தினிச்சிறை புகாமல் காத்தருள் செய்ய வேண்டும் தீத்திரண் டன்ன செஞ்சடை யோனே. --- (55)	22
918	சடைமேல் ஒருத்தி சமைந்திருப்ப மேனிப் புடைமேல் ஒருத்தி பொலிய - இடையேபோய்ச் சங்கே கலையே மருதற்குத் தான்கொடுப்ப தெங்கே இருக்க இவள்.	23
919	இருக்கும் மருதினுக் குள்ளிமை யோர்களும் நான்மறையும் நெருக்கும் நெருக்கத்தும் நீளகத் துச்சென்று மீளவெட்டாத் திருக்கும் அறுத்தைவர் தீமையும் தீர்த்துச் செவ் வேமனத்தை ஒருக்கும் ஒருக்கத்தின் உள்ளே முளைக்கின்ற ஒண்சுடரே.	24
920	சுடர்விடு சூலப் படையினை என்றும் விடைஉகந் தேறிய விமல என்றும் உண்ணா நஞ்சம் உண்டனை என்றும் கண்ணாற் காமனைக் காய்ந்தனை என்றும் திரிபுரம் எரித்த சேவக என்றும் --- (5) கரியுரி போர்த்த கடவுள் என்றும் உரகம் பூண்ட உரவோய் என்றும் சிரகஞ் செந்தழல் ஏந்தினை என்றும் வலந்தரு காலனை வதைத்தனை என்றும் சலந்தரன் உடலம் தடிந்தனை என்றும் ---- (10) அயன்சிரம் ஒருநாள் அரிந்தனை என்றும் வியந்தவாள் அரக்கனை மிதித்தனை என்றும் தக்கன் வேள்வி தகர்த்தனை என்றும் உக்கிரப் புலியுரி உடுத்தனை என்றும் ஏனமும் அன்னமும் எட்டா தலமர ----- (15) வானம் கீழ்ப்பட வளர்ந்தனை என்றும் செழுநீர் ஞாலம் செகுத்துயிர் உண்ணும் அழல்விழிக் குறளினை அமுக்கினை என்றும் இனையன இனையன எண்ணில் கோடி நினைவருங் கீர்த்தி நின்வயின் புகழ்தல் ------ (20) துளக்குறு சிந்தையேன் சொல்லள வாதலின் அளப்பரும் பெருமைநின் அளவில தாயினும் என்றன் வாயிற் புன்மொழி கொண்டு நின்னை நோக்குவன் ஆதலின் என்னை இடுக்கண் களையா அல்லற் படுத்தாது ------ (25) எழுநிலை மாடத்துச் செழுமுகில் உறங்க அடித்துத் தட்டி எழுப்பவ போல நுண்துகில் பதாகை கொண்டுகொண் டுகைப்பத் துயிலின் நீங்கிப் பயிலும் வீதித் திருமரு தமர்ந்த தெய்வச் செழுஞ்சுடர் ------- (30) அருள்சுரந் தளிக்கும் அற்புதக் கூத்த கல்லால் எறிந்த பொல்லாப் புத்தன் நின்நினைந் தெறிந்த அதனால் அன்னவன் தனக்கும் அருள்பிழைத் தின்றே.	25
921	இன்றிருந்து நாளை இறக்கும் தொழிலுடைய புன்தலைய மாக்கள் புகழ்வரோ - வென்றிமழு வாளுடையான் தெய்வ மருதுடையான் நாயேனை ஆளுடையான் செம்பொன் அடி.	26
922	அடியா யிரந்தொழில் ஆயின ஆயிரம் ஆயிரம்பேர் முடியா யிரம்கண்கள் மூவா யிரம்முற்றும் நீறணிந்த தொடியா யிரங்கொண்ட தோள்இரண் டாயிரம் என்றுநெஞ்சே படியாய் இராப்பகல் தென்மரு தாளியைப் பற்றிக்கொண்டே.	27
923	கொண்டலின் இருண்ட கண்டத் தெண்தோள் செவ்வான் உருவிற் பையர வார்த்துச் சிறுபிறை கிடந்த நெறிதரு புன்சடை மூவா முதல்வ முக்கட் செல்வ தேவ தேவ திருவிடை மருத ----- (5) மாசறு சிறப்பின் வானவர் ஆடும் பூசத் தீர்த்தம் புரக்கும் பொன்னி அயிரா வணத்துறை ஆடும் அப்ப கைலாய வாண கெளரி நாயக நின்னருள் சுரந்து பொன்னடி பணிந்து ------- (10) பெரும்பதம் பிழையா வரம்பல பெற்றோர் இமையா நெடுங்கண் உமையாள் நங்கையும் மழைக்கட் கடத்துப் புழைக்கைப் பிள்ளையும் அமரர்த் தாங்கும் குமர வேளும் சுரிசங் கேந்திய திருநெடு மாலும் ------- (15) வான்முறை படைத்த நான்முகத் தொருவனும் தாருகற் செற்ற வீரக் கன்னியும் நாவின் கிழத்தியும் பூவின் மடந்தையும் பீடுயர் தோற்றத்துக் கோடி உருத்திரரும் ஆனாப் பெருந்திறல் வானோர் தலைவனும் ------- (20) செயிர்தீர் நாற்கோட் டயிரா வதமும் வாம்பரி அருக்கர் தாம்பன் னிருவரும் சந்திரன் ஒருவனும் செந்தீக் கடவுளும் நிருதியும் இயமனும் சுருதிகள் நான்கும் வருணனும் வாயுவும் இருநிதிக் கிழவனும் ----- (25) எட்டு நாகமும் அட்ட வசுக்களும் மூன்று கோடி ஆன்ற முனிவரும் வசிட்டனும் கபிலனும் அகத்தியன் தானும் தும்புரு நாரதர் என்றிரு திறத்தரும் வித்தகப் பாடல் முத்திறத் தடியரும் ------ (30) திருந்திய அன்பிற் பெருந்துறைப் பிள்ளையும் அத்தகு செல்வத் தவமதித் தருளிய சித்த மார்சிவ வாக்கிய தேவரும் வெள்ளை நீறு மெய்யிற் கண்டு கள்ளன் கையிற் கட்டவிழ்ப் பித்தும் ------ (35) ஓடும் பல்நரி ஊளைகேட் டரனைப் பாடின என்று படாம்பல அளித்தும் குவளைப் புனலில் தவளை அரற்ற ஈசன் தன்னை ஏத்தின என்று காசும் பொன்னும் கலந்து தூவியும் ----- (40) வழிபடும் ஒருவன் மஞ்சனத் தியற்றிய செழுவிதை எள்ளைத் தின்னக் கண்டு பிடித்தலும் அவன்இப் பிறப்புக் கென்ன இடித்துக் கொண்டவன் எச்சிலை நுகர்ந்தும் மருத வட்டத் தொருதனிக் கிடந்த ------ (45) தலையைக் கண்டு தலையுற வணங்கி உம்மைப் போல எம்இத் தலையும் கிடத்தல் வேண்டுமென் றடுத்தடுத் திரந்தும் கோயில் முற்றத்து மீமிசைக் கிடப்ப வாய்த்த தென்றுநாய்க் கட்டம் எடுத்தும் -------- (50) காம்பவிழ்த் துதிர்ந்த கனியுருக் கண்டு வேம்புகட் கெல்லாம் விதானம் அமைத்தும் விரும்பின கொடுக்கை பரம்பரற் கென்று புரிகுழல் தேவியைப் பரிவுடன் கொடுத்த பெரிய அன்பின் வரகுண தேவரும் ------- (55) இனைய தன்மையர் எண்ணிறந் தோரே அனையவர் நிற்க யானும் ஒருவன் பத்தி என்பதோர் பாடும் இன்றிச் சுத்த னாயினும் தோன்றாக் கடையேன் நின்னை இறைஞ்சிலன் ஆயினும் ஏத்திலன் ஆயினும் ----- (60) வருந்திலன் ஆயினும் வாழ்த்திலன் ஆயினும் கருதி யிருப்பன் கண்டாய் பெரும நின்னுல கனைத்தும் நன்மை தீமை ஆனவை நின்செயல் ஆதலின் நானே அமையும் நலமில் வழிக்கே. -------- (65)	27
924	வழிபிழைத்து நாமெல்லாம் வந்தவா செய்து பழிபிழைத்த பாவங்கள் எல்லாம் - பொழில்சூழ் மருதிடத்தான் என்றொருகால் வாய்கூப்ப வேண்டா கருதிடத்தாம் நில்லா கரந்து.	29
925	கரத்தினில் மாலவன் கண்கொண்டு நின்கழல் போற்றநல்ல வரத்தினை ஈயும் மருதவப் பாமதி ஒன்றும் இல்லேன் சிரத்தினு மாயென்றன் சிந்தையு ளாகிவெண் காடனென்னும் தரத்தினு மாயது நின்னடி யாம்தெய்வத் தாமரையே.	30

 

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

11.4. திருஏகம்பமுடையார் திருவந்தாதி

மேல்

926	மெய்த்தொண்டர் செல்லும் நெறியறி யேன்மிக நற்பணிசெய் கைத்தொண்டர் தம்மிலும் நற்றொண் டுவந்திலன் உண்பதற்கே பொய்த்தொண்டு பேசிப் புறம்புற மேஉன்னைப் போற்றுகின்ற இத்தொண்ட னேன்பணி கொள்ளுதி யோகச்சி ஏகம்பனே.	1
927	ஏகம்பனே என்னை ஆள்பவ னேஇமை யோர்க்கிரங்கிப் போகம்பன் னாளும் கொடுக்கின்ற நாயக பொங்கும்ஐவாய் நாகம்பொன் னாரம் எனப்பொலி வுற்றுநல் நீறணியும் ஆகம்பொன் மாமலை ஒப்பவ னேயென்பன் ஆதரித்தே.	2
928	தரித்தேன் மனத்துன் திகழ்தரு நாமம் தடம்பொழில்வாய் வரித்தேன் முரல்கச்சி ஏகம்ப னேஎன்றன் வல்வினையை அரித்தேன் உனைப்பணி யாதவர் ஏழைமை கண்டவரைச் சிரித்தேன் உனக்கடி யாரடி பூணத் தெளிந்தனனே.	3
929	தெளிதரு கின்றது சென்றென் மனம்நின் திருவடிவம் அளிதரு நின்னருட் கையம் இனியில்லை அந்திச் செக்கர் ஒளிதரு மேனிஎம் ஏகம்ப னேஎன் றுகந்தவர்தாள் தளிதரு தூளிஎன் றன்தலை மேல்வைத்த தன்மைபெற்றே.	4
930	பெற்றுகந் தேன்என்றும் அர்ச்சனை செய்யப் பெருகுநின்சீர் கற்றுகந் தேன்என் கருத்தினி தாக்கச்சி ஏகம்பத்தின் பற்றுகந் தேறும் உகந்தவ னேபட நாகக்கச்சின் சுற்றுகந் தேர்விடை மேல்வரு வாய்நின் துணையடியே.	5
931	அடிநின்ற சூழல் அகோசரம் மாலுக் கயற்கலரின் முடிநின்ற சூழ்முடி காண்பரி தாயிற்றுக் கார்முகிலின் இடிநின்ற சூழ்குரல் ஏறுடை ஏகம்ப யாம்எங்ஙனே வடிநின்ற சூலப் படையுடை யாயை வணங்குவதே.	6
932	வணக்கம் தலைநின் திருவடிக் கேசெய்யும் மையல்கொண்டோர் இணக்கன்றி மற்றோர் இணக்கறி வோமல்லம் வல்லரவின் குணக்குன்ற வில்லி குளிர்கச்சி ஏகம்பம் பாடின் அல்லால் கணக்கன்று மற்றொரு தேவரைப் பாடும் கவிநலமே.	7
933	நலந்தர நானொன்று சொல்லுவன் கேண்மின்நல் லீர்கள்அன்பு கலந்தர னார்கச்சி ஏகம்பம் கண்டு கனல்திகிரி சலந்தரன் ஆகம் ஒழிக்கவைத் தாய்தக்கன் வேள்வியெல்லாம் நிலந்தர மாகச்செய் தாயென்று பூசித்து நின்மின்களே.	8
934	மின்கள்என் றார்சடை கொண்டல்என் றார்கண்டம் மேனிவண்ணம் பொன்கள்என் றார்வெளிப் பாடுதம் பொன்அடி பூண்டுகொண்ட என்களென் றாலும் பிரிந்தறி யார்கச்சி ஏகம்பத்தான் தன்களென் றார்உல கெல்லாம் நிலைபெற்ற தன்மைகளே.	9
935	தன்மையிற் குன்றாத் தவத்தோர் இமையவர் தாம்வணங்கும் வன்மையிற் குன்றா மதிற்கச்சி ஏகம்பர் வண்கயிலைப் பொன்மயிற் சாயலும் சேயரிக் கண்ணும் புரிகுழலும் மென்மையிற் சாயும் மருங்குலும் காதல் விளைத்தனவே.	10
936	தனமிட் டுமைதழு வத்தழும் புற்றவர் தம் அடியார் மனம்விட் டகலா மதிற்கச்சி ஏகம்பர் வான்கயிலைச் சினம்விட் டகலாக் களிறு வினாவியோர் சேயனையார் புனம்விட் டகலார் பகலாம் பொழுதும்நம் பூங்கொடியே.	11
937	பூங்கொத் திருந்தழை யார்பொழில் கச்சிஏ கம்பர்பொற்பார் கோங்கத் திருந்த குடுமிக் கயிலைஎம் பொன்னொருத்தி பாங்கொத் திருந்தனை ஆரணங் கேபடர் கல்லருவி ஆங்கத் திருந்திழை ஆடிவந் தாற்கண் டடிவருத்தே.	12
938	வருத்தம் தருமெய்யும் கையில் தழையும் வன்மாவினவும் கருத்தந் தரிக்கும் நடக்கவின் றைய கழல்நினையத் திருத்தந் தருளும் திகழ்கச்சி ஏகம்பர் சீர்க்கயிலைத் துருத்தந் திருப்பதன் றிப்புனங் காக்கும் தொழில்எமக்கே.	13
939	எம்மையும் எம்மைப் பணிகொள்ளும் கம்பர் எழிற்கயிலை உம்மையும் மானிடம் இப்புனத் தேவிட்டு வந்தமைந்தர் தம்மையும் மானையும் சிந்தையும் நோக்கங் கவர்வஎன்றோ அம்மையும் அம்மலர்க் கண்ணும் பெரியீர் அருளுமினே.	14
940	அருளைத் தருகம்பர் அம்பொற் கயிலையுள் எம்மையரம் பிருளைக் கரிமறிக் கும்இவர் ஐயர் உறுத்தியெய்ய வெருளக் கலைகணை தன்னொடும் போயின வில்லிமைக்கு மருளைத் தருசொல்லி எங்கோ விளையுண்டிவ் வையகத்தே.	15
941	வையார் மழுப்படை ஏகம்பர் ஈங்கோய் மலைப்புனத்துள் ஐயார் வருகலை ஏனம் கரிதொடர் வேட்டையெல்லாம் பொய்யான ஐயர் மனத்தவெம் பூங்கொடி கொங்கைபொறாப் பையார் அரவிடை ஆயிற்று வந்து பரிணமித்தே.	16
942	பருமுத் துதிர்த்திடும் சீர்மத்த யானை நுதல்பகுந்திட் டுருமொத்த திண்குரற் சீயம் திரிநெறி ஓங்குவைவாய்ப் பொருமுத் தலைவேற் படைக்கம்பர் பூங்கயி லைப் புனத்துள் தருமுத் தனநகை தன்நசை யால்வெற்பு சார்வரிதே.	17
943	அரிதன் திருக்கண் இடநிரம் பாயிரம் போதணிய அரிதன் திருவடிக் கர்ச்சித்த கண்ணுக் கருளுகம்பர் அரிதன் திருக்கங் குலியால் அழிந்த கயிலையல்லிங் கரிதென் றிருப்பதெம் பால்வெற்ப எம்மையர்க் கஞ்சுதுமே.	18
944	அஞ்சரத் தான்பொடி யாய்விழத் தீவிழித் தன்புசெய்வோர் நெஞ்சரத் தாழ்வுகந் தோர்கச்சி ஏகம்பர் நீள்கயிலைக் குஞ்சரத் தாழ்வரை வீழநுங் கொம்புய்யக் கும்பமூழ்கும் வெஞ்சரத் தாரன வோஅல்ல வோஇவ் வியன்முரசே.	19
945	சேய்தந் தகைமை உமைகண வன்திரு ஏகம்பத்தான் தாய்தந்தை யாய்உயிர் காப்போன் கயிலைத் தயங்கிருள்வாய் வேய்தந்த தோளிநம் ஊச லொடும் விரை வேங்கைதன்னைப் பாய்தந்து பூசலுண் டாங்கொண்ட தோசைப் பகடுவந்தே.	20
946	வந்தும் மணம்பெறின் பொன்னனை யீர்மன்னும் ஏகம்பர்தம் முந்தும் அருவிக் கயிலை மலையுயர் தேன்இழிச்சித் தந்தும் மலர்கொய்தும் தண்திசை மேயுங் கிளிகடிந்தும் சிந்தும் புகர்மலை கைச்சும்இச் சாரல் திரிகுவனே.	21
947	திரியப் புரமெய்த ஏகம்ப னார்திக ழுங்கயிலைக் கிரியக் குறவர் பருவத் திடுதர ளம்வினையோம் விரியச் சுருள்முத லானும் அடைந்தோம் விரைவிரைந்து பிரியக் கதிர்முத்தின் நீர்பெற்ற தென்அங்குப் பேசுமினே.	22
948	பேசுக யாவரு மைக்கணி யார்என்று பித்தர்எங்கும் பூசுகை யார்திரு நீற்றெழில் ஏகம்பர் பொற்கயிலைத் தேசுகை யார்சிலை வெற்பன் பிரியும் பரிசிலர்அக் கூசுகை யாதுமில் லாக்குலை வேங்கைப் பெயர்நும்மையே.	23
949	பெயரா நலத்தொழில் ஏகம்ப னார்பிறை தோய்கயிலைப் பெயரா திருக்கப் பெறுகிளி காள்புன மேபிரிவின் துயரால் வருந்தி மனமும்இங் கோடித் தொழுதுசென்ற தயரா துரையும்வெற் பற்கடி யேற்கும் விடைதமினே.	24
950	தம்மைப் பிறவிக் கடல்கடப் பிப்பவர் தாம்வணங்கும் மும்மைத் திருக்கண் முகத்தெழில் ஏகம்பர் மொய்கயிலை அம்மைக் கருங்கண்ணி தன்னொடின் பந்தரும் தண்புனமே எம்மைக் கவலை செயச்சொல்லி யோவல்லி எய்தியதே.	25
951	இயங்கும் திரிபுரம் எய்தஏ கம்பர் எழிற்கயிலைத் தயங்கு மலர்ப்பொழில் காள்தையல் ஆடரு வித்தடங்காள் முயங்கு மணியறை காள்மொழி யீர்ஒழி யாதுநெஞ்சம் மயங்கும் பரிசுபொன் னார்சென்ற சூழல் வகுத்தெமக்கே.	26
952	வகுப்பார் இவர்போல் மணத்துக்கு நாள்மணந் தன்னொடின்பம் மிகுப்பார்கள் ஆருயிர் ஒன்றாம் இருவரை விள்ளக்கள்வாய் நெகுப்பால் மலர்கொண்டு நின்றார் கிடக்க நிலாவுகம்பர் தொகுப்பால் மணிசிந் தருவிக் கயிலைஇச் சூழ்புனத்தே.	27
953	புனங்குழை யாதென்று மென்தினை கொய்ததும் போகலுற்ற கனங்குழை யாள்தற் பிரிய நமக்குறும் கையறவால் மனங்குழை யாவரும் கண்களி பண்பல பாடுந்தொண்டர் இனங்குழை யாத்தொழும் ஏகம்பர் இக்கயி லாயத்துள்ளே.	28
954	உள்ளம் பெரியரல் லாச்சிறு மானுடர் உற்றசெல்வம் கள்ளம் பெரிய சிறுமனத் தார்க்கன்றிக் கங்கையென்னும் வெள்ளம் பெரிய சடைத்திரு ஏகம்பர் விண்அரணம் தள்ளம் பெரிகொண் டமைத்தார் அடியவர் சார்வதன்றே.	29
955	அன்றும் பகையடர்க் கும்பரி மாவும் மதஅருவிக் குன்றும் பதாதியும் தேரும் குலவிக் குடைநிழற்கீழ் நின்றும் பொலியினும் கம்பர்நன் னீறு நுதற்கிலரேல் என்றும் அரசும் முரசும் பொலியா இருநிலத்தே.	30
956	நிலத்திமை யோரில் தலையாய்ப் பிறந்து மறையொடங்கம் வலத்திமைப் போதும் பிரியா எரிவளர்த் தாலும்வெற்பன் குலத்துமை யோர்பங்கர் கச்சியுள் ஏகம்பம் கூடித்தொழும் நலத்தமை யாதவர் வேட்டுவர் தம்மின் நடுப்படையே.	31
957	படையால் உயிர்கொன்று தின்று பசுக்களைப் போலச்செல்லும் நடையால் அறிவின்றி நட்பிடைப் பொய்த்துக் குலங்களினும் கடையாய்ப் பிறக்கினும் கச்சியுள் ஏகம்பத் தெங்களையாள் உடையான் கழற் கன்ப ரேல்அவர் யாவர்க்கும் உத்தமரே.	32
958	உத்துங்க யானை உரியார் விரலால் அரக்கன்சென்னி பத்துங்கை யான இருபதும் சோர்தர வைத்திலயம் ஒத்துங்கை யாலவன் பாடக் கயிலையின் ஊடுகைவாள் எத்துங்கை யான்என் றுகந்தளித் தார்கச்சி ஏகம்பரே.	33
959	அம்பரம் கால்அனல் நீர்நிலம் திங்கள் அருக்கன்அணு அம்பரம் கொள்வதோர் வேழத் துரியவன் தன்னுருவாம் எம்பரன் கச்சியுள் ஏகம்பத் தான்இடை யாதடைவான் நம்பரன் தன்னடி யார்அறி வார்கட்கு நற்றுணையே.	34
960	துணைத்தா மரையடி யும்பவ ளத்திரள் நன்குறங்கும் பணைத்தோள் அகலமும் கண்டத்து நீலமும் அண்டத்துமின் பிணைத்தா லனசடை யுந்திரு முக்கணும் பெண்ணொர்பக்கத் தணைத்தார் எழிற்கம்பர் எங்கள் பிரானார்க் கழகியவே.	35
961	அழகறி விற்பெரி தாகிய ஏகம்பர் அத்தர்கொற்றம் பழகறி விற்பெரி யோர்தமைப் பற்றலர் பற்றும்அன்பின் குழகறி வேற்பினுள் ஒன்றறி யாரறி யாமைதெய்வம் கிழகெறி யப்பட் டுலந்தார் உலகிற் கிடந்தனரே.	36
962	கிடக்கும் ஒருபால் இரைக்கின்ற பாம்பொரு பால்மதியம் தொடக்குண் டிலங்கும் மலங்கும் திரைக்கங்கை சூடுங்கொன்றை வடக்குண்டு கட்டத் தலைமாலை வாளால் மலைந்தவெம்போர் கடக்கும் விடைத்திரு ஏகம்பர் கற்றைச் சடைமுடியே.	37
963	கற்றைப் பவளச் சடைவலம் பூக்கமழ் கொன்றையந்தார் முற்றுற் றிலாமதி யின்கொழுந் தேகம்பர் மொய்குழலாம் மற்றைத் திசையின் மணிப்பொற் கொழுந்தத் தரங்கழுநீர் தெற்றிப் பொலிகின்ற சூட்டழ காகித் திகழ்தருமே.	38
964	தருமருட் டன்மை வலப்பால் கமலக்கண் நெற்றியின்மேல் திருமலர்க் கண்பிள வின்றிக ழுந்தழல் செல்வக்கம்பர் கருமலர்க் கண்இடப் பாலது நீலம் கனிமதத்து வருநுதற் பொட்டணங் குக்குயர்ந் தோங்கும் மலர்க்குழலே.	39
965	மலர்ந்த படத்துச்சி ஐந்தினும் செஞ்சுடர் மாமணிவிட் டலர்ந்த மணிக்குண் டலம்வலக் காதினில் ஆடிவரும் நலந்திரு நீள்வயி ரம்வெயிற் பாய நகுமணிகள் கலந்தசெம் பொன்மக ரக்குழை ஏகம்பர் காதிடமே.	40
966	காதலைக் கும்வலத் தோள்பவ ளக்குன்றம் அங்குயர்ந்து போதலைக் கும்பனிப் பொன்மலை நீற்றின் பொலியகலம் தாதலைக் குங்குழல் சேர்பணைத் தோள்நறுஞ் சாந்தணிந்து சூதலைக் கும்முலை மார்பிடம் ஏகம்பர் சுந்தரமே.	41
967	தரம்பொற் பழியும் உலகட்டி எய்த்துத் தரந்தளரா உரம்பொற் புடைய திருவயி றாம்வலம் உம்பர்மும்மைப் புரம்பொற் பழித்தகம் பர்க்குத் தரத்திடு பூண்முலையும் நிரம்பப் பொறாது தளரிள வஞ்சியும் நேர்வுடைத்தே.	42
968	உடைப்புலி ஆடையின் மேலுர கக்கச்சு வீக்கிமுஞ்சி வடத்தொரு கோவணந் தோன்றும் அரைவலம் மற்றையல்குல் தொடக்குறு காஞ்சித் தொடுத்த அரசிலை தூநுண்டுகில் அடல்பொலி ஏறுடை ஏகம்பம் மேய அடிகளுக்கே.	43
969	அடிவலப் பாலது செந்தா மரையொத் ததிர்கழல்சூழ்ந் திடிகுரற் கூற்றின் எருத்திற வைத்த திளந்தளிரின் அடியிடப் பாலது பஞ்சுற அஞ்சுஞ் சிலம்பணிந்த வடிவுடைத் தார்கச்சி ஏகம்பம் மேய வரதருக்கே.	44
970	தருக்கவற் றான்மிக்க முப்புரம் எய்தயன் தன்தலையை நெருக்கவற் றோட மழுவாள் விசைத்தது நெற்களென்றும் பருக்கவற் றாங்கச்சி ஏகம்பர் அத்தர்தம் பாம்புகளின் திருக்கவற் றாலிட் டருளும் கடகத் திருக்கரமே.	45
971	கரத்தத் தமருகத் தோசை கடுத்தண்டம் மீபிளப்ப அரத்தத்த பாதம் நெரித்திட் டவனி தலம்நெரியத் தரத்தத் திசைகளுக் கப்புறம் போர்ப்பச் சடைவிரித்து வரத்தைத் தருகம்பர் ஆடுவர் எல்லியும் மாநடமே.	46
972	நடனம் பிரான்உகந் துய்யக்கொண் டானென்று நான்மறையோர் உடன்வந்து மூவா யிரவர் இறைஞ்சி நிறைந்தஉண்மைக் கடனன்றி மற்றறி யாத்தில்லை அம்பலம் காளத்தியாம் இடம்எம் பிரான்கச்சி ஏகம்பம் மேயாற் கினியனவே.	47
973	இனியவர் இன்னார் அவரையொப் பார்பிறர் என்னவொண்ணாத் தனியவர் தையல் உடனாம் உருவர் அறம்பணித்த முனியவர் ஏறும் உகந்தமுக் கண்ணவர் சண்டிஅன்புக் கினியவர் காய்மழு வாட்படை யார்கச்சி ஏகம்பரே.	48
974	பரவித் தனைநினை யக்கச்சி ஏகம்பர் பண்ணும்மையல் வரவித் தனையுள்ள தெங்கறிந் தேன் முன் அவர்மகனார் புரவித் தனையடிக் கக்கொடி தாய்விடி யாஇரவில் அரவித் தனையுங்கொண் டார்மட வார்முன்றில் ஆட்டிடவே.	49
975	இடவம் சுறுக்கெனப் பாயுமுஞ் சென்னி நகுதலைகண் டிடஅஞ் சுவர்மட வார்இரி கின்றனர் ஏகம்பத்தீர் படம்அஞ்சு வாயது நாகம் இரைக்கும் அதனுக்குமுற் படஅஞ் சுவர்எங்ங னேபலி வந்திடும் பாங்குகளே.	50
976	பாங்குடை கோள்புலி யின்அதள் கொண்டீர்நும் பாரிடங்கள் தாங்குடை கொள்ளப் பலிகொள்ள வந்தீர் தடங்கமலம் பூங்குடை கொள்ளப் புனற்கச்சி ஏகம்பம் கோயில்கொண்டீர் ஈங்கிடை கொள்ளக் கலைகொள்ள வந்தீர் இடைக்குமின்றே.	51
977	இடைக்குமின் தோற்கும் இணைமுலை யாய்முதி யார்கள்தஞ்சொல் கடைக்கண்நன் றாங்கச்சி ஏகம்பர் ஐயங் கொளக்கடவும் விடைக்குமுன் தோற்றநில் லேநின் றினியிந்த மொய்குழலார் கிடைக்குமுன் தோற்றநஞ் சங்கிது வோதங் கிறித்துவமே.	52
978	கிறிபல பேசிச் சதிரால் நடந்து விடங்குபடக் குறிபல பாடிக் குளிர்கச்சி ஏகம்பர் ஐயங்கொள்ள நெறிபல வார்குழ லார்மெலி வுற்ற நெடுந்தெருவில் செறிபல வெள்வளை போயின தாயர்கள் தேடுவரே.	53
979	தேடுற் றிலகள்ள நோக்கம் தெரிந்தில சொற்கள்முடி கூடுற் றிலகுழல் கொங்கை பொடித்தில கூறும்இவள் மாடுற் றிலமணி யின்மட அல்குலும் மற்றிவள்பால் நாடுற் றிலஎழில் ஏகம்ப னார்க் குள்ளம் நல்கிடத்தே.	54
980	நல்கும் புகழ்க்கட வூர்நன் மறையவன் உய்யநண்ணிக் கொல்கின்ற கூற்றைக் குமைத்த வெங் கூற்றம் குளிர்திரைகள் மல்கும் திருமறைக் காட்டமிர் தென்றும் மலைமகள் தான் புல்கும் பொழிற்கச்சி ஏகம்பம் மேவிய பொன்மலையே.	55
981	மலையத் தகத்தியன் அர்ச்சிக்க மன்னி வடகயிலை நிலையத் தமரர் தொழஇருந் தான்நெடு மேருஎன்னும் சிலையத்தன் பைம்பொன் மதில்திரு ஏகம்பத் தான்திகழ்நீர் அலையத் தடம்பொன்னி சூழ்திரு ஐயாற் றருமணியே.	56
982	மணியார் அருவித் தடம்இம யங்குடக் கொல்லிகல்லின் திணியார் அருவியின் ஆர்த்த சிராமலை ஐவனங்கள் அணியார் அருவி கவர்கிளி ஒப்பும்இன் சாரல்விந்தம் பணிவார் அருவினை தீர்க்கும்ஏ கம்பர் பருப்பதமே.	57
983	பருப்பதம் கார்தவழ் மந்தரம் இந்திர நீலம்வெள்ளை மருப்பதங் கார்கருங் குன்றியங் கும்பரங் குன்றம் வில்லார் நெருப்பதங் காகுதி நாறும் மகேந்திரம் என்றிவற்றில் இருப்பதங் காவுகந் தான்கச்சி ஏகம்பத் தெம்மிறையே.	58
984	இறைத்தார் புரம்எய்த வில்லிமை நல்லிம வான்மகட்கு மறைத்தார் கருங்குன்றம் வெண்குன்றம் செங்குன்ற மன்னல்குன்றம் நிறைத்தார் நெடுங்குன்றம் நீள்கழுக் குன்றம்என் தீவினைகள் குறைத்தார் முதுகுன்றம் ஏகம்பர் குன்றென்று கூறுமினே.	59
985	கூறுமின் தொண்டர்குற் றாலம்நெய்த் தானம் துருத்தியம்பேர் தேறுமின் வேள்விக் குடிதிருத் தோணி புரம்பழனம் ஆறுமின் போல்சடை வைத்தவன் ஆருர் இடைமருதென் றேறுமின் நீரெம் பிரான்கச்சி ஏகம்பம் முன்நினைந்தே.	60
986	நினைவார்க் கருளும் பிரான்திருச் சோற்றுத் துறைநியமம் புனைவார் சடையோன் புகலூர் புறம்பயம் பூவணம்நீர் புனைவார் பொழில்திரு வெண்காடு பாச்சில் அதிகையென்று நினைவார் தருநெஞ்சி னீர்கச்சி ஏகம்பம் நண்ணுமினே.	61
987	நண்ணிப் பரவும் திருவா வடுதுறை நல்லம்நல்லூர் மண்ணில் பொலிகடம் பூர்கடம் பந்துறை மன்னுபுன்கூர் எண்ணற் கரிய பராய்த்துறை ஏர்கொள் எதிர்கொள்பாடி கண்ணிப் பிறைச்சடை யோன்கச்சி ஏகம்பம் காண்மின் சென்றே.	62
988	சென்றேறி விண்ணுறும் அண்ணா மலைதிகழ் வல்லம்மென்பூ வின்தேறல் பாய்திரு மாற்பேறு பாசூர் எழில்அழுந்தூர் வன்தே ரவன்திரு விற்பெரும் பேறு மதில்ஒற்றியூர் நின்றேர் தருகச்சி ஏகம்பம் மேயார் நிலாவியவே.	63
989	நிலாவு புகழ்த்திரு வோத்தூர் திருஆமாத் தூர்நிறைநீர் சுலாவு சடையோன் புலிவலம் வில்வலம் கொச்சைதொண்டர் குலாவு திருப்பனங் காடுநன் மாகறல் கூற்றம்வந்தால் அலாய்என் றடியார்க் கருள்புரி ஏகம்பர் ஆலயமே.	64
990	ஆலையங் கார்கரு காவைகச் சூர்திருக் காரிகரை வேலையங் கேறு திருவான்மி யூர்திரு ஊறல்மிக்க சோலையங் கார்திருப் போந்தைமுக் கோணம் தொடர்கடுக்கை மாலையன் வாழ்திரு ஆலங்கா டேகம்பம் வாழ்த்துமினே.	65
991	வாழப் பெரிதெமக் கின்னருள் செய்யும் மலர்க்கழலோர் தாழச் சடைத்திரு ஏகம்பர் தம்மைத் தொழதவர்போய் வாழப் பரற்சுரம் ஆற்றா தளிரடி பூங்குழல் எம் ஏழைக் கிடையிறுக் குங்குய பாரம் இயக்குறினே.	66
992	உறுகின்ற வெவ்வழல் அக்கடம் இக்கொடிக் குன்பின்வரப் பெறுகின்ற வண்மையி னால்ஐய பேரருள் ஏகம்பனார் துறுகின்ற மென்மலர்த் தண்பொழில் கச்சியைச் சூழ்ந்திளையோர் குறுகின்ற பூங்குவ ளைக்குறுந் தண்பணை என்றுகொளே.	67
993	கொள்ளுங் கடுங்கதி ரிற்கள்ளி தீச்சில வேய்உலறி விள்ளும் வெடிபடும் பாலையென் பாவை விடலைபின்னே தெள்ளும் புனற்கச்சி யுள்திரு ஏகம்பர் சேவடியை உள்ளும் அதுமறந் தாரெனப் போவ துரைப்பரிதே.	68
994	பரிப்பருந் திண்மைப் படையது கானர் எனிற்சிறகு விரிப்பருந் துக்கிறை ஆக்கும்வெய் யேன்அஞ்சல் செஞ்சடைமேல் தரிப்பருந் திண்கங்கை யார்திரு வேகம்பம் அன்னபொன்னே வரிப்பருந் திண்சிலை யேயும ராயின் மறைகுவனே.	69
995	வனவரித் திண்புலி யின்அதள் ஏகம்ப மன்னருளே எனவரு பொன்னணங் கென்னணங் கிற்கென் எழிற்கழங்கும் தனவரிப் பந்தும் கொடுத்தெனைப் புல்லியும் இற்பிரிந்தே இனவரிக் கல்லதர் செல்வதெங் கே ஒல்கும் ஏழைநெஞ்சே.	70
996	நெஞ்சார் தரஇன்பம் செய்கழல் ஏகம்பர் கச்சியன்னாள் பஞ்சார் அடிவைத்த பாங்கிவை ஆங்கவள் பெற்றெடுத்த வெஞ்சார் வொழியத்தன் பின்செல முன்செல் வெடுவெடென்ற அஞ்சா அடுதிறற் காளைதன் போக்கிவை அந்தத்திலே.	71
997	இலவவெங் கான்உனை யல்லால் தொழுஞ்சரண் ஏகம்பனார் நிலவும் சுடரொளி வெய்யவ னேதண் மலர்மிதித்துச் செலவும் பருக்கை குளிரத் தளிரடி செல்சுரத்துன் உலவுங் கதிர்தணி வித்தருள் செய்யுன் உறுதுணைக்கே.	72
998	துணையொத்த கோவையும் போலெழில் பேதையும் தோன்றலுமுன் இணையொத்த கொங்கையொ டேஒத்த காதலொ டேகினரே அணையத்தர் ஏறொத்த காளையைக் கண்டனம் மற்றவரேல் பிணையொத்த நோக்குடைப் பெண்ணிவள் தன்னொடும் பேசுமினே.	73
999	மின்நலிக் கும்வணக் கத்திடை யாளையும் மீளியையும் நென்னல்இப் பாக்கைவந் தெய்தின ரேல்எம் மனையிற்கண்டீர் பின்னரிப் போக்கருங் குன்று கடந்தவர் இன்றுகம்பர் மன்னரி தேர்ந்து தொழுங்கச்சி நாட்டிடை வைகுவரே.	74
1000	உவரச்சொல் வேடுடைக் காடுகந் தாடிய ஏகம்பனார் அவரக்கன் போன விமானத்தை ஆயிரம் உண்மைசுற்றும் துவரச் சிகரச் சிவாலயம் சூலம் துலங்குவிண்மேல் கவரக் கொடிதிளைக் குங்கச்சி காணினும் கார்மயிலே.	75
1001	கார்மிக்க கண்டத் தெழில்திரு ஏகம்பர் கச்சியின்வாய் ஏர்மிக்க சேற்றெழில் நெல்நடு வோர்ஒலி பொன்மலைபோல் போர்மிக்க செந்நெல் குவிப்போர் ஒலிகருப் பாலையொலி நீர்மிக்க மாக்கட லின்ஒலி யேஒக்கும் நேரிழையே.	76
1002	நேர்த்தமை யாமை விறற்கொடு வேடர் நெடுஞ்சுரத்தைப் பார்த்தமை யால்இமை தீந்தகண் பொன்னே பகட்டுரிவை போர்த்தமை யால்உமை நோக்கருங் கம்பர்கச் சிப்பொழிலுள் சேர்த்தமை யால்இமைப் போதணி சீதம் சிறந்தனவே.	77
1003	சிறைவண்டு பாடும் கமலக் கிடங்கிவை செம்பழுக்காய் நிறைகொண்ட பாளைக் கமுகின் பொழில்இவை தீங்கனியின் பொறைகொண்ட வாழைப் பொதும்புவை புன்சடை ஏகம்பனார் நறைகொண்ட பூங்கச்சி நாடெங்கும் இவ்வண்ணம் நன்னுதலே.	78
1004	நன்னுத லார்கருங் கண்ணும் செவ்வாயும் இவ் வாறெனப்போய் மன்னித ழார்திரு நீலமும் ஆம்பலும் பூப்பவள்ளை என்னவெ லாம்ஒப்புக் காதென்று வீறிடும் ஏகம்பனார் பொன்னுத லார்விழி யார்கச்சி நாட்டுள்இப் பொய்கையுளே.	79
1005	உள்வார் குளிர நெருங்கிக் கருங்கிடங் கிட்டநன்னீர் வள்வா ளைகளொடு செங்கயல் மேய்கின்ற எங்களைஆட் கொள்வார் பிறவி கொடாதஏ கம்பர் குளிர்குவளை கள்வார் தருகச்சி நாட்டெழில் ஏரிக் களப்பரப்பே.	80
1006	பரப்பார் விசும்பிற் படிந்த கருமுகில் அன்னநன்னீர் தரப்பா சிகள்மிகு பண்பொடு சேம்படர் தண்பணைவாய்ச் சுரப்பார் எருமை மலர்தின்னத் துன்னுக ராஒருத்தல் பொரப்பார் பொலிநுத லாய்செல்வக் கம்பர்தம் பூங்கச்சியே.	81
1007	கச்சார் முலைமலை மங்கைகண் ணாரஎண் ணான்கறமும் வைச்சார் மகிழ்திரு ஏகம்பர் தேவி மகிழவிண்ணோர் விச்சா தரர்தொழு கின்ற விமானமும் தன்மமறா அச்சா லையும்பரப் பாங்கணி மாடங்கள் ஓங்கினவே.	82
1008	ஓங்கின ஊரகம் உள்ளகம் உம்பர் உருகிடமாம் பாங்கினில் நின்ற தரியுறை பாடகம் தெவ்இரிய வாங்கின வாட்கண்ணி மற்றவர் மைத்துனி வான்கவிகள் தாங்கின நாட்டிருந் தாளது தன்மனை ஆயிழையே.	83
1009	இழையார் அரவணி ஏகம்பர் நெற்றி விழியின்வந்த பிழையா அருள்நம் பிராட்டிய தின்ன பிறங்கல்உன்னும் நுழையா வருதிரி சூலத்தள் நோக்கரும் பொன்கடுக்கைத் தழையார் பொழிலிது பொன்னே நமக்குத் தளர்வில்லையே.	84
1010	தளரா மிகுவெள்ளம் கண்டுமை ஓடித் தமைத்தழுவக் கிளையார் வளைக்கை வடுப்படும் ஈங்கோர் கிறிபடுத்தார் வளமாப் பொழில்திரு ஏகம்பம் மற்றிது வந்திறைஞ்சி உளரா வதுபடைத் தோம்மட வாய்இவ் வுலகத்துளே.	85
1011	உலவிய மின்வடம் வீசி உருமதிர் வுள்முழங்கி வலவிய மாமதம் பாய்முகில் யானைகள் வானில்வந்தால் சுலவிய வார்குழல் பின்னரென் பாரிர் எனநினைந்து நிலவிய ஏகம்பர் கோயிற் கொடியன்ன நீர்மையனே.	86
1012	நீரென்னி லும்அழுங் கண்முகில் காள்நெஞ்சம் அஞ்சலையென் றாரென்னி லுந்தம ராயுரைப் பார்அம ராவதிக்கு நேரென்னி லுந்தகும் கச்சியுள் ஏகம்பர் நீள்மதில்வாய்ச் சேரென்னி லும்தங்கும் வாட்கண்ணி தான்அன்பர் தேர்வரவே.	87
1013	வரங்கொண் டிமையோர் நலங்கொள்ளும் ஏகம்பர் கச்சியன்னாய் பரங்கொங்கை தூவன்மின் நீர்முத்தம் அன்பர்தம் தேரின்முன்னே தரங்கொண்டு பூக்கொண்டு கொன்றைபொன் னாகத்தண் காந்தட்கொத்தின் கரங்கொண்டு பொற்சுண்ணம் ஏந்தவும் போந்தன கார்முகிலே.	88
1014	கார்முகம் ஆரவண் கைக்கொண்ட கம்பர் கழல்தொழுது போர்முக மாப்பகை வெல்லச்சென் றார்நினை யார்புணரி நீர்முக மாக இருண்டு சுரந்தது நேரிழைநாம் ஆர்முக மாக வினைக்கடல் நீந்தும் அயர்வுயிர்ப்பே.	89
1015	உயிரா யினஅன்பர் தேர்வரக் கேட்டுமுன் வாட்டமுற்ற பயிரார் புயல்பெற்ற தென்னநம் பல்வளை பான்மைகளாம் தயிரார்பால் நெய்யொடும் ஆடிய ஏகம்பர் தம்மருள்போல் கையிரா வளையழுந் தக்கச் சிறுத்தன கார்மயிலே.	90
1016	கார்விடை வண்ணத்தன் அன்றேழ் தழுவினும் இன்றுதனிப் போர்விடை பெற்றெதிர் மாண்டார் எனஅண்டர் போதவிட்டார் தார்விடை ஏகம்பர் கச்சிப் புறவிடைத் தம்பொன் நன்பூண் மார்விடை வைகல் பெறுவார் தழுவ மழவிடையே.	91
1017	விடைபாய் கொடுமையெண் ணாதுமே< லாங்கன்னி வேல்கருங்கண் கடைபாய் மனத்திளங் காளையர் புல்கொலி கம்பர்கச்சி மடைபாய் வயலின முல்லையின் மான்கன்றொ டான்கன்றினம் கடைபாய் தொறும்பதி மன்றில் கடல்போல் கலந்தெழுமே.	92
1018	எழுமலர்த் தண்பொழில் ஏகம்பர் கச்சி இருங்கடல்வாய்க் கொழுமணப் புன்னைத் துணர்மணற் குன்றில் பரதர்கொம்பே சுழுமலர்ச் சேலல்ல வாளல்ல வேலல்ல நீலமல்ல முழுமலர்க் கூர்அம்பின்ஓர்இரண் டாலும் முகத்தனவே.	93
1019	முகம்பாகம் பண்டமும் பாகமென் றோதிய மூதுரையை உகம்பார்த் திரேல்என் நலம்உயர் ஏகம்பர் கச்சிமுன்நீர் அகம்பாக ஆர்வின் அளவில்லை என்னின் பவளச் செவ்வாய் நகம்பால் பொழில்பெற்ற நாமுற்ற வர்கொள்க நன்மயலே.	94
1020	மயக்கத்த நல்லிருள் கொல்லும் சுறவோ டெறிமகரம் இயக்கத் திடுசுழி ஓதம் கழிகிளர் அக்கழித்தார் துயக்கத் தவர்க்கரு ளாக்கம்பர் கச்சிக் கடலபொன்னூல் முயக்கத் தகல்வு பொறாள்கொண்க நீர்வரும் ஊர்க்கஞ்சுமே.	95
1021	மேயிரை வைகக் குருகுண ராமது உண்டுபுன்னை மீயிரை வண்டோ தமர்புக் கடிய விரிகடல்வாய்ப் பாயிரை நாகங்கொண் டோன்தொழும் கம்பர்கச் சிப்பவ்வநீர் தூயிரை கானல்மற் றார்அறி வார்நந் துறைவர்பொய்யே.	96
1022	பொய்வரு நெஞ்சினர் வஞ்சனை யாரையும் போகவிடா மெய்வரும் பேரருள் ஏகம்பர் கச்சி விரையினவாய்க் கைவரும் புள்ளொடு சங்கினம் ஆர்ப்பநம் சேர்ப்பர்திண்தேர் அவ்வரு தாமங் களினம் வந் தார்ப்ப அணைகின்றதே.	97
1023	இன்றுசெய் வோம்இத னில்திரு ஏகம்பர்க் கெத்தனையும் நன்றுசெய் வோம்பணி நாளையென் றுள்ளிநெஞ் சேயுடலில் சென்றுசெ யாரை விடும்துணை நாளும் விடா தடிமை நின்றுசெய் வாரவர் தங்களின் நீள்நெறி காட்டுவரே.	98
1024	காட்டிவைத் தார்தம்மை யாம்கடிப் பூப்பெய்யக் காதல்வெள்ளம் ஈட்டிவைத் தார்தொழும் ஏகம்பர் ஏதும் இலாதஎம்மைப் பூட்டிவைத் தார்தமக் கன்பது பெற்றுப் பதிற்றுப் பத்துப் பாட்டிவைத் தார்பர வித்தொழு வாம்அவர் பாதங்களே.	99
1025	பாதம் பரவியோர் பித்துப் பிதற்றினும் பல்பணியும் ஏதம் புகுதா வகையருள் ஏகம்பர் ஏத்தனவே போதம் பொருளால் பொலியாத புன்சொல் பனுவல்களும் வேதம் பொலியும் பொருளாம் எனக்கொள்வர் மெய்த்தொண்டரே.	100

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

11.5. திருவொற்றியூர் ஒருபா ஒருபது

மேல்

1026	இருநில மடந்தை இயல்பினின் உடுத்த பொருகடல் மேகலை முகமெனப் பொலிந்த ஒற்றி மாநகர் உடையோய் உருவின் பெற்றிஒன் றாகப் பெற்றோர் யாரே மின்னின் பிறக்கம் துன்னும்நின் சடையே. ---- (5) மன்னிய அண்டம்நின் சென்னியின் வடிவே. பாவகன் பரிதி பனிமதி தன்னொடும் மூவகைச் சுடரும்நின் நுதல்நேர் நாட்டம் தண்ணொளி ஆரந் தாரா கணமே விண்ணவர் முதலா வேறோர் இடமாக் --- (10) கொண்டுறை விசும்பே கோலநின் ஆகம் எண்திசை திண்தோள் இருங்கடல் உடையே அணியுடை அல்குல் அவனிமண் டலமே மணிமுடிப் பாந்தள்நின் தாளிணை வழக்கே ஒழியா தோடிய மாருதம் உயிர்ப்பே --- (15) வழுவா ஓசை முழுதும்நின் வாய்மொழி வானவர் முதலா மன்னுயிர் பரந்த ஊனமில் ஞானத் தொகுதிநின் உணர்வே நெருங்கிய உலகினில் நீர்மையும் நிற்றலும் சுருங்கலும் விரிதலும் தோற்றுநின் தொழிலே -- (20) அமைத்தலும் அழித்தலும் ஆங்கதன் முயற்சியும் இமைத்தலும் விழித்தலும் ஆகும்நின் இயல்பே என்றிவை முதலா இயல்புடை வடிவினோ டொன்றிய துப்புரு இருவகை ஆகி முத்திறக் குணத்து நால்வகைப் பிறவி --- (25) அத்திறத் தைம்பொறி அறுவகைச் சமயமோ டேழுல காகி எண்வகை மூர்த்தியோ டூழிதோ றூழி எண்ணிறந் தோங்கி எவ்வகை அளவினிற் கூடிநின்று அவ்வகைப் பொருளும்நீ ஆகிய இடத்தே.	1
1027	இடத்துறை மாதரோ டீருடம் பென்றும் நடத்தினை நள்ளிருள் நவிற்றினை என்றும் புலியதள் என்பொடு புனைந்தோய் என்றும் பலிதிரி வாழ்க்கை பயின்றோய் என்றும் அருவமும் உருவமும் ஆனாய் என்றும் --- (5) திருவமர் மாலொடு திசைமுகன் என்றும் உளனே என்றும் இலனே என்றும் தளரான் என்றும் தளர்வோன் என்றும் ஆதி என்றும் அசோகினன் என்றும் போதியிற் பொலிந்த புராணன் என்றும் --- (10) இன்னவை முதலாத் தாமறி அளவையின் மன்னிய நூலின் பன்மையுள் மயங்கிப் பிணங்கு மாந்தர் பெற்றிமை நோக்கி அணங்கிய அவ்வவர்க் கவ்வவை ஆகி அடையப் பற்றிய பளிங்கு போலும் --- (15) ஒற்றி மாநகர் உடையோய் உருவே.	2
1028	உருவாம் உலகுக் கொருவன் ஆகிய பெரியோய் வடிவிற் பிறிதிங் கின்மையின் எப்பொரு ளாயினும் இங்குள தாமெனின் அப்பொருள் உனக்கே அவயவம் ஆதலின் முன்னிய மூவெயில் முழங்கெரி ஊட்டித் ---- (5) தொன்னீர் வையகம் துயர்கெடச் சூழ்ந்ததும் வேள்வி மூர்த்திதன் தலையினை விடுத்ததும் நீள்விசும் பாளிதன் தோளினை நெரித்ததும் ஓங்கிய மறையோற் கொருமுகம் ஒழித்ததும் பூங்கணை வேளைப் பொடிபட விழித்ததும் ------ (10) திறல்கெட அரக்கனைத் திருவிரல் உறுத்ததும் குறைபடக் கூற்றினைக் குறிப்பினில் அடர்த்ததும் என்றிவை முதலா ஆள்வினை எல்லாம் நின்றுழிச் செறிந்தவை நின்செய லாதலின் உலவாத் தொல்புகழ் ஒற்றி யூர ----- (15) பகர்வோர் நினக்குவே றின்மை கண்டவர் நிகழ்ச்சியின் நிகழின் அல்லது புகழ்ச்சியிற் படுப்பரோ பொருளுணர்ந் தோரே.	3
1029	பொருள்உணர்ந் தோங்கிய பூமகன் முதலா இருள்துணை யாக்கையில் இயங்கு மன்னுயிர் உருவினும் உணர்வினும் உயர்வினும் பணியினும் திருவினும் திறலினும் செய்தொழில் வகையினும் வெவ்வே றாகி வினையொடும் பிரியாது ---- (5) ஒவ்வாப் பன்மையுள் மற்றவர் ஒழுக்கம் மன்னிய வேலையுள் வான்திரை போல நின்னிடை எழுந்து நின்னிடை ஆகியும் பெருகியும் சுருங்கியும் பெயர்ந்தும் தோன்றியும் விரவியும் வேறாய் நின்றனை விளக்கும் --- (10) ஓவாத் தொல்புகழ் ஒற்றி யூர மூவா மேனி முதல்வ நின்னருள் பெற்றவர் அறியின் அல்லது மற்றவர் அறிவரோ நின்னிடை மயக்கே.	4
1030	மயக்கமில் சொல்நீ ஆயினும் மற்றவை துயக்க நின்திறம் அறியாச் சூழலும் உறைவிடம் உள்ளம் ஆயினும் மற்றது கறைபட ஆங்கே கரந்த கள்ளமும் செய்வினை உலகினில் செய்வோய் எனினும் ----- (5) அவ்வினைப் பயன்நீ அணுகா அணிமையும் இனத்திடை இன்பம் வேண்டிநின் பணிவோர் மனத்திடை வாரி ஆகிய வனப்பும் அன்பின் அடைந்தவர்க் கணிமையும் அல்லவர்ச் சேய்மையும் நாள்தொறும் ------ (10) என்பினை உருக்கும் இயற்கைய ஆதலின் கண்டவர் தமக்கே ஊனுடல் அழிதல் உண்டென உணர்ந்தனம் ஒற்றி யூர மன்னிய பெரும்புகழ் மாதவத் துன்னிய செஞ்சடைத் தூமதி யோயே. -------- (15)	5
1031	தூமதி சடைமிசைச் சூடுதல் தூநெறி ஆமதி யான்என அமைத்த வாறே அறனுரு வாகிய ஆனே றேறுதல் இறைவன் யானென இயற்று மாறே அதுஅவள் அவனென நின்றமை யார்க்கும் ---- (5) பொதுநிலை யானென உணர்த்திய பொருளே முக்கணன் என்பது முத்தீ வேள்வியில் தொக்க தென்னிடை என்பதோர் சுருக்கே வேத மான்மறி ஏந்துதல் மற்றதன் நாதன் நான்என நவிற்று மாறே -- (10) மூவிலை ஒருதாள் சூலம் ஏந்துதல் மூவரும் யான்என மொழிந்த வாறே எண்வகை மூர்த்தி என்பதிவ் வுலகினில் உண்மை யான்என உணர்த்திய வாறே நிலம்நீர் தீவளி உயர்வான் என்றும் ------ (15) உலவாத் தொல்புகழ் உடையோய் என்றும் பொருளும் நற்பூதப் படையோய் என்றும் தெருளநின் றுலகினில் தெருட்டு மாறே ஈங்கிவை முதலா வண்ணமும் வடிவும் ஓங்குநின் பெருமை உணர்த்தவும் உணராத் ------- (20) தற்கொலி மாந்தர் தம்மிடைப் பிறந்த சொற்பொருள் வன்மையிற் சுழலும் மாந்தர்க் காதி யாகிய அறுதொழி லாளர் ஓதல் ஓவா ஒற்றி யூர சிறுவர் தம் செய்கையிற் படுத்து ------- (25) முறுவலித் திருத்திநீ முகப்படும் அளவே.	6
1032	அளவினில் இறந்த பெருமையை ஆயினும் எனதுளம் அகலா தொடுங்கிநின் றுளையே மெய்யினை இறந்த மெய்யினை ஆயினும் வையகம் முழுதும்நின் வடிவெனப் படுமே கைவலத் திலைநீ எனினும் காதல் --- (5) செய்வோர் வேண்டும் சிறப்பொழி யாயே சொல்லிய வகையால் துணையலை ஆயினும் நல்லுயிர்க் கூட்ட நாயகன் நீயே எங்கும் உள்ளோய் எனினும் வஞ்சனை தங்கிய அவரைச் சாராய் நீயே, அ.தான்று ----- (10) பிறவாப் பிறவியை பெருகாப் பெருமையை துறவாத் துறவியை தொடராத் தொடர்ச்சியை நுகரா நுகர்ச்சியை நுணுகா நுணுக்கினை அகலா அகற்சியை அணுகா அணிமையை செய்யாச் செய்கையை சிறவாச் சிறப்பினை ----- (15) வெய்யை தணியை விழுமியை நொய்யை செய்யை பசியை வெளியை கரியை ஆக்குதி அழித்தி ஆன பல்பொருள் நீக்குதி தொகுத்தி நீங்குதி அடைதி ஏனைய வாகிய எண்ணில் பல்குணம் ----- (20) நினைதொறும் மயக்கும் நீர்மைய ஆதலின் ஓங்குகடல் உடுத்த ஒற்றி யூர ஈங்கிது மொழிவார் யாஅர் தாஅம் சொல்நிலை சுருங்கின் அல்லது நின்இயல் அறிவோர் யார்இரு நிலத்தே. ---- (25)	7
1033	நிலத்திடைப் பொறையாய் அவாவினில் நீண்டு சொலத்தகு பெருமைத் தூரா ஆக்கை மெய்வளி ஐயொடு பித்தொன் றாக ஐவகை நெடுங்காற் றாங்குடன் அடிப்ப நரையெனும் நுரையே நாடொறும் வெளுப்ப ----- (5) திரையுடைத் தோலே செழுந்திரை யாகக் கூடிய குருதி நீரினுள் நிறைந்து மூடிய இருமல் ஓசையின் முழங்கிச் சுடுபசி வெகுளிச் சுறவினம் எறியக் குடரெனும் அரவக் கூட்டம்வந் தொலிப்ப ------- (10) ஊன்தடி எலும்பின் உள்திடல் அடைந்து தோன்றிய பல்பிணிப் பின்னகஞ் சுழலக் கால்கையின் நரம்பே கண்ட மாக மேதகு நிணமே மெய்ச்சா லாக முழக்குடைத் துளையே முகங்க ளாக ------- (15) வழுக்குடை மூக்கா றோதம்வந் தொலிப்ப இப்பரி சியற்றிய உடலிருங் கடலுள் துப்புர வென்னும் சுழித்தலைப் பட்டிங் காவா என்றுநின் அருளினைப் பெற்றவர் நாவா யாகிய நாதநின் பாதம் --- (20) முந்திச் சென்று முறைமையின் வணங்கிச் சிந்தைக் கூம்பினைச் செவ்விதின் நிறுத்தி உருகிய ஆர்வப் பாய்விரித் தார்த்துப் பெருகிய நிறையெனும் கயிற்றிடைப் பிணித்துத் துன்னிய சுற்றத் தொடர்க்கயி றறுத்து --- (25) மன்னிய ஒருமைப் பொறியினை முறுக்கிக் காமப் பாரெனும் கடுவெளி அற்ற தூமச் சோதிச் சுடர்க்குற நிறுத்திச் சுருங்கா உணர்ச்சித் துடுப்பினைத் துழாவி நெருங்கா அளவில் நீள்கரை ஏற்ற --- (30) வாங்க யாத்திரை போக்குதி போலும் ஓங்குகடல் உடுத்த ஒற்றியூ ரோயே.	8
1034	ஒற்றி யூர உலவா நின்குணம் பற்றி யாரப் பரவுதல் பொருட்டா என்னிடைப் பிறந்த இன்னாப் புன்மொழி நின்னிடை அணுகா நீர்மைய ஆதலின் ஆவலித் தழுதலின் அகன்ற அம்மனை --- (5) கேவலம் சேய்மையிற் கேளாள் ஆயினும் பிரித்தற் கரிய பெற்றிய தாகிக் குறைவினில் ஆர்த்தும் குழவிய தியல்பினை அறியா தெண்ணில் ஊழிப் பிறவியின் மயங்கிக் கண்ணிலர் கண்பெற் றாங்கே --- (10) தாய்தலைப் படநின் தாளிணை வணக்கம் வாய்தலை அறியா மயக்குறும் வினையேன் மல்கிய இன்பத் தோடுடன் கூடிய எல்லையில் அவாவினில் இயற்றிய வாகக் கட்டிய நீயே அவிழ்க்கின் அல்லது ---- (15) எட்டனை யாயினும் யான்அவிழ்க் கறியேன் துன்னிடை இருளெனும் தூற்றிடை ஒதுங்கி வெள்ளிடை காண விருப்புறு வினையேன் தந்தையும் தாயும் சாதியும் அறிவும்நம் சிந்தையும் திருவும் செல்கதித் திறனும் --- (20) துன்பமும் துறவும் தூய்மையும் அறிவும் இன்பமும் புகழும் இவைபல பிறவும் சுவைஒளி ஊறோசை நாற்றம் தோற்றம் என்றிவை முதலா விளங்குவ எல்லாம் ஒன்றநின் அடிக்கே ஒருங்குடன் வைத்து --- (25) நின்றனன் தமியேன் நின்னடி அல்லது சார்வுமற் றின்மையின் தளர்ந்தோர் காட்சிக் சேர்விட மதனைத் திறப்பட நாடி எய்துதற் கரியோய் யான்இனிச் செய்வதும் அறிவனோ தெரியுங் காலே. --- (30)	9
1035	காலற் சீறிய கழலோய் போற்றி மூலத் தொகுதி முதல்வ போற்றி ஒற்றி மாநகர் உடையோய் போற்றி முற்றும் ஆகிய முதல்வ போற்றி அணைதொறும் சிறக்கும் அமிர்தே போற்றி ---- (5) இணைபிறி தில்லா ஈச போற்றி ஆர்வம் செய்பவர்க் கணியோய் போற்றி தீர்வில் இன்சுவைத் தேனேபோற்றி வஞ்சனை மாந்தரை மறந்தோய் போற்றி நஞ்சினை அமிர்தாய் நயந்தோய் போற்றி ------- (10) விரிகடல் வையக வித்தே போற்றி புரிவுடை வனமாய்ப் புணர்ந்தோய் போற்றி காண முன்பொருள் கருத்துறை செம்மைக் காணி யாகிய அரனே போற்றி வெம்மை தண்மையென் றிவைகுணம் உடைமையின் ------ (15) பெண்ணோ டாணெனும் பெயரோய் போற்றி மேவிய அவர்தமை வீட்டினிற் படுக்கும் தீப மாகிய சிவனே போற்றி மாலோய் போற்றி மறையோய் போற்றி மேலோய் போற்றி வேதிய போற்றி ----- (20) சந்திர போற்றி தழலோய் போற்றி இந்திர போற்றி இறைவ போற்றி அமரா போற்றி அழகா போற்றி குமரா போற்றி கூத்தா போற்றி பொருளே போற்றி போற்றி என்றுனை ---- (25) நாத்தழும் பிருக்க நவிற்றின் அல்லது ஏத்துதற் குரியோர் யார்இரு நிலத்தே.	10

திருச்சிற்றம்பலம்

12. நம்பியாண்டார் நம்பி பாசுரங்கள்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

 

12.1. திருநாரையூர் விநாயகர் திருஇரட்டைமணிமாலை

மேல்

1036	என்னை நினைந்தடிமை கொண்டென் இடர்கெடுத்துத் தன்னை நினையத் தருகின்றான் - புன்னை விரசுமகிழ் சோலை வியன்நாரை யூர்முக்கண் அரசுமகிழ் அத்திமுகத் தான்.	1
1037	முகத்தாற் கரியன்என் றாலும் தனையே முயன்றவர்க்கு மிகத்தான் வெளியன்என் றேமெய்ம்மை உன்னும் விரும்படியார் அகத்தான் திகழ்திரு நாரையூர் அம்மான் பயந்தஎம்மான் உகத்தா னவன்தன் உடலம் பிளந்த ஒருகொம்பனே.	2
1038	கொம்பனைய வள்ளி கொழுநன் குறுகாமே வம்பனைய மாங்கனியை நாரையூர் - நம்பனையே தன்னவலம் செய்துகொளும் தாழ்தடக்கை யாய்என்நோய் பின்னவலம் செய்வதெனோ பேசு.	3
1039	பேசத் தகாதெனப் பேயெரு தும்பெருச் சாளியும்என் றேசத் தகும்படி ஏறுவ தேயிமை யாதமுக்கட் கூசத் தகுந்தொழில் நுங்கையும் நுந்தையும் நீயும்இந்தத் தேசத் தவர்தொழு நாரைப் பதியுள் சிவக்களிறே.	4
1040	களிறு முகத்தவனாய்க் காயம்செந் தீயின் ஒளிறும் உருக்கொண்ட தென்னே - அளறுதொறும் பின்நாரை யூர்ஆரல் ஆரும் பெரும்படுகர் மன்நாரை யூரான் மகன்.	5
1041	மகத்தினில் வானவர் பல்கண் சிரம்தோள் நெரித்தருளும் சுகத்தினில் நீள்பொழில் நாரைப் பதியுட் சுரன்மகற்கு முகத்தது கைஅந்தக் கையது மூக்கந்த மூக்கதனின் அகத்தது வாய்அந்த வாயது போலும் அடுமருப்பே.	6
1042	மருப்பைஒரு கைக்கொண்டு நாரையூர் மன்னும் பொருப்பைஅடி போற்றத் துணிந்தால் - நெருப்பை அருந்தஎண்ணு கின்றஎறும் பன்றே அவரை வருந்தஎண்ணு கின்ற மலம்.	7
1043	மலஞ்செய்த வல்வினை நோக்கி உலகை வலம்வருமப் புலஞ்செய்த காட்சிக் குமரற்கு முன்னே புரிசடைமேற் சலஞ்செய்த நாரைப் பதியரன் தன்னைக் கனிதரவே வலஞ்செய்து கொண்ட மதக்களி றேஉன்னை வாழ்த்துவனே.	8
1044	வனஞ்சாய வல்வினைநோய் நீக்கி வனசத் தனஞ்சாய லைத்தருவான் அன்றோ - இனஞ்சாயத் தேரையூர் நம்பர்மகன் திண்தோள் நெரித்தருளும் நாரையூர் நம்பர்மக னாம்.	9
1045	நாரணன் முன்பணிந் தேத்தநின் றெல்லை நடாவியவத் தேரண வும்திரு நாரையூர் மன்னு சிவன்மகனே காரண னேஎம் கணபதி யேநற் கரிவதனா ஆரண நுண்பொரு ளேயென் பவர்க்கில்லை அல்லல்களே.	10
1046	அல்லல் களைந்தான்தன் அம்பொன் உலகத்தின் எல்லை புகுவிப்பான் ஈண்டுழவர் - நெல்லல்களை செங்கழுநீர் கட்கும் திருநாரை யூர்ச்சிவன்சேய் கொங்கெழுதார் ஐங்கரத்த கோ.	11
1047	கோவிற் கொடிய நமன்தமர் கூடா வகைவிடுவன் காவிற் திகழ்தரு நாரைப் பதியிற் கரும்பனைக்கை மேவற் கரிய இருமதத் தொற்றை மருப்பின்முக்கண் ஏவிற் புருவத் திமையவள் தான்பெற்ற யானையையே.	12
1048	யானேத் தியவெண்பா என்னை நினைந்தடிமை தானே சனார்த்தனற்கு நல்கினான் - தேனே தொடுத்தபொழில் நாரையூர்ச் சூலம் வலன்ஏந்தி எடுத்த மதமுகத்த ஏறு.	13
1049	ஏறிய சீர்வீ ரணக்குடி ஏந்திழைக் கும்இருந்தேன் நாறிய பூந்தார்க் குமரற்கும் முன்னினை நண்ணலரைச் சீறிய வெம்பணைச் சிங்கத்தி னுக்கிளை யானைவிண்ணோர் வேறியல் பால்தொழு நாரைப் பதியுள் விநாயகனே.	14
1050	கனமதில்சூழ் நாரையூர் மேவிக் கசிந்தார் மனமருவி னான்பயந்த வாய்ந்த - சினமருவு கூசாரம் பூண்டமுகக் குஞ்சரக்கன் றென்றார்க்கு மாசார மோசொல்லு வான்.	15
1051	வானிற் பிறந்த மதிதவ ழும்பொழில் மாட்டளிசூழ் தேனிற் பிறந்த மலர்த்திரு நாரைப் பதிதிகழும் கோனிற் பிறந்த கணபதி தன்னைக் குலமலையின் மானிற் பிறந்த களிறென் றுரைப்பர்இவ் வையகத்தே.	16
1052	வையகத்தார் ஏத்த மதில்நாரை யூர்மகிழ்ந்து பொய்யகத்தார் உள்ளம் புகலொழிந்து - கையகத்தோர் மாங்கனிதன் கொம்பண்டம் பாசமழு மல்குவித்தான் ஆங்கனிநஞ் சிந்தைஅமர் வான்.	17
1053	அமரா அமரர் தொழுஞ்சரண் நாரைப் பதிஅமர்ந்த குமரா குமரர்க்கு முன்னவ னேகொடித் தேர்அவுணர் தமரா சறுத்தவன் தன்னுழைத் தோன்றின னேஎனநின் றமரா மனத்தவர் ஆழ்நர கத்தில் அழுந்துவரே.	18
1054	அவமதியா துள்ளமே அல்லலற நல்ல தவமதியால் ஏத்திச் சதுர்த்தோம் - நவமதியாம் கொம்பன் விநாயகன்கொங் கார்பொழில்சூழ் நாரையூர் நம்பன் சிறுவன்சீர் நாம்.	19
1055	நாந்தன மாமனம் ஏத்துகண் டாய்என்றும் நாண்மலரால் தாந்தன மாக இருந்தனன் நாரைப் பதிதன்னுளே சேர்ந்தன னேஐந்து செங்கைய னேநின் திரள்மருப்பை ஏந்தின னேஎன்னை ஆண்டவ னேஎனக் கென்னையனே.	20

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

12.2. கோயில் திருப்பண்ணியர் விருத்தம்

மேல்

1056	நெஞ்சந் திருவடிக் கீழ்வைத்து நீள்மலர்க் கண்பனிப்ப வஞ்சம் கடிந்துன்னை வந்தித்தி லேன்அன்று வானர்உய்ய நஞ்சங் கருந்து பெருந்தகை யேநல்ல தில்லைநின்ற அஞ்செம் பவளவண் ணாஅருட்கு யான்இனி யாரென்பரே.	1
1057	என்பும் தழுவிய ஊனும் நெகஅக மேஎழுந்த அன்பின் வழிவந்த ஆரமிர் தேஅடி யேன்உரைத்த வன்புன் மொழிகள் பொறுத்திகொ லாம்வளர் தில்லைதன்னுள் மின்புன் மிளிர்சடை வீசிநின் றாடிய விண்ணவனே.	2
1058	அவநெறிக் கேவிழப் புக்கஇந் நான்அழுந் தாமைவாங்கித் தவநெறிக் கேஇட்ட தத்துவ னேஅத் தவப்பயனாம் சிவநெறிக் கேஎன்னை உய்ப்பவ னேசென னந்தொறுஞ்செய் பவமறுத் தாள்வதற் கோதில்லை நட்டம் பயில்கின்றதே.	3
1059	பயில்கின் றிலேன்நின் திறத்திரு நாமம் பனிமலர்த்தார் முயல்கின் றிலேன் நின் திருவடிக் கேஅப்ப முன்னுதில்லை இயல்கின்ற நாடகச் சிற்றம் பலத்துள்எந் தாய்இங்ஙனே அயர்கின்ற நான்எங்ங னேபெறு மாறுநின் னாரருளே.	4
1060	அருதிக்கு விம்மி நிவந்ததோ வெள்ளிக் குவடதஞ்சு பருதிக் குழவி உமிழ்கின்ற தேஒக்கும் பற்றுவிட்டோர் கருதித் தொழுகழற் பாதமும் கைத்தலம் நான்கும்மெய்த்த சுருதிப் பதம்முழங் குந்தில்லை மேய சுடரினுக்கே.	5
1061	சுடலைப் பொடியும் படுதலை மாலையும் சூழ்ந்தஎன்பும் மடலைப் பொலிமலர் மாலைமென் தோள்மேல் மயிர்க்கயிறும் அடலைப் பொலிஅயில் மூவிலை வேலும் அணிகொள்தில்லை விடலைக்கென் ஆனைக் கழகிது வேத வினோதத்தையே.	6
1062	வேத முதல்வன் தலையும் தலையாய வேள்விதன்னுள் நாதன் அவன்எச்சன் நற்றலை யும்தக்க னார்தலையும் காதிய தில்லைச்சிற் றம்பலத் தான்கழல் சூழந்துநின்று மாதவர் என்னோ மறைமொழி யாலே வழுத்துவதே.	7
1063	வழுத்திய சீர்த்திரு மால்உல குண்டவன் பாம்புதன்னின் கழுத்தரு கேதுயின் றானுக்கப் பாந்தளைக் கங்கணமாச் செழுத்திரள் நீர்த்திருச் சிற்றம் பலத்தான் திருக்கடையிட அழுத்திய கல்லொத் தனன்ஆயன் ஆகிய மாயவனே.	8
1064	மாயவன் முந்நீர்த் துயின்றவன் அன்று மருதிடையே போயவன் காணாத பூங்கழல் நல்ல புலத்தினர்நெஞ் சேயவன் சிற்றம் பலத்துள்நின் றாடுங் கழல்எவர்க்கும் தாயவன் தன்பொற் கழல்என் தலைமறை நன்னிழலே.	9
1065	நிழல்படு பூண்நெடு மால்அயன் காணாமை நீண்டவரே தழல்படு பொன்னகல் ஏந்தித் தமருகந் தாடித்தமைத் தெழில்பட வீசிக் கரமெறி நீர்த்தில்லை அம்பலத்தே குழல்படு சொல்வழி ஆடுவர் யாவர்க்கும் கூத்தினையே.	10
1066	கூத்தனென் றுந்தில்லை வாணன்என் றும்குழு மிட்டிமையோர் ஏத்தனென் றுஞ்செவி மாட்டிசை யாதே இடுசுணங்கை மூத்தவன் பெண்டீர் குணலையிட் டாலும் முகில்நிறத்த சாத்தனென் றாலும் வருமோ இவளுக்குத் தண்ணெனவே.	11
1067	தண்ணார் புனல்தில்லைச் சிற்றம்பலந்தன்னில் மன்னிநின்ற விண்ணாள னைக்கண்ட நாள்விருப் பாயென் உடல்முழுதும் கண்ணாங் கிலோதொழக் கையாங் கிலோதிரு நாமங்கள்கற் றெண்ணாம் பரிசெங்கும் வாயாங்கி லோஎனக் கிப்பிறப்பே.	12
1068	பிறவியிற் பெற்ற பயனொன்று கண்டிலம் பேரொலிநீர் நறவியல் பூம்பொழில் தில்லையுள் நாடகம் ஆடுகின்ற துறவியல் சோதியைச் சுந்தரக் கூத்தனைத் தொண்டர்தொண்டர் உறவியல் வாற்கண்கள் கண்டுகண் டின்பத்தை உண்டிடவே.	13
1069	உண்டேன் அவரருள் ஆரமிர் தத்தினை உண்டலுமே கண்டேன் எடுத்த கழலும் கனலும் கவித்தகையும் ஒண்டேன் மொழியினை நோக்கிய நோக்கும் ஒளிநகையும் வண்டேன் மலர்த்தில்லை அம்பலத் தாடும் மணியினையே.	14
1070	மணியொப் பனதிரு மால்மகு டத்து மலர்க்கமலத் தணியொப் பனஅவன் தன்முடி மேல்அடி யேன்இடர்க்குத் துணியச் சமைந்தநல் லீர்வாள் அனையன சூழ்பொழில்கள் திணியத் திகழ்தில்லை அம்பலத் தான்தன் திருந்தடியே.	15
1071	அடியிட்ட கண்ணினுக் கோஅவன் அன்பினுக் கோஅவுணர் செடியிட்ட வான்துயர் சேர்வதற் கோதில்லை அம்பலத்து முடியிட்ட கொன்றைநன் முக்கட் பிரான்அன்று மூவுலகும் அடியிட்ட கண்ணனுக் கீந்தது வாய்ந்த அரும்படையே.	16
1072	படைபடு கண்ணிதன் பங்கதென் தில்லைப் பரம்பரவல் விடைபடு கேதுக விண்ணப்பம் கேள்என் விதிவசத்தால் கடைபடு சாதி பிறக்கினும் நீவைத் தருளுகண்டாய் புடைபடு கிங்கிணித் தாட்செய்ய பாதம்என் னுள்புகவே.	17
1073	புகவுகிர் வாளெயிற் றால்நிலம் கீண்டு பொறிகலங்கி மிகவுகு மாற்கரும் பாதத்த னேல்வியன் தில்லைதன்னுள் நகவு குலாமதிக் கண்ணியற் கங்கணன் என்றனன்றும் தகவு கொலாந்தக வன்று கொலாமென்று சங்கிப்பனே.	18
1074	சங்கோர் கரத்தன் மகன்தக்கன் தானவர் நான்முகத்தோன் செங்கோல இந்திரன் தோள்தலை ஊர்வேள்வி சீர்உடலம் அங்கோல வெவ்வழ லாயிட் டழிந்தெரிந் தற்றனவால் எங்கோன் எழில்தில்லைக் கூத்தன் கடைக்கண் சிவந்திடவே.	19
1075	ஏவுசெய் மேருத் தடக்கை எழில்தில்லை அம்பலத்து மேவுசெய் மேனிப் பிரான்அன்றி அங்கணர் மிக்குளரே காவுசெய் காளத்திக் கண்ணுதல் வேண்டும் வரங்கொடுத்துத் தேவுசெய் வான்வாய்ப் புனலாட் டியதிறல் வேடுவனே.	20
1076	வேடனென் றாள்வில் விசயற்கு வெங்கணை அன்றளித்த கோடனென் றாள்குழைக் காதனென் றாள்இடக் காதில்இட்ட தோடனென் றாள்தொகு சீர்த்தில்லை அம்பலத் தாடுகின்ற சேடனென் றாள்மங்கை அங்கைச் சரிவளை சிந்தினவே.	21
1077	சிந்திக் கவும்உரை யாடவும் செம்மல ராற்கழல்கள் வந்திக் கவும்மனம் வாய்கரம் என்னும் வழிகள்பெற்றும் சந்திக் கிலர்சிலர் தெண்ணர்தண் ணார்தில்லை அம்பலத்துள் அந்திக் கமர்திரு மேனிஎம் மான்தன் அருள்பெறவே.	22
1078	அருள்தரு சீர்த்தில்லை அம்பலத் தான்தன் அருளி னன்றிப் பொருள்தரு வானத் தரசாத லிற்புழு வாதல்நன்றாம் சுருள்தரு செஞ்சடை யோன்அரு ளேல்துற விக்குநன்றாம் இருள்தரு கீழேழ் நரகத்து வீழும் இருஞ்சிறையே.	23
1079	சிறைப்புள வாம்புனல் சூழ்வயல் தில்லைச் சிற்றம்பலத்துப் பிறைப்பிள வார்சடை யோன்திரு நாமங்க ளேபிதற்ற மிறைப்புள வாகிவெண் ணீறணிந் தோடேந்தும் வித்தகர்தம் உறைப்புள வோஅயன் மாலினொ டும்பர்தம் நாயகற்கே.	24
1080	அகழ்சூழ் மதில்தில்லை அம்பலக் கூத்த அடியம்இட்ட முகிழ்சூழ் இலையும் முகைகளும் ஏயுங்கொல் கற்பகத்தின் திகழ்சூழ் மலர்மழை தூவித் திறம்பயில் சிந்தையராய்ப் புகழ்சூழ் இமையவர் போற்றித் தொழும்நின் பூங்கழற்கே.	25
1081	பூந்தண் பொழில்சூழ் புலியூர்ப் பொலிசொம்பொன் அம்பலத்து வேந்தன் தனக்கன்றி ஆட்செய்வ தென்னே விரிதுணிமேல் ஆந்தண் பழைய அவிழைஅன் பாகிய பண்டைப்பறைச் சேந்தன் கொடுக்க அதுவும் திருவமிர் தாகியதே.	26
1082	ஆகங் கனகனைக் கீறிய கோளரிக் கஞ்சிவிண்ணோர் பாகங் கனங்குழை யாய்அரு ளாயெனத் தில்லைப்பிரான் வேகந் தருஞ்சிம்புள் விட்டரி வெங்கதஞ் செற்றிலனேல் மோகங் கலந்தன் றுலந்ததன் றோஇந்த மூவுலகே.	27
1083	மூவுல கத்தவர் ஏத்தித் தொழுதில்லை முக்கட்பிராற் கேவு தொழில்செய்யப் பெற்றவர் யாரெனில் ஏர்விடையாய்த் தாவு தொழிற்பட் டெடுத்தனன் மால்அயன் சாரதியா மேவிர தத்தொடு பூண்டதொன் மாமிக்க வேதங்களே.	28
1084	வேதகச் சிந்தை விரும்பிய வன்தில்லை அம்பலத்து மேதகக் கோயில்கொண் டோன்சேய வன்வீ ரணக்குடிவாய்ப் போதகப் போர்வைப் பொறிவாள் அரவரைப் பொங்குசினச் சாதகப் பெண்பிளை தன்னையன் தந்த தலைமகனே.	29
1085	தலையவன் பின்னவன் தாய்தந்தை இந்தத் தராதலத்து நிலையவம் நீக்கு தொழில்புரிந் தோன்நடு வாகிநின்ற கொலையவன் சூலப் படையவன் ஆலத்தெழு கொழுந்தின் இலையவன் காண்டற் கருந்தில்லை அம்பலத் துள்இறையே.	30
1086	இறையும் தெளிகிலர் கண்டும் எழில்தில்லை அம்பலத்துள் அறையும் புனற்சென்னி யோன்அரு ளால்அன் றடுகரிமேல் நிறையும் புகழ்த்திரு வாரூ ரனும்நிறை தார்பரிமேல் நறையுங் கமழ்தொங்கல் வில்லவ னும்புக்க நல்வழியே.	31
1087	நல்வழி நின்றார் பகைநன்று நொய்யர் உறவிலென்னும் சொல்வழி கண்டனம் யாம்தொகு சீர்த்தில்லை அம்பலத்து வில்வழி தானவர் ஊர்எரித் தோன்வியன் சாக்கியனார் கல்வழி நேர்நின் றளித்தனன் காண்க சிவகதியே.	32
1088	கதியே அடியவர் எய்ப்பினில் வைப்பாக் கருதிவைத்த நிதியே நிமிர்புன் சடைஅமிர் தேநின்னை என்னுள்வைத்த மதியே வளர்தில்லை அம்பலத் தாய்மகிழ் மாமலையாள் பதியே பொறுத்தரு ளாய்கொடி யேன்செய்த பல்பிழையே.	33
1089	பிழையா யினவே பெருக்கிநின் பெய்கழற் கன்புதன்னில் நுழையாத சிந்தையி னேனையும் மந்தா கினித்துவலை முழையார் தருதலை மாலை முடித்த முழுமுதலே புழையார் கரியுரித் தோய்தில்லை நாத பொறுத்தருளே.	34
1090	பொறுத்தில னேனும்பன் னஞ்சினைப் பொங்கெரி வெங்கதத்தைச் செறுத்தில னேனும்நந் தில்லைப் பிரான்அத் திரிபுரங்கள் கறுத்தில னேனுங் கமலத் தயன்கதிர் மாமுடியை அறுத்தில னேனும் அமரருக் கென்கொல் அடுப்பனவே.	35
1091	அடுக்கிய சீலைய ராய்அகல் ஏந்தித் தசைஎலும்பில் ஒடுக்கிய மேனியோ டூண்இரப் பார்ஒள் இரணியனை நடுக்கிய மாநர சிங்கனைச் சிம்புள தாய்நரல இடுக்கிய பாதன்தன் தில்லை தொழாவிட்ட ஏழையரே.	36
1092	ஏழையென் புன்மை கருதா திடையறா அன்பெனக்கு வாழிநின் பாத மலர்க்கே மருவ அருளுகண்டாய் மாழைமென் நோக்கிதன் பங்க வளர்தில்லை அம்பலத்துப் போழிளந் திங்கள் சடைமுடி மேல்வைத்த புண்ணியனே.	37
1093	புண்ணிய னேஎன்று போற்றி செயாது புலன்வழியே நண்ணிய னேற் கினி யாது கொலாம்புகல் என்னுள்வந்திட் டண்ணிய னேதில்லை அம்பல வாஅலர் திங்கள் வைத்த கண்ணிய னேசெய்ய காமன் வெளுப்பக் கறுத்தவனே.	38
1094	கறுத்தகண் டாஅண்ட வாணா வருபுனற் கங்கைசடை செறுத்தசிந் தாமணி யேதில்லை யாய்என்னைத் தீவினைகள் ஒறுத்தல்கண் டால்சிரி யாரோ பிறர்என் உறுதுயரை அறுத்தல்செய் யாவிடின் ஆர்க்கோ வருஞ்சொல் அரும்பழியே.	39
1095	பழித்தக் கவும்இக ழான்தில்லை யான்பண்டு வேட்டுவனும் பழித்திட் டிறைச்சி கலையன் அளித்த விருக்குழங்கன் மொழித்தக்க சீர்அதி பத்தன் படுத்திட்ட மீன்முழுதும் இழித்தக்க என்னா தமிர்துசெய் தான்என் றியம்புவரே.	40
1096	வரந்தரு மாறிதன் மேலும்உண் டோவயல் தில்லைதன்னுள் புரந்தரன் மால்தொழ நின்ற பிரான்புலைப் பொய்ம்மையிலே நிரந்தர மாய்நின்ற என்னையும் மெய்ம்மையின் தன்னடியார் தரந்தரு வான்செல்வத் தாழ்த்தினன் பேசருந் தன்மைஇதே.	41
1097	தன்றாள் தரித்தார் இயாவர்க்கும் மீளா வழிதருவான் குன்றா மதில்தில்லை மூதூர்க் கொடிமேல் விடைஉடையோன் மன்றாட வும்பின்னும் மற்றவன் பாதம் வணங்கிஅங்கே ஒன்றார் இரண்டில் விழுவர்அந் தோசில ஊமர்களே.	42
1098	களைகண் இலாமையும் தன்பொற் கழல்துணை யாம்தன்மையும் துளைகள் நிலாம்முகக் கைக்கரிப் போர்வைச் சுரம்நினையான் தளைகள் நிலாமலர்க் கொன்றையன் தண்புலி யூரன்என்றேன் வளைகள் நிலாமை வணங்கும் அநங்கன் வரிசிலையே.	43
1099	வரித்தடந் திண்சிலை மன்மதன் ஆதலும் ஆழிவட்டம் தரித்தவன் தன்மகன் என்பதோர் பொற்பும் தவநெறிகள் தெரித்தவன் தில்லையுள் சிற்றம் பலவன் திருப்புருவம் நெரித்தலுங் கண்டது வெண்பொடி யேயன்றி நின்றிலவே.	44
1100	நின்றில வேவிச யன்னொடும் சிந்தை களிப்புறநீள் தென்தில்லை மாநடம் ஆடும் பிரான்தன் திருமலைமேல் தன்தலை யால்நடந் தேறிச் சரங்கொண் டிழிந்ததென்பர் கன்றினை யேவிள மேலெறிந் தார்த்த கரியவனே.	45
1101	கருப்புரு வத்திரு வார்த்தைகள் கேட்டலும் கண்பனியேன் விருப்புரு வத்தினொ டுள்ளம் உருகேன் விதிர்விதிரேன் இருப்புரு வச்சிந்தை என்னைவந் தாண்டதும் எவ்வணமோ பொருப்புரு வப்புரி சைத்தில்லை ஆடல் புரிந்தவனே.	46
1102	புரிந்தஅன்பின்றியும் பொய்ம்மையி லேயும் திசைவழியே விரிந்தகங் கைமலர் சென்னியில் கூப்பில் வியன்நமனார் பரிந்தவன் ஊர்புகல் இல்லை பதிமூன் றெரியஅம்பு தெரிந்த எங் கோன்தன் திரையார் புனல்வயல் சேண்தில்லையே.	47
1103	சேண்தில்லை மாநகர்த் திப்பியக் கூத்தனைக் கண்டும்அன்பு பூண்டிலை நின்னை மறந்திலை ஆங்கவன் பூங்கழற்கே மாண்டிலை இன்னம் புலன்வழி யேவந்து வாழ்ந்திடுவான் மீண்டனை என்னைஎன் செய்திட வோசிந்தை நீவிளம்பே.	48
1104	விளவைத் தளர்வித்த விண்டுவும் தாமரை மேல்அயனும் அளவிற் கறியா வகைநின்ற அன்றும் அடுக்கல் பெற்ற தளர்விற் றிருநகை யாளும்நின் பாகங்கொல் தண்புலியூர்க் களவிற் கனிபுரை யுங்கண்ட வார்சடைக் கங்கையனே.	49
1105	கங்கை வலம்இடம் பூவலம் குண்டலம் தோடிடப்பால் தங்கும் கரவலம் வெம்மழு வீயிடம் பாந்தள்வலம் சங்கம் இடம்வலம் தோலிடம் ஆடை வலம்அக்கிடம் அங்கஞ் சரிஅம் பலவன் வலங்காண் இடம்அணங்கே.	50
1106	அணங்கா டகக்குன்ற மாதற வாட்டிய வாலமர்ந்தாட் கிணங்கா யவன்தில்லை எல்லை மிதித்தலும் என்புருகா வணங்கா வழுத்தா விழாஎழும் பாவைத் தவாமதர்த்த குணங்காண் இவள்என்ன என்றுகொ லாம்வந்து கூடுவதே.	51
1107	கூடுவ தம்பலக் கூத்தன் அடியார் குழுவுதொறும் தேடுவ தாங்கவன் ஆக்கம்அச் செவ்வழி அவ்வழியே ஓடுவ துள்ளத் திருத்துவ தொண்சுட ரைப்பிறவி வீடுவ தாக நினையவல் லோர்செய்யும் வித்தகமே.	52
1108	வித்தகச் செஞ்சடை வெண்மதிக் கார்நிறக் கண்டத் தெண்தோள் மத்தகக் கைம்மலைப் போர்வை மதில்தில்லை மன்னனைத்தம் சித்தகக் கோயில் இருத்தும் திறத்தா கமிகர்க்கல்லால் புத்தகப் பேய்களுக் கெங்குத்த தோஅரன் பொன்னடியே.	53
1109	பொன்னம் பலத்துறை புண்ணியன் என்பர் புயல்மறந்த கன்னம்மை தீரப் புனிற்றுக் கலிக்காமற் கன்றுபுன்கூர் மன்னு மழைபொழிந் தீர்அறு வேலிகொண் டாங்கவற்கே பின்னும் பிழைதவிர்ந் தீர்அறு வேலிகொள் பிஞ்ஞகனே.	54
1110	நேசன்அல் லேன்நினை யேன்வினை தீர்க்குந் திருவடிக்கீழ் வாசநன் மாமல ரிட்டிறைஞ் சேன்என்தன் வாயதனால் தேசன்என் னானை பொன்னார் திருச் சிற்றம் பலம்நிலவும் ஈசன்என் னேன்பிறப் பென்னாய்க் கழியுங்கொல் என்தனக்கே.	55
1111	தனந்தலை சக்கரம் வானத் தலைமை குபேரன்தக்கன் வனந்தலை ஏறடர்த் தோன்வா சவன்உயிர் பல்லுடல்ஊர் சினந்தலை காலன் பகல்காமன் தானவர் தில்லைவிண்ணோர் இனந்தலை வன்அரு ளால்முனி வால்பெற் றிகந்தவரே.	56
1112	அவமதித் தாழ்நர கத்தில் இடப்படும் ஆதர்களும் தவமதித் தொப்பிலர் என்னவிண் ஆளும் தகைமையரும் நவநிதித் தில்லையுட் சிற்றம் பலத்து நடம்பயிலும் சிவநிதிக் கேநினை யாரும் நினைந்திட்ட செல்வருமே.	57
1113	வருவா சகத்தினில் முற்றுணர்ந் தோனைவண் தில்லைமன்னைத் திருவாத வூர்ச்சிவ பாத்தியன் செய்திருச் சிற்றம்பலப் பொருளார் தருதிருக் கோவைகண் டேயுமற் றப் பொருளைத் தெருளாத உள்ளத் தவர்கவி பாடிச் சிரிப்பிப்பரே.	58
1114	சிரித்திட்ட செம்பவ ளத்தின் திரளும் செழுஞ்சடைமேல் விரித்திட்ட பைங்கதிர்த் திங்களும் வெங்கதப் பாந்தளும்தீத் தரித்திட்ட அங்கையும் சங்கச் சுருளும்என் நெஞ்சினுள்ளே தெரித்திட்ட வாதில்லைச் சிற்றம் பலத்துத் திருநடனே.	59
1115	நடஞ்செய்சிற் றம்பலத் தான்முனி வென்செய்யும் காமன்அன்று கொடுஞ்சினத் தீவிழித் தாற்குக் குளிர்ந்தனன் விற்கொடும்பூண் விடுஞ்சினத் தானவர் வெந்திலர் வெய்தென வெங்கதத்தை ஒடுங்கிய காலன்அந் நாள்நின் றுதையுணா விட்டனனே.	60
1116	விட்டங் கொளிமணிப் பூண்திகழ் வன்மதன் மெய்யுரைக்கில் இட்டங் கரியநல் லான்அல்லன் அம்பலத் தெம்பரன்மேல் கட்டங் கியகணை எய்தலும் தன்னைப்பொன் னார்முடிமேல் புட்டங்கி னான்மக னாமென்று பார்க்கப் பொடிந்தனனே.	61
1117	பொடியேர் தருமே னியனாகிப் பூசல் புகவடிக்கே கடிசேர் கணைகுளிப் பக்கண்டு கோயிற் கருவியில்லா வடியே படஅமை யுங்கணை என்ற வரகுணன்தன் முடியே தருகழல் அம்பலத் தாடிதன் மொய்கழலே.	62
1118	கழலும் பசுபாச ராம்இமை யோர்தங் கழல்பணிந்திட் டழலும் இருக்கும் தருக்குடை யோர்இடப் பால்வலப்பால் தழலும் தமருக மும்பிடித் தாடிசிற் றம்பலத்தைச் சுழலும் ஒருகால் இருகால் வரவல்ல தோன்றல்களே.	63
1119	தோன்றலை வெண்மதி தாங்கியைத் துள்ளிய மாலயற்குத் தான்தலை பாதங்கள் சார்எரி யோன்தன்னைச் சார்ந்தவர்க்குத் தேன்தலை ஆன்பால் அதுகலந் தால்அன்ன சீரனைச்சீர் வான்தலை நாதனைக் காண்பதென் றோதில்லை மன்றிடையே.	64
1120	மன்றங் கமர்திருச் சிற்றம் பலவ வடவனத்து மின்றங் கிடைக்குந்தி நாடக மாடக்கொல் வெண்தரங்கம் துன்றங் கிளர்கங்கை யாளைச் சுடுசினத் தீயரவக் கன்றங் கடைசடை மேல்அடை யாவிட்ட கைதவமே.	65
1121	தவனைத் தவத்தவர்க் கன்பனைத் தன்அடி எற்குதவும் சிவனைச் சிவக்கத் திரிபுரத் தைச்சிவந் தானைச் செய்ய அவனைத் தவளத் திருநீ றனைப்பெரு நீர்கரந்த பவனைப் பணியுமின் நும்பண்டை வல்வினை பற்றறவே.	66
1122	பற்றற முப்புரம் வெந்தது பைம்பொழில் தில்லைதன்னுள் செற்றரு மாமணிக் கோயிலில் நின்றது தேவர்கணம் சுற்றரு நின்புகழ் ஏத்தித் திரிவது சூழ்சடையோய் புற்றர வாட்டித் திரியும் அதுவொரு புல்லனவே.	67
1123	புல்லறி வின்மற்றைத் தேவரும் பூம்புலி யூருள்நின்ற அல்லெறி மாமதிக் கண்ணிய னைப்போல் அருளுவரே கல்லெறிந் தானும்தன் வாய்நீர் கதிர்முடி மேலுகுத்த நல்லறி வாளனும் மீளா வழிசென்று நண்ணினரே.	68
1124	நண்ணிய தீவினை நாசஞ் செலுத்தி நமனுலகத் தெண்ணினை நீக்கி இமையோர் உலகத் திருக்கலுற்றீர் பெண்ணினொர் பாகத்தன் சிற்றம் பலத்துப் பெருநடனைக் கண்ணினை யார்தரக் கண்டுகை யாரத் தொழுமின்களே.	69
1125	கைச்செல்வம் எய்திட லாமென்று பின்சென்று கண்குழித்தல் பொய்ச்செல்வர் செய்திடும் புன்மைகட்கே என்றும் பொன்றல்இல்லா அச்செல்வம் எய்திட வேண்டுதி யேல்தில்லை அம்பலத்துள் இச்செல்வன் பாதம் கருதிரந் தேன்உன்னை என்நெஞ்சமே.	70

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

 

12.3. திருத்தொண்டர் திருவந்தாதி

மேல்

1126	பொன்னி வடகரை சேர்நாரை யூரில் புழைக்கைமுக மன்னன் அறுபத்து மூவர் பதிதேம் மரபுசெயல் பன்னஅத் தொண்டத் தொகைவகை பல்கும்அந் தாதிதனைச் சொன்ன மறைக்குல நம்பிபொற் பாதத் துணைதுணையே.	1
1127	தில்லைவாழ் அந்தணர் செப்பத் தகுபுகழ்த் தில்லைப் பதியிற் செழுமறையோர் ஒப்பப் புவனங்கள் மூன்றினும் உம்பரின் ஊர்எரித்த அப்பர்க் கமுதத் திருநடர்க் கந்திப் பிறையணிந்த துப்பர்க் குரிமைத் தொழில்புரி வோர்தமைச் சொல்லுதுமே.	2
1128	திருநீலகண்ட நாயனார் சொல்லச் சிவன்திரு ஆணைதன்தூமொழி தோள்நசையை ஒல்லைத் துறந்துரு மூத்ததற் பின்உமை கோன் அருளால் வில்லைப் புரைநுத லாளோ டிளமைபெற் றின்பமிக்கான் தில்லைத் திருநீல கண்டக் குயவனாம் செய்தவனே.	3
1129	இயற்பகை நாயனார் செய்தவர் வேண்டிய தியாதும் கொடுப்பச் சிவன்தவனாய்க் கைதவம் பேசிநின் காதலி யைத்தரு கென்றலுமே மைதிகழ் கண்ணியை ஈந்தவன் வாய்ந்த பெரும்புகழ்வந் தெய்திய காவிரிப் பூம்பட் டினத்துள் இயற்பகையே.	4
1130	இளையான்குடிமாற நாயனார் இயலா விடைச்சென்ற மாதவற் கின்னமு தாவிதைத்த வயலார் முளைவித்து வாரி மனைஅலக் கால்வறுத்துச் செயலார் பயிர்விழுத் தீங்கறி ஆக்கும் அவன்செழுநீர்க் கயலார் இளையான் குடியுடை மாறன்எங் கற்பகமே.	5
1131	மெய்ப்பொருள் நாயனார் கற்றநன் மெய்த்தவன் போல்ஒரு பொய்த்தவன் காய்சினத்தால் செற்றவன் தன்னை அவனைச் செறப்புக லும்திருவாய் மற்றவன் 'தத்தா நமரே' எனச்சொல்லி வான்உலகம் பெற்றவன் சேதிபன் மெய்ப்பொரு ளாம்என்று பேசுவரே.	6
1132	விறன்மிண்ட நாயனார் பேசும் பெருமையவ் வாரூரனையும் பிரானவனாம் ஈசன் தனையும் புறகுதட் டென்றவன் ஈசனுக்கே நேசன் எனக்கும் பிரான்மனைக் கேபுக நீடுதென்றல் வீசும் பொழில்திருச் செங்குன்றம் மேய விறன்மிண்டேனே.	7
1133	அமர்நீதி நாயனார் மிண்டும் பொழில்பழை யாறை அமர்நீதி வெண்பொடியின் முண்டம் தரித்த பிராற்குநல் லூரின்முன் கோவணம்நேர் கொண்டிங் கருளென்று தன்பெருஞ் செல்வமும் தன்னையுந்தன் துண்ட மதிநுத லாளையும் ஈந்த தொழிலினனே.	8
1134	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் தொழுதும் வணங்கியும் மாலயன் தேடரும் சோதிசென்றாங் கெழுதும் தமிழ்ப்பழ ஆவணம் காட்டி எனக்குன்குடி முழுதும் அடிமைவந் தாட்செய் எனப்பெற்ற வன்முரல்தேன் ஒழுகு மலரின்நற் றார்எம்பி ரான்நம்பி யாரூரனே.	9
1135	எறிபத்த நாயனார் ஊர்மதில் மூன்றட்ட உத்தமற் கென்றோர் உயர்தவத்தோன் தார்மலர் கொய்யா வருபவன் தண்டின் மலர்பறித்த ஊர்மலை மேற்கொள்ளும் பாகர் உடல்துணி யாக்குமவன் ஏர்மலி மாமதில் சூழ்கரு வூரில் எறிபத்தனே.	10
1136	ஏனாதிநாத நாயனார் பத்தனை ஏனாதி நாதனைப் பார்நீ டெயினைதன்னுள் அத்தனைத் தன்னோ டமர்மலைந் தான்நெற்றி நீறுகண்டு கைத்தனி வாள்வீ டொழிந்தவன் கண்டிப்ப நின்றருளும் நித்தனை ஈழக் குலதீபன் என்பர்இந் நீள்நிலத்தே.	11
1137	கண்ணப்ப நாயனார் நிலத்தில் திகழ்திருக் காளத்தி யார்திரு நெற்றியின்மேல் நலத்தில் பொழிதரு கண்ணிற் குருதிகண் டுள்நடுங்கி வலத்தில் கடுங்கணை யால்தன் மலர்க்கண் இடந்தப்பினான் குலத்திற் கிராதன்நம் கண்ணப்ப னாம்என்று கூறுவரே.	12
1138	குங்குலியக்கலய நாயனார் ஏய்ந்த கயிறுதன் கண்டத்திற் பூட்டி எழிற்பனந்தாள் சாய்ந்த சிவன்நிலைத் தான்என்பர் காதலி தாலிகொடுத் தாய்ந்தநற் குங்குலி யங்கொண் டனற்புகை காலனைமுன் காய்ந்த அரற்கிட்ட தென்கட வூரில் கலையனையே.	13
1139	மானக் கஞ்சாற நாயனார் கலச முலைக்கன்னி காதற் புதல்வி கமழ்குழலை நலசெய் தவத்தவன் பஞ்ச வடிக்கிவை நல்கெனலும் அலசும் எனக்கரு தாதவன் கூந்தல் அரிந்தளித்தான் மலைசெய் மதிற்கஞ்சை மானக்கஞ் சாறன் எனும்வள்ளலே.	14
1140	அரிவாட்டாய நாயனார் வள்ளற் பிராற்கமு தேந்தி வருவோன் உகலும்இங்கே வெள்ளச் சடையாய் அமுதுசெய் யாவிடில் என்தலையைத் தள்ளத் தகுமென்று வாட்பூட் டியதடங் கையினன் காண் அள்ளற் பழனங் கணமங் கலத்தரி வாட்டாயனே.	15
1141	ஆனாய நாயனார் தாயவன் யாவுக்கும் தாழ்சடை மேல்தனித் திங்கள்வைத்த தூயவன் பாதம் தொடர்ந்துதொல் சீர்துளை யாற்பரவும் வேயவன் மேல்மழ நாட்டு விரிபுனல் மங்கலக்கோன் ஆயவன் ஆனாயன் என்னை உவந்தாண் டருளினனே.	16
1142	சுந்தர மூர்த்தி நாயனார் 'அருட்டுறை அத்தற் கடிமைப் பட்டேன் இனி அல்லன்'என்னும் பொருட்டுறை யாவதென் னேஎன்ன வல்லவன் பூங்குவளை இருட்டுறை நீர்வயல் நாவற் பதிக்கும் பிரான்அடைந்தோர் மருட்டுறை நீக்கிநல் வான்வழி காட்டிட வல்லவனே.	17
1143	மூர்த்தி நாயனார் அவந்திரி குண்டமண் ஆவதின் மாள்வனென் றன்றாலவாய்ச் சிவன்திரு மேனிக்குச் செஞ்சந் தனமாச் செழுமுழங்கை உவந்தொளிர் பாறையில் தேய்த்துல காண்டஒண் மூர்த்திதன்னூர் நிவந்தபொன் மாட மதுரா புரியென்னும் நீள்பதியே.	18
1144	முருக நாயனார் பதிகம் திகழ்தரு பஞ்சாக் கரம்பயில் நாவினன்சீர் மதியம் சடையாற் கலர்தொட் டணிபவன் யான்மகிழ்ந்து துதியம் கழற்சண்பை நாதற்குத் தோழன்வன் றொண்டன்அம்பொன் அதிகம் பெறும்புக லூர்முரு கன்எனும் அந்தணனே.	19
1145	உருத்திர பசுபதி நாயனார் அந்தாழ் புனல்தன்னில் அல்லும் பகலும்நின் றாதரத்தால் உந்தாத அன்பொ டுருத்திரஞ் சொல்லிக் கருத்தமைந்த பைந்தார் உருத்திர பசுபதி தன்னற் பதிவயற்கே நந்தார் திருத்தலை யூர்என் றுரைப்பர்இந் நானிலத்தே.	20
1146	திருநாளைப்போவார் நாயனார் நாவார் புகழ்த்தில்லை அம்பலத் தான்அருள் பெற்றுநாளைப் போவான் அவனாம் புறத்திருத் தொண்டன்தன் புன்புலைபோய் மூவா யிரவர்கை கூப்ப முனியா யவன்பதிதான் மாவார் பொழில்திகழ் ஆதனூர் என்பர்இம் மண்டலத்தே.	21
1147	திருக்குறிப்புத்தொண்ட நாயனார் மண்டும் புனற்சடை யான்தமர் தூசெற்றி வாட்டும்வகை விண்டு மழைமுகில் வீடா தொழியின்யான் வீவன்என்னா முண்டம் படர்பாறை முட்டும் எழிலார் திருக்குறிப்புத் தொண்டன் குலங்கச்சி ஏகா லியர்தங்கள் தொல்குலமே.	22
1148	சண்டேசுர நாயனார் குலமே றியசேய்ஞ லூரில் குரிசில் குரைகடல்சூழ் தலமே றியவிறல் சண்டிகண் டீர்தந்தை தாள்இரண்டும் வலமே றியமழு வால்எறிந் தீசன் மணிமுடிமேல் நலமே றியபால் சொரிந்தலர் சூட்டிய நன்னிதியே.	23
1149	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் 'நிதியார் துருத்திதென் வேள்விக் குடியாய் நினைமறந்த மதியேற் கறிகுறி வைத்த புகர்பின்னை மாற்றி'டென்று துதியா அருள்சொன்ன வாறறி வாரிடைப் பெற்றவன்காண் நதியார் புனல்வயல் நாவலர் கோன்என்னும் நற்றவனே.	24
1150	திருநாவுக்கரசு நாயனார் நற்றவன் நல்லூர்ச் சிவன்திருப் பாதம்தன் சென்னிவைக்கப் பெற்றவன் மற்றிப் பிறப்பற வீரட்டர் பெய்கழற்றாள் உற்றவன் உற்ற விடம்அடை யார்இட ஒள்ளமுதாத் துற்றவன் ஆமுரில் நாவுக் கரசெனும் தூமணியே.	25
1151	மணியினை மாமறைக் காட்டு மருந்தினை வண்மொழியால் திணியன நீள்கத வந்திறப் பித்தன தெண்கடலிற் பிணியன கல்மிதப் பித்தன சைவப் பெருநெறிக்கே அணியன நாவுக் கரையர் பிரான்தன் அருந்தமிழே.	26
1152	குலச்சிறை நாயனார் அருந்தமிழ் ஆகரன் வாதில் அமணைக் கழுநுதிமேல் இருந்தமிழ் நாட்டிடை ஏற்றுவித் தோன்எழிற் சங்கம்வைத்த பெருந்தமிழ் மீனவன் தன்அதி காரி பிரசம்மல்கு குருந்தவிழ் சாரல் மணமேற் குடிமன் குலச்சிறையே.	27
1153	பெருமிழலைக் குறும்ப நாயனார் சிறைநன் புனல்திரு நாவலூ ராளி செழுங்கயிலைக் கிறைநன் கழல்நாளை எய்தும் இவனருள் போற்றஇன்றே பிறைநன் முடியன் அடியடை வேன்என் றுடல்பிரிந்தான் நறைநன் மலர்த்தார் மிழலைக் குறும்பன் எனும்நம்பியே.	28
1154	காரைக்கால் அம்மையார் 'நம்பன் திருமலை நான்மிதி யேன்'என்று தாள்இரண்டும் உம்பர் மிசைத்தலை யால்நடந் தேற உமைநகலும் செம்பொன் உருவன்'என் அம்மை' எனப்பெற் றவள் செழுந்தேன் கொம்பின் உகுகாரைக் காலினில் மேய குலதனமே.	29
1155	அப்பூதியடிகள் நாயனார் தனமா வதுதிரு நாவுக் கரசின் சரணம்என்னா மனமார் புனற்பந்தர் வாழ்த்திவைத் தாங்கவன் வண்தமிழ்க்கே இனமாத் தனது பெயரிடப் பெற்றவன் எங்கள்பிரான் அனமார் வயல்திங்கள் ஊரினில் வேதியன் அப்பூதியே.	30
1156	திருநீலநக்க நாயனார் பூதிப் புயத்தர் புயத்திற் சிலந்தி புகலும்அஞ்சி ஊதித் துமிந்த மனைவியை நீப்பஉப் பாலவெல்லாம் பேதித் தெழுந்தன காணென்று பிஞ்ஞகன் காட்டுமவன் நீதித் திகழ்சாத்தை நீலநக் கன்எனும் வேதியனே.	31
1157	நமிநந்தியடிகள் நாயனார் வேத மறிக்கரத் தாரூர் அரற்கு விளக்குநெய்யைத் தீது செறிஅமண் கையர்அட் டாவிடத் தெண்புனலால் ஏத முறுக அருகரென் றன்று விளக்கெரித்தான் நாதன் எழில்ஏமப் பேறூர் அதிபன் நமிநந்தியே.	32
1158	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் நந்திக்கும் நம்பெரு மாற்குநல் ஆருரில் நாயகற்குப் பந்திப் பரியன செந்தமிழ் பாடிப் படர்புனலிற் சிந்திப் பரியன சேவடி பெற்றவன் சேவடியே வந்திப் பவன்பெயர் வன்தொண்டன் என்பர்இவ் வையகத்தே.	33
1159	திருஞானசம்பந்த மூர்த்தி நாயனார் வையம் மகிழயாம் வாழ அமணர் வலிதொலைய ஐயன் பிரம புரத்தரற் கம்மென் குதலைச் செவ்வாய் பைய மிழற்றும் பருவத்துப் பாடப் பருப்பதத்தின் தையல் அருள்பெற் றனன்என்பர் ஞானசம் பந்தனையே.	34
1160	பந்தார் விரலியர் வேள்செங்கட் சோழன் முருகன்நல்ல சந்தார் அகலத்து நீலநக் கன்பெயர் தான்மொழிந்து கொந்தார் சடையர் பதிகத்தில் இட்டடி யேன்கொடுத்த அந்தாதி கொண்ட பிரான்அருட் காழியர் கொற்றவனே.	35
1161	ஏயர்கோன் கலிக்காம நாயனார் கொற்றத் திறல்எந்தை தந்தைதன் தந்தைஎங் கூட்ட மெல்லாம் தெற்றச் சடையாய் நினதடி யேந்திகழ் வன்தொண்டனே மற்றிப் பிணிதவிர்ப் பான்என் றுடைவாள் உருவிஅந்நோய் செற்றுத் தவிர்கலிக் காமன் குடிஏயர் சீர்க்குடியே.	36
1162	திருமூல நாயனார் குடிமன்னு சாத்தனூர்க் கோக்குலம் மேய்ப்போன் குரம்பைபுக்கு முடிமன்னு கூனற் பிறையாளன் தன்னை முழுத்தமிழின் படிமன்னு வேதத்தின் சொற்படி யேபர விட்டென்உச்சி அடிமன்ன வைத்த பிரான்மூலன் ஆகின்ற அங்கணனே.	37
1163	தண்டியடிகள் நாயனார் கண்ணார் மணிஒன்றும் இன்றிக் கயிறு பிடித்தரற்குத் தண்ணார் புனல்தடம் தொட்டலும் தன்னை நகும்அமணர் கண்ணாங் கிழப்ப அமணர் கலக்கங்கண் டம்மலர்க்கண் விண்ணா யகனிடைப் பெற்றவன் ஆரூர் விறல்தண்டியே.	38
1164	மூர்க்க நாயனார் தண்டலை சூழ்திரு வேற்காட்டூர் மன்னன் தருகவற்றால் கொண்டவல் லாயம்வன் சூதரை வென்றுமுன் கொண்டபொருள் முண்டநன் னீற்றன் அடியவர்க் கீபவன் மூர்க்கனென்பர் நண்டலை நீரொண் குடந்தையில் மேவுநற் சூதனையே.	39
1165	சோமாசிமாற நாயனார் சூதப் பொழில் அம்பர் அந்தணன் சோமாசி மாறன்என்பான் வேதப் பொருள்அஞ் செழுத்தும் விளம்பியல் லால்மொழியான் நீதிப் பரன்மன்னு நித்த நியமன் பரவையென்னும் மாதுக்குக் காந்தன்வன் தொண்டன் தனக்கு மகிழ்துணையே.	40
1166	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் துணையும் அளவும் இல் லாதவன் தன்னரு ளேதுணையாக் கணையும் கதிர்நெடு வேலும் கறுத்த கயலிணையும் பிணையும் நிகர்த்தகண் சங்கிலி பேரமைத் தோள்இரண்டும் அணையும் அவன்திரு வாரூரன் ஆகின்ற அற்புதனே.	41
1167	சாக்கிய நாயனார் தகடன ஆடையன் சாக்கியன் மாக்கற் றடவரையன் மகள்தனந் தாக்கக் குழைந்ததிண் தோளர்வண் கம்பர்செம்பொன் திகழ்தரு மேனியிற் செங்கல் எறிந்து சிவபுரத்துப் புகழ்தரப் புக்கவன் ஊர்சங்க மங்கை புவனியிலே.	42
1168	சிறப்புலி நாயனார் புவனியிற் பூதியும் சாதன மும்பொலி வார்ந்துவந்த தவநிய மற்குச் சிறப்புச்செய் தத்துவ காரணனாம் அவனியில் கீர்த்தித் தென் ஆக்கூர் அதிபன் அருமறையோன் சிவன்நிய மந்தலை நின்றதொல் சீர்நஞ் சிறப்புலியே	43
1169	சிறுத்தொண்ட நாயனார் புலியின் அதளுடைப் புண்ணியற் கின்னமு தாத்தனதோர் ஒலியின் சதங்கைக் குதலைப் புதல்வன் உடல்துணித்துக் கலியின் வலிகெடுத் தோங்கும் புகழ்ச்சிறுத் தொண்டன்கண்டீர் மலியும் பொழில்ஒண்செங் காட்டம் குடியவர் மன்னவனே.	44
1170	சேரமான்பெருமாள் நாயனார் மன்னர் பிரான்எதிர் வண்ணான் உடல்உவர் ஊறிநீறார் தன்னர் பிரான்தமர் போல வருதலும் தான்வணங்க என்னர் பிரான்அடி வண்ணான் எனஅடிச் சேரன்என்னும் தென்னர் பிரான்கழ றிற்றறி வான்எனும் சேரலனே.	45
1171	சேரற்குத் தென்னா வலர்பெரு மாற்குச் சிவன்அளித்த வீரக் கடகரி முன்புதன் பந்தி இவுளிவைத்த வீரற்கு வென்றிக் கருப்புவில் வீரனை வெற்றிகொண்ட சூரற் கெனதுள்ளம் நன்றுசெய் தாய்இன்று தொண்டுபட்டே.	46
1172	கணநாத நாயனார் தொண்டரை யாக்கி அவரவர்க் கேற்ற தொழில்கள் செய்வித் தண்டர்தங் கோனக் கணத்துக்கு நாயகம் பெற்றவன்காண் கொண்டல்கொண் டேறிய மின்னுக்குக் கோல மடல்கள் தொறும் கண்டல்வெண் சோறளிக் குங்கடல் காழிக் கணநாதனே.	47
1173	கூற்றுவ நாயனார் நாதன் திருவடி யேமுடி யாகக் கவித்துநல்ல போதங் கருத்திற் பொறித்தமை யால்அது கைகொடுப்ப ஓதந் தழுவிய ஞாலம்எல் லாமொரு கோலின்வைத்தான் கோதை நெடுவேற் களப்பாளன் ஆகிய கூற்றுவனே.	48
1174	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் கூற்றுக் கெவனோ புகல்திரு வாரூரன் பொன்முடிமேல் ஏற்றுத் தொடையலும் இன்அடைக் காயும் இடுதருமக் கோற்றொத்துக் கூனனும் கூன்போய்க் குருடனும் கண்பெற்றமை சாற்றித் திரியும் பழமொழி யாம்இத் தரணியிலே.	49
1175	பொய்யடிமை இல்லாத புலவர் தரணியிற் பொய்ம்மை இலாத்தமிழ்ச் சங்கம் அ திற்கபிலர் பரணர்நக் கீரர் முதல்நாற்பத் தொன்பது பல்புலவோர் அருள்நமக் கீயும் திருவால வாய்அரன் சேவடிக்கே பொருளமைத் தின்பக் கவிபல பாடும் புலவர்களே.	50
1176	புகழ்ச்சோழ நாயனார் புலமன் னியமன்னைச் சிங்கள நாடு பொடிபடுத்த குலமன் னியபுகழ்க் கோகன நாதன் குலமுதலோன் நலமன் னியபுகழ்ச் சோழன தென்பர் நகுசுடர்வாள் வலமன் னியஎறி பத்தனுக் கீந்ததோர் வண்புகழே.	51
1177	நரசிங்க முனையரைய நாயனார் புகழும் படிஎம் பரமே தவர்க்குநற் பொன்னிடுவோன் இகழும் படியோர் தவன்மட வார்புனை கோலம்எங்கும் நிகழும் படிகண் டவனுக் கிரட்டிபொன்இட்டவன்நீள் திகழு முடிநர சிங்க முனையர சன்திறமே.	52
1178	அதிபத்த நாயனார் திறம்அமர் மீன்படுக் கும்பொழு தாங்கொரு மீன்சிவற்கென் றுறஅமர் மாகடற் கேவிடு வோன்ஒரு நாட்கனக நிறம்அமர் மீன்பட நின்மலற் கென்றுவிட் டோன்கமலம் புறம்அமர் நாகை அதிபத்த னாகிய பொய்யிலியே.	53
1179	கலிக்கம்ப நாயனார் பொய்யைக் கடிந்துநம் புண்ணியர்க் காட்பட்டுத் தன்அடியான் சைவத் திருவுரு வாய்வரத் தான்அவன் தாள்கழுவ வையத் தவர்முன்பு வெள்கிநீர் வாரா விடமனைவி கையைத் தடிந்தவன் பெண்ணா கடத்துக் கலிக்கம்பனே.	54
1180	கலிய நாயனார் கம்பக் கரிக்கும் சிலந்திக்கும் நல்கிய கண்ணுதலோன் உம்பர்க்கு நாதற் கொளிவிளக் கேற்றற் குடல்இலனாய்க் கும்பத் தயிலம்விற் றுஞ்செக் குழன்றும்கொள் கூலியினால் நம்பற் கெரித்த கலிஒற்றி மாநகர்ச் சக்கிரியே.	55
1181	சத்தி நாயனார் கிரிவில் லவர்தம் அடியரைத் தன்முன்பு கீழ்மைசொன்ன திருவில் லவரைஅந் நாவரி வோன்திருந் தாரைவெல்லும் வரிவில் லவன்வயற் செங்கழு நீரின் மருவுதென்றல் தெருவில் விரைகம ழுந்தென் வரிஞ்சைத் திகழ்சத்தியே.	56
1182	ஐயடிகள் காடவர்கோன் நாயனார் சத்தித் தடக்கைக் குமரன்நல் தாதைதன் தானம்எல்லாம் முத்திப் பதமொரொர் வெண்பா மொழிந்து முடியரசா மத்திற்கு மும்மைநன் தாள்அரற் காய்ஐயம் ஏற்றலென்னும் பத்திக் கடல்ஐ யடிகளா கின்றநம் பல்லவனே.	57
1183	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் பல்லவை செங்கதி ரோனைப் பறித்தவன் பாதம்புகழ் சொல்லவன் தென்புக லூர்அரன் பால்துய்ய செம்பொன்கொள்ள வல்லவன் நாட்டியத் தான்குடி மாணிக்க வண்ணனுக்கு நல்லவன் தன்பதி நாவலூர் ஆகின்ற நன்னகரே.	58
1184	கணம்புல்ல நாயனார் நன்னக ராய இருக்குவே ளூர்தனில் நல்குவராய்ப் பொன்னக ராயநற் றில்லை புகுந்து புலீச்சரத்து மன்னவ ராய அரர்க்குநற் புல்லால் விளக்கெரித்தான் கன்னவில் தோள்எந்தை தந்தை பிரான்எம் கணம்புல்லனே.	59
1185	காரி நாயனார் புல்லன வாகா வகைஉல கத்துப் புணர்ந்தனவும் சொல்லின வும்நய மாக்கிச் சுடர்பொற் குவடுதனி வில்லனை வாழ்த்தி விளங்கும் கயிலைபுக் கான்என்பரால் கல்லன மாமதில் சூழ்கட வூரினிற் காரியையே.	60
1186	நெடுமாற நாயனார் கார்த்தண் முகில்கைக் கடற்காழி யர்பெரு மாற்கெதிராய் ஆர்த்த அமணர் அழிந்தது கண்டுமற் றாங்கவரைக் கூர்த்த கழுவின் நுதிவைத்த பஞ்சவன் என்றுரைக்கும் வார்த்தை யதுபண்டு நெல்வேலி யில்வென்ற மாறனுக்கே.	61
1187	வாயிலார் நாயனார் மாறா அருளரன் தன்னை மனஆ லயத்திருத்தி ஆறா அறிவாம் ஒளிவிளக் கேற்றி அகமலர்வாம் வீறா மலரளித் தன்பெனும் மெய்யமிர் தம்கொடுத்தான் வீறார் மயிலையுள் வாயிலான் என்று விளம்புவரே.	62
1188	முனையடுவார் நாயனார் என்று விளம்புவர் நீடூர் அதிபன் முனையடுவோன் என்றும் அமருள் அழிந்தவர்க் காக்கூலி ஏற்றெறிந்து வென்று பெருஞ்செல்வம் எல்லாம் கனகநன் மேருவென்னும் குன்று வளைத்த சிலையான் தமர்க்குக் கொடுத்தனனே.	63
1189	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் கொடுத்தான் முதலைகொள் பிள்ளைக் குயிர்அன்று புக்கொளியூர்த் தொடுத்தான் மதுர கவிஅவி நாசியை வேடர்சுற்றம் படுத்தான் திருமுரு கன்பூண் டியினில் பராபரத்தேன் மடுத்தான் அவனென்பர் வன்தொண்ட னாகின்ற மாதவனே.	64
1190	கழற்சிங்க நாயனார் மாதவத் தோர்தங்கள் வைப்பினுக் காரூர் மணிக்குவைத்த போதினைத் தான்மோந்த தேவிதன் மூக்கை அரியப் பொற்கை காதிவைத் தன்றோ அரிவதென் றாங்கவள் கைதடிந்தான் நாதமொய்த் தார்வண்டு கிண்டுபங் கோதைக் கழற்சிங்கனே.	65
1191	இடங்கழி நாயனார் சிங்கத் துருவனைச் செற்றவன் சிற்றம் பலமுகடு கொங்கிற் கனகம் அணிந்தஆ தித்தன் குலமுதலோன் திங்கட் சடையர் தமரதென் செல்வம் எனப்பறைபோக் கெங்கட் கிறைவன் இருக்குவே ளூர்மன் இடங்கழியே.	66
1192	செருத்துணை நாயனார் கழிநீள் கடல்நஞ் சயின்றார்க் கிருந்த கடிமலரை மொழிநீள் புகழ்க்கழற் சிங்கன்தன் தேவிமுன் மோத்தலுமே எழில்நீள் குமிழ்மலர் மூக்கரிந் தானென் றியம்புவரால் செழுநீர் மருகல்நன் னாட்டமர் தஞ்சைச் செருத்துணையே.	67
1193	புகழ்த்துணை நாயனார் செருவிலி புத்தூர்ப் புகழ்த்துணை வையம் சிறுவிலைத்தா உருவலி கெட்டுண வின்றி உமைகோனை மஞ்சனம்செய் தருவதோர் போதுகை சோர்ந்து கலசம் விழத்தரியா தருவரை வில்லி அருளும் நிதியது பெற்றனனே.	68
1194	கோட்புலி நாயனார் பெற்றம் உயர்த்தோன் விரையாக் கலிபிழைத் தோர்தமது சுற்றம் அறுக்கும் தொழில்திரு நாட்டியத் தான்குடிக்கோன் குற்றம் அறுக்கும்நங் கோட்புலி நாவற் குரிசில் அருள் பெற்ற அருட்கடல் என்றுல கேத்தும் பெருந்தகையே.	69
1195	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் தகுமகட் பேசினோன் வீயவே நூல்போன சங்கிலிபால் புகுமணக் காதலி னால் ஒற்றி யூர்உறை புண்ணியன்தன் மிகுமலர்ப் பாதம் பணிந்தரு ளால்இவ் வியனுலகம் நகுவழக் கேநன்மை யாப்புணர்ந் தான்நாவ லூர்அரசே.	70
1196	பத்தராய்ப் பணிவார்கள் அரசினை ஆருர் அமரர் பிரானை அடிபணிந்திட் டுரைசெய்த வாய்தடு மாறி உரோம புளகம்வந்து கரசர ணாதி அவயவம் கம்பித்துக் கண்ணருவி சொரிதரும் அங்கத்தி னோர்பத்தர் என்று தொகுத்தவரே.	71
1197	பரமனையே பாடுவார் தொகுத்த வடமொழி தென்மொழி யாதொன்று தோன்றியதே மிகுத்த இயலிசை வல்ல வகையில்விண் தோயுநெற்றி வகுத்த மதில்தில்லை அம்பலத் தான்மலர்ப் பாதங்கள்மேல் உகுத்த மனத்தொடும் பாடவல் லோர்என்ப உத்தமரே.	72
1198	சித்தத்தைச் சிவன்பாலே வைத்தார் உத்தமத் தானத் தறம்பொருள் இன்ப மொடியெறிந்து வித்தகத் தானத் தொருவழிக் கொண்டு விளங்கச்சென்னி மத்தம்வைத் தான்திருப் பாத கமல மலரிணைக் கீழ்ச் சித்தம்வைத் தார்என்பர் வீடுபே றெய்திய செல்வர்களே.	73
1199	திருவாரூர்ப் பிறந்தார்கள் செல்வம் திகழ்திரு வாரூர் மதில்வட்டத் துட்பிறந்தார் செல்வன் திருக்கணத் துள்ளவ ரேஅத னால் திகழச் செல்வம் பெருகுதென் ஆரூர்ப் பிறந்தவர் சேவடியே செல்வ நெறியுறு வார்க் கணித் தாய செழுநெறியே.	74
1200	முப்பொழுதுந் திருமேனி தீண்டுவார் நெறிவார் சடையரைத் தீண்டிமுப் போதும்நீ டாகமத்தின் அறிவால் வணங்கி அர்ச் சிப்பவர் நம்மையும் ஆண்டமரர்க் கிறையாய்முக் கண்ணும்எண் தோளும் தரித்தீறில் செல்வத்தொடும் உறைவார் சிவபெரு மாற்குறை வாய உலகினிலே.	75
1201	முழுநீறு பூசிய முனிவர் உலகு கலங்கினும் ஊழி திரியினும் உள்ளொருகால் விலகுதல் இல்லா விதியது பெற்றநல் வித்தகர்காண் அலகில் பெருங்குணத் தாரூர் அமர்ந்த அரனடிக்கீழ் இலகுவெண் ணீறுதம் மேனிக் கணியும் இறைவர்களே.	76
1202	அப்பாலும் அடிச்சார்ந்தார் வருக்கம் அடைத்துநன் னாவலூர் மன்னவன் வண்தமிழால் பெருக்கு மதுரத் தொகையில் பிறைசூடிப் பெய்கழற்கே ஒருக்கு மனத் தொடப் பாலடிச் சார்ந்தவர் என்றுலகில் தெரிக்கு மவர்சிவன் பல்கணத் தோர்நம் செழுந்தவரே.	77
1203	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் செழுநீர் வயல்முது குன்றினில் செந்தமிழ் பாடிவெய்ய மழுநீள் தடக்கையன் ஈந்தபொன் ஆங்குக்கொள் ளாதுவந்தப் பொழில்நீ டருதிரு வாரூரில் வாசியும் பொன்னுங்கொண்டோன் கெழுநீள் புகழ்த்திரு வாரூரன் என்றுநாம் கேட்பதுவே.	78
1204	பூசலார் நாயனார் பதுமநற் போதன்ன பாதத் தரற்கொரு கோயிலையாம் கதுமெனச் செய்குவ தென்றுகொ லாமென்று கண்துயிலா ததுமனத் தேஎல்லி தோறும் நினைந்தருள் பெற்றதென்பர் புதுமணத் தென்றல் உலாநின்ற வூர்தனில் பூசலையே.	79
1205	மங்கையர்க்கு அரசியார் பூசல் அயில்தென்ன னார்க்கன லாகப் பொறாமையினால் வாச மலர்க்குழல் பாண்டிமா தேவியாம் மானிகண்டீர் தேசம் விளங்கத் தமிழா கரர்க் கறி வித்தவரால் நாசம் விளைத்தாள் அருகந் தருக்குத் தென் னாட்டகத்தே.	80
1206	நேச நாயனார் நாட்டமிட் டன்றரி வந்திப்ப வெல்படைநல்கினர்தந் தாட்டரிக் கப்பெற்ற வன்என்பர் சைவத் தவர் அரையில் கூட்டுமக் கப்படங் கோவணம் நெய்து கொடுத்துநன்மை ஈட்டுமக் காம்பீலிச் சாலிய நேசனை இம்மையிலே.	81
1207	கோச் செங்கட் சோழ நாயனார் மைவைத்த கண்டன் நெறியன்றி மற்றோர் நெறிகருதாத் தெய்வக் குடிச் சோழன் முன்பு சிலந்தியாய்ப் பந்தர்செய்து சைவத் துருவெய்தி வந்து தரணிநீ டாலயங்கள் செய்வித்த வன்திருக் கோச்செங்க ணான்என்னும் செம்பியனே.	82
1208	செம்பொன் அணிந்துசிற் றம்பலத் தைச்சிவ லோகம்எய்தி நம்பன் கழற்கீழ் இருந்தோன் குலமுதல் என்பர்நல்ல வம்பு மலர்த்தில்லை ஈசனைச் சூழ மறைவளர்த்தான் நிம்ப நறுந்தொங்கல் கோச்செங்க ணான்என்னும் நித்தனையே.	83
1209	திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாண நாயனார் தனையொப் பரும்எருக் கத்தம் புலியூர்த் தகும்புகழோன் நினையொப் பருந்திரு நீலகண் டப்பெரும் பாணனைநீள் சினையொப் பலர்பொழிற் சண்பையர் கோன்செந் தமிழொடிசை புனையப் பரன்அருள் பெற்றவன் என்பர்இப் பூதலத்தே.	84
1210	சடைய நாயனார் தலம்விளங் குந்திரு நாவலூர் தன்னில் சடையன்என்னும் குலம்விளங் கும்புக ழோனை உரைப்பர் குவலயத்தில் நலம்விளங் கும்படி நாம்விளங் கும்படி நற்றவத்தின் பலம்விளங் கும்படி ஆரூரனைமுன் பயந்தமையே.	85
1211	இசைஞானியார் பயந்தாள் கறுவுடைச் செங்கண்வெள் ளைப்பொள்ளல் நீள்பனைக்கைக் கயந்தான் உகைத்தநற் காளையை என்றும் கபாலங்கைக்கொண் டயந்தான் புகும்அரன் ஆரூர்ப் புனித அரன்திருத்தாள் நயந்தாள் தனதுள்ளத் தென்றும் உரைப்பது ஞானியையே.	86
1212	சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் ஞானஆ ரூரரைச் சேரரை அல்லது நாம்அறியோம் மானவ ஆக்கை யொடும்புக் கவரை வளரொளிப்பூண் வானவ ராலும் மருவற் கரிய வடகயிலைக் கோனவன் கோயிற் பெருந்தவத் தோர்தங்கள் கூட்டத்திலே.	87
1213	திருத்தொண்டத்தொகையில் உள்ள தொகை அடியார்கள் தனியடியார்கள் கூட்டம்ஒன் பானொ டறுபத்து மூன்று தனிப்பெயரா ஈட்டும் பெருந்தவத் தோர்எழு பத்திரண் டாம்வினையை வாட்டும் தவத்திருத் தொண்டத் தொகைபதி னொன்றின்வகைப் பாட்டும் திகந்திரு நாவலூராளி பணித்தனனே.	88
1214	திருத்தொண்டத் தொகைப் பதிகக் கவிகளின் முதற்குறிப்பு பணித்தநல் தொண்டத் தொகைமுதல் தில்லை இலைமலிந்த அணித்திகழ் மும்மை திருநின்ற வம்பறா வார்கொண்டசீர் இணைத்தநற் பொய்யடி மைகறைக் கண்டன் கடல்சூழ்ந்தபின் மணித்திகழ் சொற்பத்தர் மன்னிய சீர்மறை நாவனொடே.	89
1215	நூற் பயன் ஓடிடும் பஞ்சேந் திரியம் ஒடுக்கிஎன் ஊழ்வினைகள் வாடிடும் வண்ணம்நின் றெத்தவம் செய்தனன் வானினுள்ளோர் சூடிடும் சீர்த்திருப் பாதத்தர் தொண்டத் தொகையின்உள்ள சேடர்தம் செல்வப் பெரும்புகழ் அந்தாதி செப்பிடவே.	90

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

 

12.4. ஆளுடையபிள்ளையார் திருவந்தாதி

மேல்

1216	பார்மண் டலத்தினில் பன்னிரு பேரொடு மன்னிநின்ற நீர்மண் டலப்படப் பைப்பிர மாபுரம் நீறணிந்த கார்மண் டலக்கண்டத் தெண்தடந் தோளன் கருணைபெற்ற தார்மண் டலமணி சம்பந்தன் மேவிய தண்பதியே.	1
1217	பதிகப் பெருவழி காட்டப் பருப்பதக் கோன்பயந்த மதியத் திருநுதல் பங்கன் அருள்பெற வைத்தஎங்கள் நிதியைப் பிரமா புரநகர் மன்னனை என்னுடைய கதியைக் கருதவல் லோர்அம ராவதி காப்பவரே.	2
1218	காப்பயில் காழிக் கவுணியர் தீபற்கென் காரணமா மாப்பழி வாரா வகைஇருப் பேன்என்ன மாரன்என்னே பூப்பயில் வாளிகள் அஞ்சும்என் நெஞ்சரங் கப்புகுந்த ஏப்பயில் வார்சிலை கால்வளை யாநிற்கும் ஈண்டிரவே.	3
1219	இரவும் பகலும்நின் பாதத் தலர்என் வழிமுழுதும் பரவும் பரிசே அருளுகண் டாய்இந்தப் பாரகத்தே விரவும் பரமத கோளரி யேகுட வெள்வளைகள் தரளம் சொரியும் கடல்புடை சூழ்ந்த தராய்மன்னனே.	4
1220.	மன்னிய மோகச் சுவைஒளி ஊறோசை நாற்றமென்றிப் பன்னிய ஐந்தின் பதங்கடந் தோர்க்குந் தொடர்வரிய பொன்னியல் பாடகக் கிங்கிணிப் பாதநிழல் புகுவோர் துன்னிய காவமர் சண்பையர் நாதற்குத் தொண்டர்களே.	5
1221	தொண்டினஞ் சூழச் சுரிகுழ லார்தம் மனந்தொடர வண்டினம் சூழ வருமிவன் போலும் மயில்உகுத்த கண்டினம் சூழ்ந்த வளைபிரம் போர்கழு வாஉடலம் விண்டினம் சூழக் கழுவின ஆக்கிய வித்தகனே.	6
1222	வித்தகம் பேசிநம் வேணுத் தலைவனை வாள்நிகர்த்து முத்தகங் காட்டு முறுவல்நல் லார்தம் மனம்அணைய உய்த்தகம் போந்திருந் துள்ளவும் இல்லா தனவுமுறு புத்தகம் போலும் முதுபுலைப் பாணன் புணர்க்கின்றதே.	7
1223	புணர்ந்தநன் மேகச் சிறுநுண் துளியிற் சிறகொதுக்கி உணர்ந்தனர் போல இருந்தனை யால்உல கம்பரசும் குணந்திகழ் ஞானசம் பந்தன் கொடிமதிற் கொச்சையின்வாய் மணந்தவர் போயின ரோசொல்லு வாழி| மடக்குருகே.	8
1224	குருந்தலர் முல்லையங் கோவலர் ஏற்றின் கொலைமருப்பால் அருந்திறல் ஆகத் துழுதசெஞ் சேற்றரு காசனிதன் பெருந்திற மாமதிற் சண்பை நகரன்ன பேரமைத்தோள் திருந்திழை ஆர்வம் ------------ -------------- முரசே.	9
1225	முரசங் கரையமுன் தோரணம் நீட முழுநிதியின் பரிசங் கொணர்வான் அமைகின் றனர்பலர் பார்த்தினிநீ அரிசங் கணைதலென் னாமுன் கருதரு காசனிதன் சுரிசங் கணைவயல் தந்த நகரன்ன தூமொழிக்கே.	10
1226	மொழிவது சைவ சிகாமணி மூரித் தடவரைத்தோள் தொழுவது மற்றவன் தூமலர்ப் பாதங்கள் தாமங்கமழ்ந் தெழுவது கூந்தலம் பூந்தா மரைஇனி யாதுகொலோ மொழிவது சேரி முரிப்புதை மாதர் முறுவலித்தே.	11
1227	வலிகெழு குண்டர்க்கு வைகைக் கரைஅன்று வான்கொடுத்த கலிகெழு திண்தோள் கவுணியர் தீபன் கடல்உடுத்த ஒலிதரு நீர்வைய கத்தை உறையிட்ட தொத்துதிரு மலிதரு வார்பனி யாம்மட மாதினை வாட்டுவதே.	12
1228	வாட்டுவர் தத்தம் துயரைவன் கேழலின் பின்புசென்ற வேட்டுவர் கோலத்து வேதத் தலைவனை மெல்விரலால் தோட்டியல் காதன் இவனென்று தாதைக்குச் சூழ்விசும்பிற் காட்டிய கன்றின் கழற்றிற மானவை கற்றவரே.	13
1229	அவர்சென் றணுகுவர் மீள்வதிங் கன்னை அருகர்தம்மைத் தவர்கின்ற தண்டமிழ்ச் சைவ சிகாமணி சண்பைஎன்னப் பவர்கின்ற நீள்கொடிக் கோபுரம் பல்கதி ரோன்பரியைக் கவர்கின்ற சூலத் தொடுநின்று தோன்றும் கடிநகரே.	14
1230	நகரம் கெடப்பண்டு திண்தேர் மிசைநின்று நான்மறைகள் பகர்அம் கழலவ னைப்பதி னாறா யிரம்பதிகம் மகரம் கிளர்கடல் வையந் துயர்கெட வாய்மொழிந்த நிகரங் கிலிகலிக் காழிப் பிரான்என்பர் நீள்நிலத்தே.	15
1231	நிலமே றியமருப் பின்திரு மாலும் நிலம்படைத்த குலமே றியமலர்க் கோகன தத்தய னுங்கொழிக்கும் சலமே றியமுடி தாள்கண் டிலர்தந்தை காணஅன்று நலமே றியபுகழ்ச் சம்பந்தன் காட்டிய நாதனையே.	16
1232	நாதன் நனிபள்ளி சூழ்நகர் கானக மாக்கிய.தே போதின் மலிவய லாக்கிய கோன்அமர் பொற்புகலி ஓத நெடுங்கடல் வாருங் கயலோ விலைக்குளது காதின் அளவும் மிளிர்கய லோசொல்லு காரிகையே.	17
1233	கைம்மையி னால்நின் கழல்பர வாதுகண் டார்க்கிவனோர் வன்மைய னேஎன்னும் வண்ணம் நடித்து விழுப்பொருளோ டிம்மையில் யான்எய்தும் இன்பம் கருதித் திரிதருமத் தன்மையி னேற்கும் அருளுதி யோசொல்லு சம்பந்தனே.	18
1234	பந்தார் அணிவிரல் பங்கயக் கொங்கைப் பவளச்செவ்வாய்க் கொந்தார் நறுங்குழல் கோமள வல்லியைக் கூறருஞ்சீர் நந்தா விளக்கினைக் கண்டது நானெப் பொழுதும்முன்னும் சந்தா ரகலத் தருகா சனிதன் தடவரையே.	19
1235	வரைகொண்ட மாமதில் சண்பைத் தலைவனை வாழ்த்தலர்போல் நிரைகொண்டு வானோர் கடைந்ததில் நஞ்ச நிகழக்கொலாம் நுரைகொண்டு மெய்ப்பரத் துள்ளம் சுழலநொந்தோர் இரவும் திரைகொண் டலமரும் இவ்வகன் ஞாலம் செறிகடலே.	20
1236	கடலன்ன பொய்ம்மைகள் செய்யினும் வெய்ய கடுநரகத் திடநமன் ஏவுதற் கெவ்விடத் தான்இருஞ் செந்தமிழால் திடமன்னு மாமதில் சண்பைத் தலைவன் செந் தாமரையின் வடமன்னு நீண்முடி யான்அடிப் போதவை வாழ்த்தினமே.	21
1237	வாழ்த்துவ தெம்பர மேயாகும் அந்தத்து வையமுந்நீர் ஆழ்த்திய காலத்தும் ஆழா ததுஅரன் சேவடியே ஏத்திய ஞானசம் பந்தற் கிடம்இசைத் தும்பிகொம்பர்க் காத்திகழ் கேதகம் போதகம் ஈனும் கழுமலமே.	22
1238	மலர்பயில் வாட்கண்ணி கேள்கண்ணி நீண்முடி வண்கமலப் பலர்பயில் கீர்த்திக் கவுணியர் தீபன் பகைவர்என்னத் தலைபயில் பூம்புனங் கொய்திடு மேகணி யார்புலம்ப அலர்பயி லாமுன் பறித்தன மாகில் அரும்பினையே.	23
1239	அரும்பின அன்பில்லை அர்ச்சனை இல்லை அரன்நெறியே விரும்பின மாந்தர்க்கு மெய்ப்பணி செய்கிலம் பொய்க்கமைந்த இரும்பன உள்ளத்தி னேற்கெங்ங னேவந்து நேர்பட்டதால் கரும்பன நீள்வயல் சூழ்காழி நாதன் கழலடியே.	24
1240	அடியால் அலர்மிதித் தாலரத் தம்பிற் கமிர்தமின்றிக் கொடியா னொடும்பின் நடந்ததெவ்வா றலர்கோகனதக் கடியார் நறுங்கண்ணி ஞானசம் பந்தன் கருதலர்சேர் வெடியா விடுவெம் பரற்சுறு நாறு வியன்சுரத்தே.	25
1241	சுரபுரத் தார்தந் துயருக் கிரங்கிச் சுரர்கள்தங்கள் பரபுரத் தார்தந் துயர்கண் டருளும் பரமன்மன்னும் அரபுரத் தான்அடி எய்துவன் என்ப தவனடிசேர் சிரபுரத் தான்அடி யார்அடி யேன்என்னும் திண்ணனவே.	26
1242	திண்ணன வார்சென்ற நாட்டிடை இல்லைகொல் தீந்தமிழோர் கண்ணென ஓங்கும் கவுணியர் தீபன்கை போல்பொழிந்து விண்ணின வாய்முல்லை மெல்லரும் பீனமற் றியாம்மெலிய எண்ணின நாள்வழு வாதிறைத் தோடி எழுமுகிலே.	27
1243	எழுவாள் மதியால் வெதுப்புண் டலமந் தெழுந்துவிம்மித் தொழுவாள் தனக்கின் றருளுங் கொலாந்தொழு நீரவைகைக் குழுவாய் எதிர்ந்த உறிக்கைப் பறிதலைக் குண்டர்தங்கள் கழுவா உடலம் கழுவின ஆக்கிய கற்பகமே.	28
1244	கற்பா நறவ மணிகொழுத் துந்து மலைச்சிலம்பா நற்பா மொழிஎழில் ஞானசம் பந்தன் புறவமன்ன விற்பா நுதலிதன் மென்முலை யின்னிளம் செவ்விகண்டிட் டிற்பா விடும்வண்ணம் எண்ணுகின் றாள்அம்ம எம்அனையே.	29
1245	எம்அனை யாய்எந்தை யாய்என்னை ஆண்டென் துயர்தவிர்த்த செம்மலர் நீள்முடி ஞானசம் பந்தன் புறவமன்னீர் வெம்முனை வேல்என்ன என்ன மிளிர்ந்து வெளுத்தரிபோன் றும்மன வோஅல்ல வோவந்தென் உள்ளத்தொளிர்வனவே.	30
1246	ஒளிறு மணிப்பணி நாட்டும் உலகத்தும் உம்பருள்ளும் வெளிறு படச்சில நிற்பதுண் டேமிண்டி மீன்உகளும் அளறு வயற்சண்பை நாதன் அமுதப் பதிகமென்னும் களிறு விடப்புகு மேல்தொண்டர் பாடும் கவிதைகளே.	31
1247	கவிக்குத் தகுவன கண்ணுக் கினியன கேட்கில்இன்பம் செவிக்குத் தகுவன சிந்தைக் குரியன பைந்தரளம் நவிக்கண் சிறுமியர் முற்றில் முகந்துதம் சிற்றில்தொறும் குவிக்கத் திரைபரக் குங்கொச்சை நாதன் குரைகழலே.	32
1248	கழல்கின்ற ஐங்கணை அந்தியும் அன்றிலும் கால்பரப்பிட் டழல்கின்ற தென்றலும் வந்திங் கடர்ப்பஅன் றாயிழைக்காச் சுழல்கின்ற நஞ்சந் தணித்தவன் தன்னைத் தொடர்ந்துபின்போய் உழல்கின்ற நெஞ்சமிங் கென்னோ இனியின் றுறுகின்றதே.	33
1249	உறுகின்ற அன்பினோ டொத்திய தாளமும் உள்ளுருகிப் பெறுகின்ற இன்பும் பிறைநுதல் முண்டமும் கண்டவரைத் தெறுகின்ற வாறென்ன செய்தவ மோவந்தென் சிந்தையுள்ளே துறுகின்ற பாதன் கழுமலம் போலும் துடியிடைக்கே.	34
1250	இடையும் எழுதா தொழியலு மாம்இன வண்டுகளின் புடையும் எழுதிலும் பூங்குழல் ஒக்கும்அப் பொன்னனையாள் நடையும் நகையும் தமிழா கரன்தன் புகலிநற்றேன் அடையும் மொழியும் எழுதிடில் சால அதிசயமே.	35
1251	மேனாட் டமரர் தொழஇருப் பாரும் வினைப்பயன்கள் தானாட் டருநர கிற்றளர் வாரும் தமிழர்தங்கள் கோனாட் டருகர் குழாம்வென்ற கொச்சையர் கோன்கமலப் பூநாட் டடிபணிந் தாரும்அல் லாத புலையருமே.	36
1252	புலையடித் தொண்டனைப் பூசுர னாக்கிப் பொருகயற்கண் மலைமடப் பாவைக்கு மாநட மாடு மணியைஎன்றன் தலையிடைப் பாதனைக் கற்றாங் குரைத்தசம் பந்தனென்னா முலையிடைப் பொன்கொண்டு சங்கிழந் தாள்என்றன் மொய்குழலே.	37
1253	குழலியல் இன்கவி ஞானசம் பந்தன் குரைகழல்போல் கழலியல் பாதம் பணிந்தேன் உனையும் கதிரவனே தழலியல் வெம்மை தணித்தருள் நீதணி யாதவெம்மை அழலியல் கான்நடந் தாள்வினை யேன்பெற்ற ஆரணங்கே.	38
1254	அணங்கமர் யாழ்முரித் தாண்பனை பெண்பனை ஆக்கிஅமண் கணங்கழு வேற்றிக் கடுவிடந் தீர்த்துக் கதவடைத்துப் பிணங்கலை நீர்எதிர் ஓடஞ் செலுத்தின வெண்பிறையோ டிணங்கிய மாடச் சிரபுரத் தான்தன் இருந்தமிழே.	39
1255	இருந்தண் புகலிகோ லக்கா எழில்ஆ வடுதுறைசீர் பொருந்தும் அரத்துறை போனகம் தாளம்நன்பொன்சிவிகை அருந்திட வொத்தமுத் தீச்செய ஏறஅரன் அளித்த பெருந்தகை சீரினை எம்பர மோநின்று பேசுவதே.	40
1256	பேசுந் தகையதன் றேஇன்றும் அன்றும் தமிழ்விரகன் தேசம் முழுதும் மழைமறந் தூண்கெடச் செந்தழற்கை ஈசன் திருவரு ளால்எழில் வீழி மிழலையின்வாய்க் காசின் மழைபொழிந் தானென்றிஞ் ஞாலம் கவின்பெறவே.	41
1257	பெறுவது நிச்சயம் அஞ்சல்நெஞ் சேபிர மாபுரத்து மறுவறு பொற்கழல் ஞானசம் பந்தனை வாழ்த்துதலால் வெறியுறு கொன்றை மறியுறு செங்கை விடைஎடுத்த பொறியுறு பொற்கொடி எம்பெரு மான்அமர் பொன்னுலகே.	42
1258	பொன்னார் மதில்சூழ் புகலிக் கரசை அருகர்தங்கள் தென்னாட் டரண்அட்ட சிங்கத் தினைஎஞ் சிவன்இவனென் றந்நாள் சூதலைத் திருவாய் மொழிகள் அருளிச் செய்த என்னானை யைப்பணி வார்க்கில்லை காண்க யமாலயமே.	43
1259	மாலையொப் பாகும் பிறைமுன்பு நின்று மணிகுறுக்கி வேலையைப் பாடணைந் தாங்கெழில் மன்மதன் வில்குனித்த கோலைஎப் போதும் பிடிப்பன் வடுப்படு கொக்கினஞ்சூழ் சோலையைக் காழித் தலைவன் மலர்இன்று சூடிடினே.	44
1260	சூடுநற் றார்த்தமி ழாகரன் தன்பொற் சுடர்வரைத்தோள் கூடுதற் கேசற்ற கொம்பினை நீயும் கொடும்பகைநின் றாடுதற் கேஅத்த னைக்குனை யேநின்னை ஆடரவம் வாடிடக் காரும் மறுவும் படுகின்ற வாண்மதியே.	45
1261	மதிக்கக் தகுநுதல் மாதொடும் எங்கள் மலையில்வைகித் துதிக்கத் தகுசண்பை நாதன் சுருதி கடந்துழவோர் மிதிக்கக் கமலம் முகிழ்த்ததண் தேனுண்டு மிண்டிவரால் குதிக்கக் குருகிரி யுங்கொச்சை நாடு குறுகுமினே.	46
1262	குறுமனம் முள்கல வாத்தமி ழாகரன் கொச்சையன்ன நறுமலர் மென்குழ லாய்அஞ்சல் எம்மூர் நகுமதிசென் றுறுமனை ஒண்சுவர் ஓவியக் கிள்ளைக்கு நும்பதியிற் சிறுமிகள் சென்றிருந் தங்கையை நீட்டுவர் சேயிழையே.	47
1263	இழைவளர் ஆகத்து ஞானசம் பந்தன் இருஞ்சுருதிக் கழைவளர் குன்று கடத்தலும் காண்பீர் கடைசியர்நீள் முழைவளர் நண்டு படத்தடஞ் சாலிமுத் துக்கிளைக்கும் மழைவளர் நீள்குடு மிப்பொழில் சூழ்ந்த வளவயலே.	48
1264	வயலார் மருகல் பதிதன்னில் வாளர வாற்கடியுண் டயலா விழுந்த அவனுக் கிரங்கி அறிவழிந்த கயலார் கருங்கண்ணி தன்துயர் தீர்த்த கருணைவெள்ளப் புயலார் தருகையி னான் என்னத் தோன்றிடும் புண்ணியமே.	49
1265	புண்ணிய நாடு புகுவதற் காகப் புலன்அடக்கி எண்ணிய செய்தொழில் நிற்பதெல் லாருமின் றியானெனக்கு நண்ணிய செய்தொழில் ஞானசம் பந்தனை நந்தமர்நீர்க் கண்ணியன் மாடக் கழுமலத் தானைக் கருதுவதே.	50
1266	கருதத் தவஅருள் ஈந்தருள் ஞானசம் பந்தன்சண்பை இரதக் கிளிமொழி மாதே கலங்கல் இவர்உடலம் பொருதக் கழுநிரை யாக்குவன் நுந்தமர் போர்ப்படையேல் மருதச் சினையில் பொதும்பருள் ஏறி மறைகுவனே.	51
1267	மறைமுழங் குங்குழ லார்கலி காட்ட வயற்கடைஞர் பறைமுழங் கும்புக லித்தமி ழாகரன் பற்றலர்போல் துறைமுழங் குங்கரி சீறி மடங்கல் சுடர்ப்பளிங்கின் அறைமுழங் கும்வழி நீவரிற் சால வரும்பழியே.	52
1268	பழிக்கே தகுகின்ற தின்றிப் பிறைபல் கதிர்விழுந்த வழிக்கே திகழ்தரு செக்கரைக் கொச்சை வயவரென்னும் மொழிக்கே விரும்பி முளரிக் கலமரும் ஓவியர்தம் கிழிக்கே தரும்உரு வத்திவள் வாடிடக் கீள்கின்றதே.	53
1269	கீளரிக் குன்றத் தரவம் உமிழ்ந்த கிளர்மணியின் வாளரிக் கும்வைகை மாண்டனர் என்பர் வயற்புகலித் தாளரிக் கும்மரி யான்அருள் பெற்ற பரசமய கோளரிக் குந்நிக ராத்தமிழ் நாட்டுள்ள குண்டர்களே.	54
1270	குண்டகழ் சூழ்தரு கொச்சைத் தலைவன்தன் குன்றகஞ்சேர் வண்டக மென்மலர் வில்லியன் னீர்வரி விற்புருவக் கண்டக வாளி படப்புடை வீழ்செங் கலங்கலொடும் புண்டகக் கேழல் புகுந்ததுண் டோநுங்கள் பூம்புனத்தே.	55
1271	புனத்தெழு கைமதக் குன்றம தாயங்கொர் புன்கலையாய் வனத்தெழு சந்தனப் பைந்தழை யாய்வந்து வந்தடியேன் மனத்தெழு பொற்கழல் ஞானசம் பந்தன்வண் கொச்சையன்னாள் கனத்தெழு கொங்கைக ளாய்அல்கு லாய்த்திவர் கட்டுரையே.	56
1272	கட்டது வேகொண்டு கள்ளுண்டு நுங்கைக ளாற்சுணங்கை இட்டது வேயன்றி எட்டனைத் தான்இவள் உள்ளுறுநோய் விட்டது வேயன்றி வெங்குரு நாதன்தன் பங்கயத்தின் மட்டவிழ் தார்கொண்டு சூட்டுமின் பேதை மகிழ்வுறவே.	57
1273	உறவும் பொருளும்ஒண் போகமும் கல்வியும் கல்வியுற்ற துறவும் துறவிப் பயனும் எனக்குச் சுழிந்தபுனல் புறவும் பொழிலும் பொழில்சூழ் பொதும்பும் ததும்பும்வண்டின் நறவும் பொழில்எழிற் காழியர் கோன்திரு நாமங்களே.	58
1274	நாம்உகந் தேத்திய ஞானசம் பந்தனை நண்ணலர்போல் ஏமுக வெஞ்சரஞ் சிந்திவல் இஞ்சி இடிபடுக்கத் தீமுகந் தோன்றிகள் தோன்றத் தளவ முகைஅரும்பக் காமுகம் பூமுகம் காட்டிநின் றார்த்தன காரினமே.	59
1275	காரங் கணைபொழிற் காழிக் கவுணியர் தீபன்நல்லூர்ச் சீரங் கணைநற் பெருமணந் தன்னிற்சிவபுரத்து வாரங் கணைகொங்கை மாதொடும் புக்குறும் போதுவந்தார் ஆரங் கொழிந்தனர் பெற்றதல் லால்அவ் வரும்பதமே.	60
1276	அரும்பதம் ஆக்கும் அடியரொ டஞ்சலித் தார்க்கரிய பெரும்பதம் எய்தலுற் றீர்வந் திறைஞ்சுமின் பேரரவம் வரும்பத நான்மறைக் காழித் தலைவன் மலர்க்கமலத் தரும்பத ஞானசம் பந்தன்என் னானைதன் தாளிணையே.	61
1277	தாளின் சரணம் தருஞ்சண்பை நாதன் தரியலர்போல் கீளின் மலங்க விலங்கே புகுந்திடுங் கெண்டைகளும் வாளுந் தொலைய மதர்த்திரு காதின் அளவும்வந்து மீளுங் கருங்கண்ணி மின்புரி யாவைத்த மென்னகையே.	62
1278	நகுகின்ற முல்லைநண் ணார்எரி கண்டத் தவர்கவர்ந்த மிகுகின்ற நன்னிதி காட்டின கொன்றை விரவலர்ஊர் புகுகின்ற தீயெனப் பூத்தன தோன்றிப் புறமவன்கைத் தகுகின்ற கோடல்கள் அன்பரின் றெய்துவர் கார்மயிலே.	63
1279	மயிலேந் தியவள்ளல் தன்னை அளிப்ப மதிபுணர்ந்த எயிலேந் தியசண்பை நாதன் உலகத் தெதிர்பவர்யார் குயிலேந் தியபொழிற் கொங்கேந் தியகொம்பின் அம்புதழீஇ அயிலேந் தியமலர் கண்டுள னாய்வந்த அண்ணலுக்கே.	64
1280	அண்ணல் மணிவளைத் தோள்அரு காசனி சண்பையன்ன பெண்ணின் அமிர்தநல் லாள்குழல் நாற்றம் பெடையொடும்பூஞ் சுண்ணம் துதைந்தவண் டேகண்ட துண்டுகொல் தூங்கொலிநீர்த் தண்ணம் பொழில்எழிற் காசினி பூத்தமென் தாதுகளே.	65
1281	தாதுகல் தோய்த்தநஞ் சன்னாசி யார்சட லம்படுத்துத் தூதையிற் சிக்கங் கரஞ்சேர்த்து வாளா துலுக்குகின்றீர் போதியிற் புத்தர்கள் வம்மின் புகலியர் கோனன்னநாட் காதியிட் டேற்றுங் கழுத்திறம் பாடிக் களித்திடவே.	66
1282	களியுறு தேன்தார்க் கவுணியர் தீபன் கருதலர்போல் வெளியுறு ஞாலம் பகல்இழந் தால்விரை யார்கமலத் தளியுறு மென்மலர்த் தாதளைந் தாழி அமைப்பவரும் துளியுறு வாடையி தாம்மட மானைத் துவள்விப்பதே.	67
1283	தேறும் புனல்தில்லைச் சிற்றம்பலத்துச் சிறந்துவந்துள் ஊறும் அமிர்தைப் பருகிட் டெழுவதோர் உட்களிப்புக் கூறும் வழிமொழி தந்தெனை வாழ்வித்தவன் கொழுந்தேன் நாறும் அலங்கல் தமிழா கரனென்னும் நன்னிதியே.	68
1284	நிதியுறு வார்அறன் இன்பம்வீ டெய்துவர் என்னவேதம் துதியுறு நீள்வயற் காழியர் கோனைத் தொழாரின்நைய நதியுறு நீர்தெளித் தஞ்சல் எனஅண்ணல் அன்றோஎனா மதியுறு வாணுதல் பாதம் பணிந்தனள் மன்னனையே.	69
1285	மன்னங் கனைசெந் தமிழா கரன்வெற்பில் வந்தொருவர் அன்னங்கள் அஞ்சன்மின் என்றடர் வேழத் திடைவிலங்கிப் பொன்னங் கலைசா வகைஎடுத் தாற்கிவள் பூண்அழுந்தி இன்னந் தழும்புள வாம்பெரும் பாலும்அவ் ஏந்தலுக்கே.	70
1286	ஏந்தும் உலகுறு வீர்எழில் நீலநக் கற்கும்இன்பப் பூந்தண் புகலூர் முருகற்கும் தோழனைப் போகமார்ப்பைக் காந்துங் கனலிற் குளிர்படுத் துக்கடற் கூடலின்வாய் வேந்தின் துயர்தவிர்த் தானைஎப் போதும் விரும்புமினே.	71
1287	விரும்பும் புதல்வனை மெய்யரிந் தாக்கிய இன்னமிர்தம் அரும்பும் புனற்சடை யாய்உண் டருள் என் றடிபணிந்த இரும்பின் சுடர்க்களிற் றான்சிறுத் தொண்டனை ஏத்துதிரேல் சுரும்பின் மலர்த்தமி ழாகரன் பாதத் தொடர்வெளிதே.	72
1288	எளிவந்த வாஎழிற் பூவரை ஞாண்மணித் தார்தழங்கத் துளிவந்த கண்பிசைந் தேங்கலும் எங்கள் அரன்துணையாம் கிளிவந்த சொல்லிபொற் கிண்ணத்தின் ஞான அமிர்தளித்த அளிவந்த பூங்குஞ்சி யின்சொற் சிறுக்கன்தன் ஆரருளே.	73
1289	அருளும் தமிழா கரன்நின் அலங்கல்தந் தென்பெயரச் சுருளுங் குழலியற் கீந்திலை யேமுன்பு தூங்குகரத் துருளும் களிற்றினொ டோட்டரு வானை அருளியன்றே மருளின் மொழிமட வாள்பெயர் என்கண் வருவிப்பதே.	74
1290	வருவார் உருவின் வழிவழி வைத்த வனமருந்தும் திருவார் இருந்த செழுநகர்ச் செவ்வித் திருவடிக்காள் தருவான் தமிழா கரன்கரம் போற்சலம் வீசக்கண்டு வெருவா வணங்கொண்டல் கள்மிண்டி வானத்து மின்னியவே.	75
1291	மின்னார் குடுமி நெடுவெற் பகங்கொங்கில் வீழ்பனிநோய் தன்னார் வழிகெட் டழிந்தமை சொல்லுவர் காண்இறையே மன்னார் பரிசனத் தார்மேற் புகலும் எவர்க்கும்மிக்க நன்னா வலர்பெரு மான்அரு காசனி நல்கிடவே.	76
1292	நல்கென் றடியின் இணைபணி யார்சண்பை நம்பெருமான் பல்கும் பெரும்புகழ் பாடகில் லார்சிலர் பாழ்க்கிறைத்திட் டொல்கும் உடம்பின ராய்வழி தேடிட் டிடறிமுட்டிப் பில்கும் இடம்அறி யார்கெடு வார்உறு பேய்த்தனமே.	77
1293	தனமே தருபுகழ்ச் சைவ சிகாமணி தன்அருள்போல் மனமே புகுந்த மடக்கொடி யேமலர் மேல்இருந்த அனமே அமிர்தக் குமுதச் செவ்வாய்உங்கள் ஆயமென்னும் இனமே பொலியவண் டாடெழிற் சோலையுள் எய்துகவே.	78
1294	உகட்டித்து மோட்டு வராலினம் மேதி முலைஉரிஞ்ச அகட்டிற் சொரிபால் தடம்நிறை கொச்சை வயத்தரசைத் தகட்டில் திகழ்மணிப் பூண்தமி ழாகரன் தன்னையல்லால் பகட்டில் பொலியினும் வேண்டேன் ஒருவரைப் பாடுதலே.	79
1295	பாடிய செந்தமி ழாற்பழங் காசு பரிசில்பெற்ற நீடிய சீர்த்திரு ஞானசம் பந்தன் நிறைபுகழான் நேடிய பூந்திரு நாவுக் கரசோ டெழில்மிழலைக் கூடிய கூட்டத்தி னால்உள தாய்த்திக் குவலயமே.	80
1296	வலையத் திணிதோள் மிசைமழ வேற்றி மனைப்புறத்து நிலைஎத் தனைபொழு தோகண்ட தூரனை நீதிகெட்டார் குலையக் கழுவின் குழுக்கண்ட வன்திகழ் கொச்சையன்ன சிலையொத்த வாள்நுதல் முன்போல் மலர்க திருக்கண்களே.	81
1297	கண்ணார் திருநுத லோன்கோலக் காவில் கரநொடியால் பண்ணார் தரப்பாடு சண்பையர் கோண்பாணி நொந்திடுமென் றெண்ணா எழுத்தஞ்சும் இட்டபொன் தாளங்கள் ஈயக்கண்டும் மண்ணார் சிலர்சண்பை நாதனை ஏத்தார் வருந்துவதே.	82
1298	வருந்துங் கொலாங்கழல் மண்மிசை ஏகிடின் என்றுமென்றார்த் திருந்தும் புகழ்ச்ண்பை ஞானசம் பந்தற்குச் சீர்மணிகள் பொருந்துஞ் சிவிகை கொடுத்தனன் காண்புண ரித்திகழ்நஞ் சருந்தும் பிரான்நம் அரத்துறை மேய அரும்பொருளே.	83
1299	பொருளென என்னைத்தன் பொற்கழல் காட்டிப் புகுந்தெனக்கிங் கருளிய சீர்த்திரு ஞானசம் பந்தன் அருளிலர்போல் வெருளின மானின்மென் நோக்கியை விட்டு விழுநிதியின் திரளினை ஆதரித் தானன்று சாலஎன் சிந்தனைக்கே.	84
1300	சிந்தையைத் தேனைத் திருவா வடுதுறை யுள்திகழும் எந்தையைப் பாடல் இசைத்துத் தொலையா நிதியம்எய்தித் தந்தையைத் தீத்தொழில் மூட்டிய கோன்சரண் சார்விலரேல் நிந்தையைப் பெற்றொழி யாதிரந் தேகரம் நீட்டுவரே.	85
1301	நீட்டுவ ரோதத்தொ டேறிய சங்கம் நெகுமுளரித் தோட்டுவெண் முத்தம் சொரிசண்பை நாதன் தொழாதவரில் வேட்டுவர் வேட்டதண் ணீரினுக் குண்ணீர் உணக்குழித்த காட்டுவர் ஊறல் பருகுங் கொலாம்எம் கணங்குழையே.	86
1302	குழைக்கின்ற கொன்றைபொன் போல மலரநுங் கூட்டமெல்லாம் அழைக்கின்ற கொண்டல் இயம்புன் னிலையகன் றார்வரவு பிழைக்கின் றதுகொலென் றஞ்சியொண் சண்பைப் பிரான்புறவத் திழைக்கின்ற கூடல் முடியஎண் ணாத இளங்கொடிக்கே.	87
1303	கொடித்தேர் அவுணர் குழாம்அனல் ஊட்டிய குன்றவில்லி அடித்தேர்கருத்தின் அருகா சனியை அணியிழையார் முடித்தேர் கமலம் கவர்வான் முரிபுரு வச்சிலையால் வடித்தேர் நயனக் கணையிணை கோத்து வளைத்தனரே.	88
1304	வளைபடு தண்கடல் கொச்சை வயவன் மலர்க்கழற்கே வளைபடு நீண்முடி வார்புன லூரன்தன் நீரிலங்கு வளைபடு கண்ணியர் தம்பொதுத் தம்பலம் நாறும்இந்த வளைபடு கிங்கிணிக் கால்மைந்தன் வாயின் மணிமுத்தமே.	98
1305	முத்தன வெண்ணகை யார்மயல் மாற்றி முறைவழுவா தெத்தனை காலம்நின் றேத்தும் அவரினும் என்பணிந்த பித்தனை எங்கள் பிரானை அணைவ தெளிதுகண்டீர் அத்தனை ஞானசம பந்தனைப் பாதம் அடைந்தவர்க்கே.	90
1306	அடைத்தது மாமறைக் காடர்தம் கோயிற் கதவினையன் றுடைத்தது பாணன்தன் யாழின் ஒலியை உரகவிடம் துடைத்தது தோணி புரத்துக் கிறைவன் சுடரொளிவாய் படைத்தது தண்மையை நள்ளாற் றரசு பணித்திடவே.	91
1307	பணிபடு நுண்ணிடை பாதம் பொறாபல காதம்என்று தணிபடும் இன்சொற்க ளால்தவிர்த் தேற்குத் தழல்உமிழ்கான் மணிபடு பொற்கழல் ஞானசம் பந்தன் மருவலர்போல் துணிபடு வேலன்ன கண்ணியென் னோவந்து தோன்றியதே.	92
1308	தோன்றல்தன் னோடுடன் ஏகிய சுந்தரப் பூண்முலையை ஈன்றவ ரேஇந்த ஏந்திழை யாரவர் இவ்வளவில் வான்றவர் சூழுந் தமிழா கரன்தன் வடவரையே போன்றபொன் மாடக் கழுமல நாடு பொருந்துவரே.	93
1309	பொருந்திடு ஞானத் தமிழா கரன்பதி பொற்புரிசை திருந்திய தோணி புரத்துக் கிறைவன் திருவருளால் கருந்தடம் நீரெழு காலையில் காகூ கழுமலமென் றிருந்திட வாம்என்று வானவ ராகி இயங்கியதே.	94
1310	இயலா தனபல சிந்தைய ராய்இய லுங்கொல்என்று முயலா தனவே முயன்றுவன் மோகச் சுழிஅழுந்திச் செயலார் வரைமதில் காழியர் கோன்திரு நாமங்களுக் கயலார் எனப்பல காலங்கள் போக்குவர் ஆதர்களே.	95
1311	ஆதர வும்பயப் பும்இவள் எய்தினள் என்றயலார் மாதர் அவஞ்சொல்லி என்னை நகுவது மாமறையின் ஓதர வம்பொலி காழித் தமிழா கரனொடன்றே தீதர வம்பட அன்னைஎன் னோபல செப்புவதே.	96
1312	செப்பிய என்ன தவம்முயன் றேன்நல்ல செந்தமிழால் ஒப்புடை மாலைத் தமிழா கரனை உணர்வுடையோர் கற்புடை வாய்மொழி ஏத்தும் படிகத றிட்டிவர மற்படு தொல்லைக் கடல்புடை சூழ்தரு மண்ணிடையே.	97
1313	மண்ணில் திகழ்சண்பை நாதனை வாதினில் வல்அமணைப் பண்ணைக் கழுவின் நுதிவைத்தெம் பந்த வினைஅறுக்கும் கண்ணைக் கதியைத் தமிழா கரனைஎங் கற்பகத்தைத் திண்ணற் றொடையல் கவுணியர் தீபனைச் சேர்ந்தனமே.	98
1314	சேரும் புகழ்த்திரு ஞானசம் பந்தனை யான்உரைத்த பேருந் தமிழ்ப்பா இவைவல் லவர்பெற்ற இன்புலகம் காருந் திருமிடற் றாய்அரு ளாய்என்று கைதொழுவர் நீரும் மலரும் கொளாநெடு மாலும் பிரமனுமே.	99
1315	பிரமா புரம்வெங் குருசண்பை தோணி புகலிகொச்சை சிரமார் புரம்நற் புறவந் தராய்காழி வேணுபுரம் வரமார் பொழில்திரு ஞானசம் பந்தன் பதிக்குமிக்க பரமார் கழுமலம் பன்னிரு நாமம்இப் பாரகத்தே.	100
1316	பாரகலத் துன்பம் கடந்தமர ராற்பணியும் ஏரகலம் பெற்றாலும் இன்னாதால் - காரகிலின் தூமம் கமழ்மாடத் தோணி புரத்தலைவன் நாமஞ் செவிக்கிசையா நாள்.	101

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

12.5. ஆளுடையபிள்ளையார் திருச்சண்பை விருத்தம்

மேல்

1317	பாலித் தெழில்தங்கு பார்முகம் உய்யப் பறிதலையோர் மாலுற் றழுந்த அவதரித் தோன்மணி நீர்க்கமலத் தாலித் தலர்மிசை அன்னம் நடப்ப அணங்கிதென்னாச் சாலித் தலைபணி சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	1
1318	கொங்குதங் குங்குஞ்சி கூடாப் பருவத்துக் குன்றவில்லி பங்குதங்கும் மங்கை தன்னருள் பெற்றவன் பைம்புணரிப் பொங்குவங் கப்புனல் சேர்த்த புதுமணப் புன்னையின்கீழ்ச் சங்குதங் கும்வயற் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	2
1319	குவளைக் கருங்கண் கொடியிடை துன்பம் தவிரஅன்று துவளத் தொடுவிடம் தீர்த்த தமிழின் தொகைசெய்தவன் திவளக் கொடிக்குன்ற மாளிகைச் சூளிகைச் சென்னியின்வாய்த் தவளப் பிறைதங்கு சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	3
1320	கள்ளம் பொழில்நனி பள்ளித் தடங்கடம் ஆக்கிஅ.தே வெள்ளம் பணிநெய்தல் ஆக்கிய வித்தகன் வெண்குருகு புள்ளொண் தவளப் புரிசங்கொ டாலக் கயல்உகளத் தள்ளந் தடம்புனல் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	4
1321	ஆறதே றுஞ்சடை யான்அருள் மேவ அவனியர்க்கு வீறதே றுந்தமி ழால்வழி கண்டவன் மென்கிளிமாந் தேறல்கோ தித்தூறு சண்பகம் தாவிச் செழுங்கமுகின் தாறதே றும்பொழிற் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	5
1322	அந்தமுந் தும்பிற வித்துயர் தீர அரனடிக்கே பந்தமுந் தும்தமிழ் செய்த பராபரன் பைந்தடத்தேன் வந்துமுந் தும்நந்தம் முத்தங் கொடுப்ப வயற்கயலே சந்தமுந் தும்பொழிற் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	6
1323	புண்டலைக் குஞ்சரப் போர்வையர் கோயிற் புகஅடைக்கும் ஒண்டலைத் தண்டமிழ்க் குண்டா சனிஉம்பர் பம்பிமின்னும் கொண்டலைக் கண்டுவண் டாடப் பெடையொடும் கொக்குறங்கும் தண்டலைக் குண்டகழ்ச் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	7
1324	எண்டலைக் குந்தலை வன்கழல் சூடிஎன் உள்ளம்வெள்ளம் கண்டலைப் பத்தன் கழல்தந்த வன்கதிர் முத்தநத்தம் விண்டலைப் பத்தியில் ஓடும் விரவி மிளர்பவளம் தண்டலைக் கும்கடற் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	8
1325	ஆறுமண் டப்பண்டு செஞ்சொல் நடாத்தி அமண்முழுதும் பாறுமண் டக்கண்ட சைவ சிகாமணி பைந்தடத்த சேறுமண் டச்சங்கு செங்கயல் தேமாங் கனிசிதறிச் சாறுமண் டும்வயல் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	9
1326	விடந்திளைக் கும்அர வல்குல்மென் கூந்தல் பெருமணத்தின் வடந்திளைக் குங்கொங்கை புல்கிய மன்மதன் வண்கதலிக் கடந்திளைத் துக்கழு நீர்புல்கி ஒல்கிக் கரும்புரிஞ்சித் தடந்திளைக் கும்புனல் சண்பையர் காவலன் சம்பந்தனே.	10
1327	பாலித்த கொங்கு குவளைகள் ளம்பொழில் கீழ்ப்பரந்து ஆலிப்ப ஆறதே றுங்கழ னிச் சண்பை அந்தமுந்து மேலிட்ட புண்டலைக் குஞ்சரத் தெண்டலைக் குந்தலைவன் கோலிட்ட வாறு விடந்திளைக் கும்அர வல்குலையே.	11

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

12.6. ஆளுடையபிள்ளையார் திருமும்மணிக்கோவை

மேல்

1328	திங்கட் கொழுந்தொடு பொங்கரவு திளைக்கும் கங்கைப் பேரியாற்றுக் கடுவரற் கலுழியின் இதழியின் செம்பொன் இருகரை சிதறிப் புதலெருக்கு மலர்த்தும் புரிபுன் சடையோன் திருவருள் பெற்ற இருபிறப் பாளன் --- (5) முத்தீ வேள்வி நான்மறை வளர ஐவேள் வுயர்த்த அறுதொழி லாளன் ஏழிசை யாழை எண்டிசை அறியத் துண்டப் படுத்த தண்டமிழ் விரகன் காழி நாடன் கவுணியர் தலைவன் --- (10) மாழை நோக்கி மலைமகள் புதல்வன் திருந்திய பாடல் விரும்பினர்க் கல்லது கடுந்துயர் உட்புகக் கைவிளிக் கும்இந் நெடும்பிற விக்கடல் நீந்துவ தரிதே.	1
1329	அரியோடு நான்முகத்தோன் ஆதிசுரர்க் கெல்லாம் தெரியாமை செந்தழலாய் நின்ற - ஒருவன்சீர் தன்தலையின் மேல்தரித்த சம்பந்தன் தாளிணைகள் என்தலையின் மேலிருக்க என்று.	2
1330	என்றும் அடியவர் உள்ளத் திருப்பன இவ்வுலகோர் நன்று மலர்கொடு தூவித் துதிப்பன நல்லசங்கத் தொன்றும் புலவர்கள் யாப்புக் குரியன ஒண்கலியைப் பொன்றும் கவுணியன் சைவ சிகாமணி பொன்னடியே.	3
1331	அடுசினக் கடகரி அதுபட உரித்த படர்சடைக் கடவுள்தன் திருவருள் அதனால் பிறந்தது கழுமலம் என்னும் கடிநக ரதுவே வளர்ந்தது தேங்கமழ் வாவிச் சிலம்பரை யன்பெறு பூங்குழல் மாதிடு போனகம் உண்டே பெற்றது --- (5) குழகனைப் பாடிக் கோலக் காப்புக் கழகுடைச் செம்பொற் றாளம் அவையே தீர்த்தது தாதமர் மருகற் சடையனைப் பாடிப் பேதுறு பெண்ணின் கணவனை விடமே அடைத்தது அரைசோ டிசையா அணிமறைக் காட்டுக் --- (10) குரைசேர் குடுமிக் கொழுமணிக் கதவே ஏறிற்று அத்தியும் மாவும் தவிர அரத்துறை முத்தின் சிவிகை முன்னாள் பெற்றே பாடிற்று அருமறை ஓத்தூர் ஆண்பனை அதனைப் பெருநிறம் எய்தும் பெண்பனை யாவே கொண்டது --- (15) பூவிடு மதுவில் பொறிவண் டுழலும் ஆவடு துறையில் பொன்னா யிரமே கண்டது உறியொடு பீலி ஒருகையிற் கொள்ளும் பறிதலைச் சமணைப் பல்கழு மிசையே நீத்தது அவிழ்ச்சுவை யேஅறிந் தரனடி பரவும் --- (20) தமிழ்ச்சுவை அறியாத் தம்பங் களையே நினைந்தது அள்ளற் பழனக் கொள்ளம் பூதூர் இக்கரை ஓடம் அக்கரைச் செலவே மிக்கவர் ஊனசம் பந்தம் அறுத்துயக் கொளவல ஞானசம் பந்தன்இஞ் ஞாலத் திடையே. --- (25)	4
1332	நிலத்துக்கு மேல்ஆறு நீடுலகத் துச்சித் தலத்துக்கு மேலேதான் என்பர் - சொலத்தக்க சுத்தர்கள்சேர் காழிச் சுரன்ஞான சம்பந்தன் பத்தர்கள்போய் வாழும் பதி.	5
1333	பதிகம் பலபாடி நீடிய பிள்ளை பரசுதரற் கதிகம் அணுக்கன் அமணர்க்குக் காலன் அவதரித்த மதியம் தவழ்மாட மாளிகைக் காழிஎன் றால்வணங்கார் ஒதியம் பணைபோல் விழுவர்அந் தோசில ஊமர்களே.	6
1334	கவள மாளிகைத் திவளும் யானையின் கவுள்தலைக் கும்பத்து உம்பர்ப் பதணத் தம்புதம் திளைக்கும் பெருவளம் தழீஇத் திருவளர் புகலி விளங்கப் பிறந்த வளங்கொள்சம் பந்தன் ---- (5) கருதியஞ் செவ்விச் சுருதியஞ் சிலம்பில் தேமரு தினைவளர் காமரு புனத்து மும்மதஞ் சொரியும் வெம்முகக் கைம்மா மூரி மருப்பின் சீரிய முத்துக் கொடுஞ்சிலை வளைத்தே கொடுஞ்சரந் துரந்து --- (10) முற்பட வந்து முயன்றங் குதவிசெய் வெற்பனுக் கலது சுணங்கணி மென்முலைச் சுரிகுழல் மாதினை மணஞ்செய மதிப்பது நமக்குவன் பழியே.	7
1335	பழிஒன்றும் ஓராதே பாய்இடுக்கி வாளா கழியுஞ் சமண்கையர் தம்மை - அழியத் துரந்தரங்கச் செற்றான் சுரும்பரற்றும் பாதம் நிரந்தரம்போய் நெஞ்சே நினை.	8
1336	நினைஆ தரவெய்தி மேகலை நெக்கு வளைசரிவாள் தனைஆவ என்றின் றருளுதி யேதடஞ் சாலிவயற் கனையா வருமேதி கன்றுக் கிரங்கித்தன் கால்வழிபால் நனையா வருங்காழி மேவிய சீர்ஞான சம்பந்தனே.	9
1337	தனமலி கமலத் திருவெனும் செல்வி விருப்பொடு திளைக்கும் வீயா இன்பத்து ஆடக மாடம் நீடுதென் புகலிக் காமரு கவினார் கவுணியர் தலைவ பொற்பமர் தோள நற்றமிழ் விரக --- (5) மலைமகள் புதல்வ கலைபயில் நாவ நினாது பொங்கொளி மார்பில் தங்கிய திருநீறு ஆதரித் திறைஞ்சிய பேதையர் கையில் வெள்வளை வாங்கிச் செம்பொன் கொடுத்தலின் பிள்ளை யாவது தெரிந்தது பிறர்க்கே. --- (10)	10
1338	பிறவியெனும் பொல்லாப் பெருங்கடலை நீந்தத் துறவியெனும் தோற்றோணி கண்டீர் -நிறைஉலகிற் பொன்மாலை மார்பன் புனற்காழிச் சம்பந்தன் தன்மாலை ஞானத் தமிழ்.	11
1339	ஞானந் திரளையி லேஉண் டனையென்று நாடறியச் சோனந் தருகுழ லார்சொல் லிடாமுன் சுரும்புகட்குப் பானந் தருபங்க யத்தார் கொடுபடைச் சால்வழியே கூனந் துருள்வயல் சூழ்காழி மேவிய கொற்றவனே.	12
1340	அவனிதலம் நெரிய எதிர்எதிர் மலைஇச் சொரிமதக் களிற்று மத்தகம் போழ்ந்து செஞ்சே றாடிச் செல்வன அரியே எஞ்சாப் படவர வுச்சிப் பருமணி பிதுங்கப் பிடரிடைப் பாய்வன பேழ்வாய்ப் புலியே இடையிடைச் --- (5) செறியிருள் உருவச் சேண்விசும் பதனிற் பொறியென விழுவன பொங்கொளி மின்னே உறுசின வரையால் உந்திய கலுழிக் கரையால் உழல்வன கரடியின் கணனே நிரையார் பொருகடல் உதைந்த சுரிமுகச் சங்கு ---- (10) செங்கயல் கிழித்த பங்கய மலரின் செம்மடல் நிறைய வெண்முத் துதிர்க்கும் பழனக் கழனிக் கழுமல நாடன் வைகையில் அமணரை வாதுசெய் தறுத்த சைவ சிகாமணி சம்பந்தன் வெற்பிற் --- (15) சிறுகிடை யவள்தன் பெருமுலை புணர்வான் நெறியினில் வரலொழி நீமலை யோனே.	13
1341	மலைத்தலங்கள் மீதேறி மாதவங்கள் செய்து முலைத்டங்கள் நீத்தாலும் மூப்பர் - கலைத்தலைவன் சம்பந்தற் காளாய்த் தடங்காழி கைகூப்பித் தம்பந்தம் தீராதார் தாம்.	14
1342	தாமரை மாதவி சேறிய நான்முகன் தன்பதிபோல் காமரு சீர்வளர் காழிநன் னாடன் கவித்திறத்து நாமரு மாதவர் போல்அழ கீந்துநல் வில்லிபின்னே நீர்மரு வாத சுரத்தெங்ஙன் ஏகும்என் நேரிழையே.	15
1343	இழைகெழு மென்முலை இதழிமென் மலர்கொயத் தழைவர ஒசித்த தடம்பொழில் இதுவே காமர் சுனைகுடைந் தேறித் துகிலது புனையநின்று எனையுங் கண்டு வெள்கிடம் இதுவே தினைதொறும் பாய்கிளி இரியப் பைவந் தேறி --- (5) ஆயவென் றிருக்கும் அணிப்பரண் இதுவே ஈதே இன்புறு சிறுசொல் அவைபல இயற்றி அன்புசெய் தென்னை ஆட்கொளும் இடமே பொன்புரை தடமலர்க் கமலக் குடுமியி லிருந்து நற்றொழில் புரியும் நான்முகன் நாட்டைப் --- (10) புற்கடை கழீஇப் பொங்கு சராவத்து நெய்த்துடுப் பெடுத்த முத்தீப் புகையால் நாள்தொறும் மறைக்குஞ் சேடுறு காழி எண்டிசை நிறைந்த தண்டமிழ் விரகன் நலங்கலந் தோங்கும் விலங்கலின் மாட்டுப் --- (15) பூம்புனம் அதனிற் காம்பன தோளி பஞ்சில் திருந்தபடி நோவப் போய்எனை வஞ்சித் திருந்த மணியறை இதுவே.	16
1344	வேழங்கள் எய்பவர்க்கு வில்லாவ திக்காலம் ஆழங் கடல்முத்தம் வந்தலைக்கும் - நீள்வயல்சூழ் வாய்ந்ததிவண் மாட மதிற்காழிக் கோன்சிலம்பிற் சாய்ந்தது வண்தழையோ தான்.	17
1345	தழைக்கின்ற சீர்மிகு ஞானசம் பந்தன் தடமலைவாய் அழைக்கின்ற மஞ்ஞைக் கலர்ந்தன கோடல்அம் பெய்திடுவான் இழைக்கின்ற தந்தரத் திந்திர சாபம்நின் எண்ணமொன்றும் பிழைக்கின்ற தில்லைநற் றேர்வந்து தோன்றிற்றுப் பெய்வளையே.	18
1346	வளைகால் மந்தி மாமரப் பொந்தில் விளைதேன் உண்டு வேணுவின் துணியாற் பாறை யில்துயில் பனைக்கை வேழத்தை உந்தி எழுப்பும் அந்தண் சிலம்ப அ.திங்கு என்னையர் இங்கு வருவர் பலரே --- (5) அன்னை காணில் அலர்தூற் றும்மே பொன்னார் சிறுபரற் கரந்த விளிகுரற் கிங்கிணி சேவடி புல்லிச் சில்குரல் இயற்றி அமுதுண் செவ்வாய் அருவி தூங்கத் தாளம் பிரியாத் தடக்கை அசைத்துச் ---- (10) சிறுகூத் தியற்றிச் சிவன்அருள் பெற்ற நற்றமிழ் விரகன் பற்றலர் போல இடுங்கிய மனத்தொடும் ஒடுங்கிய சென்று பருதியுங் குடகடல் பாய்ந்தனன் கருதிநிற் பதுபிழை கங்குலிப் புனத்தே. -- (15)	19
1347	தேம்புனமே உன்னைத் திரிந்து தொழுகின்றேன் வாம்புகழ்சேர் சம்பந்தன் மாற்றலர்போல் - தேம்பி அழுதகன்றாள் என்னா தணிமலையர் வந்தால் தொழதகன்றாள் என்றுநீ சொல்லு.	20
1348	சொற்செறி நீள்கவி செய்தன்று வைகையில் தொல்அமணர் பற்செறி யாவண்ணம் காத்தசம் பந்தன் பயில்சிலம்பில் கற்செறி வார்சுனை நீர்குடைந் தாடும் கனங்குழையை இற்செறி யாவண்ணம் காத்திலை வாழி இரும்புனமே.	21
1349	புனலற வறந்த புன்முளி சுரத்துச் சினமலி வேடர் செஞ்சரம் உரீஇப் படுகலைக் குளம்பின் முடுகு நாற்றத் தாடும் அரவின் அகடு தீயப் பாடு தகையின் பஞ்சுரங் கேட்டுக் --- (5) கள்ளியங் கவட்டிடைப் பள்ளி கொள்ளும் பொறிவரிப் புறவே உறவலை காண்நீ நறைகமழ் தேம்புனல் வாவித் திருக்கழு மலத்துப் பையர வசைத்த தெய்வ நாயகன் தன்அருள் பெற்ற பொன்னணிக் குன்றம் ---- (10) மானசம் பந்தம் மண்மிசைத் துறந்த ஞானசம் பந்தனை நயவார் கிளைபோல் வினையேன் இருக்கும் மனைபிரி யாத வஞ்சி மருங்குல் அஞ்சொற் கிள்ளை ஏதிலன் பின்செல விலக்கா தொழிந்தனை -- (15) ஆதலின் புறவே உறவலை நீயே.	22
1350	அலைகடலின் மீதோடி அந்நுளையர் வீசும் வலைகடலில் வந்தேறு சங்கம் - அலர்கடலை வெண்முத் தவிழ்வயல்சூழ் வீங்குபுனற் காழியே ஒண்முத் தமிழ்பயந்தான் ஊர்.	23
1351	ஊரும் பசும்புர வித்தேர் ஒளித்த தொளிவிசும்பில் கூரும் இருளொடு கோழிகண் துஞ்சா கொடுவினையேற் காரும் உணர்ந்திலர் ஞானசம் பந்தன்அந் தாமரையின் தாரும் தருகிலன் எங்ஙனம் யான்சங்கு தாங்குவதே.	24
1352	தேமலி கமலப் பூமலி படப்பைத் தலைமுக டேறி இளவெயிற் காயும் கவடிச் சிறுகாற் கர்க்கட கத்தைச் சுவடிச் சியங்கும் சூல்நரி முதுகைத் துன்னி எழுந்து செந்நெல் மோதும் --- (5) காழி நாட்டுக் கவுணியர் குலத்தை வாழத் தோன்றிய வண்டமிழ் விரகன் தெண்டிரைக் கடல்வாய்க் காண்டகு செவ்விக் களிறுகள் உகுத்த முட்டைமுன் கவரும் பெட்டையங் குருகே ---- (10) வாடை அடிப்ப வைகறைப் போதிற் தனிநீ போந்து பனிநீர் ஒழுகக் கூசிக் குளிர்ந்து பேசா திருந்து மேனி வெளுத்த காரணம் உரையாய் இங்குத் தணந்தெய்தி நுமரும் --- (15) இன்னம்வந் திலரோ சொல்லிளங் குருகே.	25
1353	குருகும் பணிலமும் கூன்நந்தும் சேலும் பெருகும் வயற்காழிப் பிள்ளை - அருகந்தர் முன்கலங்க நட்ட முடைகெழுமு மால்இன்னம் புன்கலங்கல் வைகைப் புனல்.	26
1354	புனமா மயில்சாயல் கண்டுமுன் போகா கிளிபிரியா இனமான் விழிஒக்கும் என்றுவிட் டேகா இருநிலத்துக் கனமா மதிற்காழி ஞானசம் பந்தன் கடமலைவாய்த் தினைமா திவள்காக்க எங்கே விளையும் செழுங்கதிரே.	27
1355	கதிர்மதி நுழையும் படர்சடை மகுடத் தொருத்தியைக் கரந்த விருத்தனைப் பாடி முத்தின் சிவிகை முன்னாட் பெற்ற அத்தன் காழி நாட்டுறை அணங்கோ மொய்த்தெழு தாமரை அல்லித் தவிசிடை வளர்ந்த --- (5) காமரு செல்வக் கனங்குழை அவளோ மீமருத் தருவளர் விசும்பில் தவநெறி கலக்கும் உருவளர் கொங்கை உருப்பசி தானோ வாருணக் கொம்போ மதனன் கொடியோ ஆரணி யத்துள் அருந்தெய்வ மதுவோ ---- (10) வண்டமர் குழலும் கெண்டையங் கண்ணும் வஞ்சி மருங்கும் கிஞ்சுக வாயும் ஏந்திள முலையும் காந்தளங் கையும் ஓவியர் தங்கள் ஒண்மதி காட்டும் வட்டிகைப் பலகை வான்துகி லிகையால் --- (15) இயக்குதற் கரியதோர் உருவுகண் டென்னை மயக்கவந் துதித்ததோர் வடிவிது தானே.	28
1356	வடிக்கண்ணி யாளைஇவ் வான்சுரத்தி னூடே கடிக்கண்ணி யானோடும் கண்டோம் - வடிக்கண்ணி மாம்பொழில்சேர் வைகை அமண்மலைந்தான் வண்காழிப் பூம்பொழிலே சேர்ந்திருப்பார் புக்கு.	29
1357	குருந்தும் தரளமும் போல்வண்ண வெண்ணகைக் கொய்மலராள் பொருந்தும் திரள்புயத் தண்ணல்சம் பந்தன்பொற் றாமரைக்கா வருந்தும் திரள்கொங்கை மங்கையை வாட்டினை வானகத்தே திருந்தும் திரள்முகில் முந்திவந் தேறுதிங் கட்கொழுந்தே.	30

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

 

12.7. ஆளுடையபிள்ளையார் திருவுலாமாலை

 

மேல்

1358	திருந்தியசீர்ச் செந்தா மரைத்தடத்துச் சென்றோர் இருந்தண் இளமேதி பாயப் - பொருந்திய புள்ளிரியப் பொங்கு கயல்வெருவப் பூங்குவளைக் கள்ளிரியச் செங்கழுநீர் கால்சிதையத் - துள்ளிக் குருகிரியக் கூன்இறவம் பாயக் களிறு முருகுவிரி பொய்கையின்கண் மூழ்க -வெருவுற்ற கோட்டகத்துப் பாய்வாளைக் கண்டலவன் கூசிப்போய்த் தோட்டகத்த செந்நெல் துறையடையச் - சேட்டகத்த காவி முகமலரக் கார்நீலம் கண்படுப்ப வாவிக்கண் நெய்தல் அலமர - மேவிய	(5)
	அன்னம் துயில்இழப்ப அஞ்சிறைசேர் வண்டினங்கள் துன்னும் துணைஇழப்பச் சூழ்கிடங்கில் - மன்னிய வள்ளை நகைகாட்ட வண்குமுதம் வாய்காட்டத் தெள்ளுபுனற் பங்கயங்கள் தேன்காட்ட - மெள்ள நிலவு மலரணையின் நின்றிழிந்த சங்கம் இலகுகதிர் நித்திலங்கள் ஈன - உலவிய மல்லைப் பழனத்து வார்பிரசம் மீதழிய ஒல்லை வரம்பிடறி ஓடிப்போய்ப் - புல்லிய பாசடைய செந்நெல் படரொளியால் பல்கதிரோன் தேசடைய ஓங்கு செறுவுகளும் - மாசில்நீர்	(10)
	நித்திலத்தின் சாயும் நிகழ்மரக தத்தோலும் தொத்தொளி செம்பொன் தொழிற்பரிய - மொய்த்த பவளத்தின் செவ்வியும் பாங்கணைய ஓங்கித் திவளக் கொடிமருங்கில் சேர்த்தித் - துவளாமைப் பட்டாடை கொண்டுடுத்துப் பைந்தோ டிலங்குகுழை இட்டமைந்த கண்ணார் இளங்கமுகும் - விட்டொளிசேர் கண்கள் அழல்சிதறிக் காய்சினத்த வாய்மதத்துத் தண்டலையின் நீழல் தறியணைந்து - கொண்ட கொலைபுரியா நீர்மையவாய்க் கொம்புவளைத் தேந்தி மலையு மரவடிவங் கொண்டாங் - கிலைநெருங்கு	(15)
	சூதத் திரளும் தொகுகனிக ளால்நிவந்த மேதகுசீர்த் தெங்கின் வியன்பொழிலும் - போதுற் றினமொருங்கு செவ்வியவாய் இன்தேன் ததும்பு கனிநெருங்கு திண்கதலிக் காடும் - நனிவிளங்கு நாற்றத்தால் எண்டிசையும் வந்து நலஞ்சிறப்ப ஊற்று மடுத்த உயர்பலவும் -மாற்றமரும் மஞ்சள் எழில்வளமும் மாதுளையின் வார்பொழிலும் இஞ்சி இளங்காவின் ஈட்டமும் - எஞ்சாத கூந்தற் கமுகும் குளிர்பாட லத்தெழிலும் வாய்ந்தசீர் சண்பகத்தின் வண்காடும் - ஏந்தெழிலார்	(20)
	மாதவியும் புன்னையும் மண்ணும் மலர்க்குரவும் கேதகையும் எங்கும் கெழீஇஇப் - போதின் இளந்தென்றல் வந்தசைப்ப எண்டிசையும் வாசம் வளந்துன்று வார்பொழிலின் மாடே - கிளர்ந்தெங்கும் ஆலை ஒலியும் அரிவார் குரல்ஒலியும் சோலைக் கிளிமிழற்றும் சொல்லொலியும் - ஆலும் அறுபதங்கள் ஆர்ப்பொலியும் ஆன்றபொலி வெய்தி உறுதிரைநீர் வேலை ஒலிப்ப - வெறிகமழும் நந்தா வனத்தியல்பும் நற்றவத்தோர் சார்விடமும் அந்தமில் சீரார் அழகினால் - முந்திப்	(25)
	புகழ்வாருந் தன்மையதாய்ப் பூதலத்துள் ஓங்கி நிகழ்கிடங்கும் சூழ்கிடப்ப நேரே - திகழ முளைநிரைத்து மூரிச் சிறைவகுத்து மொய்த்த புளகத்தின் பாம்புரிசூழ் போகி - வளர இரும்பதணஞ் சேர இருத்திஎழில் நாஞ்சில் மருங்கனைய அட்டாலை யிட்டுப் - பொருந்தியசீர்த் தோமரமும் தொல்லைப் பொறிவீசி யந்திரமும் காமரமும் ஏப்புழையும் கைகலந்து - மீமருவும் வெங்கதிரோன் தேர்விலங்க மிக்குயர்ந்த மேருப்போன் றங்கனகத் திஞ்சி அணிபெற்றுப் - பொங்கொளிசேர்	(30)
	மாளிகையும் மன்னியசீர் மண்டபமும் ஒண்தலத்த சூளிகையும் துற்றெழுந்த தெற்றிகளும் - வாளொளிய நாடக சாலையும் நன்பொற் கபோதஞ்சேர் பீடமைத்த மாடத்தின் பெற்றியும் - கேடில் உருவு பெறவகுத்த அம்பலமும் ஓங்கு தெருவும் வகுத்தசெய் குன்றும் -மருவினிய சித்திரக் காவும் செழும்பொழிலும் வாவிகளும் நித்திலஞ்சேர் நீடு நிலைக்களமும் - எத்திசையும் துன்னி எழில்சிறப்பச் சோதி மலர்மடந்தை மன்னி மகிழ்ந்துறையும் வாய்மைத்தாய்ப் - பொன்னும்	(35)
	மரகதமும் நித்திலமும் மாமணியும் பேணி இரவலர்கட் கெப்போதும் ஈந்தும் - கரவாது கற்பகமும் காருமெனக் கற்றவர்க்கும் நற்றவர்க்கும் தப்பாக் கொடைவளர்க்குஞ் சாயாத - செப்பத்தால் பொய்ம்மை கடிந்து புகழ்பரிந்து பூதலத்து மெய்ம்மை தலைசிறந்து மேதக்கும் - உண்மை மறைபயில்வார் மன்னு வியாகரணக் கேள்வித் துறைபயில்வார் தொன்னூல் பயில்வார் - முறைமையால் ஆகமங்கள் கேட்பார் அருங்கலைநூல் ஆதரித்துப் போகம் ஒடுங்காப் பொருள்துய்ப்பார் - சோகமின்றி	(40)
	நீதி நிலைஉணர்வார் நீள்நிலத்துள் ஐம்புலனும் காதல் விடுதவங்கள் காமுறுவார் - ஆதி அருங்கலைநூல் ஓதுவார் ஆதரித்து வென்றிக் கருங்கலிநீங் கக்கனல்வ குப்பார் - ஒருங்கிருந்து காமநூல் கேட்பார் கலைஞானம் காதலிப்பார் ஓமநூல் ஓதுவார் உத்தரிப்பார் - பூமன்னும் நான்முகனே அன்னசீர் நானூற் றுவர்மறையோர் தாம்மன்னி வாழும் தகைமைத்தாய் - நாமன்னும் ஆரணங்கும் மற்றை அருந்ததியும் போல்மடவார் ஏரணங்கு மாடத் தினிதிருந்து - சீரணங்கு	(45)
	வீணை பயிற்றுவார் யாழ்பயில்வார் மேவியசீர்ப் பாணம் பயில்வார் பயன்உறுவார் - பேணியசீர்ப் பூவைக்குப் பாட்டுரைப்பார் பொற்கிளிக்குச் சொற்பயில்வார் பாவைக்குப் பொன்புனைந்து பண்புறுவார் - ஆய்எங்கும் மங்கையர்கள் கூட்டமும் மன்னு சிறார்குழுவும் பொங்குலகம் எல்லாம் பொலிவடையத் - தங்கிய வேத ஒலியும் விழாவொலியும் மெல்லியலார் கீத ஒலியும் கிளர்ந்தோங்கும் - மாதரார் பாவை ஒலியும் பறைஒலியும் பல்சனங்கள் மேவும் ஒலியும் வியன்நகரம் - காவலர்கள்	(50)
	பம்பைத் துடிஒலியும் பெளவப் படைஒலியும் கம்பக் களிற்றொலியும் கைகலந்து - நம்பிய கார்முழக்கும் மற்றைக் கடல்முழக்கும் போற்கலந்த சீர்முழக்கம் எங்கும் செவிடுபடப் - பார்விளங்கு செல்வம் நிறைந்தஊர் சீரில் திகழ்ந்தஊர் மல்கு மலர்மடந்தை மன்னும்ஊர் - சொல்லினிய ஞாலத்து மிக்கஊர் நானூற் றுவர்கள்ஊர் வேலொத்த கண்ணார் விளங்கும்ஊர் - ஆலித்து மன்னிருகால் வேலை வளர்வெள்ளத் தும்பரொடும் பன்னிருகால் நீரில் மிதந்தவூர் - மன்னும்	(55)
	பிரமனூர் வேணுபுரம் பேரொலிநீர் சண்பை அரன்மன்னு தண்காழி அம்பொற் - சிரபுரம் பூந்தராய்க் கொச்சைவயம் வெங்குருப் பொங்குபுனல் வாய்ந்தநல் தோணி புரம்மறையோர் - ஏய்ந்த புகலி கழுமலம் பூம்புறவம் என்றிப் பகர்கின்ற பண்புற்ற தாகித் - திகழ்கின்ற மல்லைச் செழுநகரம் மன்னவும் வல்லமணர் ஒல்லைக் கழுவில் உலக்கவும் - எல்லையிலா மாதவத்தோர் வாழவும் வையகத்தோர் உய்யவும் மேதக்க வானோர் வியப்பவும் - ஆதியாம்	(60)
	வென்றிக் கலிகெடவும் வேதத் தொலிமிகவும் ஒன்றிச் சிவனடியார் ஓங்கவும் - துன்றிய பன்னு தமிழ்ப்பதினா றாயிர நற்பனுவல் மன்னு புவியவர்க்கு வாய்ப்பவும் - முன்னிய சிந்தனையாற் சீரார் கவுணியர்க்கோர் சேயென்ன வந்தங் கவதரித்த வள்ளலை - அந்தமில்சீர் ஞானச் சுடர்விளக்கை நற்றவத்தோர் கற்பகத்தை மான மறையவற்றின் வான்பொருளை - ஆனசீர்த் தத்துவனை நித்தனைச் சைவத் தவர்அரசை வித்தகத்தால் ஓங்கு விடலையை - முத்தமிழின்	(65)
	செஞ்சொற் பொருள்பயந்த சிங்கத்தைத் தெவ்வர்உயிர் அஞ்சத் திகழ்ந்த அடல்உருமை - எஞ்சாமை ஆதிச் சிவனருளால் அம்பொன்செய் வட்டிலில் கோதில் அமிர்தநுகர் குஞ்சரத்தைத் - தீதறுசீர்க் காலத் தொகுதியும் நான்மறையின் காரணமும் மூலப் பொருளும் முழுதுணர்ந்த - சீலத் திருஞான சம்பந்தன் என்றுலகம் சேர்ந்த ஒருநாமத் தால் உயர்ந்த கோவை - வருபெருநீர்ப் பொன்னிவள நாடனைப் பூம்புகலி நாயகனை மன்னர் தொழுதிறைஞ்சும் மாமணியை - முன்னே	(70)
	நிலவு முருகர்க்கும் நீலநக் கற்கும் தொலைவில் புகழ்ச்சிறுத்தொண் டற்கும் - குலவிய தோழமையாய்த் தொல்லைப் பிறப்பறுத்த சுந்தரனை மாழையொண்கண் மாதர் மதனனைச் - சூழொளிய கோதைவேல் தென்னன்தன் கூடல் குலநகரில் வாதில் அமணர் வலிதொலையக் - காதலால் புண்கெழுவு செம்புனலா றோடப் பொருதவரை வண்கழுவில் தைத்த மறையோனை - ஒண்கெழுவு ஞாலத் தினர்அறிய மன்னுநனி பள்ளியது பாலை தனைநெய்தல் ஆக்கியும் - காலத்து	(75)
	நீரெதிர்ந்து சென்று நெருப்பிற் குளிர்படைத்தும் பாரெதிர்ந்த பல்விடங்கள் தீர்த்துமுன் - நேரெழுந்த யாழை முரித்தும் இருங்கதவம் தான்அடைத்தும் சூழ்புனலில் ஓடத் தொழில்புரிந்தும் - தாழ்பொழில்சூழ் கொங்கிற் பனிநோய் பரிசனத்தைத் தீர்ப்பித்தும் துங்கப் புரிசை தொகுமிழலை - அங்கதனில் நித்தன் செழுங்காசு கொண்டுநிகழ் நெல்வாயில் முத்தின் சிவிகை முதற்கொண்டும் - அத்தகுசீர் மாயிரு ஞாலத்து மன்னா வடுதுறைபுக் காயிரஞ் செம்பொன் அதுகொண்டும் - மாய்வரிய	(80)
	மாண்புதிகழ் எம்பெருமான் மன்னுதிரு வோத்தூரில் ஆண்பனைகள் பெண்பனைகள் ஆக்கியும் - பாண்பரிசில் கைப்பாணி ஒத்திக்கா ழிக்கோலக் காவிற்பொற் சப்பாணி கொண்டு தராதலத்துள் - எப்பொழுதும் நீக்கரிய இன்பத் திராகம்இருக் குக்குறள் நோக்கரிய பாசுரம்பல் பத்தோடும் - ஆக்கரிய யாழ்முரி சக்கரமாற் றீரடி முக்காலும் பாழிமையால் பாரகத்தோர் தாம்உய்ய - ஊழி உரைப்பமரும் பல்புகழால் ஓங்கஉமை கோனைத் திருப்பதிகம் பாடவல்ல சேயை - விருப்போடு	(85)
	நண்ணு புகழ்மறையோர் நாற்பத்தெண் ணாயிரவர் எண்ணில் முனிவரர் ஈட்டத்துப் - பண்ணமரும் ஓலக்கத் துள்ளிருப்ப ஒண்கோயில் வாயிலின்கண் கோலக் கடைகுறுகிக் கும்பிட்டாங் - காலும் புகலி வளநகருள் பூசுரர் புக்காங் கிகலில் புகழ்பரவி யேத்திப் - புகலிசேர் வீதி எழுந்தருள வேண்டுமென விண்ணப்பம் ஆதரத்தாற் செய்ய அவர்க்கருளி - நீதியால் கேதகையும் சண்பகமும் நேர்கிடத்திக் கீழ்த்தாழ்ந்த மாதவியின் போதை மருங்கணைத்துக் - கோதில்	(90)
	இருவேலி தன்னை இடையிருத்தி ஈண்டு மருவோடு மல்லிகையை வைத்தாங் - கருகே கருமுகையைக் கைகலக்க வைத்துக் கழுநீர்ப் பெருகு பிளவிடையே பெய்து - முருகியலும் புன்னாகந் தன்னைப் புணர இருவாச்சி தன்அயலே முல்லை தலையெடுப்ப - மன்னிய வண்செருந்தி வாய்நெகிழ்ப்ப மெளவல் அலர்படைப்பத் தண்குருந்தம் மாடே தலையிறக்க - ஒண்கமலத் தாதடுத்த கண்ணியால் தண்ணறுங் குஞ்சிமேற் போதடுத்த கோலம் புனைவித்துக் - காதிற்	(95)
	கனவயிர குண்டலங்கள் சேர்த்திக் கழுத்தின் இனமணியின் ஆரம் இலகப் - புனைகனகத் தொத்தடுத்த பூஞ்சுரிகைச் சோதிசேர் தாளிம்பம் வைத்து மணிக்கண் டிகைபூண்டு - முத்தடுத்த கேயூரம் தோள்மேற் கிடத்திக் கிளர்பொன்னின் வாய்மை பெறுநூல் வலந்திகழ - வேயும் தமனியத்தின் தாழ்வடமும் தண்டரளக் கோப்பும் சிமைய வரைமார்பிற் சேர்த்தி - அமைவுற்ற வெண்ணீற்றின் ஒண்களபம் மட்டித்து மேவுதொழில் ஒண்ணூற் கலிங்கம் உடல்புனைந்து - திண்ணோக்கிற்	(100)
	காற்றுருமோ குன்றோ கடலோ அடல்உருமோ கூற்றுருவோ என்னக் கொதித்தெழுந்து - சீற்றத் தழல்விழித்து நின்றெதிர்ந்து தாலவட்டம் வீசிப் புழைத்தடக்கை கொண்டெறிந்து பொங்கி - மழை மதத்தாற் பூத்த கடதடத்துக் போகம் மிகப்பொலிந்த காத்திரத்த தாகிக் கலித்தெங்கும் - கோத்த கொடுநிகளம் போக்கிநிமிர் கொண்டெழுந்து கோபித் திடுவண்டை யிட்டுக் கலித்து - முடுகி நெடுநிலத்தைத் தான்உழக்கி நின்று நிகர்நீத் திடிபெயரத் தாளந் திலுப்பி - அடுசினத்தால்	(105)
	கன்ற முகம்பருகிக் கையெடுத் தாராய்ந்து வென்றி மருப்புருவ வெய்துயிர்த் - தொன்றிய கூடம் அரணழித்துக் கோபுரங்க ளைக்குத்தி நீடு பொழிலை நிகரழித் - தோடிப் பணப்பா கரைப்பரிந்து குத்திப் பறித்த நிணப்பாகை நீள்விசும்பின் வீசி - அணைப்பரிய ஓடைக் கருங்களிற்றை ஒண்பரிக்கா ரர்கள்தாம் மாடணையக் கொண்டு வருதலுமே - கூடி நயந்து குரற்கொடுத்து நட்பளித்துச் சென்று வியந்தணுகி வேட்டம் தணிந்தாங் - குயர்ந்த	(110)
	உடற்றூய வாசிதனைப் பற்றிமேல் கொண்டாங் கடற்கூடற் சந்தி யணுகி - அடுத்த பயில்பலவும் பேசிப் படுபுரசை நீக்கி அயர்வு கெடஅணைத்துத் தட்டி - உயர்வுதரு தண்டுபே ரோசையின்கண் தாள்கோத்துச் சீர்ச்சிறுத் தொண்டர் பிறகணையத் தோன்றுதலும் - எண்டிசையும் பல்சனமும் மாவும் படையும் புடைகிளர ஒல்லொலியால் ஓங்கு கடல்கிளர - மல்லல் பரித்தூரங் கொட்டப் படுபணிலம் ஆர்ப்பக் கருத்தோ டிசைகவிஞர் பாட - விரித்த	(115)
	குடைபலவும் சாமரையும் தொங்கல்களும் கூடிப் புடைபரந்து பொக்கம் படைப்பக் - கடைபடு வீதி அணுகுதலும் வெள்வளையார் உள்மகிழ்ந்து காதல் பெருகிக் கலந்தெங்கும் - சோதிசேர் ஆடரங்கின் மேலும் அணிமா ளிகைகளிலும் சேடரங்கும் நீள்மறுகும் தெற்றியிலும் - பீடுடைய பேரிளம் பெண் ஈறாகப் பேதை முதலாக வாரிளங் கொங்கை மடநல்லார் - சீர்விளங்கப் பேணும் சிலம்பும் பிறங்கொளிசேர் ஆரமும் பூணும் புலம்பப் புறப்பட்டுச் - சேண்மறுகில்	(120)
	காண்டகைய வென்றிக் கருவரைமேல் வெண்மதிபோல் ஈண்டு குடையின் எழில் நிழற்கீழ்க் -காண்டலுமே கைதொழுவார் நின்று கலைசரிவார் மால்கொண்டு மெய்தளர்வார் வெள்வளைகள் போய்வீழ்வார் - வெய்துயிர்த்துப் பூம்பயலை கொள்வார் புணர்முலைகள் பொன்பயப்பார் காம்பனைய மென்தோள் கவின்கழிவார் - தாம்பயந்து வென்றிவேற் சேயென்ன வேனில்வேட் கோவென்ன அன்றென்ன ஆமென்ன ஐயுற்றுச் - சென்றணுகிக் காழிக் குலமதலை என்றுதங் கைசோர்ந்து வாழி வளைசரிய நின்றயர்வார் - பாழிமையால்	(125)
	உள்ளம் நிலைதளர்ந்த ஒண்ணுதலார் வெல்களிற்றை மெள்ள நடவென்று வேண்டுவார் - கள்ளலங்கல் தாராமை அன்றியும் தையல்நல் லார் முகத்தைப் பாராமை சாலப் பயன் என்பார் - நேராக என்னையே நோக்கினான் ஏந்திழையீர் இப்பொழுது நன்மை நமக்குண் டெனநயப்பார் - கைம்மையால் ஒண்கலையும் நாணும் உடைதுகிலும் தோற்றவர்கள் வண்கமலத் தார்வலிந்து கோடுமெனப் - பண்பின் வடிக்கண் மலர்வாளி வார்புருவ வில்மேல் தொடுத்ததரந் தொண்டை துடிப்பப் - பொடித்தமுலைக்	(130)
	காசைக் கருங்குழலார் காதற் கவுணியன்பால் பூசற் கமைந்து புறப்படுவார் - வாசச் செழுமலர்த்தார் இன்றெனக்கு நல்காதே சீரார் கழுமலர்த்தார் கோவே கழல்கள் - தொழுவார்கள் அங்கோல் வளையிழக்கப் போவது நின்னுடைய செங்கோன்மை யோவென்று செப்புவார்-நங்கைமீர் இன்றிவன் நல்குமேல் எண்பெருங் குன்றத்தில் அன்றமணர் கூட்டத்தை ஆசழித்துப் - பொன்ற உரைகெழுவு செந்தமிழ்ப்பா ஒன்றினால் வென்றி நிரைகழுமேல் உய்த்தானை நேர்ந்து - விரைமலர்த்தார்	(135)
	பெற்றிடலாம் என்றிருந்த நம்மிலும் பேதையர்கள் மற்றுளரோ என்று வகுத்துரைப்பார் - மற்றிவனே பெண்ணிரக்கம் அன்றே பிறைநுதலீர் மாசுணத்தின் நண்ணு கடுவிடத்தால் நாட்சென்று - விண்ணுற்ற ஆருயிரை மீட்டன் றவளை அணிமருகல் ஊரறிய வைத்த தெனஉரைப்பார் - பேரிடரால் ஏசுவார் தாம்உற்ற ஏசறவைத் தோழியர்முன் பேசுவார் நின்றுதம் பீடழிவார் - ஆசையால் நைவார் நலன்அழிவார் நாணோடு பூண்இழப்பார் மெய்வாடு வார்வெகுள்வார் வெய்துயிர்ப்பார் - தையலார்	(140)
	பூந்துகிலைப் பூமாலை என்றணிவார் பூவினைமுன் சாந்தம் எனமெய்யில் தைவருவார் - வாய்ந்த கிளியென்று பாவைக்குச் சொற்பயில்வார் பந்தை ஒளிமே கலையென் றுடுப்பார் -அளிமேவு பூங்குழலார் மையலாய்க் கைதொழுமுன் போதந்தான் ஓங்கொலிசேர் வீதி யுலா.

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

12.8. ஆளுடையபிள்ளையார் திருக்கலம்பகம்

மேல்

1359

அலையார்ந்த கடலுலகத் தருந்திசைதோ றங்கங்கே நிலையார்ந்த பலபதிகம் நெறிமனிதர்க் கினிதியற்றி ஈங்கருளி யெம்போல்வார்க் கிடர்கெடுத்தல் காரணமாய் ஓங்குபுகழ்ச் சண்பையெனும் ஒண்பதியுள் உதித்தனையே. செஞ்சடைவெண் மதியணிந்த சிவன்எந்தை திருவருளால் வஞ்சியன நுண்ணிடையாள் மலையரையன் மடப்பாவை நற்கண்ணி அளவிறந்த ஞானத்தை அமிர்தாக்கிப் பொற்கிண்ணத் தருள்புரிந்த போனகமுன் நுகர்ந்தனையே. தோடணிகா தினன்என்றும் தொல்லமரர்க் கெஞ்ஞான்றும் தேடரிய பராபரனைச் செழுமறையின் அகன்பொருளை அந்திச்செம் மேனியனை அடையாளம் பலசொல்லி உந்தைக்குக் காணஅரன் உவனாமென் றுரைத்தனயே. (இவை மூன்றும் நான்கடித் தாழிசை) வளமலி தமிழிசை வடகலை மறைவல முளரிநன் மலரணி தருதிரு முடியினை. கடல்படு விடமடை கறைமணி மிடறுடை அடல்கரி உரியனை அறிவுடை அளவினை. (இவை இரண்டும் அராகம்) கரும்பினு மிக் கினியபுகழ்க் கண்ணுதல்விண்ணவன்அடிமேல் பரம்பவிரும் புவியவர்க்குப் பத்திமையை விளைத்தனையே. பன்மறையோர் செய்தொழிலும் பரமசிவா கமவிதியும் நன்மறையின் விதிமுழுதும் ஒழிவின்றி நவின்றனையே. (இவை இரண்டும் இரண்டடித் தாழிசை) அணிதவத் தவர்களுக் கதிகவித் தகனும்நீ தணிமனத் தருளுடைத் தவநெறிக் கமிர்தம்நீ அமணரைக் கழுநுதிக் கணைவுறுத் தவனும்நீ தமிழ்நலத் தொகையினில் தகுசுவைப் பவனும்நீ (இவை நான்கும் நாற்சீர் ஓரடி அம்போதரங்கம்) மறையவர்க் கொருவன் நீ மருவலர்க் குருமு நீ நிறைகுணத் தொருவன் நீ நிகரில்உத் தமனும் நீ (இவை நான்கும் முச்சீர் ஓரடி அம்போதரங்கம்) அரியை நீ. எளியை நீ. அறவன் நீ. துறவன் நீ. பெரியை ந. உரியை நீ. பிள்ளை நீ. வள்ளல் நீ. (இவை எட்டும் இருசீர் ஓரடி அம்போதரங்கம்) எனவாங்கு (இது தனிச்சொல்) அருந்தமிழ் விரகநிற் பரசுதும் திருந்திய நிரைச்செழு மாளிகை நிலைதொறும் நிலைதொறும் உரைச்சதுர் மறையின் ஓங்கிய ஒலிசேர் சீர்கெழு துழனித் திருமுகம் பொலிவுடைத் தார்கெழு தண்டலை தண்பணை தழீஇக் (5) கற்றொகு புரிசைக் காழியர் நாத நற்றொகு கீர்த்தி ஞானசம் பந்த நின்பெருங் கருணையை நீதியின் அன்புடை அடியவர்க் கருளுவோய் எனவே.

1

(இது சுரிதகம்)

மேல்

1360	வெண்பா எனவே இடர்அகலும் இன்பமே எய்தும் நனவே அரன்அருளை நாடும் - புனல்மேய செங்கமலத் தண்தார்த் திருஞான சம்பந்தன் கொங்கமலத் தண்காழிக் கோ.	2
1361	கட்டளைக் கலித்துறை கோலப் புலமணிச் சுந்தர மாளிகைக் குந்தளவார் ஏலப் பொழிலணி சண்பையர் கோனை இருங்கடல்சூழ் ஞாலத் தணிபுகழ் ஞானசம் பந்தனை நற்றமிழே போலப் பலபுன் கவிகொண்டு சேவடி போற்றுவனே.	3
1362	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் போற்று வார்இடர் பாற்றிய புனிதன் பொழில்சு லாவிய புகலியர் பெருமான் ஏற்ற வார்புகழ் ஞானசம் பந்தன் எம்பி ரான்இருஞ் சுருதியங் கிரிவாய்ச் சேற்று வார்புனங் காவல் புரிந்தென் சிந்தை கொள்வதும் செய்தொழி லானால் மாற்றம் நீர்எமக் கின்றுரை செய்தால் வாசி யோகுற மாதுந லீரே.	4
1363	எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் நலமலி தரும்புவனி நிறைசெய்புகழ் இன்பம்நனி பனிமதி அணைந்த பொழில்சூழ் பொலமதில் இரும்புகலி அதிபதி விதம்பெருகு புனிதகுணன் எந்தம் இறைவன் பலமலி தருந்தமிழின் வடகலை விடங்கன்மிகு பரசமய வென்றி அரிதன் சலமலி தருங்கமல சரண்நினைவன் என்றனது தகுவினைகள் பொன்றும் வகையே.	5
1364	பன்னிருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் வகைதகு முத்தமி ழாகரன் மறைபயில் திப்பிய வாசகன் வலகலை வித்தகன் வானவில் மதியணை பொற்குவை மாளிகை திகைதிகை மட்டலர் வார்பொழில் திகழ்புக லிக்கர சாகிய திருவளர் விப்ரசி காமணி செழுமல யத்தமிழ்க் கேசரி மிகமத வெற்றிகொள் வாரண மிடைவரு டைக்குலம் யாளிகள் விரவிரு ளிற்றனி நீணெறி வினைதுயர் மொய்த்துள வேமணி நகையெழி லிற்குற மாதுன தருமை நினைக்கிலள் நீயிவள் நசையின் முழுப்பழி யாதல்முன் நணுகலி னிக்கிரி வாணனே.	6
1365	வாணில வும்புன லும்பயில் செஞ்சடை வண்கரு ணாகரனை மலைமா துமையொடு மிவனா வானென முன்னாளுரை செய்தோன் சேணில வும்புகழ் மாளிகை நீடிய தென்புக லிக்கரசைத் திருவா ளனையெழி லருகா சனிதனை மருவா தவர்கிளைபோல் நாணில வும்பழி யோகரு தாதய லானொரு காளையுடன் நசைதீர் நிலைகொலை புரிவே டுவர்பயில் தருகா னதர்வெயிலிற் கேணில வுங்கிளி பாவையொ டாயமும் யாயெனை யும்மொழியக் கிறியா லெனதொரு மகள்போ யுறுதுயர் கெடுவேன் அறிகிலனே.	7
1366	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் அறிவாகி இன்பஞ்செய் தமிழ்வாதில் வென்றந்த அமணான வன்குண்டர் கழுவேற முன்கண்ட செறிமாட வண்சண்பை நகராளி யென்தந்தை திருஞான சம்பந்தன் அணிநீடு திண்குன்றில் நெறியால மண்டுன்றி முனைநாள்சி னங்கொண்டு நிறைவார் புனந்தின்று மகள்மேல் வருந்துங்க வெறியார் மதந்தங்கு கதவா ரணங்கொன்ற வெகுளாத நஞ்சிந்தை விறலான் உளன்பண்டே.	8
1367	பதின்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் பண்டமுது செய்ததுமை நங்கையருள் மேவுசிவ ஞானம் பைந்தரள நன்சிவிகை செம்பொனணி நீடுகிற தாளம் கொண்டதரன் உம்பர்பரன் எங்கள்பெரு மானருள் படைத்துக் கொடுத்ததமி ழைத்தவகு லத்தவர்க ளுக்குலகில் இன்பம் கண்டதரு கந்தர்குலம் ஒன்றிமுழு துங்கழுவில் ஏறக் கறுத்தது வினைப்பயன் மனத்திலிறை காதலது வன்றி விண்டதுவும் வஞ்சகரை மஞ்சணவு கின்றமணி மாட வேணுபுர நாதன்மிகு வேதியர்ச் சிகாமணி பிரானே.	9
1368	அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் பிரானை மெய்த்திரு ஞானசம் பந்தனை மறையவர் பெருமானைக் குராம லர்ப்பொழிற் கொச்சையர் நாதனைக் குரைகழ லிணைவாழ்த்தித் தராத லத்தினில் அவனருள் நினைவொடு தளர்வுறு தமியேனுக் கிராவி னைக்கொடு வந்ததிவ் வந்திமற் றினிவிடி வறியேனே.	10
1369	பதினான்குசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் ஏனமு கத்தவ புத்தரை இந்திர சித்து மணம்புணர் வுற்றான் ஈழவ னார்சொரி தொட்டி யினங்களை வெட்டி யிசித்தனர் பட்டர் தானம் இரக்கிற சீதை மடுப்பது சாதி குடத்தொடு கண்டீர் சக்கர வர்த்திகள் சிக்கர மட்டுவர் தத்துவ மிப்பரி சுண்டே ஆன புகழ்ப்பயில் விப்ர சிகாமணி அத்தகு மைப்புரை யுங்கார் ஆர்பொழில் நீடிய சண்பையர் காவலன் வண்களி யேன்எளி யேனோ சோனக னுக்குமெ னக்கு மெனத்தரை அம்மனை சூலது கொண்டாள் தும்புரு வாலியை வென்று நிலத்திடை நின்று துலுக்குகி றாரே.	11
1370	அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் ஆர்மலி புகலி நாதன் அருளென இரவில் வந்தென் வார்முலை பயலை தீர மணந்தவர் தணந்து போன தேரதர் அழியல் உம்மைச் செய்பிழை எம்ம தில்லை கார்திரை புரள மோதிக் கரைபொருங் கடலி னீரே.	12
1371	கலிவிருத்தம் கடல்மேவு புவியேறு கவிநீரர் பெருமான்றன் தடமாடு மிகுகாழி தகுபேதை அருளாமல் திடமாகில் அணிநீறு செழுமேனி முழுதாடி மடலேறி எழில்வீதி வருகாதல் ஒழியேனே.	13
1372	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் ஒழியா தின்புறு பொழில்சூழ் சண்பைமன் உயர்பார் துன்றிய தகுஞா னன்புகழ் எழிலா ருங்கவு ணியர்தீபன்திகழ் இணையார் செங்கரன் நிகழ்வான் விண்குயின் பொழியா நின்றன துளிதார் கொன்றைகள் புலமே துன்றின கலைமான் ஒன்றின பழிமேல் கொண்டது நுமர்தேர் அன்பொடும் அருகே வந்தது அதுகாண் மங்கையே.	14
1373	அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் மங்கை யிடத்தர னைக்கவி நீரெதிர் ஓட மதித்தருள்செய் தங்கு புகழ்ச்சதுர் மாமறை நாவளர் சைவசி காமணிதன் துங்க மதிற்பிர மாபுரம் மேவிய சூழ்பொழில் நின்றொளிர்மென் கொங்கை யுடைக்கொடி ஏரிடை யாள்குடி கொண்டனள் எம்மனமே.	15
1374	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் மனங்கொண்டு நிறைகொண்டு கலையுங் கொண்டு மணிநிறமும் இவள்செங்கை வளையுங் கொண்ட தனங்கொண்ட பெருஞ்செல்வம் திகழும் கீர்த்திச் சண்பையர்கோன் திருஞான சம்பந் தற்கு நனங்கொண்டு மெய்கொண்டு பயலை கொண்டே நன்னுதலாள் அயர்கின்றாள் நடுவே நின்றும் இனங்கொண்டு நகைகொண்டு மடவீர் வாளா என்செயநீர் அலர்தூற்றி எழுகின் றீரே.	16
1375	சம்பிரதம் எழுகுல வெற்பிவை மிடறில் அடக்குவன் எறிகட லிற்புனல் குளறிவ யிற்றினில் முழுதும் ஒளித்திர வியையி நிலத்திடை முடுகுவன் இப்பொழு திவையல விச்சைகள் கழுமல நற்பதி அதிப தமிழ்க்கடல் கவுணிய நற்குல திலகன் இணைக்கழல் தொழுது வழுத்திய பிறரொரு வர்க்குறு துயர்வரு விப்பனி தரியதோர் விச்சையே.	17
1376	எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் சயமி குத்தரு கரைமு ருக்கிய தமிழ்ப யிற்றிய நாவன் வியலி யற்றிரு மருக லிற்கொடு விடம ழித்தருள் போதன் கயலு டைப்புனல் வயல்வ ளத்தகு கழும லப்பதி நாதன் இயலு டைக்கழல் தொழநி னைப்பவ ரிருவி னைத்துயர் போமே.	18
1377	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் மேதகுந் திகழ்பூக நாகசண் பகசூத வேரிவண் டறைசோலை ஆலைதுன் றியகாழி நாதன்அந் தணர்கோனென் ஆனைவண் புகழாளி ஞானசுந் தரன்மேவு தார்நினைந் தயர்வேனை நீதியன்றன பேசும் யாயுமிந் துவும்வாசம் நீடுதென் றலும்வீணை ஓசையும் கரைசேர மோதுதெண் திரைசேவல் சேரும்அன் றிலும்வேயும் மூடுதண் பனிவாடை கூடிவன் பகையாமே.	19
1378	வன்பகை யாமக் குண்டரை வென்றோய் மாமலர் வாளிப் பொருமத வேளைத் தன்பகை யாகச் சிந்தையுள் நையும் தையலை உய்யக் கொண்டருள் செய்யாய் நின்புகழ் பாடிக் கண்பனி சோரா நின்றெழில் ஞானா என்றகம் நெக்கிட் டன்பக லாமெய்ச் சிந்தையர் இன்பா அம்பொழில் மாடச் சண்பையர் கோவே.	20
1379	மறம் கோவின்திரு முகமீதொடு வருதூதுவன் ஈர குளிர்பைம்பொழில் வளநாடெழில் நிதியம்பரி சம்மீ மாவீரியர் இவர்தங்கையென் மகுடன்திறம் அமண மறவெங்குல மறிகின்றிலன் பழியச்சத வரசன் பாவேறிய மதுரத்தமிழ் விரகன்புக லியர்மன் பயில்வண்புக ழருகாசனி பணியன்றெனின் நமர்காள் தூவேரியை மடுமின்துடி யடிமின்படை யெழுமின் தொகுசேனையும் அவனும்பட மலையும்பரி சினியே.	21
1380	எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் இனியின் றொழிமினிவ் வெறியும் மறிபடு தொழிலும் மிடுகுர வையுமெல்லாம் நனிசிந் தையி னிவள் மிகவன் புறுவதொர் நசையுண் டதுநரை முதுபெண்டீர் புனிதன் புகலியர் அதிபன் புனைதமிழ் விரகன் புயமுறும் அரவிந்தம் பனிமென் குழலியை அணிமின் துயரொடு மயலுங் கெடுவது சரதம்மே.	22
1381	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் சரத மணமலி பரிசம் வருவன தளர்வில் புகலியர் அதிபன் நதிதரு வரதன் அணிதிகழ் விரகன் மிகுபுகழ் மருவு சுருதிநன் மலையின் அமர்தரு விரத முடையைநின் இடையின் அவள்மனம் விரைசெய் குழலியை அணைவ தரிதென இரதம் அழிதர வருதல் முனம்இனி எளிய தொருவகை கருது மலையனே.	23
1382	அயன்நெடிய மாலும்அவ ரறிவரிய தாணுவரன் அருளினொடு நீடவனி இடர்முழுது போயகல வயலணிதென் வீழிமிழ லையின்நிலவு காசின்மலி மழைபொழியு மானகுண மதுரன்மதி தோய்கனக செயநிலவு மாடமதில் புடைதழுவு வாசமலி செறிபொழில்சு லாவிவளர் சிரபுரசு ரேசன்முதிர் பயன்நிலவு ஞானதமிழ் விரகன்மறை ஞானமுணர் பரமகுரு நாதன்மிகு பரசமய கோளரியே.	24
1383	அரியாருங் கிரிநெறிஎங் ஙனம்நீர் வந்தீர் அழகிதினிப் பயமில்லை அந்திக் கப்பால் தெரியாபுன் சிறுநெறிகள் எந்தம் வாழ்விச் சிறுகுடியின் றிரவிங்கே சிரமந் தீர்ந்திச் சுரியார்மென் குழலியொடும் விடியச் சென்று தொகுபுகழ்சேர் திருஞான சம்பந் தன்றன் வரியாரும் பொழிலுமெழில் மதிலும் தோற்றும் வயற்புகலிப் பதியினிது மருவ லாமே.	25
1384	ஈற்றடி மிக்குவந்த நான்கடிக் கலித்தாழிசை ஆமாண்பொன் கூட்டகத்த அஞ்சொலிளம் பைங்கிளியே பாமாலை யாழ்முரியப் பாணழியப் பண்டருள்செய் மாமான சுந்தரன்வண் சம்பந்த மாமுனியெம் கோமான்தன் புகழொருகால் இன்புறநீ கூறாயே கொச்சையர்கோன் தன்புகழ்யான் இன்புறநீ கூறாயே.	26
1385	எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் கூற தாகமெய் யடிமை தான்எனை உடைய கொச்சையர் அதிபதி வீற தார்தமிழ் விரகன் மேதகு புகழி னான்இவன் மிகுவனச் சேற தார்தரு திரள்க ளைக்கன செழுமு லைக்குரி யவர்சினத் தேறு தானிது தழுவி னாரென இடிகொள் மாமுர சதிருமே.	27
1386	அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் சதுரன் புகலியர் அதிபன்கூர் தவசுந் தரகவு ணியர்தஞ்சீர் முதல்வன் புகலியர் அதிபன்தாள் முறைவந் தடையலர் நகரம்போல் எதிர்வந்தனர்விறல் கெடவெம்போர் எரிவெங் கணைசொரி புரிமின்கார் அதிர்கின் றனஇது பருவஞ்சே ரலர்தம் பதிமதில் இடிமின்னே.	28
1387	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் மின்னு மாகத் தெழிலி யுஞ்சேர் மிகுபொன் மாடப் புகலி நாதன் துன்னு ஞானத் தெம்பி ரான்மெய்த் தொகைசெய் பாடற் பதிகம் அன்னாள் பொன்னு மாநல் தரள முந்தன் பொருக யற்கண் தனம்நி றைந்தாள் இன்னும் ஏகிப் பொருள்ப டைப்பான் எங்ஙனேநான் எண்ணு மாறே.	29
1388	பன்னிருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் மாறி லாத பொடிநீ றேறு கோல வடிவும் வம்பு பம்பு குழலும் துங்க கொங்கை இணையும் ஊறி யேறு பதிகத் தோசை நேச நுகர்வும் ஒத்து கித்து நடையும் சித்த பத்தி மிகையும் வீற தேறும் வயல்சூழ் காழி ஞான பெருமான் வென்றி துன்று கழலின் ஒன்றி நின்ற பணியும் தேறல் போலும் மொழியும் சேல்கள் போலும் விழியும் சிந்தை கொண்ட பரிசும் நன்றி மங்கை தவமே.	30
1389	அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் கைதவத்தால் என்னிடைக்கு நீவந்த தறியேனோ கலதிப் பாணா மெய்தவத்தார் உயிரனைய மிகுசைவ சிகாமணியை வேணுக் கோனைச் செய்தவத்தால் விதிவாய்ந்த செழுமுலையார் அவனுடைய செம்பொன் திண்டோள் எய்தவத்தால் விளிவெனக்கென் யாதுக்கு நீபலபொய் இசைக்கின் றாயே.	31
1390	மதங்கியார் எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் இசையை முகந்தெழு மிடறுமி திங்கிவன் இடுகர ணங்களின் இயல்பும் வளம்பொலி திசைதிசை துன்றிய பொழில்சுல வுந்திகழ் சிரிபுர மன்றகு தமிழ்விர கன்பல நசைமிகு வண்புகழ் பயிலு மதங்கிதன் நளிர்முலை செங்கயல் விழிநகை கண்டபின் வசைதகு மென்குல மவைமுழு துங்கொள மதிவளர் சிந்தனை மயல்வரு கின்றதே.	32
1391	வருகின் றனன்என் றனதுள் ளமும்நின் வசமே நிறுவிக் குறைகொண் டுதணித் தருகும் புனல்வெஞ் சுரம்யான் அமரும் மதுநீ இறையுன் னினையா தெனின்முன் கருகும் புயல்சேர் மதில்வண் புகலிக் கவிஞன் பயில்செந் தமிழா கரன்மெய்ப் பெருகுந் திருவார் அருள்பே ணலர்போற் பிழைசெய் தனைவந் ததர்பெண் கொடியே.	33
1392	கொடிநீடு விடையுடைய பெருமானை அடிபரவு குணமேதை கவுணியர்கள் குலதீப சுபசரிதன் அடியேன திடர்முழுதும் அறவீசு தமிழ்விரகன் அணியான புகலிநகர் அணையான கனைகடலின் முடிநீடு பெருவலைகொ டலையூடு புகுவன்நுமர் முறையேவு பணிபுரிவன் அணிதோணி புனைவனவை படியாரும் நிகரரிய வரியாரும் மதர்நயனி பணைவார்மென் முலைநுளையர் மடமாதுன் அருள்பெறினே.	34
1393	பெறுபயன் மிகப்புவியுள் அருளுவன பிற்றைமுறை பெருநெறி அளிப்பனபல் பிறவியை ஒழிச்சுவன உறுதுயர் அழிப்பனமுன் உமைதிரு வருட்பெருக உடையன நதிப்புனலின் எதிர்ப.றி உய்த்தனபுன் நறுமுறு குறைச்சமணை நிரைகழு நிறுத்தியன நனிகத வடைத்தனது னருவிடம் அகற்றியன துறுபொழில் மதிற்புறவ முதுபதிமன் ஒப்பரிய தொழில்பல மிகுத்ததமிழ் விரகன கவித்தொகையே.	35
1394	பன்னீருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் தொகுவார் பொழில்சுற் றியவான் மதிதோ யுமதிற் கனமார் தொலையா ததிருப் பொழில்மா ளிகைமா டநெருக் கியசீர் மிருகா ழிமன்முத் தமிழா கரன்மே தகுபொற் புனைதார் விரையார் கமலக் கழலே துணையா கநினைப் பவர்தாம் மகரா கரநித் திலநீர் நிலையார் புவியுத் தமராய் வரலா றுபிழைப் பினினூ ழியிலக்---------------- கிதமா தகுவாழ் வுநிலைத் தெழில்சே ரறமா னபயிற் றுவர்மா சதுரால் வினைசெற் றதன்மே லணுகார் பிறவிக் கடலே.	36
1395	பாணாற்றுப்படை நேரிசை ஆசிரியப்பா கருமங் கேண்மதி கருமங் கேண்மதி துருமதிப் பாண கருமங் கேண்மதி நிரம்பிய பாடல் நின்கண் ணோடும் அரும்பசி நலிய அலக்கணுற் றிளைத்துக் காந்திய உதரக் கனல்தழைத் தெழுதலின் (5) தேய்ந்துடல் வற்றிச் சின்னரம் பெழுந்தே இறுகுபு சுள்ளி இயற்றிய குரம்பை உறுசெறித் தனைய உருவுகொண் டுள்வளைஇ இன்னிசை நல்லி யாழ்சுமந் தன்னம் மன்னிய வளநகர் மனைக்கடை தோறும் (10) சென்றுழிச் சென்றுழிச் சில்பலி பெறாது நின்றுழி நிலாவு வன்றுயர் போயொழிந் தின்புற் றிருநிதி எய்தும் அதுநுன துள்ளத் துள்ள தாயின் மதுமலர் வண்டறை சோலை வளவயல் அகவ (15) ஒண்திறற் கோண்மீன் உலாவு குண்டகம் உயர்தரு வரையில் இயல்தரு பதணத்துக் கடுநுதிக் கழுக்கடை மிடைதரு வேலிக் கனகப் பருமுரட் கணையக் கபாட விலையக் கோபுர விளங்கெழில் வாயில் (20) நெகிழ்ச்சியில் வகுத்துத் திகழ்ச்சியில் ஓங்கும் மஞ்சணை இஞ்சி வண்கொடி மிடைந்த செஞ்சுடர்க் கனகத் திகழ்சிலம் பனைய மாளிகை ஓளிச் சூளிகை வளாகத் தணிவுடைப் பலபட மணிதுடைத் தழுத்திய (25) நல்லொளி பரந்து நயந்திகழ் இந்திர வில்லொளி பலபல விசும்பிடைக் காட்ட மன்னிய செல்வத்துத் துன்னிய பெருமைச் செம்மலர் மாது சேர்ந்திறை பிரியாக் கழுமல நாதன் கவுணியர் குலபதி (30) தண்டமிழ் விரகன் சைவ சிகாமணி பண்டிதர் இன்பன் பரசமய கோளரி என்புனை தமிழ்கொண் டிரங்கிஎன் னுள்ளத் தன்பினை அருளிய ஆண்டகை தன்புகழ் குறைவறுத் துள்கி நிறைகடை குறுகி (35) நாப்பொலி நல்லிசை பாட மாப்பெருஞ் செல்வம் மன்னுதி நீயே.	37
1396	வஞ்சித் துறை நீதியின் நிறைபுகழ் மேதகு புகலிமன் மாதமிழ் விரகனை ஓதுவ துறுதியே.	38
1397	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் உறுதி முலைதாழ எனையி கழுநீதி உனது மனமார முழுவ துமதாக அறுதி பெறுமாதர் பெயல்த ருதறானும் அழகி தினியானுன் அருள்பு னைவதாகப் பெறுதி இவைநீயென் அடிப ணிதல்மேவு பெருமை கெடநீடு படிறொ ழிபொன்மாட நறைக மழுவாச வளர்பொ ழில்சுலாவும் நனிபு கலிநாத தமிழ்வி ரகநீயே.	39
1398	ஆசிரியத் துறை நீமதித் துன்னி நினையேல் மடநெஞ்சமே காமதிக் கார்பொழிற் காழி நாமதிக் கும்புகழ் ஞானசம் பந்தனொடு பூமதிக் குங்கழல் போற்றே.	40
1399	கட்டளைக் கலிப்பா போற்றி செய்தரன் பொற்கழல் பூண்டதே புந்தி யானுந்தம் பொற்கழல் பூண்டதே மாற்றி யிட்டது வல்விட வாதையே மன்னு குண்டரை வென்றது வாதையே ஆற்றெ திர்ப்புனல் உற்றதந் தோணியே ஆன தன்பதி யாவதந் தோணியே நாற்றி சைக்கவி ஞானசம் பந்தனே நல்ல நாமமும் ஞானசம் பந்தனே.	41
1400	கைக்கிளை மருட்பா அம்புந்து கண்ணிமைக்கும் ஆன நுதல்வியர்க்கும் வம்புந்து கோதை மலர்வாடும் - சம்பந்தன் காமரு கழுமலம் அனையாள் ஆமிவள் அணங்கலள் அடிநிலத் தனவே.	42
1401	பன்னிருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் தனமுந் துகிலுஞ் சாலிக் குவையுங் கோலக் கனமாடச் சண்பைத் திகழ்மா மறையோர் அதிபன் தவமெய்க் குலதீபன் கனவண் கொடைநீ டருகா சனிதன் கமலக் கழல்பாடிக் கண்டார் நிறையக் கொள்ளப் பசியைக் கருதா தெம்பாண புனைதண் டமிழின் இசையார் புகலிக் கரசைப் புகழ்பாடிப் புலையச் சேரிக் காளை புகுந்தால் என்சொற் புதிதாக்கிச் சினவெங் கதமாக் களிறொன் றிந்தச் சேரிக் கொடுவந்தார் சேரிக் குடிலும் இழந்தார் இதனைச் செய்வ தறியாரே.	43
1402	இன்னிசை வெண்பா யாரேஎம் போல அருளுடையார் இன்கமலத் தாரேயுஞ் சென்னித் தமிழ்விரகன் - சீரேயும் கொச்சை வயன்தன் குரைகழற்கே மெச்சி அடிமைசெயப் பெற்றேன் அறிந்து.	44
1403	பதின்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் அறிதரு நுண்பொருள் சேர்பதி கம்மரன் கழல்மேல் அணிதரு சுந்தர மார்தமிழ் விரகன் பிறைதோய் செறிதரு பைம்பொழில் மாளிகை கலவுந் திகழ்சீர்த் திருவளர் சண்பையில் மாடலை கடலொண் கழிசேர் எறிதிரை வந்தெழு மீனிரை நுகர்கின் றிலைபோய் இனமும் அடைந்திலை கூரிட ரோடிருந் தனையால் உறுதுயர் சிந்தையி னூடுத வினரெந் தமர்போல் உமரும் அகன்றன ரோஇது உரைவண் குருகே.	45
1404	கலி விருத்தம் குருகணி மணிமுன்கைக் கொடியுநல் விறலவனும் அருகணை குவரப்பால் அரிதினி வழிமீண்மின் தருகெழு முகில்வண்கைத் தகுதமிழ் விரகன்தன் கருகெழு பொழில்மாடக் கழுமல வளநாடே.	46
1405	நாடே றும்புகழ் ஞானசம் பந்தன்வண் சேடே றுங்கொச்சை நேர்வளஞ் செய்துனை மாடே றுந்தையல் வாட மலர்ந்தனை கேடே றுங்கொடி யாய்கொல்லை முல்லையே.	47
1406	எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் முல்லை நகையுமைதன் மன்னு திருவருளை முந்தியுறுபெரிய செந்தண் முனிவன்மிகு நல்ல பொழில்சுலவு தொல்லை யணிபுகலி நாதன் மறைமுதல்வன் வேத மலையதனில் வில்லை இலர்கணையும் இல்லை பகழியுறு வேழம் இரலைகலை கேழல் வினவுறுவர் சொல்லை யிலர்விரக ரல்லர் தழைகொணர்வர் தோழி இவரொருவர் ஆவ அழிதர்வரே.	48
1407	வஞ்சித் துறை வழிதரு பிறவியின்உறு தொழில்அமர் துயர்கெடுமிகு பொழிலணி தருபுகலிமன் எழிலிணை அடிஇசைமினே.	49

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

12.9. ஆளுடையபிள்ளையார் திருத்தொகை

மேல்

1408	பூவார் திருநுதல்மேல் பொற்சுட்டி இட்டொளிரக் கோவாக் குதலை சிலம்புரற்ற - ஓவா தழுவான் பசித்தானென் றாங்கிறைவான் காட்டத் தொழுவான் துயர்தீர்க்குந் தோகை - வழுவாமே முப்பத் திரண்டறமுஞ் செய்தாள் முதிராத	(5)
	செப்பொத்த கொங்கைத் திருநுதலி - அப்பன் அருளாலே ஊட்டுதலும் அப்பொழுதே ஞானத் திரளாகி முன்னின்ற செம்மல் - இருள்தீர்ந்த காழி முதல்வன் கவுணியர்தம் போரேறு ஊழி முதல்வன் உவனென்று காட்டவலான்	(10)
	வீழி மிழலைப் படிக்காசு கொண்டபிரான் பாழி அமணைக் கழுவேற்றி னான்பாணர் யாழை முரித்தான் எரிவாய் இடும்பதிகம் ஆழி உலகத் தழியாமற் காட்டினான் ஏழிசை வித்தகன்வந் தேனோரும் வானோரும்	(15)
	தாழுஞ் சரணச் சதங்கைப் பருவத்தே பாலையும் நெய்தலும் பாடவலான் - சோலைத் திருவா வடுதுறையிற் செம்பொற் கிழியொன் றருளாலே பெற்றருளும் ஐயன் - தெருளாத தென்னவன்நா டெல்லாம் திருநீறு பாலித்த .	(20)
	மன்னன் மருகல்விடம் தீர்த்தபிரான் பின்னைத்தென் கோலக்கா வில்தாளம் பெற்றிக் குவலயத்தில் மாலக்கா லத்தே--- --- மாற்றினான் - ஞாலத்து முத்தின் சிவிகை அரன்கொடுப்ப முன்னின்று தித்தித்த பாடல் செவிக்களித்தான் -நித்திலங்கள்	(25)
	மாடத் தொளிரும் மறைக்காட் டிறைக்கதவைப் பாடி அடைப்பித்த பண்புடையான் - நீடும் திருவோத்தூர் ஆண்பனையைப் பெண்பனையா கென்னும் பெருவார்த்தை தானுடைய பிள்ளை - மருவினிய கொள்ளம்பூ தூர்க்குழகன் நாவா யதுகொடுப்ப	(30)
	உள்ளமே கோலாக ஊன்றினான் - வள்ளல் மழவன் சிறுமதலை வான்பெருநோய் தீர்த்த குழகன் குலமறையோர் கோமான் - நிலவிய வைகையாற் றேடிட்டு வானீர் எதிரோட்டும் செய்கையால் மிக்க செயலுடையான் - வெய்யவிடம்	(35)
	மேவி இறந்தஅயில் வேற்கண் மடமகளை வாவென் றழைப்பித்திம் மண்ணுலகில் வாழ்வித்த சீர்நின்ற செம்மைச் செயலுடையான் நேர்வந்த புத்தன் தலையைப் புவிமேற் புரள்வித்த வித்தகப் பாடல் விளம்பினான் - மொய்த்தொளிசேர் .	(40)
	கொச்சைச் சதுரன்றன் கோமானைத் தான்செய்த பச்சைப் பதிகத் துடன்பதினா றாயிரம்பா வித்துப் பொருளை விளைக்க வலபெருமான் முத்திப் பகவ முதல்வன் திருவடியை அத்திக்கும் பத்தரெதிர் ஆணைநம தென்னவலான்	(45)
	கத்தித் திரிபிறவிச் சாகரத்துள் ஆழாமே பத்தித் தனித்தெப்பம் பார்வாழத் தந்தபிரான் பத்திச் சிவமென்று பாண்டிமா தேவியொடும் கொற்றக் கதிர்வேல் குலச்சிறையுங் கொண்டாடும் அற்றைப் பொழுதத் தமணரிடு வெந்தீயைப்	(50)
	பற்றிச் சுடுகபோய்ப் பாண்டியனை என்னவல்லான் வர்த்தமா னீசர் கழல்வணங்கி வாழ்முருகன் பத்தியை ஈசன் பதிகத்தே காட்டினான் அத்தன் திருநீல நக்கற்கும் அன்புடையான் துத்த மொழிக்குதலைத் தூயவாய் நன்னுதலி	(55)
	நித்திலப் பூண்முலைக்கும் நீண்டதடங் கண்ணினுக்கும் கொத்தார் கருங்குழற்கும் கோலச்செங் கைம்மலர்க்கும் அத்தா மரையடிக்கும் அம்மென் குறங்கினுக்கும் சித்திரப்பொற் காஞ்சி செறிந்தபேர் அல்குலுக்கும் முத்தமிழ்நூல் எல்லாம் முழுதுணர்ந்த பிள்ளையார்க்	(60)
	கொத்த மணமிதுவென் றோதித் தமர்கள்எல்லாம் சித்தங் களிப்பத் திருமணஞ்செய் காவணத்தே அற்றைப் பொழுதத்துக் கண்டுட னேநிற்கப் பெற்றவர்க ளோடும் பெருமணம்போய்ப் புக்குத்தன் அத்தன் அடியே அடைந்தான் அழகிதே.	(65)

திருச்சிற்றம்பலம்

 

பதினோராம் திருமுறை

மேல்

12.10. திருநாவுக்கரசு தேவர் திருஏகாதசமாலை

மேல்

1409	புலனோ டாடித் திரிமனத்தவர் பொறிசெய் காமத் துரிசடக்கிய புனித நேசத் தொடுத மக்கையர் புணர்வி னாலுற் றுரைசெ யக்குடர் சுலவு சூலைப் பிணிகெ டுத்தொளிர் சுடுவெ ணீறிட் டமணகற்றிய துணிவி னான்முப் புரமெரித்தவர் சுழலி லேபட் டிடுத வத்தினர் உலகின் மாயப் பிறவி யைத்தரும் உணர்வி லாஅப் பெரும யக்கினை ஒழிய வாய்மைக் கவிதை யிற்பல உபரி யாகப் பொருள்ப ரப்பிய அலகில் ஞானக் கடலி டைப்படும் அமிர்த யோகச் சிவவொ ளிப்புக அடிய ரேமுக் கருளி னைச்செயும் அரைய தேவத் திருவ டிக்களே.	1
1410	திருநாவுக் கரசடி யவர்நாடற் கதிநிதி தெளிதேனொத் தினியசொல் மடவாருர்ப் பசிமுதல் வருவானத் தரிவையர் நடமாடிச் சிலசில வசியாகச் சொலுமவை துகளாகக் கருதிமெய் உருஞானத் திரள்மன முருகாநெக் கழுதுகண் உழவாரப் படைகையில் உடையான்வைத் தனதமிழ் குருவாகக் கொடுசிவ னடிசூடத் திரிபவர் குறுகார்புக் கிடர்படு குடர்யோனிக் குழியிலே.	2
1411	குழிந்து சுழிபெறுநா பியின்கண் மயிர்நிரையார் குரும்பை முலையிடையே செலுந்தகை நன்மடவார் அழிந்த பொசியதிலே கிடந்தி ரவுபகல்நீ அளைந்த யருமதுநீ அறிந்திலை கொல்மனமே கழிந்த கழிகிடுநாள் இணங்கி தயநெகவே கசிந்தி தயமெழுநூ றரும்ப திகநிதியே பொழிந்த ருளுதிருநா வினெங்க ளரசினையே புரிந்து நினையிதுவே மருந்து பிறிதிலையே.	3
1412	இலைமா டென்றிடர் பரியார் இந்திர னேஒத் துறுகுறை வற்றாலும் நிலையா திச்செல்வ மெனவே கருதுவர் நீள்சன் மக்கடல் இடையிற்புக் கலையார் சென்றரன் நெறியா குங்கரை அண்ணப் பெறுவர்கள் வண்ணத்திண் சிலைமா டந்திகழ் புகழா மூருறை திருநா வுக்கர சென்போரே.	4
1413	என்பட்டிக் கட்டிய இந்தப்பைக் குரம்பையை இங்கிட்டுச் சுட்டபின் எங்குத்தைக் குச்செலும் முன்பிட்டுச் சுட்டிவ ருந்திக்கெத் திக்கென மொய்ம்புற்றுக் கற்றறி வின்றிக்கெட் டுச்சில வன்பட்டிப் பிட்டர்கள் துன்புற்றுப் புத்தியை வஞ்சித்துக் கத்திவி ழுந்தெச்சுத் தட்டுவர் அன்பர்க்குப் பற்றிலர் சென்றர்ச்சிக் கிற்றிலர் அந்தக்குக் கிக்கிரை சிந்தித்தப் பித்தரே.	5
1414	பித்தரசு பதையாத கொத்தைநிலை உளதேவு பெட்டியுரை செய்துசோறு சுட்டியுழல் சமண்வாயர் கைத்தரசு பதையாத சித்தமொடு சிவபூசை கற்றமதி யினனோசை இத்தரசு புகழ்ஞாலம் முத்திபெறு திருவாள னெற்றுணையின் மிதவாமல் கற்றுணையில் வருமாதி ---------------- பத்தரசு வசைதீர வைத்தகன தமிழ்மாலை பற்பலவு மவையோத நற்பதிக நிதிதானே.	6
1415	பதிகமே ழெழுநூறு பகருமா கவியோகி பரசுநா வரசான பரமகா ரணவீசன் அதிகைமா நகர்மேவி அருளினால் அமண்மூடர் அவர்செய்வா தைகள்தீரும் அனகன்வார் கழல்சூடின் நிதியரா குவர்சீர்மை உடையரா குவர்வாய்மை நெறியரா குவர்பாவம் வெறியரா குவர்சால மதியரா குவர்ஈசன் அடியரா குவர்வானம் உடையரா குவர்பாரில் மனிதரா னவர்தாமே.	7
1416	தாமரைநகும் அகவிதழ் தகுவன சாய்பெறுசிறு தளிரினை அனையன சார்தருமடி யவரிடர் தடிவன தாயினும் நல கருணையை உடையன தூமதியினை ஒருபது கொடுசெய்த சோதியின்மிகு கதிரினை யுடையன தூயனதவ முனிவர்கள் தொழுவன தோமறுகுண நிலையின தலையின ஓமரசினை மறைகளின் முடிவுகள் ஓலிடுபரி சொடுதொடர் வரியன ஓவறுமுணர் வொடுசிவ வொளியன ஊறியகசி வொடுகவி செய்தபுகழ் ஆமரசுயர் அகநெகு மவருள னாரரசதி கையினர னருளுவ னாமரசுகொ ளரசெனை வழிமுழு தாளரசுதன் அடியிணை மலர்களே.	8
1417	அடிநாயைச் சிவிகைத் தவிசேறித் திரிவித் தறியாவப் பசுதைச் சிறியோரிற் செறியுங் கொடியேனுக் கருளைத் திருநாவுக் கரசைக் குணமேருத் தனைவிட் டெனையாமொட் டகல்விற் பிடியாராப் பெறுதற் கரிதாகச் சொலும்அப் பிணநூலைப் பெருகப் பொருளாகக் கருதும் செடிகாயத் துறிகைச் சமண்மூடர்க் கிழவுற் றதுதேவர்க் கரிதச் சிவலோகக் கதியே.	9
1418	சிவசம் பத்திடைத் தவஞ்செய்து திரியும் பத்தியிற் சிறந்தவர் திலகன் கற்றசிட் டன்வெந்தொளிர் திகழும் பைம்பொடித் தவண்டணி கவசம் புக்குவைத் தரன்கழல் கருதுஞ் சித்தனிற் கவன்றிய கரணங் கட்டுதற் கடுத்துள களகம் புக்கநற் கவந்தியன் அவசம் புத்தியிற் கசிந்துகொ டழுகண் டத்துவைத் தளித்தனன் அனகன் குற்றமற் றபண்டிதன் அரசெங் கட்கொர்பற் றுவந்தறு பவசங் கைப்பதைப் பரஞ்சுடர் படிறின் றித்தனைத் தொடர்ந்தவர் பசுபந் தத்தினைப் பரிந்தடு பரிசொன் றப்பணிக் குநன்றுமே.	10
1419	நன்று மாதர நாவினுக் கரைசடி நளினம் வைத்துயின் அல்லால் ஒன்று மாவது கண்டிலம் உபாயமற் றுள்ளன வேண்டோமால் என்றும் ஆதியும் அந்தமும் இல்லதோர் இகபரத் திடைப்பட்டுப் பொன்று வார்புகுஞ் சூழலிற் புகேம்புகிற் பொறியிலைம் புலனோடே.	11

திருச்சிற்றம்பலம்

பதினோராம் திருமுறை முற்றிற்று.